Κοπρολαγνεία

Απάντηση: Κοπρολαγνεία

Αυτά είναι γνωστά εις τους “παρεπιδημούντες την Ιερουσαλήμ”. Κάποιες μαμάδες σπεύδουν να καθαρίσουν σχολαστικά τα μωρά τους αμέσως μόλις αυτά λερωθούν, στερώντας τους έτσι την ηδονή του λεγόμενου πρωκτικού σταδίου. Τα συγκεκριμένα μωρά ως ενήλικες παρουσιάζουν αυξημένη τάση ελέγχου των πάντων στη ζωή τους, ανασφάλεια και ροπή προς τα υλικά αγαθά και τις απολαύσεις (κατά τον Σιγκμούνδο πάντα). Οπότε δικαιούμαι να αναφωνήσω: Γιατί μαμά?!?

Πέραν τούτου, αγαπητοί συνφορουμίστες, πριν καταφύγουμε σε εύκολους αφορισμούς του τύπου “σιχαμένο”, “αρρωστημένο” κλπ, ας αναλογιστούμε πως η κοπρολαγνεία αφορά μία απο τις εκκρίσεις του ιερού ανθρώπινου σώματος και τίποτα περισσότερο. Εφ' όσον τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, δεν είναι παρά μία απο τις τόσες ερωτικές ιδιαιτερότητες, με τις οποίες μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί, οφείλει όμως να σέβεται εκείνους που την ακολουθούν...

 

Απάντηση: Κοπρολαγνεία

Εμένα μου αρέσουν αρκεί να μη μπαίνουν στο στόμα μου.  

 

Απάντηση: Κοπρολαγνεία

Eμένα μου αρέσουν όλα.
Απλά η κοπρολαγνεία αποδεικνύει πίστη στην αφέντρα!
Με ποιο τρόπο; Με την λογική του "θα σε βάλω και σκατά να φας".
Ή θα κάνεις το σκατό μου παξιμάδι.

 

Απάντηση: Κοπρολαγνεία

Απλά είναι τέλειο για τους γνώστες και τις Αφέντρες που το κάνουν!!

 

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα "έντεκα χιλιάδες βέργες" του Γκυγιώμ Απολλιναίρ:


