Κατερίνα(σκλάβα)

-και αν ερθω να ζησω κοντα σας;
Ο Ανδρέας χαμογέλασε. Πίνανε καφέ στο σπίτι της. Ήταν γυμνή, γονατιστή. Το κορμί της ικέτευε για κι άλλα. Δεν είχε πρόθεση να της ζητήσει περισσότερα. Αρκούσαι που του έγλειφε τα γυμνά δάκτυλα των ποδιών του.

-Δεν θ' άντεχες!
-Σας παρακαλώ!

-Ξέρεις ότι συζώ και δεν πρόκειται να την αφήσω. Εσύ μου αρέσεις, σε θέλω, αλλά μόνο για σκλάβα μου.

-Να γίνω σκλάβα Σας τότε.
-Μικρό μου.

Την έπιασε από το μαλλί, την χαστούκισε πριν την φιλήσει.

-Έλα τότε. Σε δέκα μέρες να είσαι Θεσσαλονίκη. Σπίτι θα σου βρω εγώ.

Έβαλε δυο δάκτυλα μέσα της ήταν μούσκεμα, έχυσε αμέσως. Ο τελευταίος της οργασμός χωρίς άδεια.

Η Κατερίνα είχε δέκα μέρες μπροστά της. Οι γονείς της δεν ήταν αρνητικοί. Ήξεραν ελάχιστα. Τον είχαν γνωρίσει τον Ανδρέα. Ήξεραν γι αυτόν. Πως δούλευε στο πανεπιστήμιο, τους άρεσε. Δεν γνώριζαν το είδος της σχέσης τους, δεν θα καταλάβαιναν. Μόνο το χαμόγελο στα μάτια της εικοσιεξάχρονης κόρης τους παρατηρούσαν.

Δεν της έδωσε πολλές εντολές παρά μόνο μία. Δεν ήθελε να ξαναφορέσει σουτιέν. Δεν πήρε ούτε ένα μαζί της. Φόρτωσε το αμάξι της. Πήγε από το σπίτι του να τον πάρει. Θα έκαναν το Αθήνα - Θεσσαλονίκη μαζί.

Της είχε πάρει καφέ και κουλούρια. Στην διαδρομή μιλούσαν γενικά.
-θέλω να σταματήσεις στο πάρκινγκ
Υπάκουσε αμέσως η μικρή του. Έβαλε τα χέρια του μέσα απο τα ρούχα της, πρώτα έβαλε στις παλάμες του τα στήθη της, μετά έβαλε το αριστερό του χέρι ανάμεσα στα πόδια της. Έβγαλε το εσώρουχο της.
-Πήγαινε να το πετάξεις.
-Μάλιστα Κύριε.

Επέστρεψε στο αυτοκίνητο. Ξεκίνησαν πάλι.

-θα κάνεις πιρσινγκ στις ρώγες σου. Είσαι οκ με αυτό;
-Φοβάμαι πολύ.
-θα είναι ελεγχόμενο. Θα κάνεις κ στην γλώσσα σου!
Τα μάτια της γούρλωσαν. Πάλευεαι να μην ξεστομίσει το όχι
-Συμφωνείς;
-Μάλιστα Κύριε.

Της έδωσε οδηγίες να κόψει σε ενα δρομάκι. Την κατηυθυνε σε ένα ερημικό μέρος. Της ζήτησε να βγει απο το αμάξι, της έδωσε μια πετσέτα να στρώσει κάτω. Γδύθηκε και γονάτισε. Δεν είχε ξαναβρεθεί γυμνή δημόσια και να μην είναι σε παραλία. Άκουγε τις μηχανές των οχημάτων. Δεν μπορούσε ν' αντιληφθεί πόσο κοντά ή μακρυά της ήταν. Πήρε το κινητό της και την φωτογράφισε. Άφησε το τηλέφωνο στο καπό του αυτοκινήτου, έβαλε την κάμερα να τους καταγράφει από το πλάι. Συνήθιζε να βιντεοσκοπεί τα τσιμπούκια της Κατερίνας. Πάντα από το κινητό της. Τα έβλεπαν μαζί μετά!

