Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

Βρήκα αυτό το εξαιρετικά τεκμηριωμένο άρθρο του Μανώλη Δρεττάκη που εν πολλοίς απαντά σε κάποια ερωτήματα που είχαν προκύψει απ’ τον διάλογο μεταξύ Elysium και ael1969. Σε μια πρώτη, επιφανειακή ανάλυση, επιμερίζει το ποσοστό ευθύνης που αντιστοιχεί σε κάθε κυβέρνηση για τη διόγκωση του δημόσιου χρέους. Μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει πως η εκτόξευση του χρέους είναι επακόλουθο της ένταξης της χώρας στην Ε.Ο.Κ.

Επειδή δεν ξέρω πώς να επικολλήσω τον στατιστικό πίνακα που περιέχει το άρθρο, παραθέτω τον σύνδεσμο:

Το δημόσιο χρέος που άφησε η χούντα και η γιγάντωσή του από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. | Έντυπη Έκδοση | Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπίας

Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Το δημόσιο χρέος που άφησε η χούντα και η γιγάντωσή του από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.

Του ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ *

Το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και η αδυναμία εξυπηρέτησής του είναι η βασική αιτία στην οποία οφείλεται η υποταγή της Ελλάδας στην τρόικα.
Το άγος αυτό συγκεφαλαιώνει την κακοδιαχείριση των οικονομικών του κράτους από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Τα δύο κόμματα εξουσίας όμως, τα οποία κυβερνούν τη χώρα επί 36 συναπτά έτη, αλληλοκατηγορούνται γι' αυτό, χωρίς το καθένα να αναλαμβάνει το μέρος της ευθύνης που του αναλογεί. Εκτός όμως από τα δύο κόμματα εξουσίας, ευθύνη φέρει η χούντα, για την οποία κυκλοφορεί η ανυπόστατη γνώμη ότι δεν άφησε χρέος όταν κατέρρευσε.

Τις δύο αυτές πλευρές της διόγκωσης του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ εξετάζουμε στο άρθρο αυτό, με βάση τα στοιχεία που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις οικονομίες των κρατών-μελών της Ε.Ε. Με βάση τα στοιχεία αυτά δίνεται στην 1η στήλη του πίνακα που ακολουθεί το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ τα έτη 1974, 1981, 1989, 1993, 2004, 2009 και οι προβλέψεις για το 2011. Στη 2η στήλη δίνεται η μέση ετήσια ποσοστιαία αύξησή του τις περιόδους που κυβέρνησε το κάθε κόμμα.

Πριν προχωρήσουμε, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η αύξηση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ εξαρτάται όχι μόνο από την αύξησή του σε ευρώ, αλλά και από την αύξηση του ΑΕΠ σε ευρώ.

Το πρώτο που προκύπτει από τον πίνακα αυτό είναι η κατάρριψη του μύθου ότι η χούντα δεν άφησε δημόσιο χρέος. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η χούντα άφησε σημαντικό δημόσιο χρέος, το οποίο ανερχόταν στο 20,8% του ΑΕΠ. Με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος, το χρέος αυτό από 32 δισ. δρχ. το 1966 εκτινάχτηκε στα 114 δισ. δρχ. το 1974.

Από την τελευταία στήλη του πίνακα φαίνεται ότι η μέση ετήσια αύξηση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ την περίοδο:

- 1974-1981 των κυβερνήσεων της Ν.Δ. ήταν μικρή, διότι ο ρυθμός αύξησης δημόσιου χρέους σε δραχμές ήταν ελαφρά υψηλότερος εκείνου του ΑΕΠ σε δραχμές.

- 1981-1989 των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ήταν εκρηκτική, διότι ο ρυθμός αύξησης του δημόσιου χρέους σε δραχμές ήταν υπερδιπλάσιος εκείνου του ΑΕΠ σε δραχμές.

- 1989-1993 της κυβέρνησης της Ν.Δ. ήταν πολύ μεγάλη, για τους ίδιους λόγους που αναφέρθηκαν για την περίοδο 1981-1989.

