Κανείς δεν μπορεί να υπηρετήσει δύο Κυρίους

Όχι, γιατί δεν έχω κανένα λόγο να αφιερώσω χρόνο για τα παιχνιδίσματα σας.
Σας το έχω γράψει κι εδώ.

 

@espimain

Γιατί μαλώνεις το κορίτσι;   

@ΜουσΑ

Έχω την εντύπωση ότι την απάντηση την έχεις ήδη πάρει, βλέποντας τον τίτλο του νήματος, είναι για σένα , ξεκάθαρο.

 

Είμαι κακός

     

 

@espimain

https://images.app.goo.gl/Y8v4G5CSbhT7m4q57

 

Εγώ από την άλλη θεωρώ ότι η υποταγή προς έναν Κ μπορεί να σου προσφέρει εξαιρετικά μαθήματα αν επιθυμείς να είσαι πιο κοντά στον Θεό.

Η υπακοή, και η πειθαρχία που προκύπτει από αυτή, αποτελεί το μεγαλυτερο κομμάτι στην ζωή των μοναχών. Το να απωλέσουν το εγώ τους είναι άλλο ένα. Το να μην ζητάνε συνέχεια να τους δώθει το ένα ή το άλλο και το να δέχονται ταπεινά αυτά που τους προσφέρονται, επίσης.
Η τυφλή εμπιστοσύνη στον Θεό ως κάτι πολύ μεγαλύτερο από τους ίδιους, ότι ο,τι καλό προκύψει είναι μέσω αυτού και μόνο αυτου αλλά και ο,τι κακό προκύψει έχει κάποιον σκοπο τον οποίο δεν μπορούν ενδεχομένως να καταλάβουν την στιγμή που συμβαίνει αλλά οφείλουν να αποδεχτούν ως θέλημα του. Το να μην απαιτεις συγκεκριμένα πράγματα αλλά να λες ευχαριστώ αν τελικά προκύψει κάτι ευχάριστο ακόμα κι αν δεν ήταν έτσι ακριβώς όπως το φανταζόσουν, το να αφήνεσαι στα χέρια του δηλαδη.

Ε, συγγνώμη αλλά όλα αυτά εμένα μου θυμίζουν πολύ Κ/υ καταστάσεις.

Και επομένως σκέφτομαι οτι ίσως μαθαίνοντας κάποιες από αυτές τις διαδικασίες και αυτόν τον τρόπο ζωής και σκέψης ίσως μέσω αυτων να καλυτερέψει και η σχέση σου με τον Θεό, για όσους επιθυμούν κάτι τέτοιο φυσικά.

 

Το κάνω εικόνα και είναι creepy, αλήθεια. Το βλέπω από διαφορετική σκοπιά, ίσως επειδή δεν είμαι κοντά στο Θεό. : D

 

Κατανοητό.  

 

Αυτό είναι μια υποταγή με χαρακτήρα "δεν μπορώ να κάνω αλλιώς" μεν αλλά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς επειδή είναι έτσι το πρόσωπο που νιώθει υποταγμένο. Το άφημα είναι όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς επειδή αυτή είναι η κατίσχυση που του έχει επιβληθεί. Και η ουσία της υποταγής ως ανταπόκριση στην κατίσχυση είναι ότι δεν σε ενδιαφέρει στο παραμικρό αν κάποτε ζητούσες συγκεκριμένα πράγματα γιατί η δομή του τι θέλεις για να νιώθεις ευτυχισμένη έχει αλλάξει.

Ε,ναι. Προβληματικές Κ/υ καταστάσεις.

ΥΓ. @Seras Victoria μη μου πεις πως δεν το περίμενες  

Χμ ... πολλές εργαλειακές χρήσεις του βιδιεσέμιου έχω ακούσει, μπορώ να συνεισφέρω και μερικές ιδέες, αν λείψουν, αλλά χρήση του για προσέγγιση προς τα θεία, νομίζω πρώτη φορά.

 

Δεν είναι ρεαλισμός, κονφορμισμός είναι.

 

Ενώ ο ορθόδοξος χριστιανισμός αφήνει πεδίον δόξης λαμπρόν στην ηδονή και τη λαγνεία... Yeah, right  

 

Δύο Κυρίαρχους μπορεί, κάλλιστα, να υπηρετήσει ενα slave
Είναι κάτι που συμβαίνει στο BDSM.