-Άνοιξε το στόμα σου, πουτάνα!
Ήξερε οτι δεν την άντεχε αυτη τη λέξη, ήδη η στιγμή ήταν φορτισμένη. Έκλαιγε ενώ άνοιγε το στόμα της. Κατέβασε το παντελόνι του, εφθασε το πέος του δίπλα στο στόμα της. Την γράπωσε δυνατά από τα μαλλιά κ το έβαλε μέσα της, άφησε τον εαυτό του ελεύθερο να ουρήσει μέσα της. Την κρατούσε γερά. Ένιωθε
αηδία, αλλά δεν αντιστέκονταν. Την κατούρησε από πάνω μέχρι κάτω. Την κοίταγε περιφρονητικά.

Σε λίγη ώρα ξαναμπήκαν στο αμάξι.
-Έχεις την επιλογή να φύγεις ή να με ακολουθήσεις Κατερίνα μου!
Τον κοίταξε για λίγο πριν χαμηλώσει την ματιά της.
-Θα Σας ακολουθήσω Κύριε μου!

Φοβόνταν ήθελε να του πει Σας αγαπάω..

 

Η διαδρομή συνέχισε με συζήτηση, της έδωσε μια μαστίχα με μέντα. Αφού εκείνη την μασούλησε πολύ, της πρόσφερε μια χαρτοπετσέτα για να την φτύσει. Σταμάτησαν να βάλουν καύσιμα και κάτι για να φάνε. Η Κατερίνα τώρα φορούσε ένα φόρεμα, λίγο πιο πάνω από τα μπούτια της. Είχε καθαριστεί με βρεγμένα, αρωματισμένα πανιά. Αλλά ακόμα αισθάνονταν βρόμικη. Βγήκαν από το αμάξι. Την άρπαξε κοντά του, κόλλησε το σώμα της πάνω στο δικό του.
-Είσαι δική μου, τώρα, το ξέρεις;
Από τις ερωτήσεις που δεν περίμεναν απάντηση. Την φίλησε στο στόμα, άφησε τα χείλη του να ενωθούν με τα δικά της, η γλώσσα του την εξερεύνησε.
-Δεν ήταν άσχημη η γεύση σου τελικά. Της χαμογέλασε. Το πρόσωπό της Κατερίνας φώτισε.
-Μάλιστα Κύριε.
-Προτιμώ το μάλιστα Αφέντη!
Πήρε μια βαθιά ανάσα εκείνη πριν το ξεστομίσει.
-Μάλιστα Αφέντη.
Δεν περίμενε ότι θα την ελευθέρωνε τόσο πολύ η προφορά της λέξης Αφέντης. Πήγε κοντά του. Οι ρώγες της είχαν πετρώσει, διακρίνονταν από τον ανοιχτόχρωμο φόρεμα της.
-Μικρή μου...


Φθάσανε στην Θεσσαλονίκη. Την βοήθησε να ξεφορτώσει τα πράγματά της. Της είχε νοικιάσει ένα σπίτι αρκετά κοντά στο δικό του. Είχε φροντίσει να υπάρχει μόνο ένα υπέρδιπλα στρώμα στο πάτωμα. Μία καρέκλα κι ένα μικρό τραπεζάκι. Πολλά βιβλία. Ένα ψυγείο, φούρνος μια ντουλάπα. Τα απαραίτητα εφόδια κι ένα κουτί. Στο κουτί είχε διάφορα ''παιχνίδια''.
Η Κατερίνα δεν φάνηκε να απογοητεύεται με το λιτό σπίτι. Το οποίο κατά τ' άλλα ήταν πεντακάθαρο. Ο Αφέντης της είχε φροντίσει γι αυτό.