- 1993-2004 των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ήταν μηδαμινή, διότι ενώ το δημόσιο χρέος την περίοδο 1995-2004 (τη μόνη που υπάρχουν στοιχεία σε ευρώ) αυξήθηκε κατά 88,1 δισ. ευρώ, ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ σε ευρώ ήταν ελαφρά χαμηλότερος εκείνου του δημόσιου χρέους σε ευρώ.

- 2004-2009 των κυβερνήσεων της Ν.Δ. η αύξηση ήταν μεγάλη, διότι ο ρυθμός αύξησης του δημόσιου χρέους σε ευρώ ήταν υπερδιπλάσιος εκείνου του ΑΕΠ, το οποίο μάλιστα, λόγω της παγκόσμιας ύφεσης, μειώθηκε σε τρέχουσες τιμές το 2009.

- 2009-2011 της σημερινής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ η αύξηση προβλέπεται να είναι μεγαλύτερη από εκείνη της περιόδου 2004-2009. Την περίοδο αυτή η αύξηση του δημόσιου χρέους σε ευρώ προβλέπεται να είναι πολύ μεγάλη, ενώ το ΑΕΠ, αντί για αύξηση, θα σημειώσει μείωση τόσο το 2010 όσο και το 2011.

Από την ανάλυση αυτή φαίνεται από τη μια μεριά η «κληρονομιά» που άφησε η χούντα και από την άλλη η τεράστια ευθύνη που έχουν και τα δύο κόμματα εξουσίας για τη γιγάντωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ. Με δεδομένο το ύψος του, ο χρόνος που θα απαιτηθεί για την αποκλιμάκωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ θα είναι πολύ μακρύς (υπερβαίνει κατά πολύ τη δεκαετία) και αυτή θα συμβεί, αν εφαρμοστεί με συνέπεια και συνέχεια μια πολιτική που θα τιθασεύσει τα δημόσια ελλείμματα και θα πετύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.

* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ.

 

Απάντηση: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

isotimia.gr - Οικονομία - "Βαρυχειμωνιά" με 22 νέα μέτρα το 2011

Και φυσικά για τον ανεξέλεγκτο καλπασμό θα χρησιμοποιήσουν "καινούργιο" καμουτσίκι!!!!

 

Ο Φίλιππος Συρίγος ανασκαλεύει μια παλιά, ξεχασμένη ιστορία…


Ελευθεροτυπία, Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Στα γήπεδα της πολιτικής

Από τον ΦΙΛΙΠΠΟ ΣΥΡΙΓΟ

Μεγάλες στιγμές!

Αντιγράφω από ένα πρόσφατο πόνημα του άρτι επιστρέψαντος στη δημοσιογραφία βουλευτή και πρώην υφυπουργού Γιώργου Λιάνη:
«Η Ελλάδα τις τελευταίες της μεγάλες στιγμές τις έζησε και τις χρωστά στον αθλητισμό. Οπως και να το κάνουμε, οι τελευταίες μεγάλες στιγμές της Ελλάδας και της Αθήνας είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004. Μόνο τότε οι Ελληνες είχαν κάτι να τους ενώνει και μόνο τότε η Αθήνα απέκτησε μια ανθρώπινη διάσταση. Σηκωθήκαμε λίγο ψηλότερα με τους Ολυμπιακούς. Οπως σηκωνόμασταν λίγο ψηλότερα με τα κατορθώματα των αθλητών μας...».

ΜΑΛΙΣΤΑ... Σε στιγμές που οι Ελληνες νιώθουν στο πετσί τους πόσο τραγικά εξαπατήθηκαν στην ιστορία αυτή, έρχεται ο πρωταίτιος της εξαπάτησης να αποδείξει όχι απλά ότι δεν μετανοεί, αλλά ότι δεν είναι καν σε θέση να καταλάβει τι γίνεται γύρω του!

