Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Για μένα δεν υπάρχουν βανίλλα ανάγκες. Υπάρχει όμως σίγουρα βανίλλα νοοτροπία και βανίλλα τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς. Κάθε φορά που ένας από τους δύο δεν είναι ειλικρινής ως προς τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ανάγκες του, συμπεριφέρεται ως βανίλλα. Γιατί το bdsm ζητάει αμείλικτη ειλικρίνεια και θάρρος...

Το bdsm παράσχει ένα πλαίσιο μέσα από το οποίο, ο καθένας από το ρόλο του μπορεί και οφείλει να επικοινωνεί τα παραπάνω. Το βασικότερο χαρακτηριστικό του βανιλλόκοσμου είναι η υποκρισία, η έλλειψη θάρρους για έκθεση, το ψέμα στον εαυτό μας και στον άλλον, η ανασφάλεια ότι θα χάσουμε τον άλλον αν εκφράσουμε τις ανάγκες μας, κι ένα σωρό συμβιβασμοί που οδηγούν σε δυστυχισμένες ανολοκλήρωτες ζωές...

Ότι είτε έτσι, είτε αλλιώς, η ζωή είναι δύσκολη κι απαιτεί πολύ μόχθο και προσπάθεια δε σημαίνει κάτι. Αυτό που κανείς έχει να επιλέξει είναι αν ο δρόμος του θα είναι ένας δρόμος αυτοπραγμάτωσης ή ένας δρόμος που δεν κοιτάει ούτε τον εαυτό του κατάματα ούτε τους άλλους με τους οποίους σχετίζεται...

Όσο για την τρυφερότητα, κι αυτή όπως και άλλα πράγματα όπως ο έρωτας, η αγάπη, κλπ, δεν είναι βανίλλα. Βανίλλα είναι όπως είπε και η Uther παραπάνω η χολιγουντιανή εκδοχή τους που μας έχει κατακλύσει όλους πολιτισμικά, λειτουργεί υποδόρια, ανελεύθερα και πρωτίστως συντηρητικά.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Η κουτοπονηριά και η υποκρισία δεν είναι γνώρισμα της βανίλλα νοοτροπίας αλλά γνώρισμα του ανθρώπων που σκέφτονται και συμπεριφέρονται έτσι.

Όλα αυτά το BDSM? Φαίνεται δεν έχεις πάει σε κάποια από τις συναντήσεις που γίνονται συχνά-πυκνά.

Εγώ πάλι θα σου έλεγα να ξεκαβαλήσεις το καλάμι και να σταματήσεις να νομίζεις ότι το bdsm είναι κάτι που ξεχωρίζει την ήρα από το στάρι. Δεν κάνει το BDSM τον άνθρωπο, ο άνθρωπος κάνει το BDSM.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Είμαι αναγκασμένος να χαρακτηρίσω τα παραπάνω (σε καμία περίπτωση δεν εννοώ την σχολιάστρια) ως βλακείες.

Η σεξουαλική ιδιαιτερότητα δεν σχετίζεται ούτε με την ειλικρίνεια, ούτε και με την ευτυχία. Πολλές φορές όμως σχετίζεται με τα αντίθετά τους.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Αμ, τώρα καταλαβαίνω προς τι η λύσσα να υπάρξει οργανωμένη στρούγκα με τσέλιγκες και τσελιγκοπούλες που θα ορίζουν την official στρουγκοθεωρία και θα κάνουν κουμάντο στην προσωπική ζωή των άλλων.
Τα έρμα τ' αρνάκια σαν το από πάνω είναι πεδίον δόξης λαμπρόν γι' αδίστακτο κι ατιμώρητο άρμεγμα.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Κατ’ αρχήν θα ήθελα να πω ότι χάρηκα που εκλεκτά μέλη που έχουν καιρό να γράψουν ένιωσαν υποχρεωμένα να μετάσχουν μετά από το «παράλογο, τρελό, βλακώδες και καβαλημένο» κείμενο που κατέθεσα κι ελπίζω να μην καταχρώμαι το χώρο του νήματος...