Έβγαλε τα ρούχα της με το που πάτησαν μέσα. Πήγε στη μέση του σαλονιού που δεν είχε τίποτα άλλο τοποθετημένο. Γονάτισε. Ο Αφέντης της βίδωσε στον τοίχο δύο γάντζους. Κρέμασε σε αυτές αλυσίδες. Καταλάβαινε η μικρή του ότι εκεί θα την έδενε κυρίως για να την δέρνει. Την ενθουσίαζε η ιδέα, αν και στο μυαλό της τώρα ήταν άλλο.
Ήρθε μπροστά της.
-Σε λίγο θα φύγω. Θέλω να ξεκουραστείς. Να φας και να πλυθείς. Σε δύο μέρες θα ξαναέρθω.
Η Κατερίνα είχε βάλει τα κλάματα. Γιατί καταλάβαινε πως θα περάσουν μέρες μέχρι να τον ξαναδεί.
-Οι κανόνες για την ώρα είναι απλοί. Επικοινωνείς μαζί μου μόνο τηλεφωνικά και μόνο αν είναι ανάγκη. Έχεις άδεια να πας για σούπερ μάρκετ και να περπατήσεις να μάθεις την περιοχή. Κάθε φορά στο μέηλ μας θα στέλνεις αναφορά. Αν συναντηθούμε έξω, δεν με αναγνωρίζεις παρά μόνο αν σου μιλήσω εγώ. Κατανοητός;
-Μάλιστα Αφέντη.
-Μπράβο το κορίτσι μου. Σήκω.
Την διέταξε αλλάζοντας εντελώς την φωνή του. Την έβαλε να σταθεί απέναντι του. Πήρε την καρέκλα κι έκατσε ακριβώς μπροστά της. Την κοίταζε. Δεν ήταν πολύ ικανοποιημένος με ότι έβλεπε,
-Πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές.

Σηκώθηκε. Την έβαλε να βάλει σταυρωτά τα χέρια της πίσω από το κεφάλι της. Τα μακρυά σπαστά μαλλιά της. Τον ενοχλούσαν λίγο. Εκείνης τα μάτια ήταν στο πάτωμα χαμηλά. Έβγαλε την ζώνη από το παντελόνι του, την τύλιξε στα χέρια του. Άρχισε να την χτυπά σε όλο της το σώμα. Μικρά βογγητά έβγαιναν από το στόμα της. Δεν μπορούσε να καταλάβει τι είχε κάνει λάθος, γιατί την έδερνε. Δεν ήξερε τίποτα ακόμη. Δεν καταλάβαινε ότι μπορούσε να την δέρνει, να την χρησιμοποιεί όπως θέλει, όποτε θέλει και όσο θέλει χωρίς να της εξηγεί τον λόγο.

Την έδειρε αρκετά. Αφήνοντας τα σημάδια της ζώνης του σε όλο το κορμί της. Της έδωσε στα χέρια τη ζώνη που την έδερνε, της ζήτησε να την περάσει η ίδια στο παντελόνι του.
-Αν ήσουν καλή σκλάβα θα σε γαμούσα τώρα, αλλά δεν το αξίζεις ακόμα.
Η Κατερίνα κοκκίνησε από ντροπή, έβαλε τα κλάματα. Αλλά δεν αναρωτήθηκε στιγμή αν θα πρέπει να φύγει, να το βάλει στα πόδια. Δεν μίλησε καθόλου, δεν είχε άδεια να μιλήσει. Κάτι που το εκτίμησε ο Αφέντης της.
-Μαθαίνεις όμως γρήγορα, με το να κρατάς το στόμα σου κλειστό.
Ένα μικρό χαμόγελο επέστρεψε στα χείλη της. Ήξερε ο Ανδρέας ότι την είχε πιέσει περισσότερο από όσο θ' άντεχε γι αρχή. Της έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο κι έφυγε.

Η Κατερίνα παρέμεινε για λίγη ώρα ακόμα γονατισμένη. Προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει τι είχε ζήσει μέχρι τώρα. Από το μυαλό της δεν έφευγε η σκηνή που ήταν μέσα στο στόμα της και την κατουρούσε. Αηδία και καύλα μαζί. Ακούμπησε τον εαυτό της είχε γίνει μούσκεμα. Δεν ήξερε αν έχει άδεια γι αυτό. Πήρε ένα σημειωματάριο και το κατέγραψε. Της είχε πει ότι πρέπει να γράφει τα πάντα εκεί, θα τα διάβαζε εκείνος κάθε φορά και θ' αποφάσιζε. Πήγε στο μπάνιο, έριξε λίγο νερό πάνω της. Είδε τα σημάδια από την ζώνη. Πλησίασε πιο κοντά στο καθρέφτη. Τ' άγγιζε, σχεδόν τα λάτρευε. Δεν πόνεσε όσο φαντάζονταν. Παρά μόνο στα μπούτια, ευτυχώς δεν χτύπησε πολύ αυτά τα σημεία της.