ΝΑΙ... πράγματι, μας σήκωσαν λίγο ψηλότερα οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Γι' αυτό και λίγο μετά πέσαμε και τσακιστήκαμε. Διότι το ολυμπιακό μας όνειρο, σε εποχές που υποτίθεται ότι επιχειρούσαμε την περίφημη οικονομική σύγκλιση προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, στηρίχθηκε σε δανεικά λεφτά, τα οποία λεηλάτησαν εργολάβοι, πάροχοι υπηρεσιών, μεσάζοντες και σαλταδόροι. Με τη σύμφωνη γνώμη ή και τη συμμετοχή, φυσικά, όσων αποφάσιζαν τότε.

ΚΑΙ ο Γ. Λιάνης, αντί ως εμπνευστής αυτής της καταστροφικής «μεγάλης ιδέας» να ζητάει εξηγήσεις ή, τουλάχιστον, να απαιτεί λογαριασμό, επιμένει σε «μεγάλες στιγμές» μιας χώρας που, κατά τη γραφή του, ενδέχεται και να μην υπάρχει πια!

ΜΗΝ απορείτε. Τέτοιοι μας κυβέρνησαν χθες, τέτοιοι μας κυβερνάνε και σήμερα. Γι' αυτό και φτάσαμε στο «δεν πάει άλλο», γι' αυτό και είναι εντελώς αμφίβολο αν θα ξανασηκώσουμε ποτέ κεφάλι.

ΑΣ πάμε όμως και στα... επουσιώδη. «Μόνο τότε οι Ελληνες είχαν κάτι να τους ενώνει», λέει ο Γ. Λιάνης. Ναι, πράγματι, «στον αγώνα ενωμένοι και στη μάσα χωριστά»! Ας όψεται όμως η θηριώδης προπαγάνδα, που έκανε το άσπρο μαύρο, με συνέπεια άδολοι εθελοντές να υπηρετήσουν εν αγνοία τους τα συμφέροντα οργανωμένων ληστοσυμμοριτών!

«ΜΟΝΟ τότε η Αθήνα απέκτησε μια ανθρώπινη διάσταση», εξακολουθεί ο... ποιητής. Ναι, με το C4Ι, τα αερόστατα παρακολούθησης, τις τηλεφωνικές γραμμές γεμάτες ρουφιάνους και τους Αθηναίους να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν στην πόλη τους!

«ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΑΝ λίγο ψηλότερα με τα κατορθώματα των αθλητών μας», καταλήγει ο δις υφυπουργός Αθλητισμού. Ποιων αθλητών όμως; Αυτών που πιάστηκαν αμέσως ντοπέ, αυτών που πιάστηκαν αργότερα ή μήπως εκείνων που δραπέτευσαν από το Ολυμπιακό Χωριό και με πρόφαση ένα τροχαίο ατύχημα πήγαν (με τη συνδρομή της πολιτείας...) και κλείστηκαν στο ΚΑΤ για να γλιτώσουν από τον έλεγχο ντόπινγκ;

ΑΣ' ΤΑ λοιπόν Γιώργο, δεν σε παίρνει... Γιατί εσείς οι πολιτικοί μπορεί να μας κάνατε φτωχούς, αλλά όχι και μαλάκες...


Ελευθεροτυπία, Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Προπαγάνδα

Δεν θα το πιστέψει κανείς, αλλά είναι αλήθεια: για το σχόλιο της περασμένης Τρίτης, που ήταν μια απάντηση στα όσα συνεχίζει να υποστηρίζει υπέρ των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ο εμπνευστής τους βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ. Λιάνης, έλαβα όσες συγχαρητήριες επιστολές δεν είχα λάβει καθ' όλη τη διάρκεια της αντιολυμπιακής μου καμπάνιας, δηλαδή από το 1996 μέχρι την έναρξη των Αγώνων!

ΚΟΙΝΗ συνισταμένη σχεδόν όλων αυτών των επιστολών, το «εσύ καλά τα έλεγες από τότε, αλλά εμείς δεν ακούγαμε - ίσως και γιατί μέσα στον καταιγισμό της ολυμπιακής προπαγάνδας, η δική σου άποψη δεν βρήκε τον χώρο που της άξιζε».

