Κολάρο και δημόσιος λόγος

Θεωρητικά το φόρουμ είναι ένας δημόσιος χώρος ανταλλαγής απόψεων και επικοινωνίας.
Ποια η χρησιμότητα του λοιπόν αν τα μέλη του δεν είχαν την δέουσα ελευθερία έκφρασης;
Μήπως θα καταντούσε ένα καφενείο κυριαρχικών χωρίς ουσιαστική επικοινωνία με κατευθυνόμενες (όταν αυτό τους επιτρέπονταν) τις απόψεις των υποτακτικών;
Θεωρητικά αν κάποιος διατάξει την σκλάβα του να σταματήσει να γράφει τις απόψεις της στο φόρουμ, η να γράφει ως άποψη της την άποψη του κυρίαρχου, αυτή οφείλει να τον υπακούσει.
Αλλά με αυτό δεν περιορίζει μόνο την σκλάβα του, αλλά και άλλους κυρίαρχους και υποτακτικούς που διψάνε για ενημέρωση και επικοινωνία.

Είναι λοιπόν όχι μόνο θεμιτή αλλά και χρήσιμη η ελευθερία έκφρασης μέσα στο φόρουμ.

Σε πραγματικό χώρο όταν η σκλάβα βρίσκεται σε περιββάλον με ανθρώπους του χώρου, τότε μπορεί να χρησιμοποιεί τα πρωτόκολλα που της έχει επιβάλει ο Αφέντης της σε αυτόν τουλάχιστον.
Σε χώρους με τον γενικό πλυθυσμό καλό είναι να μήν "καρφώνεται" για λόγους ασφαλείας εκτός και αν έχει διαταχθεί διαφορετικά.

 

Νομίζω πως κάθε περίπτωση είναι πιθανό να διαφέρει από άλλες. Στην δική μου περίπτωση τα πράγματα είναι κάπου ενδιάμεσα. Η εμπιστοσύνη υπάρχει αλλά υπάρχει ο περιορισμός και ο έλεγχος. Κάποια πράγματα επιτρέπεται να τα πω, άλλα όχι, σε ότι δεν είμαι σίγουρη ζητάω άδεια. Επίσης ο τρόπος που θα εκφραστώ εξαρτάται από την περίπτωση. Έχω πάρει δηλάδή τις γραμμές που επιθυμεί και κινούμε ανάλογα.

Και αυτό εξαρτάται από την περίπτωση. Σε τι είδους δημόσιο χώρο, με ποιούς, πως θέλει Ο Κυρίαρχος να φέρεται η σκλάβα κλπ.
Στην περίπτωση Μ/μας, σε μια βανιλλοπαρέα έχω την άδεια να φέρομαι πιο χαλαρά "με τους άλλους", αλλά πάντα ρωτάω διακριτικά αν μπορώ πχ να καπνίσω, να πάω τουαλέτα, να πιώ ένα δεύτερο ποτό. Σε μια D/s παρέα δεν χρειάζεται να είμαι τόσο διακριτική, έχω περισσότερη ελευθερία να εκφραστώ όπως αισθάνομαι και έχω μάθει. Αν δεν είμαι σε serve mode για παράδειγμα έχω το ελεύθερο να παίρνω μέρος κανονικά στην συζήτηση.
Επαναλαμβάνω πως πάντα οι γραμμές δίνονται από Τον Κύριο μου.

Τέλος, μην μπερδεύουμε τόσο το τι φαίνεται με το τι είμαστε. Ο κόσμος έχει πλάσει στην φαντασία του κάποια πρότυπα για τον ρόλο σκλάβα πχ, τα οποίο σε καμία περίπτωση δεν είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει εκείνη. Θέλω να πω, δεν έχει κάτι να αποδείξει μια collared slave σε άλλους πέραν Του Master της και των ανθρώπων που Ο Ιδιος έχει επιλέξει.