Ηταν ένα μικρό μέγαρο, στό όποιο κα-
τοικούσε μόνη ή Κουλκουλίνα.
Μια γριά καμαριέρα του άνοιξε την πόρ-
τα. Τό σπίτι ήταν επιπλωμένο μέ λεπτό γού-
στο.
Ή γριά, τόν πέρασε σε μιά κρεβατοκά-
μαρα, μέ κρεβάτι καμωμένο άπό χαλκό, χα-
μηλό καΐ πολύ φαρδύ. Τό παρκέ, ήταν στρω-
μένο μέ δέρματα ζώων, πού έπνιγαν τό θό-
ρυβο των βημάτων. Ό πρίγκηπας γδύθηκε
σβέλτα, κι' ήταν πιά ολόγυμνος, δταν μπή-
καν μέσα αγκαλιασμένες άπ' τή μέση, ή Ά-
λεξινα κι' ή Κουλκουλίνα, ντυμένες μόνο μέ
κάτι διάφανα ντεζαμπιγιέ, μέ χαρούμενα χρώ-
ματα, πού τόνιζαν πιότερο τις όμορφες γραμ-
μές των κορμιών τους. Βάλθηκαν νά τόν φι-
λάνε, γελώντας. Εκείνος κάθισε, βάζοντας
τις δυό γυναίκες νά κάτσουν στά πόδια του,
μιά σέ κάθε μπούτι. ^Ένοιωσε τή δροσιά των
γλουτών τους πάνω στό δέρμα του, κι' άρ-
χισε νά ερεθίζεται. "Αρχισε νά τΙς αύνανίζει,
μιά - μιά με κάθε χέρι του, ένώ εκείνες του
γαργαλούσαν τό βαλάνι. 'Όταν τις ίνοιωσε
καλοερεθισμένες, τους είπε:
— Τώρα, θά παίξουμε την τάξη του σχο-
λείου.
Τις έβαλε νά κάτσουν σε καρέκλες άπέ-
ναντί του, κι' άφου σκέφτηκε γιά μιά στιγμή,
τους είπε:
— Δεσποινίδες, τώρα μόλις αντελήφθην,
δτι δεν φοράτε κυλόττες! ^Έπρεπε νά ντρέ-
πεστε! ... Πηγαίνετε αμέσως νά τις φορέσετε.
Μάθημα με ξεβράκωτες, δέν μπορεί νά γίνει.
'Όταν εκείνες γύρισαν, άρχισε τό μάθη-
μα.
— Δεσποινίς Άλεξίνα Μανζετου, πώς
λέγεται ό βασιλιάς της Ιταλίας;
— Νομίζεις πώς ασχολούμαι μ' αυτό; Εί-
μαι ντΙπ στουρνάρι στά τέτοια, λέει ή Άλε-
ξίνα.
— "Ά! μά εσείς πρέπει νά τιμωρηθείτε
αυστηρά. Πηγαίνετε πάραυτα πάνω στό κρε-
βάτι γονατιστή! ...
"Όταν αύτη έξετέλεσε τή διαταγή του,
με τΙς πλάτες γυρισμένες προς αυτόν, ό Μόνυ
πλησίασε, την έριξε μπρούμυτα, κι' άφου σή-
κωσε λίγο τό αραχνοΰφαντο νεγκλιζέ της, της
κατέβασε την κυλόττα, τόσο, όσο χρειαζόταν
για ν' αποκαλυφθούν οί δυό εκτυφλωτικά λευ-
κές μπάλλες πού ήταν τοποθετημένες, πάνω
άπ' τα μεριά της, κι' άρχισε νά τΙς χτυπά μέ
τις παλάμες. Γρήγορα ό πισινός άρχισε νά
κοκκινίζει. Αυτό ερέθιζε τήν Άλεξίνσ μέ τά ω-
ραία κωλομέρια, μά σύντομα ούτε κι' ό πρίγ-
κηπας άντεχε πιά. Περνώντας τά χέρια ολό-
γυρα στά στήθια της νέας γυναίκας, της χού-
φτωσε τους μαστούς, κάτω άπ' τό πενιουάρ,
κι' υστέρα, κατεβάζοντας τό 2να του χέρι, άρ-
χισε νά της γαργαλάει τήν κλειτορίδα, ώσπου
ένοιωσε τΙς τρίχες της νά μουσκεύουν, Μά, κΓ
αύτηνής τά χέρια, δέν έμεναν άπραγα. ΕΤχαν
αρπάξει τό φαλλό του πρίγκηπα, καΐ τόν ο-
