Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Του ΝΙΚΟΥ ΚΟΤΖΙΑ Συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς

Κρίση τραπεζών ή κρίση κρατών;

Η σημερινή πολύπλευρη κρίση είναι αποτέλεσμα της μετακίνησης πλούτου και ισχύος από τη Δύση, ιδιαίτερα από την Ε.Ε., στις αναδυόμενες δυνάμεις της Ανατολής.
Της διάσπασης της Ε.Ε. σε ελλειμματικές και πλεονασματικές ζώνες. Της άνισης κατανομής πλούτου και εισοδήματος στο εσωτερικό των κοινωνιών της Ε.Ε. Του γεγονότος ότι τα μέτρα που λαμβάνει επιταχύνουν τις προαναφερόμενες ανισότητες.

Οι δυνάμεις που κερδίζουν στην Ε.Ε. από την κρίση εμφανίζουν ως αποκλειστική αφετηρία και πηγή της κρίσης τα κράτη. Στην πραγματικότητα η κρίση είχε παγκοσμίως ως πηγή της τον ιδιωτικό τομέα. Στο δε ευρωπαϊκό επίπεδο, τις τράπεζες. Αρκεί να θυμηθεί κανείς πώς ξεκίνησε η κρίση από τις ΗΠΑ, με την κατάρρευση μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδιωτικών θεσμών οι οποίοι σώθηκαν με την εν μέρει κρατικοποίησή τους. Ανάλογα, στην Ελλάδα, επί κυβέρνησης Καραμανλή, τα πρώτα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης αφορούσαν τον τραπεζικό τομέα.

Με τις προσβάσεις που αυτός ο τομέας διαθέτει στο ίδιο το Δημόσιο, στα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ιδιαίτερα στην τηλεόραση, καθώς και τους εκατοντάδες δημοσιογράφους που έχει στη δούλεψή του, μπόρεσε να αποκρύψει το ρόλο του ως αιτίας και επιταχυντή της κρίσης.

Η κρίση είναι αποτέλεσμα της διττής εξυπηρέτησης των συμφερόντων των τραπεζών. Αφενός τα εθνικά κράτη παρενέβησαν ποικιλότροπα προκειμένου να σώσουν τις «δικές τους» τράπεζες, αφετέρου οι ισχυροί της Ε.Ε. υποχρέωσαν τα πλέον αδύνατα κράτη, Ιρλανδία και Ελλάδα -και το ίδιο επιδιώκουν με την Πορτογαλία- να περάσουν σε καθεστώς συγκεκριμένων «μνημονίων» προκειμένου να σωθούν οι τράπεζες των ισχυρών και ιδιαίτερα η κερδοφορία τους.

Η κρίση της Ελλάδας και της Ιρλανδίας συνδέονται, λοιπόν, διττώς με το τραπεζικό σύστημα. Αφενός οι τράπεζες και οι λανθασμένες επιλογές τους είναι σημαντική αιτία και πηγή της κρίσης. Ιδιαίτερα δε διότι οι ιδιοκτήτες τους απέφευγαν να βάλουν λεφτά από την τσέπη τους προκειμένου να τις σώσουν, ή, ορθότερα, να επενδύσουν τμήμα των υπερκερδών που έκαναν στο παρελθόν στις δικές τους τράπεζες. Και δεν χρειάστηκε να το κάνουν διότι το «έργο» αυτό το ανέλαβε το ελληνικό και το ιρλανδικό κράτος. Αφετέρου η αδύναμη θέση των τραπεζών από τη Γερμανία και τη Γαλλία, πρωτίστως της πρώτης, που δεν είναι ανταγωνιστικές στην παγκόσμια αγορά, τις έκανε ευάλωτες στις προβληματικές επενδύσεις που είχαν στις ελλειμματικές χώρες. Κίνδυνο που ανέλαβαν να πληρώσουν οι ίδιες οι ελλειμματικές χώρες. Οι τελευταίες υποτάχτηκαν στα βραχυχρόνια συμφέροντα αυτών των τραπεζών.

