Καύλωσέ με! (αν μπορείς…)

Εύχομαι να πνίγονταν επιτέλους στη χολή οι γαμωπεταλούδες που φτεροκοπάνε στο στομάχι μου.

 

(http://luthienhelyanwe.blogspot.gr/)

 

Η Βασίλισσα των Βουβαλιών

Σιωπηλή συνήθως, φαινομενικά αγέρωχη κι επιδεικνύοντας τα καλοακονισμένα της κέρατα σε κάθε ευκαιρία προπορεύεται δείχνοντας το δρόμο στο υπόλοιπο κοπάδι. Μονίμως περικυκλωμένη από κλαψιάρικα μικρά, ζηλιάρες θηλυκές και αρσενικά έτοιμα να προστατεύσουν και να πέσουν ηρωικά στον αγώνα της φυσικής επιλογής. Όλοι αποζητούν την προσοχή της και ικετεύουν να οδηγηθούν, γι' αυτό είναι εκεί άλλωστε. Κανείς τους ποτέ δεν τη ρώτησε (ούτε καν αναρωτήθηκε) πώς κέρδισε τη θέση της, αποδέχονται την εξουσία της απόλυτα, σαν έναν οποιονδήποτε νόμο της φύσης. Τα σύντομα αλλά καλοστημένα λογύδρια της Βασίλισσας αντηχούν καθημερινά στα βοσκοτόπια και το κοπάδι μεγαλώνει...

 
Τα μόνα που κυριαρχούν εδώ είναι οι ανάγκες και οι φόβοι. Οι κίνδυνοι διάσπαρτοι και τέλεια προσαρμοσμένοι ώστε να αναγκάζουν τον όχλο να κινείται συνεχώς, να σταματάει μόνο για φαΐ και ύπνο, να μην υπάρχουν περιθώρια για σκέψη. Καμία σκέψη. Εξουδετερώνονται όλες απ' το χειμαρρώδες και ισοπεδωτικό ένστικτο επιβίωσης που τόσο βαθιά (και τόσο λανθασμένα) έχει ριζώσει μέσα στα άβουλα ζώα. Έχουν πιστέψει πως είναι θηράματα και πράττουν αναλόγως. Και οι κυνηγοί ψάχνουν για μία εύκολη και συνειδητοποιημένη λεία. Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνει κανείς είναι η αλήθεια που μόνο η Βασίλισσα γνωρίζει, πως αν δεν υπήρχαν κίνδυνοι δεν θα χρειαζόταν να υπάρχει κοπάδι.

(http://luthienhelyanwe.blogspot.gr/)

 

How far is your dream? V
Καθώς περνάς μέσα απ' το άνοιγμα φτάνει στ' αυτιά σου ο ήχος τρεχούμενου νερού και μπροστά στα πόδια σου απλώνεται ένα μονοπάτι στρωμένο με πέτρες που μοιάζουν να πατιούνται από την απαρχή του χρόνου. Παράλληλα με το μονοπάτι κυλάει ένα στενό ποτάμι. Το ξεχωρίζεις από τις τρεμουλιαστές αντανακλάσεις των ουράνιων σωμάτων πάνω στην αεικίνητη επιφάνειά του.
Αισθάνεσαι την κούραση να σε καταβάλλει και σωριάζεσαι στο μαλακό χώμα της κοίτης, ανάμεσα σε ρίζες και βρεγμένα φύλλα. Οι φωνές των ζώων, του ποταμού, του αέρα και των δέντρων ακούγονται πιο ζωντανές από ποτέ. Σχημάτισαν επιτέλους στ' αυτιά σου λέξεις, σου μιλάνε, τις καταλαβαίνεις. Το δάσος σε καλωσορίζει στο καινούργιο σου σπίτι νανουρίζοντάς σε.

 

Πόσο κρατάει η νύχτα εδώ τελικά;
Ήταν φορές που σου φάνηκε σα να έφυγαν αιώνες από τότε που πέρασες το κατώφλι της καλύβας σου, από τότε που όλα ξεκινούσαν. Κι άλλοτε πίστευες πως δεν θα μπορούσε να είναι παραπάνω από μια στιγμή.
Λίγο πριν κλείσεις τα μάτια το βλέμμα σου ταξιδεύει πάνω στα σημαδεμένα σου άκρα και για πρώτη φορά βλέπεις τον χρόνο όπως πραγματικά είναι, χειροπιαστός, απλωμένος πάνω σου. Και χαμογελάς γιατί το ταξίδι σου μόλις τελείωσε, με το πρώτο αχνό φως της αυγής.

I
II
III
IV



The torment has ended.
The beast has done his work.
The world is being born a new.


((http://luthienhelyanwe.blogspot.gr/)

 

θα μπορουσα να σου δειξω μια φωτο μου πριν μερικα χρονια, στα 56-58 μου κιλα αλλα φοβαμαι πως θα θρηνησουμε θυματα       

 

εγω περιμενω παντως να θρηνησω μονος μου

 

Περιμένω να θρηνήσω μαζί με τον @ssmaster  

 

αχαχαχαχαχαχαχα καλα περισσοτερο πλακα εκανα :Ρ
αλλα κατι σαγονια ειχαν πεσει εκεινο το βραδυ !!
 

 

να περιμενουμε να πας 56-58 κιλα να μας πεσουν κ τα δικα μας

26 -03- 2048
Αποστολος ο Μιλφησιος

 

περισσοτερο ηταν γιατι δε με ειχαν ξανα δει ετσι...
ντυνομουν με φορμες κλπ.
σκαω λοιπον μυτη με σορτσακι κοντο, ισιο μαλλι και ανοιχτη μπλουζα μαυρη με κορδονια στο πλαι... :Ρ

 

τα κορδονια καναν ολη τη δουλεια

 

Ο Χριστός και η μάνα του!