Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Τα βλέπω λίγο αλλιώς τα πράματα.

Όπως έχω ανάγκη τον εξευτελισμό, τον πόνο, τον έλεγχο, την "βία", έχω ανάγκη και το χάδι και τα συναισθήματα και τις αγκαλιές και τα φιλάκια.

Ακόμα και σε 1 night session που έκανα, μετά το σεσσιον με πήραν αγκαλιά και με χάιδευαν τρυφερά στο πρόσωπο και τα μαλλιά.
Είμαι κι η ίδια απίστευτα χαδιάρα και χώνομαι και μόνη μου σε αγκαλιές  

Ποτέ δεν εξέλαβα πως αυτό είναι βανίλλα ανάγκες μου.
Είναι απλά ανάγκες μου.
Τις οποίες επικοινωνώ ανοιχτά χωρίς φόβο και πάθος.

Η δική μου δουλειά είναι να παρακαλάω για όσα χρειάζομαι.
Η δική Του να επιλέγει τι απ όλα θέλει να μου δώσει.
Αλλά εγώ παρακαλάω, χωρίς να προσπαθώ να δω αν θα μου το δώσει, ή αν αυτό ίσως τον φέρει σε δύσκολη θέση ή αν αυτό αρμόζει ή όχι σε μια σκλάβα.

Δεν εγινα σκλαβα για να χωρεσω σε οποιαδηποτε καλουπια άλλων
Έγινα σκλαβα επειδη αυτο εκφραζει το μέσα μου, αυτό που είμαι και γίνομαι.

Και γνωρίζω πως δεν μπορώ να ταιριάξω με εκείνους τους Κ. που θέλουν την σκλάβα να κοιμάται σώνει και καλά στο πάτωμα, που ποτέ δεν την αγκαλιάζουν, ποτέ δεν την χαϊδεύουν κ.ο.κ. Δικαίωμα τους να μην εκφράζουν συναισθήματα, αλλά και δικαίωμα δικό μου να μην μπαίνω σε σχέσεις με άτομα συναισθηματικά παγερά που δεν ταιριάζω, εφόσον το συναίσθημα, έστω της απλής τρυφερότητας είναι για μένα σημαντικό.

Όμως γνωρίζω άλλες σκλάβες που ακριβώς τέτοιου είδους Κ επιθυμούν και στην έκφραση οποιουδήποτε συναισθηματισμού προς αυτές από τον Κ ξενερώνουν ή το βάζουν στα πόδια.

Δεν ταιριάζουν όλοι με όλους...

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Ερώτηση που είναι και ταυτόχρονα έμμεση και αυτονόητη κατ εμέ απάντηση. Αλίμονο αν ταμπελοποιήσουμε τα χάδια και την τρυφερότητα στα πλαίσια των "ιερών κονόνων" του BDSM.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Όλοι έχουμε ανάγκη από τρυφερότητα, χάδι και αγκαλιά !
Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ μου αρέσει ο πόνος, το δέσιμο, η ταπείνωση, δεν είμαι σκλάβα !
Κάνω "παιχνίδια" με τον άντρα μου, με τρίτους, όσο διαρκούν είμαι τελείως υποταγμένη, αλλά δεν είναι τρόπος ζωής...
ή.. τουλάχιστον όχι Ο τρόπος ζωής μου...!

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Γιατί θα πρέπει απαραίτητα κάποιος να αποστασιοποιηθεί από την ευχαρίστηση που προσφέρει μια νορμάλ σεξουαλική επαφή. Το ότι καθένας από μας, ζητά κάτι παραπάνω ή περισσότερο extreme σύμφωνα με τα γούστα του/της, δεν σημαίνει πως πρέπει να ακυρώνουμε ή παρακάμπτουμε εντελώς την φυσιολογική σεξουαλική πράξη, τον ρομαντισμό, το χάδι. Για μένα αποτελεί την βάση, για να πάω παραπέρα και να ολοκληρώσω τις ιδιαίτερα απαιτητικές μου φαντασιώσεις, που μόνο vanilla δεν είναι.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Θα σας πω κάτι που δεν το πιστέψετε.

Μεταξύ αυτών που δηλώνουν εδώ BDSM κοινωνοί υπάρχουν homo sapiens!!!!

Αυτοί λοιπόν, αφού φυσικά δεν είναι BDSM angels αλλά mere mortals έχουν ποταπές ανάγκες (πχ στοργή. Τυχαίο παράδειγμα!)

Και σα να μην έφτανε αυτό έχουν και αισθήματα! Και ένστικτα!

Ναι!!! Αλήθεια σας το λέω. Μερικοί θυμώνουν. Μερικοί ζηλεύουν. Μερικοί ζητάνε!!!!! Οι άθλιοι homo sapiens.

Και σας ρωτάω αγαπητοί BDSM Angels του forum: Τι δουλειά έχουν οι homo sapiens ανάμεσά μας; Πίσσα και πούπουλα και γιωργάκης και βενιζέλος. Αυτά τους αξίζουν! Στους άθλιους homo sapiens/vanilla/σοκολάτα/μπισκότο/μπανάνα που έχουν το θράσος να μπαίνουν στο ΘΑΥΜΑΣΤΟ μας BDSM κόσμο και να μας μαγαρίζουν με την παρουσία τους.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Ειλικρινά διασκεδάζω...