δήγησαν μέσα στό στενό χώρο τών Σοδόμων.
Ή Άλεξίνα έσκυβε μέ τέτοιο τρόπο, έτσι πού
ό πισινός της πρόβαλλε καλλίτερα, γιά νά
διευκολύνει τήν εΙσαγωγή του πιστονιού του
Μόνυ.
Σύντομα τό κεφάλι μπήκε μέσα, τό υπό-
λοιπο ακολούθησε καΐ τ' αχαμνά ήρθαν νά
χτυπήσουν, στό κάτω μέρος τών γλουτών της
γυναίκας.
Ή Κουλκουλίνα, πού είχε αρχίσει νά βα-
ριέται μόνη νά κάθεται στην καρέκλα, ανέ-
βηκε κι' αυτή στό κρεβάτι, κι' άρχισε νά πιπι-
λάει τό γατί της Άλεξίνας, πού, γιορτάζον-
τας διπλά, ευχαριστιόταν μέχμι δακρύων. Τό
κορμί της, φορτωμένο ηδονή, στριφογύριζε
σά νά υπέφερε. Άπ' τό λαιμό της, βγαίνανε
ρόγχοι ηδονικοί. Τό χοντρό όργανο πού της
γέμιζε τόν πισινό, πηγαίνοντας μπρος - πίσω,
ερχόταν να συγκρουστεί με τη χοντρή μεμ-
βράνη πού τό χώριζε άπό τή γλώσσα της
Κουλκουλίνας, που γλειφε τά ζουμιά πού τρέ-
χανε, αποτέλεσμα τούτης της δράσης, ένω ή
κοιλιά τοΰ Μόνυ, βροντούσε πάνω ατούς
γλουτούς της Άλεξίνας. Σε λίγο, 6 πρίγκη-
πας, χτυπώντας δυνατότερα, βάλθηκε νά
δαγκώνει τό σβέρκο της γυναίκας. Τό εργα-
λείο πήρε φωτιά. Ή Άλεξίνα δε μπορούσε
πια ν' αντέξει τόση ευτυχία. Τά πόδια της
παράλυσαν κι' έπεσε πάνω στο πρόσωπο της
Κουλκουλίνας, πού δεν σταμάτησε ούτε και
τότε τό πιπίλισμα, ένώ ό πρίγκηπας τήν ακο-
λουθούσε στην πτώση της, χωρίς νά σταμα-
τάει τό μέσα - εξω. Ακόμη λίγα χτυπήματα,
κι' ό Μόνυ άμόλυσε τά ρευστά του.
Ή Άλεξίνα έμεινε ξαπλωμένη φαρδειά -
πλατειά πάνω στό κρεβάτι, ένω ό Μόνυ πή-
γαινε νά πλυθεί κι' ή Κουλκουλίνα σηκωνό-
ταν γιά νά ουρήσει.
Φτάνοντας στό μπάνιο ταυτόχρονα μέ
τό Μόνυ, πήρε έναν κουβά, στήθηκε δρθια ά-
πό πάνω του, με τά πόδια ανοιχτά, σήκωσε
τη φουστίτσα της καΐ κατούρησε σάν άλογο.
Υστερα, γιά νά διώξει τΙς τελευταίες σταγό-
νες ποΰμεναν κρεμασμένες ανάμεσα στΙς τρί-
χες της, άφησε μιά μικρή πορδή, τρυφερή και
διακριτική, πού δμως, ερέθισε αξιόλογα τό
Μόνυ.
— Χέσε μου μέσ' τά χέρια... χέσε μου
στά χέρια! φώναξε.
Εκείνη χαμογέλασε. Αυτός στήθηκε πί-
σω της, ένώ αυτή χαμήλωνε λίγο τόν πισινό
της κι' άρχισε νά σφίγγεται, ένώ ταυτόχρονα
κατέβαζε τή μικρούλα διαφανή κυλόττα της.
πού ανάμεσα της, διακρίνονταν τά όμορφα
νευρικά μεριά της. 01 μαύρες μακρυές της
κάλτσες, έφταναν ϊσαμε μιά πιθαμή πάνω άπ'
τό γόνατο, έτσι πού τόνιζαν πιότερο τά δυό
ασύγκριτα μπούτια μέ τήν τριγωνική άψίδσ
στην κορφή τους, ούτε πολύ χοντρά, μά ούτε
κι' αδύνατα. Ό πισινός, πρόβαλε σ' αυτή τή