Πήρε τηλέφωνο τους δικούς της. Τους είπε ότι έφθασε και είναι όλα καλά. Ακούγονταν χαρούμενη στο τηλέφωνο. Δεν ανησύχησαν άλλο οι δικοί της. Τακτοποίησε τα ρούχα της στη μοναδική ντουλάπα. Σκούπισε και σφουγγάρισε το σπίτι. Φρόντισε να είναι όλα πεντακάθαρα. Έφτιαξε λίγο ρύζι για να φάει κι αποκοιμήθηκε γυμνή στο στρώμα. Ξύπνησε κατά τις επτά το απόγευμα. Το κινητό της δεν είχε καμία κλήση. Μπήκε στο μέηλ της. Τίποτα. Απογοητεύτηκε. Το έκλεισε. Πήγε έκανε ένα μπάνιο. Πήρε ένα βιβλίο κι αποκοιμήθηκε πάλι.

Το τηλέφωνο της άρχισε να χτυπά. Ξύπνησε και το σήκωσε.
-Μάλιστα Αφέντη
-Πήρα να δω αν είσαι καλά;
-Έφαγα ρύζι, έκανα μπάνιο κι αποκοιμήθηκα και διαβάζω και λίγο Αφέντη.
-Ωραία. Είσαι γυμνή;
-Μάλιστα Αφέντη.
-Ωραία το πρωί θα έρθει μία φίλη μου να σε τσεκάρει. Μη με απογοητεύσεις.
Πριν προλάβει να πει κάτι άλλο της το είχε κλείσει. Αυτό δεν το περίμενε. Μια γυναίκα θα έρθει να την τσεκάρει. Τι θα έπρεπε να κάνει και κυρίως θα πρέπει να ντυθεί ή όχι. Της είχε πει ότι στο σπίτι θα είναι πάντα γυμνή. Καθάρισε πάλι όλο το σπίτι. Δεν ήθελε να βρει η φίλη του κάτι λάθος. Θα του το έλεγε και δεν ήξερε τι θα γίνονταν.

 

Η Βάσω.

Ο Ανδρέας γνώρισε την Βάσω πριν μερικά χρόνια σε ένα από αυτά τα μίτινγκ τις bdsm κοινότητας στα Λαδάδικα. Του κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον. Μεσαίου αναστήματος, λίγα κιλά παραπάνω στα σωστά σημεία, κυρίως στο στήθος. Ωραία πόδια. Τους σύστησε ένας κοινός γνωστός του.

-Είμαι brat με τους άνδρες και σκύλα με τις γυναίκες, εσύ;
-Μου αρέσει να πηδάω παντρεμένες.
Της απάντησε κοιτάζοντας την βέρα στο δεξί της χέρι. Δεν ίσχυε αυτό. Αλλά αυτή η γυναίκα είχε κάτι που του ανέβαζε τη λίμπιντο. Το ίδιο βράδυ και πολλές φορές ακόμα έκανε ακριβώς αυτό. Την πήδαγε. Η Βάσω επιτέλους είχε κάτι σταθερό. Ο νεότερος άνδρας της είτε έπινε , είτε ασχολιόνταν με όλα τ' άλλα εκτός από εκείνη.

Τις προηγούμενες μέρες της τηλεφώνησε ο Ανδρέας.

-Είναι καιρός από την τελευταία μας φορά!
-Είναι Βάσω.
Της εξήγησε για την Κατερίνα, εκείνη βρηκε το σπίτι και τον εξοπλισμό του. Φυσικά όλα αυτά δεν γίνονταν χωρίς αντάλλαγμα.
-Μην την φοβίσεις, μικρά βήματα.
-Εντάξει, αρκεί να είναι υπάκουη.
-Θα είναι.