Κάνω μία σύνοψη των αντιρρήσεων και θέσεων και όπου μπορώ ανταποδίδω:

Arioch κατά τα γραφόμενα σας –ίσως βλακωδώς και πάλι- κατανοώ τα εξής:

α)Το bdsm ως τρόπος ερωτικού σχετίζεσθαι δεν απαιτεί καμία ειλικρίνεια από τους συμμετέχοντες, ούτε τη χρειάζεται για να λειτουργήσει ουσιαστικά. Ούτε από το Κυρίαρχο ούτε από το υποτακτικό σκέλος. Ο καθένας συμπεριφέρεται βάση του χαρακτήρα του, κανείς δεν μαθαίνει να ανακαλύπτει, ούτε να εμβαθύνει, ούτε να εξωτερικεύει τα αληθινά του συναισθήματα, βίτσια κι ανάγκες του, ούτε να εξελίσσεται. Όπως βανίλα έτσι και bdsm, απλά το ένα περιλαμβάνει και παιχνίδια κυριαρχίας/υποταγής…

β) Το μόνο υπαρκτό bdsm στον κόσμο ολόκληρο του πλανήτη γη είναι αυτό που βιώνεται από αυτούς που πηγαίνουν στις συναντήσεις μελών αυτού εδώ του φόρουμ και φεύγουν απ’ αυτήν την αλληλεπίδραση απογοητευμένοι. Κανένας άλλος bdsmικός ικανοποιημένος κόσμος δεν είναι ούτε πραγματικός ούτε εφικτός. Όποιος βιώνει κάτι τόσο «απαράδεκτο» και το ευαγγελίζεται έχει καβαλήσει καλάμι και πρέπει να τον κατεβάσουμε απ’ αυτό με αγένεια για να «μάθει»...

γ)Τέλος οι «έντιμοι» κάνουν «έντιμο» bdsm και οι «ανέντιμοι» κάνουν «ανέντιμο». Το ίδιο το BDSM δεν απαιτεί καμία εντιμότητα. Όλες οι συζητήσεις π.χ. που μας έχουν αναλώσει σελίδες επί σελίδων σχετικά με τις «αρετές» του Κυρίαρχου (εντιμότητα, ειλικρίνεια, ευθύνη, πρόκληση εμπιστοσύνης κι άλλα τέτοια ποταπά) είναι για «κουβέντα να γίνεται». Ουπς συγνώμη είπα άλλη μία κακή λέξη για κάποιους: «αρετή»...

Elysium:
Ευχαριστώ κατ’ αρχήν για την διαφοροποίηση ότι βλακείες μεν λέγω, βλάκας δε, δεν είμαι, απολαμβάνω ιδιαίτερα το οξύμωρο σχήμα... Η προσπάθεια να εκφράσετε τις αντιρρήσεις σας παραμένοντας ευγενής εκτιμήθηκε για το επίπεδο της και το εννοώ, αν και δυσκολεύομαι να κατανοήσω πως οι δύο γραμμές σας καταρρίπτουν το σύνολο των γραφομένων μου...

Το μόνο που έχω να πω στο απόφθεγμα σας είναι πως εν μέρει συμφωνώ αλλά κάνω την εξής ανάλυση: όταν η σεξουαλική ιδιαιτερότητα δε σχετίζεται με την ειλικρίνεια στον εαυτό μας πρώτα – δηλαδή δεν περνάει σε επίπεδο συνειδητότητας κι επίγνωσης - και στη συνέχεια δεν επικοινωνείται με ομοίους ή εκείνους που «φτιάχνονται» να την εξερευνήσουν, να την μοιραστούν μαζί μας ή και να την λατρέψουν και να την ενισχύσουν όντως είναι δύσκολο να οδηγήσει στην ευτυχία, διότι μας τρώει η μαρμάγκα της απέραντης μοναξιάς...

Στην περίπτωση που με τον εαυτό μας τα έχουμε βρει αλλά δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμα συνοδοιπόρους τουλάχιστον μας μένει η ικανοποίηση ότι με τον εαυτό μας τα πάμε καλά κι αυτό δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο κατόρθωμα, ιδιαιτέρως δε τη στιγμή του θανάτου μας που ακόμα κι αν έχουμε σύντροφο, η στιγμή είναι απολύτως προσωπική...

Το ότι σπανίζουν επικινδύνως οι σεξουαλικά ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι γεγονός.

Πιθανώς να προκαλέσω τη μήνη και τη δική σας και άλλων αξιόλογων μελών για άλλη μια φορά προσθέτοντας ότι –για το δικό μου πτωχό μυαλό- το παραπάνω αποτελεί δείγμα βλακείας κι επικινδυνότητας για έναν πλανήτη που όπως πάει ίσως και να τελειώνουν τα ψωμιά του...