στάση, σάν καλοφτιαγμένο πορτραίτο, κορ-
νιζαρισμένο άπ' τή λεπτή κυλόττα.
Ό Μόνυ παρατηρούσε μέ προσοχή τά
δυό μελαχροινά και ροδαλά μπούτια, χνουδω-
τά και ζωντανεμένα, άπό ένα γενναιόδωρο
αίμα.
Έβλεπε στό κάτω μέρος της πλάτης,
την αρχή της χωρίστρας, ανάμεσα στά κωλο-
μέρία. Στην αρχή φαρδειά, πού στένευε καΐ
βάθαινε, δσο οί γλουτοί πάχαιναν και μεγά-
λωναν. Τό μάτι του εφτασ' έτσι στην τρυπί-
τσα, σκούρα και στρογγυλή, όλο ζάρες.
Οί προσπάθειες της νέας γυναίκας, σάν
πρώτο αποτέλεσμα, εΤχαν νά διασταλεί αυ-
τή ή χαριτωμένη σούφρα, νά προβάλει λιγου-
λάκι τό ροδαλό και γλιτσερό δέρμα πού βρι-
σκόταν στό εσωτερικό της, και μοιάζει με α-
νασηκωμένο χείλι.
— Χέσε λοιπόν! φώναξε ό Μόνυ ανυπό-
μονα.
Σε λίγο πρόβαλε μιά μικρή άκρη άπό
σκατό, μυτερή κι ασήμαντη, πού μόλις έβγα-
λε κεφάλι, γύρισε αμέσως πίσω στή σπηλιά,
άπ' δπου εΐχε ξεμυτίσει. Ξαναπρόβαλε ΰστερ'
άπό λίγο, κι' άφοΰ έδίστασε, συνέχισε τήν έ-
ξοδο, ώσπου σχημάτισε ένα περίεργο λουκά-
νικο. '^Ηταν ένα άπ' τά πιό όμορφα κούτσου-
ρα, ένα πραγματικά βασιλικό κούτσουρο,
βγαλμένο άπό ένα τόσο ώραϊο βασιλικό έν-
τερο! ...
Ή σκατούλα, έβγαινε ήρεμα, λιπαρή καΐ
συνεχόμενη, γλιστρώντας σάν καραβοπαλά-
μαρο. Κρεμιότανε με χάρη, ανάμεσα στά ό-
μορφα σκέλια, πού άνοιγαν δλο καΐ πιότερο
Σέ λίγο, έπειτα άπό ίνα δυνατότερο τάνυ-
σμα, κουνήθηκε πιό απότομα, τό άντερο ά-
νοιξε περισσότερο, τραντάχτηκε γιά λίγο, και
τό σκατό έπεσε, ζεστό κι' αχνίζοντας, μέσα
στα χέρια του Μόνυ, πού τεντώθηκαν γιά νά
τ' αρπάξει.
Μόλις τόνοιωσε ν’ ακουμπάει στην πα-
λάμη του, φώναξε:
— Μείνε ακίνητη! ...
Και σκύβοντας, της έγλειψε την τρύπα
του πρωκτού, στριφογυρίζοντας ταυτόχρονα
μέσα στις χούφτες του τό λουκάνικο, σά νά-
πλαθε κουλουράκια, 'Ύστερα τη ζούληξε με
ηδονή, τήν έλειωσε καΐ τήν πασάλειψε στο
κορμί του.
Ή Κουλκουλίνα γδύθηκε, γιά νά μιμηθεί
τήν Άλεξίνα που είχε 'ρθεϊ κι' αυτή έντωμε-
ταξύ, κι' έδειχνε στό Μόνυ τό χοντρό, διαφα-
νή και ξανθό πισινό της.
— Χέσε πάνω μου, φώναξε ό Μόνυ στην
Άλεξίνα, ξαπλώνοντας καταγής.
Εκείνη, μισοκάθισε πάνω του, όχι δμως
πολύ, έτσι πού εκείνος μπορούσε ν' απολαύ-
σει τό θέαμα πού πρόσφερε ό πρωκτός της.
Οί πρώτες προσπάθειες είχαν σάν αποτέλε-
σμα, νά 6γεί λίγο σπέρμα, άπ' αυτό πού είχε
τοποθετήσει λίγο πρωτύτερα ό Μόνυ. "Ύστε-
ρα ήρθε τό σκατό, κίτρινο και μαλακό, πού έ-
πεφτε κομμάτι - κομμάτι, κα(, καθώς εκείνη
γελούσε και κουνιόταν, τό σκατό μοιραζόταν