Είχε πια ξημερώσει. Η Βάσω είχε ζητήσει ρεπό για σήμερα. Ο άνδρας της δεν ήξερε γι αυτό. Ακριβώς οκτώ το πρωί χτύπησε την πόρτα στο σπίτι της Κατερίνας. Είχε ξυπνήσει πριν μια ώρα εκείνη είχε κάνει ένα μπάνιο. Θα πήγαινε μια βόλτα σε λίγο

Πήγε στη πόρτα, από το μάτι είδε μια γυναικεία φιγούρα. Άνοιξε, γυμνή. Ρίσκαρε. Η Βάσω κοντοστάθηκε για λίγο. Την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω πριν περάσει μέσα.

-Το λέει η ψυχούλα σου.
-Μάλιστα Κυρ..
-Σταμάτα. Δεν θέλω εγώ τέτοια θα με λες Βάσω.
-Μάλιστα Βάσω.

Η Κατερίνα γονάτισε περιμένοντας εντολή. Η Βάσω μπήκρ στο σπίτι, έλεγξε τα πάντα, τα βρήκε υπέροχα. Πήγε στο στρώμα. Έβγαλε τα ρούχα της εκτός από τις γόβες της.

-Έλα κοντά μου, να ξέρεις δαγκώνω!

Η Κατερίνα της χάρισε πολλούς οργασμούς με την γλώσσα της. Ενώ όλο της το σώμα γέμισε με δαγκωματιές! Η Βάσω ήταν πολύ ευχσριστημένη.

-Ντύσου, πάμε έξω να σου γνωρίσω τη πόλη. Τα εσώρουχα απαγορεύονται.

Ακριβώς ότι ζητούσε κι ο Αφέντης της.

-Ούτε εγώ φοράω.

Αισθάνθηκε λίγο άβολα με αυτό η Κατερίνα. Μπορεί και η Βάσω να είναι σκλάβα του. Ζήλεψε.
Την πήγε βόλτα στη πόλη, για καφέ στην Αριστοτέλους, την πέρασε έξω από το πανεπιστήμιο. Τόσο κοντά του και τόσο μακρυά του.

-Ο Αφέντης έχει δώσει εντολή να σε σουλουπώσω.
Δεν έβαλε το "σου" επίτηδες. Διέκρινε τη ζήλια στους μορφασμούς του προσώπου της. Την πήγε στο κομμωτήριο.

-Θέλω να μου ξυρίσετε το κεφάλι. Είπε η Κατερίνα κάνοντας την κομμώτρια να τα χάσει. Η ίδια με μεγάλο πόνο έβλεπε τα ξανθά μακρυά μαλλιά της να είναι παρελθόν. Αλλά η Βάσω ήταν αυστηρή σε αυτό.

-Ο Αφέντης ζήτησε να αφαιρεθούν οι τρίχες σου. Αν αρνηθείς θα γυρίσουμε σπίτι για να σε μαστιγώσω.

-θα κάνω ότι πείτε, Βάσω.
Η Βάσω θα προτιμούσε να αρνηθεί.

Το κεφάλι της πια δεν εθχε τρίχες εκτός από τα βλέφαρα της και τα φρύδια της, αυτά τα κράτησε. Γύρισαν πίσω στην περιοχή του σπιτιού της. Ένα τετράγωνο μακρυά ήταν το γυμναστήριο. Πήγαν για εγγραφή.

-Θα κάνεις κροσφιτ, τρεις φορές την εβδομάδα το λιγότερο.

Η Κατερίνα ήταν χαρούμενη με την κάρτα του γυμναστηρίου. Σχεδόν είχε ξεχάσει το μαλλί της, μέχρι που είδε τον εαυτό της σ' έναν από τους καθρέπτεε του γυμναστηρίου και σχεδόν δεν τον αναγνώρισε.

-Τελευταία στάση για σήμερα.
Κοντοστάθηκαν μπροστά στο ινστιτούτο ομορφιάς.
-Εδώ θα κάνεις αποτρίχωση, με λέηζερ. Μόνιμη και παντού.

Στο ινστιτούτο όλα τα κορίτσια ήταν πολύ άνετα. Η κοπέλα που της έκανε το λέηζερ δεν μπορούσε παρά να παρατηρήσει τα σημάδια της ζώνης.