Ουσιαστικά η Ε.Ε. αποφάσισε κάτω από την ημιηγεμονία των Γερμανών να καλέσει τους πολίτες του Νότου να πληρώσουν την κρίση από την τσέπη τους και να αφεθεί άθικτο το τραπεζικό σύστημα. Ο θεμελιακός μηχανισμός ήταν ο δανεισμός των τραπεζών με 1% από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ενώ τα κράτη εξαναγκάστηκαν να δανείζονται με 5% έως και 6,5% από τις τράπεζες.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι η τοκογλυφία γνωρίζει σήμερα στην Ε.Ε. ημέρες δόξας. Και το κυριότερο, από τη μετάθεση των κινδύνων από τις τράπεζες στα κράτη του Νότου προέκυψε πληθωρισμός και βαθιά ύφεση, με αρνητικές προοπτικές σε χώρες όπως η Ελλάδα. Κατά συνέπεια ο Βορράς μάλλον μας χρωστά, παρά του χρωστάμε. Αυτό είναι καλό να το θυμούνται όσοι διαπραγματεύονται το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου.

 

Αληθεύει άραγε το ότι ένα ποσοστό 20 με 30% από το Ελληνικό χρέος είναι στα χέρια... Ελλήνων; Κάτι πήρε το μάτι μου για 4 Τράπεζες και κάποια γνωστά (τα ίδια και τα ίδια) ονόματα.

 

Φυσικά και αληθεύει αγαπητέ μου. Μάλιστα δεν είναι μόνον οι τράπεζες αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία κατέχουν ομόλογα συνολικής αξίας περίπου 25 δις ευρώ. Γι' αυτό το λόγο, μια ενδεχόμενη αναδιάρθρωση χρέους με κούρεμα γύρω στο 30%, θα τα έπληττε καίρια κι ίσως να τα οδηγούσε σε κατάρρευση κι αδυναμία καταβολής συντάξεων.


***


TO BHMA: Ισλανδία: Δεν πληρώνει Βρετανία-Ολλανδία

Αποφάσισαν να μην επιστρέψουν τα χρήματα με δημοψήφισμα και ποσοστό 58%

Μετά από δημοψήφισμα οι Ισλανδοί αποφάσισαν με πλειοψηφία 58% να μην επιστρέψουν στην Μεγάλη Βρετανία και την Ολλανδία οικονομική στήριξη της τάξης των 4 δισ. ευρώ που είχε πληρωθεί το 2008 από τις χώρες για να αποζημιωθούν οι επενδυτές της υπό κατάρρευση τράπεζας Landsbanki.

Η Πρωθυπουργός της χώρας Johanna Sigurðardóttir δήλωσε στην κρατική τηλεόραση ότι ο «Ο λαός της Ισλανδίας δεν θα μπορρούσε να κάνει χειρότερη επιλογή». Είναι η δεύτερη φορά που το δημοψήφισμα απορρίπτει συμφωνία αποπληρωμής και η υπόθεση θα πάει σε διεθνές δικαστήριο.

Το 2008 όταν το τραπεζικό σύστημα της Ισλανδίας κατέρρευσε μετά από μια περίοδο δυναμικής επέκτασης στην Ευρώπη, τόσο οι Ισλανδοί αλλά και περί τις 400.000 Βρετανοί και Ολλανδοί έχασαν σημαντικά κεφάλαια των καταθέσεών τους στην τράπεζα Ιcesave, θυγατρικής της ισλανδικής Landsbanki.

Οι κυβερνήσεις της Βρετανίας και της Ολλανδίας αποζημίωσαν για τις απώλειες τους πολίτες τους, απαιτώντας τα χρήματα από την ισλανδική κυβέρνηση. Πέρυσι, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Ισλανδίας, κατόπιν συνεννόησης με τις κυβερνήσεις των δύο χωρών, συμφώνησε σε ένα σχέδιο αποπληρωμής του χρέους ύψους 3,8 δισ. ευρώ, σχεδόν το 40% του ισλανδικού ΑΕΠ, το οποίο θα επιβάρυνε τον κάθε φορολογούμενο με 100 ευρώ το μήνα για τα επόμενα 14 χρόνια.

Η συμφωνία είχε εγκρίθεί οριακά από τη Βουλή, αλλά ο πρόεδρος Γκρίμσον αρνήθηκε να την επικυρώσει και παρέπεμψε το θέμα στους ψηφοφόρους, οι οποίοι απάντησαν για πρώτη φορά ότι δεν πληρώνουν σε ποσοστό 93%.

 

Ρητορικό το ερώτημα...

