Καταμαρτυρούντα ανωμαλίας καθημερινά στιγμιότυπα

Αχαχα στο μυαλο ολων γυριζω...

 

Μια συνάδελφος στην δουλειά
Κατεβάστε τα κι έρχομαι..
(Ήταν και μουναρος..μέχρι κι εγώ καυλωνα..!)

Στην δουλειά πάλι.. μια συνάδελφος σε διπλανό διάδρομο προσπαθεί να εξηγήσει την διαφορά των ποικιλιών από σπόρια καθώς παραθέτει και την δική της εμπειρία σε πελάτη..
"-Εσείς ποια παίρνετε συνήθως
Πελάτης: εκείνα που είναι κοντά και χοντρά..
-δοκιμαστε και τα μακριά και λεπτά.. θα με θυμηθείτε..
Πελάτης: δεν ξέρω αν θα μαρέσουν τα συνηθισα τώρα
-κι εγώ έτσι Ελεγα μέχρι που τα Εβαλα στο στόμα μου. Δεν τα βγάζω τώρα "

Πήγα έντρομη στον πίσω διάδρομο να δω με ποιον τσιλιμπουρδιζει η πουτανα και του είχε χώσει ήδη στο καλάθι τέσσερα σακουλακια σπόρια, δύο πατατακια και ενα σακουλακι παπαδουλες για φούρνο μικροκυματων..καλή υπάλληλος τελικά..

 

Εχθές διάβαζα ένα άρθρο με τίτλο:
Τα s/m καταστρέφουν τους φαρμακοποιούς.
Άργησα πολύ να καταλάβω ότι εννοούσαν τα σουπερμάρκετ.

 

Στο γυμνάσιο η φιλόλογος μου ζήτησε να κλίνω το ουσιαστικό "ο παις"
Και ξεκινάω "Ο παις, του παίος...." Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω από τα χαχανητά!

 

Φαντασου τι γίνεται με το άλλο ουσιαστικό, "ή ψαλις".

 

Το 'χω κάνει εικόνα!!!!!

 

νταξει το elle jolie στα γαλλικα κι ο στρατηγος Αρχυτας στο Πελοποννησιακο με ειχαν στοιχειωσει...

 

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

 

Πάω το πρωί να μαζέψω τα απλωμένα κι έχουν χαλάσει τα μισά μανταλάκια και μου παίρνει 1 ώρα να μαζέψω μισή απλώστρα.
Με αποφασιστικότητα εισβάλλω στο σούπερ μάρκετ με σκοπό να τα αντικαταστήσω.
Δεν τα βρίσκω και αποφασίζω να ρωτήσω την καλή κυρία που κάτι φτιάχνει στα ράφια.
ΕΓΩ: Ναι γεια σας, να σας ρωτήσω κάτι; Σε ποιο διάδρομο είναι τα μανταλάκια;
ΚΑΛΗΚΥΡΙΑ: Να εδώ απέναντι. Ποια θα θέλατε;
ΕΓΩ: Αυτά με το λαστιχένιο, που δεν τραυματίζουν...
ΚΑΛΗΚΥΡΙΑ: Τι εννοείτε;;;
ΕΓΩ: Εεεε... αυτά που δεν αφήνουν σημάδια στα ρούχα εννοώ!!      

 

σ ενα ταιμ αουτ του κροατια-αργεντινη ειδα μια διαφημιση της καμπανιας safe watersports  

 

Εχθές το απόγευμα,τριγυριζοντας στα χωριά της Μεσσηνίας,πέρασα από ένα που το έλεγαν Φλοκια.
Κι αρχίζω μια ατέρμονη συζήτηση με τον εαυτό μου:Φλοκια;
Μα είναι δυνατόν να ονόμασαν ένα χωριό "Φλοκια";
Τι κάνουν σε αυτό το χωριό αραγε;
Και τι να σήμαιναν τα φλόκια παλια;

Κάποια στιγμή,πήρα το δρόμο της επιστροφής,όπου και διάβασα πιο προσεκτικά την πινακίδα.
Το χωριό το λένε Φλοκα τελικά.
Τσάμπα τόση φαιά ουσία...
Μήπως είναι κι αυτό που λενε:ο πεινασμένος καρβέλια ονειρευεται;

 

δικιά μας την κόβω την καλή κυρία χιχιχι