Κυρίαρχοι αναρχικοί - αυτόνομες υποτακτικές

Θα διαφωνήσω φίλε μου.  
Ουδεμία σύγκρουση δεν υφίσταται, μια και μιλάμε για εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Το ότι έχω ψυχοσύνθεση σκλάβας, δεν σημαίνει με κανένα τρόπο πως η σκλάβα αυτή, είναι ένα άτομο δειλό, μαζεμένο που τρομάζει να εκφράσει την αντίθεση του σε όλα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία στην οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εντάσσεται και σκύβει το κεφάλι σε κάθε τύραννο.
Όπως δεν σημαίνει πως αν αυτό συμβαίνει, δηλαδή κάποιος είναι δειλός, μαζεμένος κ.ο.κ, πως είναι ή έχει ψυχοσύνθεση σκλάβου στο bdsm.
Δεν είμαι υποτακτική μόνο προς κάποιο. Είμαι υποτακτικής φύσης, όπως αυτό εκφράζεται μέσα στο bdsm. Η υποταγή μου, δεν είναι κάτι που έτυχε να προσφέρω σε κάποιο, ο οποίος κατάφερε να με «νικήσει», είναι κάτι που έχω ανάγκη να προσφέρω, όπως έχω ανάγκη να τρώω ή να πίνω ή να αναπνέω.
Είναι η ανάγκη για υποταγή στο Αρσενικό, η ανάγκη να ανήκω, να παίρνει κάποιος τις σωστές αποφάσεις για όλα όσα λόγω της φύσης μου, δεν μπορώ πάντα όχι να κρίνω σωστά, αλλά να επιβάλλω αυτή μου την κρίση.
Δεν έχω όμως ανάγκη υποταγής σε συστήματα και καθεστώτα και πρότυπα των διαφόρων κέντρων εξουσίας.
Η επιλογή να εκφράσω τη φύση της σκλάβας, μέσα σε μια κοινωνία που κατακρίνει οποιουσδήποτε υποτάσσονται σε οτιδήποτε άλλο πέραν της ίδιας, μια κοινωνία που εκείνους οι οποίοι της υποτάσσονται τους αποδέχεται αλλά προσπαθεί να εξουδετερώσει τα στοιχεία εκείνα στη μήτρα της που τολμάνε να μην υποτάσσονται σ΄ αυτήν και στις αξιώσεις που έχει και αρνιούνται να γίνουν υποτακτικοί στο κάθε ηθικο-κοινωνικό της πρόσταγμα, ήταν ίσως η πιο αναρχική επιλογή της ζωής μου.

Δεν ξέρω τι συμβαίνει με τους άλλους, ξέρω όμως πως η λαρα η σκλάβα δεν θα μπορούσε παρά να είναι αναρχική, γιατί αν δεν ήταν, ποτέ δεν θα τολμούσε να πάει ενάντια σε όλα όσα της γαλούχησαν όλα αυτά τα κέντρα εξουσίας (οικογένεια, θρησκεία, σχολεία, κοινωνία κ.ο.κ.), και να υποταχτεί με τον τρόπο που υποτάχτηκε στον οποιοδήποτε.

Κάπως έτσι.  

Απλά wow!!!

 

Μεταφερθηκε πιο κατω συμπληρωμένο. (Γιατί να μη γίνεται delete οριστικά χωρίς να μένει κενό?)

 

Σε ορισμένες "μετανεωτερικές" χώρες -μπουγιαμπέσα, λόγου χάρη Ολλανδία, το (bd)sm "lifestyle" έχει πλήρως στραγγαλιστεί από τον ιστό της εμπορευματοποίησης.

Δομικώς ευνουχισμένο, μοιάζει με την Barbie γεροντοξεκούτηδων.
Έγινε "must" του "παρεκλίνοντος", στον αστερισμό του "εκσυγχρονισμού".
Αποτελεί, μάλιστα, μέρος του συντηρητικού καθωσπρεπισμού και της "πολιτικής ορθότητας", κάτι σαν τις νυμφεύσεις μεταξύ ομοφύλων.