-Ποιος σε έδειρε έτσι;
-Ο Αφέντης μου. Απάντησε η Κατερίνα χωρίς να το σκεφτεί.
-Είσαι πολύ τυχερή. Της ψιθύρισε η κοπέλα.
-Μην ανγσυχεις το μυστικό σου είναι ασφαλή μαζί μου.
Χαμογέλασε η Κατερίνα. Θα ερχόνταν δυο φορές την εβδομάδα. Σίγουρα θα ήταν φανερό σε όλες τι είναι. Μια σκλάβα.

 

Πολύ ενδιαφέρον.
Ελπίζω να το συνεχίσεις.

 

-Γράψε μου..
Είχε πλέον νυχτώσει. Η Κατερίνα διάβαζε το.μέηλ του. Δύο λέξεις και δύο τελείες. Ίσως ήταν η ανάγκη του να την διαβάσει, ίσως αισθάνονταν γι αυτήν. Δεν ήξερε η Κατερίνα, αλλά αγχώθηκε. Γονατιστή, γυμνή μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Έκλαιγε.

<<Κύριε μου, είναι σχεδόν δύο μέρες από τότε που έχω να σας δω και μου φαίνονται αιώνες.
Νωπή στη μνήμη μου η μυρωδιά Σας, το άγγιγμα Σας. Θαρρώ πως έχω αρχίσει να το χάνω.

Προσπαθώ να περιορίσω ότι αισθάνομαι. Μάταια δεν μπορώ. Δεν έχω ξανααισθανθεί έτσι στη ζωή μου. Δεν έχω αγαπήσει ποτέ έτσι. Χάνονται οι λέξεις μπροστά Σας, το σώμα μου γονατίζει, η ψυχή μου παραδόθηκε.

Σας ικετεύω, Σας θέλω>>

Σταμάτησε να γράφει, το διάβασε λίγες φορές πριν το στείλει. Κοίταξε το ρολόι της. Εννιά ακριβώς. Έπρεπε να κοιμηθεί .

 

Καταπληκτικό, απλά καταπληκτικό!

 

Κι άλλο ! κι άλλο !

 

Έκανε έρωτα με την σύντροφό του εκείνη την ώρα που η Κατερίνα έγραφε το μέηλ της. Ήταν μια απολαυστική βραδιά για το ζευγάρι, είχαν καιρό να βρεθούν. Τα κορμιά του είχαν γίνει ένα. 'Εμπαινε ολοένα και πιο βαθειά της, τα βογγητά της πανέμορφης Αθηνάς σίγουρα θα τραβούσαν τα μάτια των περαστικών που θα κοίταζαν στον τελευταίο όροφο της. τριώροφης οικοδομής.
-Μήπως να κλείσουμε τα παράθυρα, ντρέπομαι!
-Όχι
της απάντησε κλείνοντας το στόμα της με ένα φιλί..

Η Αθηνά πλέον είχε αποκοιμηθεί. Είδε στην οθόνη του κινητού του πως είχε καινούριο μέηλ, κατάλαβε πως ήταν από την σκλάβα του. Χαμογέλασε, θα το διάβαζε το πρωί.
Ξημέρωσε. Η Αθηνά είχε σηκωθεί νωρίς του προετοίμασε πρωινό και καφέ. Εκείνη δικηγόρος, θα έπρεπε να φύγει σύντομα. Ο Ανδρέας δεν βιάζονταν, άλλωστε θα πήγαινε στην Κατερίνα. Πρώτη μέρα εκπαίδευσης σήμερα.

Διάβασε το μέηλ της. Του φάνηκε αστείο. Μάλλον η μικρή του δεν καταλάβαινε τον ρόλο της, αυτό πρέπει ν' αλλάξει σύντομα.