Βασικό χαρακτηριστικό δε για μένα αυτού του βανιλόκοσμου είναι το να έχει κανείς μόνο έναν πεπερασμένης διάρκειας χρόνο για να είναι ζωντανός πριν τον/την φάει το μαύρο χώμα και να μη ρισκάρει να το περάσει ευτυχισμένα ή να τα παρατά επειδή υποχρεωτικά θα κάτσουν κι αρκετές στραβές στην πορεία του εγχειρήματος κι έχει πολύ κόπο κι αρκετά πισωγυρίσματα... Από τα παραπάνω αφήνω απ’ έξω τα μέρη του πλανήτη που ακόμα σε πετροβολούν και σε λιντσάρουν για τις «ιδιαιτερότητες» σου καθώς χρειάζονται άλλες παράμετροι για τη συζήτηση αυτή...

Αnacreon

Χαίρομαι ιδιαίτερα αν σας προκάλεσα την εικόνα του αρνιού μαζί με άγριες διαθέσεις για «αδίστακτο κι ατιμώρητο –ή μήπως ανελέητο;- άρμεγμα»... Από κάποιον που εκπέμπει πεντανόστιμη ακολασία αυτό θα ήταν ιδιαιτέρως γαργαλιστικό...

Όσο για την οργανωμένη τσελιγκοκοινωνία της στρούγκας με αρχιτσέλιγκες γκουρού, νομοθετικές πράξεις, διατάγματα, ευαγγέλια, κεντρικές επιτροπές κι έλεγχο των κρεβατιών φοβούμαι δεν είναι μέσα στα ερωτικο-κοινωνικά οράματα μου: με εμπνέει μόνο η αυτοδιάθεση και η προσωπική ευθύνη που χαρίζουν αύρα ερωτικής ικανοποίησης στους φορείς της. Το ότι επιθυμώ κι επιλέγω τέτοιους ανθρώπους για συντροφιά κι ακολασίες, είναι σαφέστατα βίτσιο σεξουαλικής, ψυχικής και πνευματικής «ιδιαιτερότητας».

Γνωρίζω δε ότι ο 21ος αιώνας στον οποίο μέχρι στιγμής βασιλεύει η βλακεία, η μιζέρια και η απογοήτευση δεν είναι κατάλληλος -και ίσως και να μην καταστεί- για οράματα παγκόσμιας αυτοδιάθεσης κι ερωτικής πραγμάτωσης χωρίς γκουρού. Απολαμβάνω λοιπόν την ευτυχία της δικής μου στάνης και του Κυρίου και συντρόφου μου. Είναι φιλόξενη στάνη δε για όσους χαίρονται να την απολαμβάνουν κι ευχαρίστως επικοινωνεί με παρόμοιες στάνες του εσωτερικού και του εξωτερικού... Σε αυτήν την περίπτωση το «όσοι περισσότεροι τόσο καλύτερα» συνυπάρχει χωρίς αντίφαση με το επίσης «λίγοι και καλοί» όταν αυτοί οι «περισσότεροι» δεν είναι εφικτοί....

Σας ευχαριστώ τον καθένα ξεχωριστά που με υποχρεώσατε να σας απαντήσω και να «εκτεθώ» ακόμα περισσότερο. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον η ανάπτυξη των απόψεων σας επί του θέματος του νήματος... Για όποια συνέχεια προσωπικής αντιπαράθεσης ή και «συμφιλίωσης» υπάρχουν και τα p.m.

Υ.Γ. Η υπεράσπιση και σε αυτό αλλά και σε πλείστα άλλα νήματα του «βανιλόκοσμου» σε ένα bdsm φόρουμ από bdsmίτες αν μήτοι άλλο προκαλεί ως φαινόμενο με την παραδοξότητα του...

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Καλημέρα tender lilly (με ένα ακόμα πολύ ωραίο νήμα σου!)

Δεν είμαι 100% σίγουρη ότι καταλαβαίνω πώς κατηγοριοποιείς κάτι ως vanilla ανάγκη σε σχέση με bdsm ανάγκη...έτσι όπως το είχα σκεφτεί μέχρι τώρα, έχω διάφορες ανάγκες οι οποίες εκφράζονται είτε με "κοινό" τρόπο, είτε με "ιδιαίτερο" τρόπο - αλλά τώρα με βάζεις σε σκέψεις!