Χρόνια αγώνων ενάντια στον περίπτυστο και αγοραίο θεσμό του γάμου στεφανώθηκαν - αδόξως - από τα ζευγαρώματα πούστηδων/λεσβιών στις εκκλησίες, έστω τα δημαρχεία.
Αντί οι οπισθορεπείς μαντραχαλαίοι να διεκδικήσουν υπερηφάνως την ταυτότητα και τα κοινωνικά δικαιώματα των πισινών ή αχαμνών τους, θέλησαν να γίνουνε νυφούλες.
Για τις τεταγμένες τζιβιτζιλικούδες λέξη δεν θα ξεστομίσω: αναζητήστε τις στα μοναστήρια.
Υπάρχει κάτι βαθύτερα "οπισθοδρομικό" από ετούτες τις συμπεριφορές;

Έχω ακούσει μπιντιεσέμηδες να απαιτούν την κρατική αναγνώριση τους ως τέταρτο ή πέμπτο φύλο.
Ερωτική ιδιορρυθμία με τη βούλα των Αρχών και του "Κυνοβουλίου" (Μαυροβασίλης).
Η θεμιτή προσπάθεια αυτοπροστασίας, νομικής κατοχύρωσης και κοινωνικής αποδοχής ξεφτίζει και προσομοιάζει στα μικροαστικά όνειρα κάθε καλού νοικοκυραίου.
Η θεία Κούλα με στραπόν, ο θείος Τάκης με καλσόν, ούτως ειπείν.
Μέχρι και μονογαμικούς λούγγρηδες έχω πολλάκις συναντήσει, για να μην ομιλήσω περί της αφηνιασμένης μονογαμικότητας πλήθους λεσβιών.

Στο μπιντιεσέμι φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, να μην είναι έτσι, καθότι στην εξουσία του κυριαρχικού περιλαμβάνεται, υποτίθεται, η ελευθερία προσφυγής σε πολυπρόσωπες υπηρεσίες, όπως και το προνόμιο εκχωρήσεως ή συνδυαστικής χρήσεως του αποκτήματος του - ας το πράξει δίχως να συναινεί η λεγάμενη του και ας μας ανακοινώσει τα αποτελέσματα της ερευνητικής του εργασίας.
Ένας παλαιός μου φίλος, ονόματι Διογένης ο Κυνικός, θα αναφωνούσε: Αρχίδια αμελέτητα.
Σπανιότατα απαντά κανείς γνησίως ελευθεριάζουσες στάσεις ζωής στο (bd)sm(ο Θεός να το κάνει).

Τούτο δεν οφείλεται στην αίσθηση της ιεραρχίας, τα πρωτόκολλα και τα φαιδρά, εν πολλοίς, τελετουργικά .

Πηγάζει από την (ψυχική εν προκειμένω) προσήλωση στην έννοια της "Ιδιοκτησίας", που καταλύει αφ' εαυτής την ελευθεροφροσύνη και τη δυνατότητα πνευματικής ή σωματικής αυτοδιάθεσης.
Κάθε ιδιοκτήτης είναι εξ ορισμού υποχείριο της ιδιοκτησίας του, ιδίως αν ενδιαφέρεται να τη διατηρήσει ή να την αυγατίσει.

Πολλώ δε μάλλον όταν η "κατοχή ανθρώπινων όντων" απαγορεύεται σε οποιαδήποτε δυτικό (τουλάχιστον) κράτος και καθ' οιανδήποτε νομική προσέγγιση, διεθνώς.
[Συνεπώς η επικυρωμένη, δήθεν,"σκλαβιά" είναι ένα παράνομο ιδιωτικό συνυποσχετικό, επισύρον νομικές συνέπειες - μέχρι και κακουργηματικού βαθμού - δι' αμφότερους τους συναινούντες. Ποινικώς κολάσιμη, παρ' ημίν, είναι και η συναινετική άσκηση βίας κατά προσώπου, διώκεται δε αυτεπαγγέλτως η δημόσια ενάσκηση της. Ενα κολάρο δούλου συρόμενου σε καφέ δύναται να προσπορίσει στην/ον αλαζονική/ο αφέντρα/Αφέντη διόλου ηδονική ποινή καθείρξεως, εν Ελλάδι].