πάνω σ' δλο τό κορμί του Μόνυ, έτσι, πού σέ
λίγο ή κοιλιά του, βρέθηκε στολισμένη, μέ
πολλούς βρωμερούς γυμνοσάλιαγκες. Ή Ά-
λεξίνα, κατούρησε συγχρόνως καΐ τό αντί-
στροφο συντριβάνι, πότισε την κοιλιακή χώ-
ρα τοΰ Μόνυ, μ' αποτέλεσμα νά του ξυπνήσει
τά ζωώδικα Ινστικτά του.
Τό τσουτσούνι του, άρχισε νά σηκώνε-
ται σιγά - σιγά, φουσκώνοντας, ώς τή στιγμή
πού, φτάνοντας στό κανονικό του μέγεθος,
έκαμε νά φανεί τό κόκκινο κορόμηλο πούχε
γιά κεφάλι.
Ή νέα γυναίκα, παρακολουθούσε μέ λι-
γωμένα βλέμματα, τό θεριό πού τήν πλησία-
ζε, δλο και περισσότερο και σέ μιά στιγμή,
σκύβοντας λίγο περισσότερο, έφερε τά σκέ-
λια της ν' ακουμπήσουν τό χοντρό κεφάλι, καΐ
μετά, αφήνοντας τόν εαυτό της, έκατσε μέ
φόρα πάνω του, κάνοντας τό εργαλείο, νά
σφηνωθεί στά σωθικά της, ώς τή ρίζα του.
Ό Μόνυ, απολάμβανε τό θέαμα! Παρα-
κολουθούσε τόν πισινό της *Αλεξίνας νά κα-
τεβαίνει, νά τανυέται, νά συσπάται, φανερώ-
νοντας δλο καΐ πιό πολύ τό άνοιγμα των
γλουτών. ""Όταν πια έφτασε νά κολλήσει στην
κοιλιά του, άρχισε νά ξανασηκώνεται, νά ξα-
νακατεβαίνει, και πάλι τό ϊδιο. Ό κατασκα-
τωμένος Μόνυ, τό φχαριστιόταν μέ τήν ψυ-
χή του!
Σε λίγο, ένοιωσε τό γυναικείο όργανο νά
σφίγγεται κι' άκουσε τήν Άλεξίνα νά λέει,
μέ πνιχτή φωνή:
— Βρωμιάρη, έρχεται... έρχεται... φχαρι-
στιέμαι... χάνομαι... σβήνω... φχαριστιέμαι! ...
κι' άφησε τά υγρά της νά κυλήσουν πάνω στή
δασωμένη περιφέρεια της κοιλιάς του Μόνυ.
Μά, κείνη τή στιγμή, ή Κουλκουλίνα,
πουχε παρακολουθήσει δλη ετούτη τή σκη-
νή κι' άρχισε νά διεγείρεται, τήν ξεφύτρωσε α-
πό τόν πάσσαλο που ήταν σφηνωμένη και πέ-
φτοντας πάνω στό Μόνυ, χωρίς νά νοιάζεται
γιά τό σκατό πού τή λέρωνε, φύτεψε τόν πάσ-
σαλο στή δικιά της τρύπα, αφήνοντας ένα
στεναγμό ίκρνοποίησης.
Κατόπιν, άρχισε ν' ανεβοκατεβάζει τά
μεριά της, αφήνοντας κάθε φορά νά φύγει άπ'
τό λαρύγγι της, ένας πνιγμένος ήχος, σάν αυ-
τόν πού αφήνει ό ξυλοκόπος, κάθε φορά που
ανεβοκατεβάζει τό τσεκούρι του, γιά νά κό-
ψει τόν κορμό τοΰ δέντρου.
Άλλα ή Άλεξίνα, θυμωμένη πού τήν ξε-
σούβλισαν άπ' την εύτυχία της, άνοιξε ένα
συρτάρι και τράβηξε άπό μέσα ενα πολύκλω-
νο μαστίγιο άπό βοϊδόπουτσα κι' άρχισε νά
χτυπάει τόν πισινό της Κουλκουλ(νας, που τά
πηδήματα της γίνηκαν έτσι, ακόμη πιό παθιά-
ρικα.
Ή Άλεξίνα, ερεθισμένη άπό τό θέαμα,
χτυπούσε ασταμάτητα. Τά χτυπήματα έπε-
φταν βροχή στον υπέροχο πισινό. Ό Μόνυ,