ΜΑΛΙΣΤΑ... Μοιάζει με «μετά θάνατον αναγνώριση», αν και -ως εκ θαύματος- παραμένω ζωντανός, αλλά εκείνο που ασφαλώς έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι οι Ελληνες μιλάνε ανοιχτά πια για την ισοπεδωτική προπαγάνδα που σ' εκείνες τις κρίσιμες στιγμές έστειλε τη λογική περίπατο...

ΕΧΩ πάνω από 10 χρόνια στα χέρια μου ένα χαρτί που αποκαλύπτει από πού και με ποιον τρόπο εκπορεύτηκε εκείνη η προπαγάνδα και πώς εν τέλει η χώρα, στην πορεία της προς το 2004, βίωσε έναν ιδιότυπο φασισμό, με αποκλεισμούς, διώξεις, προπηλακισμούς και συλλήψεις των φορέων της αντίθετης άποψης.

Ο ΤΙΤΛΟΣ του εγγράφου, που εξεδόθη στις 26 Φεβρουαρίου 1997, από την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, είναι «Πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κριτική, η στάση μας και η στρατηγική επικοινωνίας» και πρόκειται για ένα γκεμπελικό κατασκεύασμα, το οποίο στο πιο χαρακτηριστικό του σημείο λέει τα εξής: «Θα πρέπει να αποφεύγεται κάθε ενέργεια που θα ενίσχυε την κριτική, δίνοντάς της την ευκαιρία να προβάλλει επιχειρήματα στην κοινή γνώμη τα οποία σε άλλη περίπτωση θα έμεναν σε περιορισμένο κύκλο». Και πιο κάτω, με ακόμα μεγαλύτερη σαφήνεια: «Δεν πρέπει να διαμορφωθούν προϋποθέσεις προβολής των επιχειρημάτων που αντιτάσσονται στην υποψηφιότητα»!

ΑΥΤΗ ήταν η επίσημη γραμμή, η οποία πέρασε παντού και πρώτα πρώτα στα κανάλια, τα ραδιόφωνα, τις εφημερίδες και τα περιοδικά, με αποτέλεσμα, ενώ για 8 ολόκληρα χρόνια οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν το κυρίαρχο θέμα στην ελληνική κοινωνία, να απουσιάσει από τα Μέσα όχι μόνο η αντίθετη άποψη, αλλά και κάθε γόνιμος προβληματισμός που θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα κάπως καλύτερα.

ΕΠΙ της ουσίας η χώρα δέθηκε χειροπόδαρα από μια «ξεδιάντροπα αλαζονική κυρία» (Γιάννα Αγγελοπούλου) και έναν πρωθυπουργό (Σημίτης) που ήταν πολύ μικρός για να επιβάλει αυτό που πίστευε (ότι οι Αγώνες δεν ήταν μέσα στις προτεραιότητες της Ελλάδας).

ΚΑΙ έτσι βάδισε ανεμπόδιστη προς την καταστροφή. Που δεν ήταν μόνο οικονομική, αλλά και (πρωτίστως ίσως) ηθική, με όλα εκείνα τα φοβερά αθλητικά καμώματά μας να περνούν στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας επικαιρότητας! Και φυσικά τη μίζα και τη συνδιαλλαγή να καταγράφουν νέα «ιστορικά υψηλά», μεγαλύτερα και από εκείνα του '99, όταν με τις ευλογίες και την προτροπή της κυβέρνησης συνετελέσθη, στην ψύχρα, η πιο εγκληματική αναδιανομή πλούτου στην Ιστορία της χώρας.

 

Απάντηση: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

Ρε σκουληκαντέρες Ελληνάρες δημοσιολάγνοι, ακόμα να φουντάρετε; Τί θα γίνει αυτό το bankruptcy, κόκαλα έχει;

 

@Vautrin

Θα μάθουμε ποτέ πόσο στοίχισε το "πανηγυράκι";

 

ΟΧΙ.