 

Δεν θα διαφωνίσω πουθενά με τα προηγούμενα!
Βεβαίως η σκλαβα είναι ο καθρέφτης του Αφέντη της, και βέβαια Εκείνος ορίζει το πως θα συμπεριφερθει κατα περίπτωση και ΦΥΣΙΚΑ είναι θεμιτό να λέει και την άποψή της αλλά και να συμπεριφέρεται 'ελευθερα' πχ σε ενα φορουμ στο βαθμό που εκφράζει τις απόψεις της και βεβαίως που λογικά απηχούν και τις απόψεις του Αφέντη της.

Το μόνο κατακριταίο για μένα , που θα μου χάλαγε εντελώς την αισθητική , θα ήταν να δω άκρως διαφορετικές συμπεριφορές και απόψεις. Τι εννοώ ? μα φυσικά αυτο που όλοι λέμε fake ελληνιστι!! και αυτό αφορά και τους BDSMίτες και τους βανίλα φυσικά. Τρελλαίνομαι , παθαίνω αλεργία όταν ακούω ανθρώπους να υποστηρίζουν μανιωδώς ιδεολογιες και αρχές που στη ζωή τους δεν τις εφαρμόζουν ουτε κατα το 1/3. (τύπου : Εγω??? δεν θα ήμουν ποτέ υπο..σε εναν άντρα... και στο σπίτι...πέφτει βούρδουλας..απο τον κακό όμως!!)

Το πιο πάνω παραδειγμα θα ηχούσε ακομα χειρότερο στ'αυτιά μου (τα δικά μου ) αν προερχόταν απο μια υποτακτική ή μια σκλάβα.. που για παράδειγμα διακύρηττε μετά μανίας πχ το πόσο υπάκουη είναι και ΄πώς κανει τα πάντα για την ευχαρίστηση Του Κυρίου της, ενω στην πραγματικότητα απλά εξυπηρετούσε τις καθαρά προσωπικές της ανάγκες και με μια έννοια απλα χρησιμοποιούσε τον Κύριό της)
Μην κολησουμε στο παράδειγμα προς Θεού, θα μπορούσα να αναφέρω Κυρίαρχους ...που στα λόγια ειναι Μasters of the Universe και στην πράξη 'γατούλες' για να μην πω κοτούλες...λολ... αυτά!!

 

RE: RE: Κολάρο και δημόσιος λόγος

Είναι πολύ ιδιότυπη η θέση ενός σκλάβου / μιας σκλάβας, σε ένα δημόσιο χώρο BDSM, και ιδιαίτερα σε μια κοινότητα ανταλλαγής απόψεων όπως αυτή. Σαφώς, είναι απαραίτητα η ελευθερία της έκφρασης, και ο περιορισμός της σε ευρεία κλίμακα, θα δημιουργούσε αυτόματα δύο κοινότητες, μια κύρια κοινότητα για Κυριαρχικούς και μια δευτερεύουσα για να μπορούν να εκφράζονται οι υποτακτικοί.

Για αυτό το λόγο, η συμπεριφορά και συμμετοχή ενός σκλάβου, ή αντίστοιχα, μιας σκλάβας, στο forum αυτό, θα μπορούσε να πει κανείς πως θα πρέπει να είναι ο αντίστοιχος κάθε άλλης δημόσιας συμπεριφοράς BDSM:
Ο σκλάβος / η σκλάβα είναι εκ των πραγμάτων σε φάση "ανάπαυσης", κατά την οποία τα πρωτόκολλα προσαρμόζονται ανάλογα με τους ανθρώπους που συναντά και το περιβάλλον που βρίσκεται. Αλλιώς μιλάει κάποιος με την Κυρία του στη μέση του δρόμου, αλλιώς κατ' ιδίαν με Εκείνη, και αλλιώς, ακόμα πιο επίσημα, σε ένα χώρο που απαιτείται η δημόσια συμπεριφορά BDSM (π.χ. ένα πάρτυ, ένα κανάλι irc).

Σαφώς όμως ο ανάλογος σεβασμός και η ευγένεια απέναντι σε Κυριαρχικούς θεωρώ πως είναι απαραίτητος, εκτός αν υπάρχει αντίθετη επιθυμία από την μεριά του Κυριαρχικού στον οποίο απευθυνόμαστε. Από την άλλη όμως, το forum αυτό δεν είναι ένα κανάλι irc, όπου τα πρωτόκολλα είναι πιο αυστηρά, γιατί ο κύριος σκοπός του δεν είναι η ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών, αλλά συμμετοχής σε ένα δημόσιο χώρο BDSM.