 

Ρεκόρ... αποκλίσεων στο κόστος των Ολυμπιακών έργων, σε σχέση με το αρχικό δηλωθέν ποσό στο φάκελο διεκδίκησης της Ελλάδας, πέτυχε η χώρα μας σύμφωνα με την έκθεση του υπουργείου Οικονομικών την οποία δημοσιεύει η εφημερίδα Real News. Ενδεικτικό παράδειγμα, το Ολυμπιακό στάδιο στο οποίο σημειώθηκε απόκλιση της τάξης του 12.771% (!).

Στο φάκελο διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 από την Ελλάδα, το συνολικό κόστος των έργων εμφανιζόταν να είναι 7.741.000.000 ευρώ. Το κόστος όμως, εν τέλει, ξεπέρασε τα 13.000.000.000 ευρώ, σύμφωνα με αναλογιστική μελέτη του υπουργείου Οικονομικών το 2005.

Πρώτο στη λίστα της σπατάλης του δημόσιου χρήματος έρχεται το ΟΑΚΑ αφού ενώ το έργο της διαμόρφωσής του είχε αρχικά κοστολογηθεί στα 3.100.000 ευρώ, σύμφωνα με την έκθεση του υπουργείου Οικονομικών τελικά ο λογαριασμός έφτασε τα 399.000.000 ευρώ, σημειώνοντας την εξωπραγματική απόκλιση της τάξης του 12.771% .

Δεύτερο στη λίστα των αποκλίσεων ολυμπιακό έργο αναδεικνύεται το Καυταντζόγλειο Στάδιο Θεσσαλονίκης, για το οποίο ενώ είχε εκτιμηθεί ότι θα χρειαστεί 1.100.000 ευρώ, τελικά κόστισε 67.900.000 ευρώ. Η απόκλιση φτάνει το 6.073%.

Στο Ολυμπιακό Στάδιο Πάτρας, για το οποίο είχε επίσης εκτιμηθεί πως θα κόστιζε 1.100.000, τελικά η απόκλιση έφτασε το 4.009%, αφού κόστισε στο ελληνικό δημόσιο 45.200.000 ευρώ.

Στο Παναθηναϊκό Στάδιο (Καλλιμάρμαρο), η απόκλιση που σημειώθηκε τελικά έφτασε «μόνο» το 3.733%. Ήτοι, ενώ είχε δηλωθεί ότι για τα έργα στο εν λόγω στάδιο χρειαζόταν 300.000 ευρώ, τελικά το ελληνικό δημόσιο χρεώθηκε 11.500.000 ευρώ.

Όσο για το Ολυμπιακό Γυμναστήριο Γουδίου, όπου είχε εκτιμηθεί ότι τα έργα θα κοστίσουν 3.500.000 ευρώ, τελικά έφτασαν τα 39.500.000 ευρώ, σημειώνοντας απόκλιση 1.029% από το δηλωθέν ποσό. Το Ολυμπιακό Κέντρο Τένις κόστισε τελικά 47.500.000 ευρώ, με διαφορά κόστους 286%, στο Ολυμπιακό Κλειστό Γυμναστήριο η απόκλιση έφτασε το 186%, κοστίζοντας 8.000.000 ευρώ ενώ το Ολυμπιακό Κέντρο Υγρού Στίβου, από 3.500.000 ευρώ που είχε δηλωθεί στο φάκελο διεκδίκησης, τελικά κόστισε 22.500.000 ευρώ, σημειώνοντας απόκλιση 543%. Η λίστα συνεχίζεται με δεκάδες άλλα έργα στα οποία τα δηλωθέντα ποσά ουδεμία σχέση είχαν τελικά με το τελικό κόστος.

Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο η περίπτωση της εθνικής οδού Σχηματαρίου-Πάρνηθας, η οποία δεν έγινε ποτέ αφού εξακολουθεί να είναι ορεινός δρόμος που χρησιμοποιείται μόνο από την Πυροσβεστική, κόστισε παρόλα αυτά 2.200.000 ευρώ, με απόκλιση 267% από το αρχικό δηλωθέν ποσό.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Real News, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος αναλογιστικός έλεγχος για τις διαφορές στο κόστος των έργων ενώ δεν ετέθη και το θέμα των υπερτιμολογήσεων, που στο σύνολό τους ξεπέρασαν τα 13 δισεκατομμύρια. Η εφημερίδα επικαλείται στοιχεία από έρευνα που πραγματοποίησε το υπουργείο Οικονομικών το 2005 με εντολή του τότε υφυπουργού Οικονομικών Πέτρου Δούκα, προκειμένου να διαπιστωθεί σε ποιούς χρωστάει πόσα το Δημόσιο. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το καλοκαίρι του 2005 ο Π. Δούκας σε ομιλία του στο Ελληνοβρετανικό Επιμελητήριο αποκάλυψε ότι το κόστος υπερέβη τα 13 δις. ευρώ, αλλά ασκήθηκαν ενδοκυβερνητικές πιέσεις για να μην δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία.


tvxs.gr

***

Απόκλιση 5,8 δισ. ευρώ για τα έργα!