Φαίνεται πως η ιδέα πως στο M/s δεν πολυπαίζει η στοργή και προδέρμ ήταν μετεωρίτης που έπεσε ξαφνικά στο κεφάλι μου  

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Νομίζω όλοι ότι μείναμε στα χάδια και τις αγκαλιές κάτω απο το φεγγάρι. Αυτό δεν ξερω καν αν είναι βανίλλα ή χολυγουντ και νομίζω οτι δεν ειναι εκεί ακριβώς το θέμα ή η διαφορά μεταξύ βανίλλα και βδσμ.

Έχω την εντύπωση οτι βανίλλα εκφράσεις ειναι πχ, να μην σερβίρει νερό πρώτα σε εμένα. ΝΑ νιώθει ότι αυτο που κάνω είναι φυλακή απο την οποια αν βγει 2 μήνες χωρις να δώσει αναφορά θα νιώσει ελεύθερη...Να νοιώθει ότι η συμπεριφορά μου ειναι σκληρή ή άδικη ή να νιώθει οτι τα κάνω ολα αυτά απο ανάγκη να έχω το πάνω χέρι λες και δεν ξέρω ποσο αδύναμους μας κάνει όλους η ανάγκη της φύσης μας. Λες και δεν ξέρω πώς το σωματικό πεδίο της προσφοράς της με κρατάει στον εαυτό μου αληθινή...
Ή να νιώθει πως πρέπει να τα ανεχτεί όλα αυτά για να είναι μαζί μου ή για να έχει έναν άνθρωπο...ή να νιώθει πως οταν το δέρνω έχω νεύρα...
Αυτά νομιζω ότι ειναι συμπτώματα βανιλλα αισθημάτων και όχι το χάδι που αν μη τι άλλο
αν θες να χαιδέψεις ή να αγκαλιάσεις κάποιον, ποιον άλλο θα χαιδέψεις αν όχι τον/την υ σου;

Είναι αλήθεια πως δεν έχω τοσο την ανάγκη όσο τα περισσότερα υ που συναντάω για χάδια συγκεκριμένα... αλλά αυτο δεν σημαινει πως τα χάδια ειναι βανίλλα.. Το να μπορώ όμως να πω...φέρε νερό... (χωρις, καρδιά μου θα ήθελες ίσως να μου φέρεις;;;;; ) ε θα ήθελα το υ μου να το καταλαβαίνει. Όπως θα ήθελα να καταλαβαίνει πως το να το δέρνω δεν σημαίνει οτι έχω νευρα..μάλλον το αντίθετο...

Οποτε αν υπάρχουν αυτά... Αν πρέπει να εξηγώ τι είμαι, γιατι θέλω να δέρνω, γιατι μ'αρέσει να μιλάω έτσι και όχι στάζοντας πάντα μέλι
γιατι θα αποφασίζω εγώ και δεν θα το συζητάω κ.οκ... δεν σβηνουν...δεν αλλάζουν....αλλά δεν ειναι εφικτό να πραγματοποιηθεί η σχέση

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Aντε καλά τί είναι αυτά που λές?  

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Το τι πιστεύει ο καθένας για το bdsm είναι αναφαίρετο δικαίωμά του. Αλλος πιστεύει ότι στο bdsm δεν υπάρχουν αισθήματα, τρυφερότητα, σεξ, άλλος πάλι πιστεύει τα εντελώς αντίθετα, άλλος είναι κάπου στην μέση. Όλοι για εμένα έχουν δίκιο αφού βλέποντας με τον χ δικό του τρόπο ο καθένας το bdsm, περνάει καλά μαζί με την/ον παρτενέρ του/ης.
Δεν είμαστε όλοι ιδιοι και αυτό είναι καλό για όλους μας!

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Αν όμως, ο Κυρίαρχος έχει διαπιστώσει πως όταν συμπιέζει τις "vanilla" ανάγκες της σκλάβας θεριεύει η μαζοχιστική της επιθυμία και μάλιστα ο άνθρωπος είναι σαδιστής;

Λέω εγώ τώρα... 

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Άνοιξε ένα κουτάκι μέσα μου διαβάζοντας το παραπάνω και σ' ευχαριστώ  

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Νομίζω πως είναι έξυπνο απο την πλευρά του Κ να εκμαιεύει τις ανάγκες της υ και σε ανύποπτο
χρόνο να τις καλύπτει, δημιουργώντας ετσι πιο δυνατούς δεσμούς. Δεν είναι απαραίτητο να το κάνει
μόλις του ζητηθεί απο την υ αν δε θέλει να θεωρηθεί "αδυναμία" του.Στη μικρή μου πορεία φρόντιζα
να εξομολογώ την υ και να μου αποκαλύπτει τις φαντασιώσεις και τις ανάγκες της χωρίς να καταλα-
βαίνει οτι τις καταγράφω στο μυαλό μου για περαιτέρω επεξεργασία.
Δεν διαχωρίζω τις ανάγκες σε vanilla ή ότι άλλο και πάντα πίστευα οτι αν δε δώσεις δε θα πάρεις.