Προσωπικά μου επιτρέπεται η δυνατότητα έκφρασης μέσα στην κοινότητα, όμως αυτή η δυνατότητα προέρχεται πάντα από την Κυρία μου. Μπορώ και το κάνω γιατί Εκείνη μου έχει δώσει την άδεια της για να το κάνω. Η άδεια αυτή είναι ένα σημαντικό προνόμιο, και δεν είναι κάτι το οποίο μπορώ να το θεωρώ δεδομένο. Μια-δύο φορές που ξέχασα την θέση μου, και έκανα αυτό το λάθος, η Κυρία μου φρόντισε να μου το υπενθυμίσει με αρκετά ... πειστικό τρόπο τολμώ να πω!!  

Όταν ένας σκλάβος ή μια σκλάβα μιλάει δημόσια, δεν εκπροσωπεί πλέον μόνο τον εαυτό του/της, αλλά και την Κύρια ή τον Κύριο του/της. Έτσι και εγώ. Πλέον, θα πρέπει λοιπόν να είμαι δύο φορές πιο προσεκτικός, από ότι ήμουν στο παρελθόν. Γιατί η ευθύνη είναι πρώτα από όλα απέναντι στην Κυρία μου και μετά στον εαυτό μου. Αυτό σίγουρα κάνει την εμπειρία της συμμετοχής σε ένα δημόσιο διάλογο πολύ ενδιαφέρουσα και απαιτητική!

Η 'ελεύθερη' συμπεριφορά, εφ΄όσον είναι καλαίσθητη και μη-προσβλητική, είναι απαραίτητη για την σωστή συμμετοχή σε μια τέτοια κοινότητα. Ο σκλάβος / η σκλάβα θα πρέπει πάντα να αυτολογοκρίνει αυτά που γράφει, για να το διασφαλίσει αυτό.

Προσωπικά δεν έχω ποτέ λάβει "εντολή" να γράψω οτιδήποτε κατά παραγγελία. Ούτως, ή άλλως, έχουμε εξ’ αρχής παρόμοιες απόψεις με την Κυρία μου σε πολλά θέματα, χωρίς αυτό απαραίτητα να σημαίνει πως αυτές πάντα θα ταυτίζονται...

Όσον αφορά το ότι "η σκλαβα είναι ο καθρέφτης του Αφέντη της", αυτό όντως ισχύει, όπως ισχύει και στην περίπτωση π.χ. δύο vanilla εραστών. Ο ένας γίνεται καθρέπτης του άλλου. Δεν θα πρέπει όμως αυτό να ισχύει όσον αφορά την ελευθερία της έκφρασης.

 

Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι ένας γενικός τρόπος επικοινωνίας στο φόρουμ οι "υπό" να έχουν μεν απεριόριστη ελευθερία λόγου (απόψεις, επιχειρήματα κλπ) με υπολογιμότητα ενδεχομένως στον Κύριό τους ή την Κυρία τους όχι όμως και πλήρη ελευθερία έκφρασης;

Δηλαδή, ότι στο φόρουμ έχει σχέση με το στάτους μας όχι το τί λέμε, αλλά το πώς το λέμε. Σε προσωπικό επίπεδο μπορεί να είναι αλλιώς τα πράγματα.

 

Ενδιαφέρον νήμα.....  

 

Προσωπικά δεν έχω άδεια να συμμετέχω σε δημόσιες συζητήσεις παρά μόνο στα νήματα που επιθυμεί και ορίζει ο Αφέντης.
Κάθε μου ανάρτηση πρώτα περνά από την έγκριση του Αφέντη.
Αν και όταν το κρίνει απαραίτητο υποδυκνείει τις αλλαγές που απαιτούνται κατά την κρίση Του πάντα και εγώ ως σκλάβα αλλάζω και διαμορφώνω την ανάρτηση σύμφωνα με τις οδηγίες Του και στέλνω πάλι την ανάρτηση για έγκριση.
Όταν λάβω την τελική έγκριση τότε αναρτώ.

