Κριτήρια επιλογής και ανάγκες ...

Απάντηση: Re: Κριτήρια επιλογής και ανάγκες ...

Βασικά..... διαφωνώ κάθετα μαζί σου..... φυσικά και ο κυρίαρχος επιλέγει τι θα κατακτήσει... αλλά και η άλλη πλευρά επιλέγει ποιός είναι αρκετά καλός για να του αφεθεί.... για να του επιτρέψει να την κατακτήσει....

 

Απάντηση: Κριτήρια επιλογής και ανάγκες ...

Θεωρώ πως ένα διαυγές Κυριαρχικό άτομο μπορεί να κατακτήσει οτιδήποτε γίνει το αντικείμενο του πόθου του σε όποια μορφή υποτακτικότητας κι αν βρίσκεται και με τις όποιες ιδιοτροπίες, ανασφάλειες και φόβους μπορεί να έχει αρκεί να την/ον σεβαστεί κι αντιμετωπίσει ως μία ξεχωριστεί ύπαρξη και οντότητα κι όχι να πάει να εφαρμόσει τρόπους ή πρακτικές που επειδή τις έχει κάνει αλλού είδε πως πιάνουν.
Δεν χρησιμοποιεί παλιά και μασημένη, εύκολη τροφή.
Άλλωστε το καυλωτικό και η όλη μαγεία είναι ότι κάθε φορά έχεις να αντιμετωπίσεις κάτι πρωτόγνωρο και ξεχωριστό σε σχέση με αυτό που απολάμβανες.
Γηράσκω δ'αει πολλά διδασκόμενος!
Άλλωστε ποιος είπε πως οι Κυρίαρχοι δεν είναι "μαθητούδια" στη ζωή τους.

 

Απάντηση: Re: Κριτήρια επιλογής και ανάγκες ...

@ζωη, αυτο λέει ο Marqui οταν γράφει, "ο Κ. επιλέγει τις κατακτήσεις του και με το κριτήριο των πιθανοτήτων επιτυχίας" γιατί ενας εμπειρος Κ δεν επιλέγει ποτέ να κατακτήσει μια υ, οταν δεν είναι σίγουρος ότι η υ που επέλεξε θα του αφεθεί.

 

Re: Απάντηση: Re: Κριτήρια επιλογής και ανάγκες ...

Άργησα ν απαντήσω, γιατί κάποια πρόσφατα νήματα με εκνεύρισαν σε τέτοιο βαθμό που σκεφτόμουν την μη συνέχιση της όποιας συμμετοχής μου στο site.
Επί του θέματος τώρα. Σοβαρή η διαφωνία σου και αμφισβητήσιμο το εάν μπορεί να λυθεί μέσω των παραλλήλων μονολόγων που για τεχνικούς λόγους επιτρέπουν τα post,καθώς οι παράμετροι και οι μεταβλητές είναι πολλές. Για παράδειγμα η περίπτωση του ατόμου, αρσενικού ή θηλυκού μάλλον αδιάφορο, που έχει απόλυτη ανάγκη να κατακτηθεί, οπότε δεν τίθεται θέμα επιλογής. Κάποιος που τιμά το ρόλο του Κυρίαρχου και έχει εμπειρία, "μυρίζεται" εύκολα τέτοιου είδους άτομα και τα αποφεύγει, γιατί δεν αποτελούν "ευγενές θήραμα".
"Για να του αφεθεί....για να του επιτρέψει να την κατακτήσει.." Αυτή η περίπτωση για να πραγματωθεί θα πρέπει να υπάρχουν τρία δεδομένα, ο Κυρίαρχος να είναι Άνδρας και όχι απλά αρσενικός άνθρωπος, η υποτακτική να είναι Γυναίκα και όχι απλά θηλυκός άνθρωπος και να είναι έτοιμο το ασθενοφόρο για το τι θα συμβεί μετά την κατάκτηση. Εδώ το "θήραμα" δεν είναι μόνο ευγενές, αλλά έχει το μοναδικό προσόν να είναι πιο επικίνδυνο μετά την κατάκτηση απ' όσο ήταν πριν από αυτή. (Για τους πέριξ της ηλικίας μου, θυμίζω Αλ. Κανελλίδου "Ο Έρωτας με 'σένα είναι σφαγή").
Μετά από 42 χρόνια κυνηγιού, ελάχιστες φορές έχω ιχνηλατήσει θήραμα με τις ιδιότητες αυτές. Αν ξέρεις κάποιο τέτοιο, θα σου είμαι υπόχρεος αν με στρέψεις προς την οσμή του.

