Καταμαρτυρούντα ανωμαλίας καθημερινά στιγμιότυπα

Πάντα στη διάθεσή σας! Μα κι εγώ μια μπύρα δεν μπορώ να πιω σαν άνθρωπος!

 

Εταιρεία ρολογιών swatch... το διάβασα switch  
Ένας youtuber με όνομα The Dom... εμ... πολύ θέλει ο άνθρωπος?  

 

Χθες το βράδυ, μετά από θάλασσα ολιμερίς.

εγώ: "Γιατί πεινάω τόσο;"
φίλη: "Ε, δεν φάγαμε και τίποτα, ένα τοστάκι το πρωί και το απόγευμα μισό η καθεμιά από αυτό το μακρόστενο, σατυρόπιτα, που πήραμε από το φούρνο."
εγώ: ολικό κλακάζ. Ήταν και μακρουλό, τι ανατομικό κομμάτι μας δώσανε, που πήγαμε, στο φούρνο "Διόνυσος Πάνας & σια";;;

Σαν τυρόπιτα. Yea babe, going strong.

 

Ανεβαίνω τις σκάλες εστιατορίου.
-Δεσποινίς, συγγνώμη. Είστε το σαμπ;
Κοκκινίζω όπου είναι δυνατό να κοκκινήσει άνθρωπος - που με κατάλαβε;;;;- παίρνω ύφος που-πας-ρε-φίλε, γυρίζω και ρωτώ:
-Είστε ο Μάστερ;
- ...of the parking, χαμογελάει. Τα κλειδιά σας ξεχάσατε να αφήσετε.
-Ωωωωω ...Αααα....

 

Βγαινω απο το γραφειο το μεσημερι για να τσιμπησω κατι,καφε και τσιγαρα.
Παω πρωτα στο γειτονικο Γρηγορη
Ουρα στο ταμειο,περιμενω.
Πισω απο το ταμειο και σε πολλη καλη αποσταση εστιασης του οπτικου μου πεδιου ειναι η εσπρεσιαρα κι ο παγκος που φτιαχνουν τους καφεδες.
Μπαριστα ωραιο νιμου σκυμμενη για παγο και φαινεται το μωβ μπραζιλιαν,δλδ οχι απλως φαινεται εχει βγει ολος ο κωλος εξω,εστιαζω.
Ξανασκυβει μετα απο λιγο για να παρει το γαλα ,ξαναεστιαζω με περισσοτερη αφοσιωση αυτη τη φορα σκεφτομενος διαφορα.
Εν τω μεταξυ ομως εχει ερθει η σειρα μου..
-Τι θα παρετε?
-......(στ αρχιδια μου)
-Συγγνωμη τι θα θελατε?
-Ε?
-Θα θελατε κατι?
-(συνεχιζοντας να κοιταω το κωλο με το μωβ μπραζιλιαν) ενα μαρλμπορο ποκετ σκληρο και του δινω και 3,60......

 

Καλοκαιρι ηρθε ο ξαδερφος μου απο Αθηνα..
Εμεναν σε ενα μικρο σπιτακι 40 τμ
Δεν ειχε ανεση με τους δικους του να τον παιζει ....
Μου λεει παμε να βαρεσουμε μαλακια εγω 5 χρονια μικροτερος δεν ηξερα τι θα λεει..
Παμε κοντα στο ποταμι σε ενα χωματοδρομο γυριζουμε τις πλατες μας για να κραταμε τσιλιες σε αποσταση πεντε μετρα ο καθενας... ειχε περασει η ωρα ειχα βαρεθει δεν ηξερα τι να κανω πλησ7αζω τον ξαδερφο μου του λεω ποτε θα κανουμε την μαλακια; αυτος ντραπηκε και σηκωσε παντελονι εγω δεν ειχα καταλαβει ακομα κατι μετα απο χρονια συνηδειτοποιησα την διαφορα κανω βαραω μαλακια...

 

Mια συναδελφος στη δουλεια μολις ειπε οτι κανει ασκησεις για να γυμναζει το σαγονι της......

 

Όταν το Τρολαρισμα συναντάει την "τέχνη"...
 

 

Στη διασταύρωση ... οοοοολο ευθεία ...  

 

 

Η μητέρα μου : Να σου πω, θέλεις σκουπάκια;
Εγώ : Τι να θέλω; Σουμπάκια; (τι στο καλό, πολλά κιόλας; )
Μητέρα : Σουμπάκια; τι είναι αυτό παιδί μου;

(άστο μάνα, άστο   )

 

Περνώντας κάπου, σκαλώνει το μάτι μου και θολώνει:

 

Spoiler: και μετά ξεθόλωσε...

 

Aπογοήτευση.

 

 
Ανάθεμά με, αν ξέρω σε ποιό νήμα θα κολλούσε καλύτερα .... αλλά είναι προσωποποιημένη η Κυριαρχία του "Δεν γαμιέται ... Εγώ θα κάνω αυτό που γουστάρω"!