Ακούστηκαν τα κλειδιά στη πόρτα του σπιτιού της. Αισθάνονταν μια χαρά που επιτέλους θα τον έβλεπε, από την άλλη φοβόνταν. Μπήκε μέσα. Κρατούσε ένα ποτήρι με καφέ, μόνο για Εκείνον. Ήξερε πόσο λατρεύει η μικρή του τον καφέ.
-Καλή μέρα.
Της έβαλε το ποτήρι μπροστά της. Τον μύρισε. Καπουτσίνο με κανέλα. Ακριβώς όπως της αρέσει.
-Σου απαγορεύω να ξανά πιείς καφέ.
Σταμάτησε κοφτά τη κουβέντα του. Έδειχνε διαφορετικός σήμερα. Θυμωμένος. Έπιασε το κεφάλι της. Του άρεσε πολύ που ήταν ξυρισμένο. Έχωσα τρία δάκτυλα μέσα στο στόμα της. Την κράταγε από το σβέρκο και τα δάκτυλα του πήγαιναν πιο κάτω, άρχισε να πνίγεται μέχρι που ξέρασε. Την χαστούκισε. Πήγε να πλύνει το χέρι του.
-Καθάρισε κι ετοιμάσου να πονέσεις!
Η Κατερίνα έβαλε τα κλάματα. Δεν καταλάβαινε γιατί ήταν έτσι, τι λάθος είχε κάνει. Γιατί δεν καταλάβαινε την θέση της. Ο Αφέντης της την θέλει απόλυτα υπάκουη. Αν αφήσει μόνο τα ένστικτα του ελεύθερα, τότε μόνο θα την γαμήσει, κυρίως πρωκτικά. Μόνο που, τώρα, αυτό που επιθυμεί περισσότερο είναι να της γαμήσει το μυαλό της.
Η Κατερίνα συμμάζεψε στα γρήγορα. Είχε μια ξινίλα στο στόμα της. Την έστειλε να πλύνει τα δόντια της. Επέστρεψε, γονάτισε μπροστά του. Τα μάτια της κοίταζαν χαμηλά, έβγαλε ελαφρώς την γλώσσα της έξω, όπως την διέταξε.

-Όταν θα είμαι μαζί σου, θα είσαι σε αυτή τη θέση πάντα. Εκτός και αν έχεις άλλη εντολή.
-Μάλιστα Κύριε.
Της άστραψε μια ανάποδη σφαλιάρα. Σχεδόν ζαλίστηκε.
-Δεν θα μιλάς αν δεν σου απευθύνω τον λόγο, πουτάνα!

Αυτό ήταν. Έβαλε πάλι τα κλάματα. Είχαν θέσει για λόγους ασφαλείας την λέξη πεπόνι. Δεν μπορούσε άλλο. Φώναξε.

-Πεπόνιιιι!

Σταμάτησε ο Ανδρεας αμέσως. Την κοίταξε. Γέλασε.
-Τι έπαθες;
-Δεν αντέχω άλλο Κύριε μου, τι έχω κάνει λάθος και μου φέρεστε έτσι σήμερα;
Την κοίταξε για λίγο.
Την διέταξε να σηκωθεί. Έβαλε τα χέρια του στις ρώγες της. Άρχισε να της πιέζει δυνατά, μέχρι που γονάτισε από τον πόνο.
-Άκυρο το πεπόνι! Της είπε. Εκείνη έγνεψε καταφατικά.
-Απάντα στην ερώτηση σου μικρή μου;
-Γιατί αυτό Σας ευχαριστεί, Κύριε.
-Μπράβο καλό μου.

Την άφησε για λίγο να ηρεμήσει. Ήπιε λίγο από τον καφέ του. Του έβγαλε τα παπούτσια και τις κάλτσες, όπως διατάχθηκε, άρχισε να γλείφει τα δάκτυλα των ποδιών του.

-Είναι απίστευτος ο τρόπος που με γλείφεις μικρή μου!
-Έχεις το δικαίωμα μιας ερώτησης, σκέψου σοφά τι θέλεις να μάθεις;
Συνέχισε να τον γλείφει, προσπαθούσε να σκεφτεί τι να τον ρωτήσει, αλλά όσο έγλειφε τις πατούσες του, τόσο περισσότερο βυθίζονταν στην υποταγή της, στον έρωτά της.
-Θα με εκπαιδεύσετε Κύριε για να γίνω σκλάβα Σας;
Το ξεφούρνισε. Ήταν έτοιμη να κάνει ότι χρειαστεί για να είναι μέρος της ζωής του. Δεν μίλησε εκείνος, άλλωστε η εκπαίδευση της είχε αρχίσει. Της ζήτησε να φέρει από την τσάντα του τον υπολογιστή του.