Στα 13,5 δισ. ευρώ, από τα 7,7 δισ. ευρώ που είχαν αρχικά προβλεφθεί, εκτοξεύτηκε το κόστος των έργων που έγιναν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όπως αναφέρει η «Real News», η οποία φέρνει στο φως έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών που έμεινε στα συρτάρια από το 2005.

Σύμφωνα με το πόρισμα του τμήματος Ανάλυσης Οικονομικών Στοιχείων της 20ης Διεύθυνσης του Υπουργείου, που έκανε την αναλυτική έρευνα, υπήρξαν τεράστιες αποκλίσεις μεταξύ του κόστους που υπολογιζόταν στο φάκελο διεκδίκησης για κάθε έργο και στο τελικό ποσό που στοίχισε στο ελληνικό κράτος το κάθε έργο.

Ειδικότερα, το κόστος των έργων για το ΟΑΚΑ στο φάκελο διεκδίκησης υπολογιζόταν σε 3.100.000 ευρώ, αλλά έφτασε τελικά τα 399.000.000 ευρώ, δηλαδή υπήρξε αύξηση κόστους κατά 12.771%! Για το Παναθηναϊκό Στάδιο, οι προβλέψεις έκαναν λόγο για 300.000 ευρώ, αλλά έπεσαν έξω κατά… 3.733% (!) και το κόστος έφτασε στα 11,5 εκατ. ευρώ. Και η λίστα συνεχίζεται…

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Real News», ουδέποτε έγινε απολογιστικός έλεγχος για τις τεράστιες διαφορές ανάμεσα στο προβλεπόμενο και το τελικό κόστος των έργων.

Έργο: Κόστος στο Φάκελο Διεκδίκησης-Τελικό Κόστος (Απόκλιση)

ΟΑΚΑ: 3,1 εκατ. ευρώ-399 εκατ. ευρώ (+12.771%)
Καυταντζόγλειο Στάδιο: 1,1 εκατ. ευρώ-67,9 εκατ. ευρώ (+6.073%)
Ολυμπιακό Στάδιο Πάτρας (Παμπελοποννησιακό): 1,1 εκατ. ευρώ-45,2 εκατ. ευρώ (+4.009%)
Παναθηναϊκό Στάδιο: 300.000 ευρώ-11,5 εκατ. ευρώ (+3.733%)
Ολυμπιακό Γυμναστήριο στο Γουδί: 3,5 εκατ. ευρώ-39,5 εκατ. ευρώ (+1.029%)
Ολυμπιακό Κέντρο Μπέιζμπολ/Σόφτμπολ στο Ελληνικό: 18,7 εκατ. ευρώ-200,4 εκατ. ευρώ (+972%)
Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας: 3 εκατ. ευρώ-29,7 εκατ. ευρώ (+890%)
Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοΐας Αγίου Κοσμά: 16,5 εκατ. ευρώ-118,5 εκατ. ευρώ (+618%)
Ολυμπιακό Κέντρο Υγρού Στίβου: 3,5 εκατ. ευρώ-22,5 εκατ. ευρώ (+543%)
Ολυμπιακό Κέντρο Σκοποβολής Μαρκόπουλου: 12 εκατ. ευρώ-60,6 εκατ. ευρώ (+405%)
Οδικές Συνδέσεις Ολυμπιακού Χωριού: 200.000 ευρώ-947,92 εκατ. ευρώ (+374%)
Ολυμπιακό Γυμναστήριο Γαλατσίου: 13,7 εκατ. ευρώ-60,5 εκατ. ευρώ (+342%)
Ολυμπιακό Γυμναστήριο Άρσης Βαρών στη Νίκαια: 12 εκατ. ευρώ-49,1 εκατ. ευρώ (+309%).


novasportfm.gr

 

Απάντηση: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

Και μετά αναρωτιέται ο μέσος πολίτης γιατί είναι απλησίαστος ο τρόπος ζωής ορισμένων.
Ουφ, τουλάχιστον δεν ήμουν εθελοντής.