Αρκεί οι Κυρίαρχοι να είναι ζώντες και παρόντες.

Στην περίπτωση που το slave ανήκει από την μία μεριά σε έναν άνθρωπο και από την άλλη σε ενα φάντασμα τότε τη λύση την δίνει ο Ματθαίος.

Ένα slave έχει δύο επιλογές ή να μείνει υποταγμένο στον Θεό της ή να απωλέσει την πίστη της.

Ή με το Θεό ή με τους επίγειους θησαυρούς, που λέει και ο Ματθαίος.

Και τα δύο δεν γίνεται.

 

Αν εξαιρέσουμε τις μοναχές που έχουν αφιερωθεί στον Θεό, και ιδεατά προσεύχονται και ζουν έξω απ τις εγκόσμιες απολαύσεις, μια θρησκευόμενη, θα μπορούσε να διατηρεί την πίστη της στον υπερδύναμο, αόρατο, αιώνιο, αυστηρό αλλά και δίκαιο Κύριό της ενώ παράλληλα βρίσκεται σε D/s με κάποιον ορατό, αυστηρό αλλά και δίκαιο θνητό, χριστιανό θρήσκο Κύριο (με εξαιρετικά περιορισμένες υπερδυνάμεις ωστόσο)

Δεν τίθεται θέμα δύο Κυρίων επειδή ο ένας είναι στην φαντασία της, αν και θεωρητικά μιλώντας, είναι παντοδύναμος και βλέπει και ακούει τα πάντα. Και είναι και αυστηρός και δίκαιος και καλός όταν εκείνη είναι ταπεινό και υπάκουο κορίτσι. Αν αμαρτήσει λίγο, θα τιμωρηθεί στην επίγεια ζωή με νηστεία, προσευχή, αυτομαστίγωμα κλπ. Αν αμαρτήσει πολύ, θα βασανίζεται αιώνια στην κόλαση. (Εξτριμ αυστηρές τιμωρίες.)

Ακόμη και ο παρθενολάγνος Χριστιανισμός που υμνεί την παρθενία ως αρετή, έχει θεσπίσει κοινωνικά τον γάμο. Και μάλιστα προτρέπει τους πιστούς σε γαμήλιο και ευλογημένο σεξ, ώστε να αυξάνονται και να πληθαίνουν.
Οπότε, αν κάποια έχει μια μονογαμική D/s σχέση με τον ορατό, θνητό χριστιανό θρήσκο Κύριο, και του παραδίδει τον έλεγχο και ζει σύμφωνα με το θέλημά Του, και ιδανικά είναι και παντρεμένοι χριστιανικά, τότε δυνητικά, όλα οκ.
Και επειδή και εκείνος θα είναι εξίσου χριστιανός, θα υπηρετούν και οι δύο μαζί έναν Κύριο, τον Θεό τους, αρα ούτε τριβές και συγκρίσεις ανάμεσα τους, και όλα μια χαρά.

Πρόβλημα προκύπτει αν πχ η θρήσκα χριστιανή βρίσκεται σε D/s με κάποιον που ουδεμία σχέση έχει με τα χριστιανικά πιστεύω, είναι πολυγαμικός, δανείζει την υπο του επειδή έτσι θέλει, και γενικώς διαγει τον βιο του με βάση τον ηδονισμό και την λαγνεία. Τότε, είτε εκείνη θα αλλαξοπιστήσει σε κάτι πιο ηδονικό και free, με δήθεν ταμπέλα "χριστιανή", είτε θα μείνει πιστή στον ουράνιο Κύριό της.


Οπότε, επιβεβαιώνεται και πάλι πως οι άνθρωποι μπορούν να πιστεύουν όπου και ο,τι θέλουν, αρκεί να βρίσκουν στο θνητό μυαλό τους τις ισορροπίες. Συνήθως συμπορευόμενοι με άτομα με τα οποία ταιριάζουν και επικοινωνούν. Επειδή ακόμη και τις θρησκείες κάπως έτσι τις δημιούργησαν οι άνθρωποι. Για να λειτουργούν καλύτερα μέσα στις κοινωνίες ως οικογένειες και άτομα με κανόνες της "καθως πρέπει" ηθικής, αλλά και για να φαντάζονται πως κάποιος αόρατος φίλος με υπερδυνάμεις, κάπου στο υπερπέραν, τους προσέχει και είναι πάντα εκεί για τον καθένα ξεχωριστά.