 

Απάντηση: Re: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

Το "ΟΧΙ" βασίζεται σε κάποια συγκεκριμένη γνώση που έχετε πάνω
στο θέμα;Αναρωτιέμαι επειδή προσωπικά δεν μπορώ να διακρίνω κάποια
(πολιτική) λογική που θα μπορούσε να αμφισβητήσει τα 8,95 δις ευρώ
ως "απόλυτη οροφή".
Yπερκοστολογήσεις,αστοχίες τύπου C4I,καθυστερήσεις πιθανότατα
σκόπιμες στοχεύοντας σε απευθείας αναθέσεις (βλέπε De Boer) όταν
τα χρονικά περιθώρια θα στένευαν, σίγουρα έγιναν.
Όλα αυτά όμως συμπεριλαμβάνονται στο συνολικό κόστος που ανακοινώθηκε
τον Νοέμβριο του 2004.Δεν νομίζω άλλωστε να πιστεύει κανείς πως οι
υπουργοί της ΝΔ (που είχαν όλα τα στοιχεία στα χέρια τους) θα είχαν
κάποιο όφελος να αποκρύψουν το πραγματικό κόστος όταν όλο το προηγούμενο
διάστημα μίλαγαν για κακοδιαχείρηση και σπατάλες στα ολυμπιακά έργα.
H αλήθεια για το κόστος των ολυμπιακών έργων - TO BHMA


Όμως όταν τα χρέη για παράδειγμα του ΟΣΕ είναι 10 δις ευρώ ή τα κονδύλια
από τα κρυφά ταμεία των υπουργείων ήταν 8 δις ευρώ το 2005 και 7 δις ευρώ
το 2006 δεν νομίζετε ότι φαντάζει πολύ βολική για το πολιτικό σύστημα
η ενοχοποίηση των ολυμπιακών αγώνων;
kathimerini.gr | Τα εξήντα κρυφά ταμεία των υπουργών

 

Σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν στα τέλη του 2004, οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας κόστισαν κάτι περισσότερα από 11 δισ. ευρώ. Και βέβαια είναι μικρό ποσό, σε σχέση με τα κέρατα που χρωστάμε.

Αλλά το ποσό αυτό μάλλον έχει και κάποια "συμπληρωματικά" στοιχεία:

1. Όπως ποτέ δεν μάθαμε πόσο κόστισαν οι Μεσογειακοί του 1991 και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του 1997, έτσι έκλεισαν γρήγορα γρήγορα και τα βιβλία του 2004.

2. Στο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας όπως δώθηκε επίσημα, δεν συμπεριλήφθηκαν μια σειρά από δαπάνες υπουργείων - όπως αυτές του Δημόσιας Τάξης - οι οποίες όμως έγιναν εξαιτίας της ανάληψης της διοργάνωσης. Και μιλάμε όχι μόνο για το "ιστορικό" πια C4I αλλά για έξοδα όπως καινούργια αυτοκίνητα της ΕΛΑΣ.

3. Δαπανήθηκαν τεράστια ποσά, χτίστηκαν πολλές άχρηστες αθλητικές εγκαταστάσεις (πόσα από τα έργα αξιοποιούνται με κάποιο "ευπρόσωπο" τρόπο σήμερα , δημιουργήθηκαν υπεραξίες και πληθωριστικές τάσεις και όλα αυτά βαφτίστηκαν και από πάνω «ανάπτυξη».

4. Τη διαφήμιση που υποτίθεται έφεραν οι Αγώνες στη χώρα, την διέλυσαν τα 5 χρόνια του "καταλληλότερου", οι απογραφές και οι κουμπάροι, για να συνεχίσεο επάξια το έργο ο "λεφτά υπάρχουν".

Τώρα βέβαια, η ιστορία δεν γυρίζει πίσω - οι Αγώνες έγιναν και πάνε. Τώρα έχουμε άλλα...

