Κούκλες

Το νήμα ξεκινάει για να δώσω χώρο στον

AuroraBorealis: @Ηλίας θα μπορούσα να σε ρωτήσω κάτι σχετικά με την αδυναμίες σου στις "κούκλες" ?

Πριν κάνει την ερώτηση, να εξηγήσω γιατί μ' αρέσουν οι κούκλες.



Γιατί οι κούκλες;




Πρώτον γιατί θα τις φροντίσω, θα τις ντύσω, θα τις βάψω, θα τις στήσω όπως ακριβώς θέλω και θα τις χρησιμοποιήσω όπως και όπου θέλω.




Αν με ερεθίζει αυτό; Απίστευτα. Γιατί; Προτιμώ, πριν αρχίσω να ζωγραφίζω, να είναι λευκός ο καμβάς και το θέμα ελεύθερο. Θέλω να ζωγραφίσω αυτό που εγώ οραματίζομαι και ως ιδέα και ως απόδοση της ιδέας. Το άλλο μπορώ να το κάνω, αλλά δεν μου δίνει καν παραπλήσια ευχαρίστηση.




Δεύτερο όταν θέλω απλά να τις βασανίσω, μου είναι πιο δύσκολο. Εξελίσσεται ως μία διεστραμμένη εκδοχή του Πινόκιο, στην οποία προσπαθώ με τα «χάδια» μου να τις κάνω να αντιδράσουν όχι ως «κούκλες».




Με τις μη κούκλες…




Ο πρώτος μου τρόπος ικανοποίησης, έχει μικρότερη απόδοση, ενώ για τον δεύτερο μου είναι πιο εύκολο. Όταν θέλω κάτι πιο εύκολο επιλέγω τις μη κούκλες.




Προσπάθησα να είμαι όσο πιο κυνικός γίνεται. Μου είναι δύσκολο, να μην παρασυρθώ από το πάθος μου για μία κούκλα.

 

 

Σε ευχαριστώ Ηλία για την πρόσκληση.

Στερείτε ίσως ουσίας το ερώτημα μου ακριβώς επειδή το νήμα στο οποίο είχε καταβολές δεν υπάρχει πια.

Την υιοθέτηση του ρόλου της κούκλας ως παιχνίδι, ως κάτι με την διάρκεια σέσσιον το καταλαβαίνω, το σέβομαι, δεν έχω κάτι να ρωτήσω σχετικά. Υπάρχει εδραιωμένο φετίχ από πίσω του, πέρα από τις bdsmικές προεκτάσεις.

Η απορία μου δημιουργήθηκε επειδή συνδύασα τον προβληματισμό που προσπαθούσε να αναδείξει περί M/s στο νήμα του ο καρδουλίνης αφέντης με την απάντηση σου σχετικά με την αδυναμία σου στις κούκλες (ως θέλω σου στην υποτακτική υποβολή, αν στέκει κάτι τέτοιο ως νόημα) στο νήμα της Μαντλέν και είναι η εξής:

Μια ζωντανή κούκλα μπορεί να έχει τα πάντα εκτός από προσωπικότητα. Ένας άνθρωπος που δεν έχει προσωπικότητα δεν είναι άνθρωπος είναι ένα κομμάτι κρέας που αναπνέει, περπατάει, και άλλα πολλά.

Αν σου έβαζαν απέναντι πέντε ζωντανές κούκλες για να διαλέξεις, όχι για την καύλα λίγων ωρών αλλά για να την έχεις ως υποτακτική έτσι όπως έχεις αδυναμία να είναι, το μόνο κριτήριο επιλογής λογικά θα ήταν πόσο όμορφο κρέας βλέπεις ή ηλικία του κρέατος ή κάποιο εξωτερικό χαρακτηριστικό που ταιριάζει στην αισθητική σου.

Δεν είναι κάπως απάνθρωπη/απόκοσμη αυτού του είδους η αισθητική?

Αυτό που κάποιοι προωθούν ως ιδανικό M/s στο οποίο ο σκλάβος/σκλάβα δεν έχει καμία προσωπικότητα είναι ένα διαρκώς και με διάρκεια ένα αντικείμενο προς χρήση (επειδή έτσι του αρέσει και εκείνου/εκείνης και δεν το αμφισβητώ αυτό) δεν θυμίζει λίγο "αυνανισμό" όπως συνέστησε, ίσως κάπως άγαρμπα, ο αγαπουλίνος ?

 

Ποτέ δεν παύει ένας άνθρωπος να έχει προσωπικότητα. Ο καθένας έχει μία συγκεκριμένη δυναμική, η οποία καθορίζει τα πλαίσια και τον τρόπο που θα κινηθείς και το αποτέλεσμα που θα έχεις.



Όσο πιο κοντά στην «κούκλα» λοιπόν.



Δεν είμαι από αυτούς που προωθούν το ιδανικό M/s, για τον καθένα είναι διαφορετικό και προσαρμοσμένο στα δικά του θέλω. Για εμένα μιλάω και μόνο.



Σεξουαλικά με ικανοποιεί, η όσο πιο πλήρης παράδοση. Αυτή που κάνει τον υ να μοιάζει με κούκλα. Για να έχω όσο πιο πλήρη ελευθερία στις κινήσεις μου, μπορώ.



Μαλακία γιατί να βαρέσω όταν έχω πλάσει την εικόνα που θέλω και το πέος μου την εγκρίνει; Αν κάποιος άλλος δεν ερεθίζεται κατά αυτόν τον τρόπο, μπορεί να ακολουθήσει το δικό του μονοπάτι. Ο καθένας έχει το δικό του τρόπο σχέσης. Υπάρχουν γενικές αρχές, αλλά γενικές μόνο.


Αλλά γιατί να πεις στον άλλον ότι ο τρόπος του, στη μαλακία το βλέπεις να καταλήγει; Επειδή δεν σε εκφράζει ο δικός του τρόπος σεξουαλικής έκφρασης; Μην γαμηθείς μαζί του.



Απάνθρωπο; Απόκοσμο; Μάλλον θα σου μοιάζω ανώμαλος φίλτατε και σίγουρα δεν ανήκω στο μέρος της κατανομής που χαρακτηρίζεται ως ομαλό. Το μόνο που ζητάω είναι ο σεβασμός στο θέλω μου, όπως θα σεβαστώ το θέλω του άλλου.



Τώρα μερικές πιο χαλαρές προτάσεις. Γιατί μία από τις πέντε, γιατί όχι περισσότερες; Υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες, κατά αυτόν τον τρόπο. Γιατί μοιάζει και αυτό απάνθρωπο; Τα ζητούμενα μου, γίνονται γνωστά από την αρχή και από εκεί πέρα αν ο άλλος έχει τέτοιο ζητούμενο, ακολουθεί, αν όχι, δεν ακολουθεί.



Ποτέ δεν είπα ότι αρέσκομαι να παίζω με μία μόνο κούκλα. Και ξαναλέω για άλλη μία φορά, όλα τα παραπάνω είναι ιδανικά για εμένα, όχι για του καθενός τον τρόπο.