σκύβοντας λίγο τό κεφάλι του στό πλάι, έ-
βλεπε μέσα σ' έναν καθρέφτη που βρισκόταν
κρεμασμένος άπέναντί του, τόν χοντρό πισινό
της Κουλκουλίνας, ν' ανεβοκατεβαίνει, σέ κά-
θε νέο χτύπημα. Μέ τό ανέβασμα, οΐ γλουτοί
μισάνοιγαν, έτσι που άφηναν νά φανεϊ γιά μιά
στιγμή ή σρύφρα, γιά νά εξαφανιστεί ξανά μέ
τό κατέβασμα, όταν τά όμορφα μαγουλωτά
μεριά, ξανασφίγγονταν.
Άπό κάτω, τά τριχωτά καΐ πρησμένα
χείλια, που βρίσκονταν ατή ρίζα των σκελιών
της Κουλκουλίνας, καταβροχθίζανε τόν τερά-
στιο φαλλό, που στό ανέβασμα, πρόβαλε σχε-
δόν ολόκληρος καΐ κατάμουσκεμένος.
0ι καμτσικές της Άλεξίνας, είχαν κατα-
κοκκινίσει τόν πτωχό πισινό της φίλης της,
πού τώρα σκιρτούσε μέ ηδονή. Σέ λίγο, ένα
δυνατότερο χτύπημα, άφησε μιά ματωμένη
χαρακιά. Κι* οί δυό κοπέλλες δμως, καΐ κείνη
πού χτυπούσε και κε(νη πού μαστιγώνονταν,
ίδειχναν νά ηδονίζονται τό ϊδιο. "Εμοιαζαν μέ
βακχίδες, ξετρελλαμένες άπ* τήν έξαψη της
κραιπάλης. Ακόμη κι' 6 Μόνυ, βάλθηκε νά
μοιράζεται τή λύσσα τους. Τά νύχια του όρ-
γωναν τή μεταξένια πλάτη της Κουλκοΰλί-
νας.
Ή *ΑλεξΙνα, γιά νά χτυπάει πιό εύκολα
τή φίλη της, γονάτισε δίπλα στό ζευγάρι. Ό
μεγάλος της μαγουλωτός πισινός, πού τραν-
ταζόταν άπό κάθε χτύπημα πού έδινε, βρέ-
θηκε σ' απόσταση ενός εκατοστού, άπό τό
στόμα του Μόνυ. Ή γ^^ιώσσα του ώρμησε γρή-
γορα μέσα κι* άρχισε νά σκαλίζει μέ λύσσα,
ένώ ταυτόχρονα τά δόντια του δάγκωναν τόν
δεξιό γλουτό.
Ή νεαρή γυναίκα έβγαλε ένα ξεφωνητό
πόνου. Τά δόντια εΤχαν χωθεί βαθειά στην
τρυφερή σάρκα, καΐ τό αίμα, φρέσκο καΐ ζε-
στό, ήρθε νά ξεδιψάσει τόν ταλαίπωρο φά-
ρυγγα του Μόνυ. Τό ρουφούσε μέ ηδονή,
γλείφοντας το μέ τή γλώσσα, δοκιμάζοντας
μ* ευχαρίστηση τή στιφή καΐ λίγο αλμυρή
γεύση του.
Κείνη τή στιγμή, τά κουνήματα της
Κουλκουλίνας, έγιναν ακανόνιστα. Τά μάτια
της ανεστραμμένα, έδειχναν μόνο τό ασπρά-
δι τους. Τό στόμα της, λεκιασμένο άπ' τό
σκατό πού βρισκόταν πάνω στο κορμί του
Μόνυ, έβγαλ' έ'να μουγκρητό σφαγμένου ζώ-
ου, και τέλειωσε ταυτόχρονα με τόν Μόνυ.
Ή Άλεξίνα, έπεσε πάνω τους εξαντλη-
μένη, βγάζοντας ρόγχους και τρίζοντας τά
δόντια κι' ό Μόνυ πού έχωσε τό στόμα του
μέσ' τόν βρεγμένο κήπο της, δεν είχε παρά
νά δώσει δυό - τρία χτυπήματα με τή γλώσ-
σα του γιά νά προκαλέσει και τό δικό της ά-
δειασμα. *^Ύστερα άπό μερικά σπασμωδικά ά-
ναπηδήματα, τά νεύρα χαλάρωσαν και τό
τρίο ξάπλωσε εξαντλημένο, μέσ' τό σκατό,
τό αίμα καΐ τά έκσπερματώματα.