-Δεν έχουμε τραπεζάκι, οπότε θα τον κρατάς εσύ στα χέρια σου!
Γονάτισε, έβαλε το κεφάλι της κάτω, κράταγε με τα δυο της χέρια το λαπ τοπ, εκείνος θα τελείωνε ένα άρθρο που έγραφε για μια εφημερίδα.
Πέρασε μία ώρα. Η Κατερίνα είχε ήδη αρχίσει να πονάει υπερβολικά στα γόνατα της. Σταμάτησε το άρθρο του. Κατέβασε το παντελόνι του και μπήκε στο στόμα της. Η Εντολή ήταν σαφής, η γλώσσα έξω από το στόμα σου. Νιώθω μόνο την καυτή σου ανάσα. Έμεινε μέσα στο στόμα της για δέκα λεπτά χωρίς να κινείται ούτε αυτός. Τα μάτια της ήταν γεμάτα δάκρυα, πονούσε αφόρητα. Την βοήθησε να σηκωθεί. Της έδωσε ένα φιλί στο στόμα. Πήγε στο κουτί που είχε αφήσει από την μέρα της μετακόμισης, έβγαλε μια πρωκτική σφήνα. Της έβαλε λιπαντικό.

-Πάρε μια ανάσα!
Πριν προλάβει να τελειώσει τη πρόταση του, την έχωσε μέσα της. Ένιωσε η Κατερίνα μια μικρή δυσφορία.
-Θα την βγάζεις μόνο για τουαλέτα, για κανέναν άλλο λόγο, κατάλαβες πουτάνα;
-Μάλιστα, Κύριε.

Άρχισε να καταλαβαίνει έστω και λίγο πόσο έντονο είναι αυτό που ζητάει. Κανονικά θα έπρεπε να το βάλει στα πόδια. Αλλά δεν της είχε πει ψέμματα για τίποτα. Ήταν όπως της τα περιέγραφε. Δεν θα Τον άφηνε. Δεν θέλει να φύγει από κοντά Του.

-Φτιάξε το πρωινό σου. Μια φέτα ψωμί με μέλι και δυο ποτήρια νερό. Φάε και μη βγάλεις άχνα. Θα κάνω μερικά τηλεφωνήματα, μικρή μου!

 

Τον ακουσε να μιλαει τρυφερα στην Αθηνα στο τηλεφωνο. Ζηλευε παραφορα. Της έδειξε φωτογραφιες της. Ειναι πανεμορφη.
-Ισως την γνωρισεις. Σκεφτομαι να σε προσλαβω για καθαριστρια στο σπιτι. Εγνεψε καταφατικα η υποτακτικη του, η ψυχη της εκλαιγε.
Ειχε παρει το μαστιγιο στο χερι του , οι ουρες του τυλιγοντα στγ πλατη τους, η ακρη τους χαριζαν βαναυσα χτυπηματα στα στηθη της. Πηγε μπροσρα της, τα στηθη της χτυπιονταν πιο δυναρα τωρα. Προσπαθουσε να κρατησει το κλαμα. Δεν τα καταφερε συνεχισε να μαστιγωνει τα στηθη της.

Πηρε τηλεφωνο την Βασω.

-Σε μια εβδομαδα θα την πας για τατουαζ, στα βυζια της θα γραφει σκλαβα του Ανδρεα. Πανω απο το μουνι της η πουτανα του Ανδρεα. Φωτογραφισε την.

Η Βααω το εκλεισε. Η Κατερινα γονατιστη εκλαιγε. Την αρπαξε απο το μαλλι, την εριξε στα 4 σρο κρεβατι. Μπηκε απο πισω της. Πρωτη φορα μεσα της ουρλιαζε απο το πονο.
-Πουτανα!! Ξεφωνιζε γαμιοντας την σκληρα οπως αρμοζει σε μια πουτανα σκλαβα! Εχυσε μεσα στον πρωκτο της. Ενιωθε να την καιει το σπερμα του.

Πηγε στο μπανιο, την εβαλε μεαα στη μπανιερα. Ανοιξε το νερο να τρεχει. Ξεπλενε την υποψηφια σκλαβα του.