Καύλωσέ με! (αν μπορείς…)

  ​

FRIEDA slept. Naked. Moaning gently in her slumber as one arm fell restlessly across the deep cushion of her breasts, her nostrils twitching daintily at the perfumed air rising from the amber-tinged skin of her own body.

Frieda slept…


Downstairs and throughout the rest of the enormous house there was no scent of perfume. Other odors—less fragrant—permeated the sterile halls of the Raymond Nursing Home. Odors of rubbing alcohol and formaldehyde. Hospital smells. Even the fresh-cut flowers seemed to wither in their vases and stop breathing under the vigilant eye of Agatha Raymond as she made her supervisory rounds. Stiff-starched and immaculate in her white uniform, Agatha herself gave off no whiff of femininity—three showers a day left her with only the unpleasant but appropriate aroma of carbolic and naphtha. The Raymond Nursing Home was definitely no place for perfumes and such. At least not for the resident staff. (...)

( https://vintagesleazepaperbacks.wor...rse-by-kimberly-kemp-midwood-books-full-text/ )​

 

Μπράβο Νοκ δώσε ρετρίλα στο λαό...

 

Aγαπω αγαπω αγαπω.

 

...καταπληκτικό!

 

καύλα ναι

 

ευτυχώς δεν έβαλε αι λάινερ... 

 

Kριμα που δεν... βασικα

 

Κάθε έρωτας που σέβεται την ύπαρξη του.
Είναι σχεδόν πλατωνικός.
Εμπεριέχει ελάχιστη σάρκα.
Πολλά βλέμματα.
Άπειρες σκέψεις.
Αιώνιες απορίες.
Βασανιστήρια με αστείρευτη διάρκεια.
Τρύπες.
Αλκοόλ.
Δάκρυα.
Πόνο.
Κι άλλες τρύπες.
Ή έστω μια.
Μεγαλώνει.
Σε σχίζει στα δύο.
Κι αν εκεί.
Δεν επέμβει η σάρκα.
Κόβεσαι.
Και παραμένεις για πάντα μισός.
Κουτσός, ανήμπορος φέρεσαι, τρως, πηδάς.
Αν επέμβει η σάρκα.
Θα κλείσει αυτό το θέατρο άμεσα και απόλυτα.

 

 
  ​