 

Απάντηση: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

Εμπάργκο φαρμακοποιών σε 4 Tαμεία λόγω χρεών
Πηγή: Express.gr 03/05/11-09:12

4 T - Express.gr

 

Αφησα να κυλήσει το νήμα λιγο... για να διαβάσω απόψεις σχετικά με το θέμα ...που επιτρέψτε μου να σας βεβαιώσω ότι το κατέχω πολύ καλά. Δεν το παίζω παντογνωστης... σοφός κλπ όμως σας διαβεβαιώ πως ότι διάβασα λίγο πολυ είναι αυτό που γνωρίζουμε, είναι ολες οι θέσεις βασιμες.

Ας μου επιτραπεί να τα πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή τόσο σε εθνικό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, θα προσπαθήσω ο λόγος μου να είναι απλός για να ειναι κατανοητά από οποιον φιλοτιμηθεί και το διαβάσει ολο το κείμενο

Αν κάποιος διαβάσει παγκόσμια οικονομική ιστορία θα παρατηρήσει ότι κατά τακτά χρονικά διαστήματα σε παγκόσμιο επιπεδο δημιουργούνται κρίσεις ξεκινώντας από το κραχ το 1931-32 εως τις μέρες μας.
"(γεγονότα οπως πολεμοι, κρίση πετρελαίου, "πρασινη ανάπτυξη¨" κλπ)

Ειναι τυχαίο γεγονός ή είναι φτιαχτό, εξυπηρετεί καποιους.

Μεσα στο Παγκόσμιο Συστημα υπάρχουν κάποιες οικονομικές δυνάμεις. Μια από αυτές λέγεται Ηνωμένες Πολιτείες. Η οικονομια της από τα παλιά τα χρόνια βασίζεται στα ομόλογα... Τί είναι αυτά τα ομόλογα.... Δάνεια με τα οποία ας πουμε εγγυούνταν μια απόδοση με βάση την πορεία της. Και τι τα έκανε αυτά??? Τα πουλούσε στους ξένους για να πάρει χρήματα??? Οταν δημιουργείται μια κρίση τι συμβαίνει...??? αυτός που τα έχει τα πουλά αφού είναι αβέβαιη η αποπληρωμη.... και τότε παει αυτός που τα πούλησε και τα αγοράζει..!!!!!!!! και αντε μετά τουμπαλιν ξανά από την αρχή.!!!!!!!!!
Αυτη είναι η ιστορία... παλια τα ομόλογα των Αμερικανών τα είχε η Ιαπωνία, Χονγκ Κονγκ Κουβέιτ κλπ τωρα τα έχουν οι Κινέζοι...

Τωρα πως ξεκινησε η κρίση... Η κρίση φαινομενικά ξεκίνησε με τη "λάθος" διαχείριση του κινδύνου των δανείων που εκχωρούν οι τράπεζες... Ας υποθέσουμε ότι καποιος πηγε σε μια τράπεζα και πήρε ένα στεγαστικό δάνειο 1.000ευρώπουλα για να αγοράσει το σπιτάκι του. Μετά από λιγο καιρό 10χρόνια ξαναπηγαινε στην τράπεζα και της έλεγε κοιτα αγόρασα ένα σπιτάκι που πριν 10 χρόνια εκανε 1000 ευρώ η αξία του όμως τωρα είναι 1500 δεν μου δανείζεις αλλα 500?????
Η τράπεζα συμφωνούσε πουλώντας χρήμα, μετά όμως της μειώνονταν η ρευστότητα και τι έκανε??? πηγαινε σε μια άλλη τράπεζα και τις έλεγε σου πουλάω τα δάνεια που έχω (αξία) έναντι χ ποσού...
Η τράπεζα έβγαζε ένα ομόλογο και παμε λέγοντας.....
Για να συντομεύω φανταστείτε τωρα όπου τράπεζα κράτος...
Το 1996 σε ένα χρηματιστήριο αυτο της Βοστώνης ΄"ανακάλυψαν " τα ασφάλιστρα των ομολόγων δηλαδή αν ένα ομόλογο δεν πληρώνονταν είχε τα ασφάλιστρα του και έτσι θα καλύπτονταν....