 

Re: Απάντηση: Re: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

Αγαπητέ μου, χωρίς να έχω την πρόθεση να γίνω προσβλητικός, θεωρώ τουλάχιστον αφελές να δείχνουμε εμπιστοσύνη στα επίσημα στοιχεία που ανακοινώνονται κατά καιρούς από τις διάφορες κυβερνήσεις. Υπενθυμίζω μόνο ότι τις παραμονές των τελευταίων βουλευτικών εκλογών, ο τότε πρωθυπουργός υπολόγιζε το έλλειμμα στο 6% του ΑΕΠ, (ενώ ξεπερνούσε το 15%), ο δε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που τον διαδέχτηκε, διαβεβαίωνε πως «Λεφτά υπάρχουν». Κάνω λάθος; Ξέρεις πόσα δις είναι η διαφορά από το 6% ως το 15% ;

Με ρωτάς λοιπόν αν πιστεύω αυτούς τους ανθρώπους; Ξαναδίνω την ίδια απάντηση:

ΟΧΙ.

Θεωρώ πως το νούμερο που ανακοινώθηκε δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Θα αναφέρω μόνο ένα στοιχείο: ξοδεύτηκαν 80.000.000 € για την κατασκευή του στεγάστρου Καλατράβα στο ΟΑΚΑ. Τόσο απαραίτητο ήταν σε μια πόλη που τον Αύγουστο βρέχει μια φορά στα δέκα χρόνια;

Είναι σαφές που οφείλεται η συγκάλυψη: στο πλιάτσικο των Ολυμπιακών Αγώνων συμμετείχε σύσσωμη η αστική τάξη της χώρας, όχι τα στελέχη ενός μόνο κόμματος. Τι και ποιον να καταγγείλει λοιπόν η ΝΔ; Τον Αβραμόπουλο και την Ντόρα; Την Αγγελοπούλου; Την Νίκη Τζαβέλα; Τον ίδιο της τον εαυτό;

Συμφωνώ εντούτοις μαζί σου πως οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι η αιτία του προβλήματος, αλλά μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Στο παρόν νήμα έχουν αναφερθεί αρκετά από τα υπόλοιπα κομμάτια, από τους εξοπλισμούς ως την διαφθορά.

 

Απάντηση: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

To να κατηγορεί κανείς τους ολυμπιακούς για την κατάντια μας έχει τόση βαρύτητα όση αν κατηγορούσε τους παναθηναϊκούς.

Η ουσία είναι πως η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι κακομαθημένοι υπερφυσικοί μπεμπέδες που νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους. Όταν η απεργία λήγει στις 10 και το πρώτο λεωφορείο περνάει στις 12.30 και είναι τόσο φίσκα που δε μπορεί να μπει κανείς, όταν οι σκουπιδιάρηδες και οι κοπρίτες των ΧΥΤΑ συνεννοούνται μεταξύ τους ώστε να κάνουν απεργία με rotation και να λένε τη μία μέρα "εμείς πήγαμε στη δουλειά, αλλά ήταν κλειστές οι ΧΥΤΑ" και την επόμενη "εμείς πήγαμε στη δουλειά, αλλά δεν ήρθαν απορριματοφόρα", όταν τα (λιγοστά πλέον) δημόσια έργα δίνονται στους γνωστούς - άγνωστους "δικούς μας" της κάθε πιάτσας ακόμα και στην κατάσταση που βρισκόμαστε...

Όταν Δευτέρα πρωί σε μήνα πληρωμών ΦΠΑ ολόκληρη η ΔΟΥ Ψυχικού έχει τέσσερις (4) υπαλλήλους (έναν σε κάθε όροφο), όταν το όραμα του κάθε ενός από εμάς τα τελευταία τριάντα χρόνια συνίσταται στο "θα δουλεύω λιγότερο και θα βγάζω περισσότερα"...

Να αφήσουμε, λέω εγώ, τους ολυμπιακούς, τους παναθηναϊκούς και τους πανιώνιους στην ησυχία τους.

 

Εμένα πάντως ούτε Ολυμπιακό ούτε Παναθηναϊκό, αλλά Λάρισα (κατά το ΑΕΛ 1964) με έκανε άθελά του ο φίλος Vautrin. Και πάει και σούμπιτη στη Β' Εθνική:lol2:

 

Απάντηση: Καλπάζει το δημόσιο χρέος της χώρας

Θα συμφωνήσω....ιδίως τους Πανιώνιους!!!!