 

Οι slaves δεν πρεπει να εχουν ελευθερια λογου;Οπως το σκεφτομαι εγω οκ να περιοριζονται στο τροπο εκφρασης,οχι ομως στην ιδια την εκφραση...γιατι αμα δεν υπαρχει εκφραση τοτε πως υπαρχει σωστο/λαθος,επιβραβευση/τιμωρια;

 

Πιστεύω πως οι slaves πρεπει να ενεργούν κατόπιν άδειας από την /τον Κ τους και να καθορίζεται ο τρόπος συμπεριφοράς μετά από τις σχετικές εντολές .
Ίδια δικαιώματα σαφώς και κατ εμε δεν έχουν ,εφ όσον θέλουν να τιμούν το status που οι ίδιοι έχουν επιλέξει .

 

Συμφωνώ απόλυτα

 

Αυτό που έχω μάθει από τον Ιδιοκτήτη μου είναι να είμαι ελεύθερη, να εκφράζομαι ελεύθερα και να επικοινωνώ ελεύθερα τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου άνα πάσα στιγμή.
Πέρασα από σκληρή εκπαίδευση για να το κάνω αυτό.
Και επειδή τα κατάφερα είμαι άξια να φέρω και το κολάρο της Ιδιοκτησίας Του.
Και να το τιμώ για πολλά χρόνια τώρα.
Έχω μάθει να επικοινωνώ ελεύθερα την σκέψη μου χωρίς φραγμούς, φραγμούς κυρίως ηθικούς.
Έχω μάθει όμως να επικοινωνώ τα πάντα πρώτα σε Εκείνον που ανήκω.
Από εκεί και πέρα επειδή ζω σε M/s ακολουθώ κανόνες συμπεριφοράς ως προς το τι θα πω και πως θα το πω προς τα έξω.
Αυτό το βλέπω ως κάτι το αυτονόητο.
Και δεν βλέπω πώς περιορίζεται η σκέψη μου και η ελεύθερη έκφραση μου επειδή ακολουθώ κανόνες.
Το αντίθετο.
Για παράδειγμα διάβασα εδώ αυτό το θέμα.
Επικοινώνησα στον Αφέντη μου ελεύθερα τις σκέψεις και τα συναισθήματα που μου γεννήθηκαν.
Συζητήσαμε, ανταλλαξάμε σκέψεις, δηλαδή συνδημιουργήσαμε και στην συνέχεια είχα την χαρά να έχω την άδεια Του για να γράψω εδώ.
Αν για τους δικούς Του λόγους δεν έδινε την άδεια Του δεν νομίζω πως θα περιοριζόταν η ελευθερία μου.
Ήδη θα είχα εκφράσει ελεύθερα την σκέψη μου σε Εκείνον που ανήκω και αυτό μου φτάνει.
Έχω μάθει να μην ζητώ κάτι παραπάνω από αυτό που μου δίνει.
Εμπιστεύομαι την κρίση Του, την σκέψη Του και ακολουθώ.
Το να παρακαλέσω να έχω την άδεια Του δεν με καταπιεζει αλλά με καυλώνει.
Το μουνί μου στάζει όταν το κάνω.
Και τώρα που γράφω και επικοινωνώ τις σκέψεις μου δημόσια με την άδεια Του είμαι καυλωμένη.
Τι πιο ωραίο από αυτό.
Τι πιο ελεύθερο.
Σαφώς και το κείμενο μου αυτό έχει περάσει από την έγκριση του Ιδιοκτήτη μου και σαφώς έχει υποστεί διορθώσεις σε σχέση με το αρχικό.
Αυτό δεν περιορίζει την ελευθερία μου το αντίθετο κάνει το κείμενο μου καλύτερο.
Το σημείο αναφοράς μου είναι ο Αφέντης μου.
Αυτόν τιμώ δημόσια.
Και σε Εκείνον αναφέρομαι ελεύθερα και μόνο σε Εκείνον.