 

Δε πιστεύω στην υποταγή παρά μόνο ως μία αυταπάτη.Η ιδέα της καθοδήγησης θεωρώ ότι ταιριάζει καλύτερα στη πραγματικότητα.Και μιλώντας σε αυτό το επίπεδο πια ,νομίζω ότι καθένας κάνει ότι μπορεί κι ότι του κόβει.
Διαφωνώ κάθετα με το συνειρμό περί πιθανοτήτων γιατί αυτό φέρνει την όλη υπόθεση σε ένα παιχνίδι εκ του ασφαλούς.
Και φυσικά υπάρχουν και τα λεγόμενα "ατυχήματα".Μόνο που όταν κάνουμε λόγο για ατυχήματα , αυτομάτως μεταθέτουμε και την ευθύνη μιας κατάστασης στο επίπεδο του "οπουδήποτε αλλού εκτός από εμένα".Δεν υπάρχουν ατυχήματα για μένα.
Όταν θέλεις να μάθεις , ρισκάρεις και την πατάς ενδεχομένως.Το σίγουρο είναι ότι κερδίζεις.Αν δε θες να μάθεις , πηγαίνεις με τις..πιθανότητες.Κι αυτό ισχύει και για τις δυο πλευρές.
Επίσης θα διαφωνήσω επί της αριστοκρατίας ή τυρανίας που υποτίθεται ότι διέπει μια σχέση μεταξύ κ/υ.Θεωρώ ότι οι αρχές τις δημοκρατίας έχουν την ίδια λογική και βάση όσο και σε οποιαδήποτε άλλη έκφανση της ανθρώπινης δραστηριότητας.Και το κατά πόσο τελικά αυτές αποτυγχάνουν να εκφραστούν κατά αυτόν τον τρόπο είναι αποτέλεσμα κακών χειρισμών ,για να μη πω χαρακτήρων.
Στο δια ταύτα ,η εξουσία δεν έχει κανένα έρεισμα στο παρόν παρά μόνο ως αφέλεια και ύβρις.Και για όποιον θέλει να αντιμετωπίσει αυτόν που έχει απέναντί του σαν να τον ήξερε από πάντα , το μόνο που έχω να πω είναι πως έχει την αποτυχία στο τσεπάκι του.Κι αυτή είναι η καλύτερη εκδοχή ,γιατί αν παρόλαυτα δείχνει να πετυχαίνει , αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία επαφή με την άλλη πλευρά και πως καθένας παίζει μόνος του.Και φυσικά μόνος του ο καθένας μπορεί να παραστήσει τον οποιονδήποτε και το οτιδήποτε.

 

Απάντηση: Κριτήρια επιλογής και ανάγκες ...

Θεωρώ αυτονόητο πως δεν ταιριάζουν όλοι με όλους.
Συμφωνώ πως παραμετροι υπαρχουν πολλοι.
Για μένα ωστόσο και λόγω καιρών, βασικότερη παράμετρος είναι το ότι είναι Αντιφασίστας.
Ότι άλλο και να Έχει αν δεν έχει αυτό, προτιμώ να μείνω αδέσποτο.

 

Re: Απάντηση: Κριτήρια επιλογής και ανάγκες ...

Εντάξει, για ανθρώπους μιλάμε, οπότε δεδομένη η αντιφασιστιά.

Εν τη ρύμη του λόγου, να προσθέσω ως παράμετρο και το αντισυνδικαλίστρια, μη βρούμε και τον μπελά μας. Φαρμακερό πράγμα ο σουμποσυνδικαλισμός.

 

Απάντηση: Re: Κριτήρια επιλογής και ανάγκες ...

Αυτό μάλλον για κάποιον που είναι και καλά κυρίαρχος, γιατί ο σωστός νοιάζεται για την υποτακτική του, την πρόοδο,την ευεξία, την ευτυχία της όπως και η θποτακτική για τον κυρίαρχο υπακουει για τουσ ιδιους λογους. μόνο που στην ουσία η υποτακτικη/ος θετουν τα ορια και τους κανονες, συνεπως λιγο πολυ και το ευρος κινησεων του κυριαρχου δηλαδη, και αναλογα με το ποσο οντως χαρουμενη/ος ειναι ο/η "υ" και ποσο εμπειστευεται τον Κ θα του προσφέρει την αναλογη υπακόη και ικανοποίηση( εκεί νομίζω βρίσκεται και η διαφορά μεταξύ ενος σωστού Κ και ενός wannabe εγωκεντρικού που απλά εκμεταλευεται αδυναμα άτομα). Οποτε φαινομενικα ο Κ εχει τον ελεγχο πανω σε ενα blueprint οριων και προκαθορισμενων αποφάσεων και εντολών από τον υ.Μηπως λοιπον ο υ ειναι αυτος που περιφρασσει τον χώρο, βαζει μεσα τα παιχνιδια και δημιουργει μια προσωπικη παιδικη χαρα για τον Κ ?