Και αυτό δουλευει σαν αντιστάθμισμα του κινδύνου, *θυμίζει λιγο και μοχλευση", γιατί τρεχουν αγοράζουν τα ασφάλιστρα και μετα επιθυμούν την καταστροφή αυτουνού που τα έκδοσε...δηλ το κράτος. Ο στόχος είναι τα λεγόμενα γουρουνακια PIIGS Πορτογαλία Ιρλανδία Ιταλία Ελλάδα Ισπανία...

Γιατί γίνονται τωρα όλα αυτά... μα για την κυριαρχία ενός νομισματος...Υπηρχε το δολλάριο...ήρθε το Ευρω...γίνονται συναλλαγές και σε αυτό... και κάποιοι Ανατολιτες τόλμησαν και είπαν "εμείς δεν έχουμε πρόβλημα πουλάμε πετρέλαιο και σε ευρώ οχι μονο σε δολλάριο... ¨" και να κάτι άλλες πολεμικές κρίσεις.. με ένα σωρό προσχήματα...

Τωρα για την Ελλαδίτσα μας...

Σε μας συμβαίνουν και πολλά παράξενα... Η χώρα μας είναι τυχερή γιατι ευτυχώς δεν έχει καμία επιχείρηση ΒMW Mercedes oύτε Airbus κατασκευάζει... εμείς ότι έχουμε το είσάγουμε.. το αγοράζουμε
Φανταστείτε οτι το 75% των λαχανικών φρούτων κλπ που καταναλώνουμε το είσάγουμε...!!!!
Εγω ξέρω ότι όταν κάποιος δεν μπορει να πουλήσει γιατί οι πελάτες τους δεν έχουν ρευστό ριχνει τις τιμες.... Αρα λογικά μια και η κρίση εμφανίστηκε σε άλλες χώρες ότι εισάγουμε από αυτές θα έπρεπε να μας έρχεται πιο φθηνό ..... ακριβως το ανάποδο έγινε..!!!!!!!!
Κερδοσκοπία στο μαξιμουμ...........!!!!!!!!!!!!!!


Μιλάμε για ΔΝΤ και δημόσιο χρεος έναντι ΑEΠ... δηλαδή για ένα κλάσμα... Από το δημοτικό θυμάμαι ότι ένα κλασμα όταν θέλεις να το μικρίνεις μικραίνεις τον αριθμητή............ αλλά θυμάμαι.. επίσης το ιδιο συμβαίνει και όταν μεγαλώσεις τον παρονομαστή........ Αυτό μάλλον το ξεχασανε ή δεν το μαθανε οι δικοί μας..... Γιατι δεν βλέπω να γίνεται κατι για να μεγαλώσει η παραγωγή, το ακαθάριοτο εθνικό προϊόν..

Και έχω και μια απορία.... όταν πας καποιον πελάτη σε μια τράπεζα να δανιστεί... εεεε όλο και κάτι θα σου δωσουνε... Οταν πας ένα κράτος να δανιστεί...??????

Αυτά για την ώρα.... εχω πολλά ακόμα να σας πω σε άλλο ποστ.. μην σας κουράζω...

 

Απάντηση: Re: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

Χμμμ... ναι, σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία όμως ο κ.Δούκας ξεκίνησε να τα λέει αυτά από το... Φεβρουάριο του 2005 απλά για να δικαιολογήσει την απογραφή και μάλιστα με τρόπο μάλλον παραπλανητικό.

"Οπως ανέφερε ο υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, μιλώντας χθες σε εκδήλωση του Κέντρου Σύγχρονης Πολιτικής, μέσα στον Μάρτιο θα ανακοινωθεί από την κυβέρνηση σχέδιο για περαιτέρω μετοχοποιήσεις κρατικών εταιρειών.
Ο υφυπουργός υπεραμύνθηκε της περίφημης απογραφής και για να τη δικαιολογήσει ανέφερε σειρά «κρυφών» εξόδων των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των οποίων και τεράστιες υπερβάσεις σε ολυμπιακά έργα. Παρέθεσε μάλιστα πολλά παραδείγματα, χωρίς όμως να διευκρινίσει ότι συγκρίνει το τελικό κόστος των έργων με τα προ δεκαετίας στοιχεία του φακέλου διεκδίκησης και όχι με τους δημοσιευμένους ολυμπιακούς προϋπολογισμούς"
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/02/2005

Εντελώς συμπτωματικά βέβαια τώρα που εκείνη η απογραφή βρίσκεται και πάλι στο προσκήνιο κάνει την εμφάνιση του ένα τέτοιο άρθρο.  