 

Ώστε η κοπρολαγνεία, που πρόκειται για δικό σας φετίχ, αποδεικνύει και πίστη στη Mistress. Πόσο μα πόσο βολικό.

 

Η κοπρολαγνεία ειναι δικό μου φετίχ, φαίνεται όμως πως η εξαγωγή αυθαίρετων συμπερασμάτων είναι δική σας τακτική.
Πόσο, μα πόσο βολικό.

 

Μπορείς να μου πεις πού είδες να αναφέρθηκα σε κάτι που είπες εσύ pelea; Η αναφορά μου είχε να κάνει με τις προβολές των αναγκών κάποιων πάνω στη Mistress. Πώς δηλαδή ακριβώς μία δική τους επιθυμία στολίζεται με κορδελάκια στο μυαλό τους ώστε να
την παρουσιάζουν ως την επιθυμία ενός υποτακτικού. Ο υποτακτικός θέλει να κάνει ό,τι θέλει η Mistress, όχι να του κάνει η Mistress ό,τι θέλει αυτός. Εκτός αν μιλάμε για service top.

 

Kάνεις ένα μικρό λάθος Alpha Noir. Ο υποτακτικός κάνει ότι του επιτρέπει η συνείδηση του, ο σκλάβος κάνει ό,τι θέλει η Mistress. Mεγάλη διαφορά και δεν παίζω με τις λέξεις...

 

Η υποταγή του είναι υπό όρους δηλαδή. Τους όρους ποιος τους θέτει; Ο ίδιος; Τότε γιατί δε γίνεται αυτός Κυρίαρχος να τα έχει όπως θέλει. Δε μπορεί να έχεις και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη, σόρρυ.

 

Δεν υπάρχει ανιδιοτέλεια. Πέθανε μαζί με τα θρησκευτικά  

 

Φυσικά, είμαι υποτακτικός γιατί δεν ανέχομαι το strap on ή τη κοπρολαγνεία ή την ουρολαγνεία. Αν τα δεχόμουν μαζί με κάποιες άλλες παραμέτρους τότε θα ήμουν σκλάβος δεν θα ήμουν υποτακτικός...Κάποιοι υποτακτικοί ζητούν και safe word-εγώ προσωπικά όχι-αλλά οι περισσότεροι τη ζητούν. Και η safe word όρος είναι. Σου λέει ο υποτακτικός όταν θα τη πει, εδώ σταματάς... Και αυτή όρος είναι...