Εννοείς ίσως ότι ο τρόπος που εκφράζεται η συγκεκριμένη σου ανάγκη δεν περιέχει πόνο και γι'αυτό περιλαμβάνεται στις vanilla ανάγκες σου? Γιατί πράγματι, αν έτσι είναι, τότε υπάρχει ένας ενδιαφέρον φαύλος κύκλος: αν σου ικανοποιεί αυτήν την ανάγκη ο Κ σου είσαι χαρούμενη, αν δεν σου την ικανοποιεί δεν είσαι, αλλά τελικά...είσαι   καλά το κατάλαβα??

crimson moon

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Αυτό που δεν εννοείς να καταλάβεις είναι ότι τα παραπάνω δεν έχουν να κάνουν με το BDSM αλλά έχουν να κάνουν με τους ανθρώπους. Το τι απαιτεί και δεν απαιτεί το BDSM είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Η υγιής σχέση έχει τα ίδια συστατικά είτε είναι BDSM είτε βανίλια είτε σοκολάτα/μπανάνα/μπισκότο.

Και θα επαναλάβω: Ξεκαβάλα το καλάμι. Το BDSM δεν κάνει τον άνθρωπο, ο άνθρωπος κάνει το BDSM.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Αγαπητέ Arioch,

παρόλο που δηλώνετε dom -ως προς τους τρόπους σε μία άγνωστη σε εσάς σκλάβα που έχει δείξει σεβασμό σε όλους μέχρι στιγμής σε αυτό εδώ το φόρουμ, - δεν εμφανίζεστε καθόλου "κύριος" σαν τύχει και διαφωνείτε με κάτι. Θα σας παρακαλούσα λοιπόν να αποσύρετε τους αγενείς σας τρόπους από το παραπάνω ποστ, καθώς δεν προσθέτουν τίποτα νέο στα όσα έως τώρα ειπώθηκαν και να σας ενημερώσω ότι ούτε εγώ και ούτε και ο Κύριος μου Iagos επιθυμούμε την όποια άλλη μεταξύ μας επικοινωνία. Παρακαλώ μη μου ξαναγράψετε ή απαντήσετε σε τοποθετησή μου χωρίς πρότερη άδεια από τον Κύριο μου. Κι αν αυτό σας φαίνεται πολύ bdsm, τι να κάνουμε, κάποιοι από εμάς ζούμε αληθινο 24/7 Μ/s. Τα "σέβη" μου.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Επισήμανση Moderator:

Παρακαλούμε Ξαναδιαβάστε τους Κανόνες Λειτουργίας της Ιστοσελίδας, ιδίως σε περίπτωση που κρίνετε ότι σας έγιναν προσβολές από άλλα μέλη.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Δυστυχώς ή ευτυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι (η νόρμα) διαθέτουν τις κοινές vanilla ερωτικές επιθυμίες.

Δεν είναι απαραίτητο να κρύβονται πίσω από αυτές κάποιες υποβόσκουσες και ανεκπλήρωτες σεξουαλικές επιθυμίες ή ιδιαιτερότητες οι οποίες μάλιστα λόγω συντηρητισμού δεν πραγματοποιούνται.

Απλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν σεξουαλικές ιδιαιτερότητες (Δε θα ονομάζονταν έτσι εξάλλου αν είχαν).

Ζουν τη σεξουαλική ζωή που επιθυμούν.
Ο χαρακτηρισμός λοιπών των vanilla ως «υποκριτές» ή «συντηρητικοί» είναι τουλάχιστον άστοχος.

Δεν υπάρχει κανένας πόλεμος για να υπερασπιστούμε ή να πολιορκήσουμε κάποιον.

 

Απάντηση: Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

χρρρρρρρρρτς

άστο, να πάει άστο...

Επιστρέφω μόνο για το παρακάτω γιατί δυστυχώς αυτό όσο καλή διάθεση και να έχω δεν μπορώ να το αφήσω αναπάντητο:

Αγαπητή angel42,

Μοναχή σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα.

Το BDSM που ζεις (και μπράβο σας και δεν το λέω καθόλου ειρωνικά) είναι μεταξύ εσού και του κυρίου σου και όχι μεταξύ ΕΜΟΥ, ΕΣΟΥ και του κυρίου ΣΟΥ. Κοντολογίς ούτε ερώτηση, ούτε άδεια, ούτε χαρτόσημο απαιτείται για να τοποθετηθώ εγώ ή ο οποιοσδήποτε σε κάτι που γράφεις δημόσια. Αν δεν θέλεις εγώ ή ο οποιοσδήποτε να σου απαντάμε σε κάτι που γράφεις δημόσια, τότε πολύ απλά μην το γράφεις στο φόρουμ.-