Ανεξάρτητα από αυτό όμως, είναι δυνατόν να θεωρηθεί αξιόπιστο ένα άρθρο στο οποίο -αν μας μεταφέρεται σωστά από το tvxs.gr- αναγράφεται πως:
"Στο φάκελο διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 από την Ελλάδα, το συνολικό κόστος των έργων εμφανιζόταν να είναι 7.741.000.000 ευρώ"

Δηλαδή, η κ.Πετραλιά το Νοέμβριο του 2002 λανθασμένα πίστευε ότι ο αρχικός προυπολογισμός ήταν 906 δις δραχμές;

"Βαρύτατες εκφράσεις αντηλλάγησαν χθες στη Βουλή με αφορμή συζήτηση επερώτησης της Ν.Δ. για τις υπερβάσεις του προϋπολογισμού των έργων της ολυμπιακής προετοιμασίας.
Και παρ' ότι ο παριστάμενος υφυπουργός Νάσος Αλευράς επιχείρησε να κρατήσει χαμηλούς τόνους, δεν απέφυγε στο τέλος την οξύτατη αντιπαράθεση με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Ν.Δ. Μ. Κεφαλογιάννη. Το «κακό» ξεκίνησε από την εισηγήτρια της Ν.Δ. Φάνη Πάλλη-Πετραλιά, η οποία στην τοποθέτησή της υποστήριξε ότι αντί των 906 δισ. δρχ. που είχαν αρχικά προϋπολογιστεί, το κόστος θα φτάσει τελικά το 1 τρισ. 53 δισ. δρχ., παρά τις περικοπές"
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/11/2002

Το ίδιο και οι συντάκτες της Ελευθεροτυπίας δύο χρόνια αργότερα στον απολογισμό;

"Απολογισμός κόστους Ολυμπιάδας * Πώς από τον προϋπολογισμό του 1 τρισ. δρχ. φτάσαμε στα 3"
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/11/2004

(Το 1 τρις δραχμές αντιστοιχεί σε περίπου 3 δις ευρώ.)



Υ.Γ
Η επιλογή να χρησιμοποιήσω κείμενα μόνο από την Ελευθεροτυπία δεν ήταν τυχαία.  

 

Απάντηση: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

DEBTOCRACY - ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ

 

Re: Απάντηση: Re: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

"... το μόνο που απόμενε ήταν να κυκλοφορήσουνε καινούργιες αναθεωρημένες εκδόσεις των παλιών εφημερίδων..."

Άρθουρ Καίστλερ: Το μηδέν και το άπειρο

  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

Μα δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο.  

Ριζοσπάστης - Πέμπτη 24 Φλεβάρη 2005

"Φορτώνουν τη λυπητερή στα λαϊκά στρώματα...

Από 181,7 εκατ. ευρώ που ξεκίνησε με το «φάκελο διεκδίκησης» το αρχικό κόστος των έργων για τις 19 Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, έφτασε τελικά στο 1,5 δισ. ευρώ

Τη λυπητερή από τη χρυσοπληρωμένη φιέστα των Ολυμπιακών Αγώνων κοινοποίησε χτες η κυβέρνηση, επιδιώκοντας με αυτό τον τρόπο να δώσει το στίγμα των «δυσκολιών» που αντιμετωπίζει, την υποτιθέμενη «ανάγκη» για νέα εισπρακτικά μέτρα, την εμβάθυνση των αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών και επίσης το στίγμα για νέο γύρο αποκρατικοποιήσεων. Τη λυπητερή καλούνται για μια ακόμη φορά να πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα, τη στιγμή που θεσμοθετούνται νέα προκλητικά προνόμια και κάθε είδους διευκολύνσεις σε όφελος και για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου. Από τη λίστα των 19 Ολυμπιακών αθλητικών εγκαταστάσεων, που δημοσιοποίησε ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Π. Δούκας, προκύπτει ότι το αρχικό κόστος στο «φάκελο διεκδίκησης» ήταν 181,7 εκατ. ευρώ, στην αναθεώρηση του ΠΔΕ το 2000 υπερδιπλασιάστηκε στα 371,1 εκατ. ευρώ, ενώ το τελικό κόστος έφτασε στα 1.540 εκατ. (1,54 δισ. ευρώ).

Ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Π. Δούκας, στο πλαίσιο χτεσινής εκδήλωσης, με θέμα «Ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα στη μεταολυμπιακή περίοδο», δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση θα δώσει στο Μάρτη «καλύτερα δείγματα γραφής» σε ό,τι αφορά τις αποκρατικοποιήσεις. Την ίδια περίοδο σκοπεύουν να δώσουν και άλλα δείγματα γραφής στην πλουτοκρατία με το νομοσχέδιο για τις συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα που αφορά στην παράδοση των μεγάλων και μικρών έργων υποδομής στους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους.

Σε κάθε περίπτωση η λίστα με τις υπέρογκες υπερβάσεις των Ολυμπιακών έργων, που δημοσιοποιήθηκε χτες, αποτελεί ανοιχτή πρόκληση για τα λαϊκά στρώματα, ενώ ταυτόχρονα τεκμηριώνει το μέγεθος της λεηλασίας και του πλούτου που ενθυλάκωσαν οι μεγαλοκατασκευαστές - εργολάβοι.

Οι υπερβάσεις ανά Ολυμπιακό έργο - σύμφωνα με τη λίστα που δημοσιοποίησε ο υφυπουργός Οικονομικών - διαμορφώνονται ως εξής: Στην παρένθεση αναγράφεται το τελικό ποσό της δαπάνης των έργων, που προέκυψε μετά τις αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις του αρχικού προϋπολογισμού

* Παναθηναϊκό Στάδιο: 0,3 εκατ. ευρώ (11,5)
* Κέντρο Υγρού Στίβου: 3,5 εκατ. ευρώ (22,5)
* Στάδιο Βόλου: 25,1 εκατ. ευρώ (51,4)
* Ειρήνης και Φιλίας: 3,0 εκατ. ευρώ (29,7)
* Κανόε-σλάλομ Ελληνικό: 8,5 εκατ. ευρώ (37,1)
* Ολυμπιακό Κέντρο Τένις: 12,3 εκατ. ευρώ (47,5)
* Νίκαια Αρση Βαρών: 12,0 εκατ. ευρώ (49,0)
* Στάδιο Πάτρας: 1,1 εκατ. ευρώ (45,2)
* Γυμναστήριο Γαλατσίου: 13,7 εκατ. ευρώ (60,5)
* Κέντρο Σκοποβολής - Μαρκόπουλο: 12,0 εκατ. ευρώ (60,6)
* Κέντρο Κωπηλασίας Σχοινιά: 25,4 εκατ. ευρώ (76,3)
* Παγκρήτιο Στάδιο: 38,1 εκατ. ευρώ (63,7)
* Καυτατζόγλειο Θεσσαλονίκης: 1,1 εκατ. ευρώ (67,9)
* Βαρέων Αθλημάτων, Ανω Λιόσια: 32,3 εκατ. ευρώ (80,8)
* Κέντρο Ιππασίας, Τατοΐου-Μαρκόπουλο: 22,6 εκατ. ευρώ (110,4)
* Κέντρο Ιστιοπλοΐας, Αγ. Κοσμά: 16,5 εκατ. ευρώ (118,5)
* Μπέιζμπολ, Ελληνικό: 18,7 εκατ. ευρώ (200,4)
* Ολυμπιακό Στάδιο: 3,1 εκατ. ευρώ (399)

Σημ: Στη λίστα δεν υπάρχει το κόστος του φακέλου διεκδίκησης για το Παγκρήτιο Στάδιο και των Βαρέων Αθλημάτων στα Α. Λιόσια. Επίσης δεν αναφέρεται το προβλεπόμενο στην αναθεώρηση του 2000 για το κόστος του Κέντρου Ιππασίας."

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ : Φορτώνουν τη λυπητερή στα λαϊκά στρώματα...

Βλέπετε να υπάρχει καμία διαφορά στην παραπάνω λίστα από εκείνη που δημοσιοποιήθηκε τώρα από τη Real News; Εκείνο που είναι απλά καινούργιο είναι η προσπάθεια παραπλάνησης που επιχειρείται με όπλο μία δήθεν αποκάλυψη "κρυφής έκθεσης του Υπουργείου Οικονομικών που έμεινε στα συρτάρια από το 2005".