Καύλωσέ με! (αν μπορείς…)

Το ποίημά μου αν δε μυρίζει σπέρμα άνδρα καπνιστή,
δε θα το γράψω.
Έχω ασθενή όσφρηση για μνήμη.
Έχω μαχαίρια μονάχα για μνήμη.
Έστω έχω μνήμη.
Β.Ι.Φ.

 

 

Σκλαβα σε σταση προσευχης

 

 

Άγγιξέ με για να πιστέψω.

 

 

  ​

 

Ααααααα... Όλα κι όλα!!! Αν ο άνδρας δεν είναι φέτες!!!  
 

 

  ​

 

[ΔΙάΘεσηΝύΧΤας*]

[μυαλό δεμένο με τα φύκια
αλυσσοδεμένο με τις αγκυρές]

μισόλογα για σένα ρίχνεις μαύρη πέτρα στον αη γόρδη να δίνεις υπόσχεση
στα όρια στοορθολίθι πως κάθε μέρα θα μου γράφεις έστω και μια γραμμούλα σε
διάθεση σελίδας τώρα χαζεύω φωτογραφίες σου να σε επιβεβαιώσω
ως προέκταση ενός κατεπείγοντος ποιήματος με δενδροστοιχίες στο
πρόσωπο σου τα χείλη σεμνά να χαμογελούν ως θραύσματα σκιάς
περιγράφεις μοτοσυκλετιστές να γκρεμοτσακίζονται οι μανάδες να
μαλώνουν μπόμπιρες σε πάρκο άδειο από εραστές και μετανάστες
οι ψηλοί και οι όμορφοι να κλέβουν τα πιο έξυπνα κορίτσια τα σύκα
αντί να πέφτουν στη σκάφη να πέφτουν με φόρα κάτω απ΄τη συκιά
εξαφανίζονται οι πάγοι και κινδυνεύει να χαθεί από τα μάτια μας το
βόρειο σέλας – λέω εξωτερικώς μελαγχολούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο
άτιμος λίβας να καίει ενώ στη γερμανία κάνει κρύο γερνάω εγώ να
γερνάει και ο φιντέλ με ξεπερνάει κατά πολύ ο φρόϋντ να χάνω το
φως μου ενώ σε κοιτάω κι ας λες εσύ ό,τι θες πως καπνίζω πολύ σαν
παλιό φουγάρο αλλά πως αλλοιώς να μοιάσω στο μαγιακόφσκι; τι
ουρανό πρέπει ακόμα να καταπιώ ώστε να μεθύσω; να βρω έστω μια
ημερομηνία γέννησης ή ένα πιστοποιητικό θανάτου που να με αφορά
κατά κάποιο τρόπο; και τι δεν σκέφτομαι όσο σε σκέφτομαι και τι
δεν αγαπώ όσο σε αγαπώ
και τι δεν μαθαίνω όσο προσπαθώ να σε μάθω και αυτό το ποίημα λέω
το κρατήσω κρυφό και να γράψω ένα άλλο που θα λέει πως δήθεν
εκτιμώ τη δημιουργική γραφή που μου ισιώνει ελαφρά το καλοκαίρι
τώρα που αλλάζει ο καιρός μέσα μου

 

''Η σιωπή δεν μας δόθηκε άνευ λόγου αλλά για να μας θρέφει. Αυτή η τροφή μάς είναι εξίσου πολύτιμη με τον αέρα.

Πριν αναστηθείς πρέπει να πεθάνεις. Πριν μιλήσεις θα έπρεπε ίσως να σιωπάς.

Είναι σαν την εισπνοή και την εκπνοή. Δεν μπορείς μόνο να εισπνέεις∙ πρέπει κιόλας να εκπνέεις.

Το Tintinnabuli είναι ένας χώρος στον οποίο βυθίζομαι όποτε αναζητώ απαντήσεις στη ζωή μου, στη μουσική μου, στη δουλειά μου. Στις δύσκολες περιόδους, έχω έντονα την αίσθηση ότι τα πάντα γύρω μου είναι χωρίς κανένα νόημα. Η αφθονία και η πολλαπλότητα μού προξενούν σύγχυση και πρέπει να βρω την απλότητα. Ποια είναι αυτή και πώς μπορώ να την κατακτήσω; Ανακάλυψα ότι αρκεί ένας και μόνον ήχος, αν είναι καίριος. Το Tintinnabuli είναι μια εκπληκτική κίνηση, μια φυγή προς την εκούσια πενία.''

[Σ.τ.HS. Tintinnabuli, που στα λατινικά σημαίνει καμπάνες, είναι ένα στυλ μουσικής σύνθεσης που επινόησε ο Pärt και παρουσίασε για πρώτη φορά στο Ταλίν με το Für Alina (1976).]