Η έννοια του "ιδιοκτήτου" αποτελεί την πεμπτουσία της σκλαβιάς τόσο για το υποκείμενο όσο και για το πράγμα του.
Υποτελής, τρόπον τινά είναι και όστις κατέχει αυτοκίνητο, αγροικία ή τέκνο - αδιάφορο. Πλην, κοινωνικώς αποδεκτός, όπως οι δουλογιάπηδες των Χρηματιστηρίων.
Αλλά επειδή ο εν πολιτισμώ βίος δίχως αυτές τις συμβατικότητες είναι, εν πολλοίς, αδύνατος αναγκαζόμαστε να προσχωρούμε σε διαβαθμίσεις αξιών, εντός οργανωμένων κοινωνικών σχημάτων.
Μολονότι, συχνά επιχειρούμε να τα ανατρέψουμε για να καθιδρυθούν άλλα, τα οποία αναπόφευκτα θα τείνουν να αναπαραγάγουν το ζωτικό πυρήνα των παλαιότερων, παρά τη διαφορετική τους μορφολογία.

Μόνον η συνειδητή και αδέσμευτη, ακτήμων τσούλα/ος είναι "αναρχική/ος" ή έστω άναρχη/ος και συνεπώς ασκεί Κυριαρχία, τουλάχιστον επί του εαυτού της/του.
Ο περιθρύλητος μποέμης, ωσαύτως.
Κατ΄επέκτασιν άρχει και επί των αναλώσιμων, περιστασιακών του θηραμάτων.
Όποιο κι αν είναι το πολιτικό της/ου φρόνημα.

Οι υπόλοιποι απλώς αναδιατάσσουν μετριοπαθώς ή ριζοσπαστικότερα, αναλόγως των συσχετισμών δύναμης, συνάφειες εξουσίας, ιδιωτικές ή δημόσιες (στoυς όρους του DreamMaster "soft" και "hard" - βλ. post 63 - θα επανέλθω αναλυτικότερα).
Ρουφούν Ισχύ και αποπνέουν δουλοπρέπεια ή προσφεύγουν στη μεγαλαυχία .

Ο lifestyler μπιντιεσέμης μαστεράς κι η αντίστοιχη μιστρεσού του σωρού, καλύπτουν, πολλές φορές, την κοινωνική τους υποτέλεια με κατ' ιδίαν παραληρήματα "μεγαλοπρεπείας" απέναντι σε συναισθηματικώς ανάπηρους, ισχνούς ή πικραμένους, ανίκανους να διευρύνουν εκτατικώς τα σύνορα της ισχύος τους και να κατοχυρώσουν τα "θέλω" τους.
Οι τελευταίοι βρίσκουν, τότε, την προστατευτική φωλιά για να κουρνιάσουν, να περιθάλψουν την υπαρξιακή αναιμία τους.

Διαφορετική είναι η περίπτωση
α)των φιλοσοφημένων Σαδιστών/Μαζοχιστών, ενεργών ή στοχαζομένων,
β)των Παικτών (όπερ σημαίνει: Χαρισματικοί, όσοι με άλλα λόγια θέτουν αυθαίρετα τα όρια της κατισχύσεως τους Παντού, και όχι απλώς στις κλίνες και τα boudoir),
γ)των κατ΄επάγγελμα Αναρχικών Αυταρχικών: των Ανατροπέων χωρίς Νόημα.

Τούτοι δεν έχουν χρεία γελοίων φετιχιστικών εργαλείων για να ακολουθήσουν την δικτατορική, κοπιώδη - συνάμα δε και αυτοεξοντωτική πορεία τους.

Έχω την εντύπωση ότι καλλιεργείται εδώ μια αυταπάτη: Ήτοι, πως αν κάποια/ος προβαίνει σε τσουλιές κατ' εντολή, είναι Τσούλα/ος - άρα βιοθεωρητικά (οιονεί) "αναρχική/ος".
Μια [τάχατες] Αφέντρα είναι αδύνατον να είναι κάτι τέτοιο, όπως και μια υποτακτική, εφόσον συνάπτει συμβόλαιο (sane, safe and consensual) - έστω και περιορισμένου χρόνου (περίπτωση επαγγελματιών).
Διαταγή και τσουλισμός, ανδρικός ή γυναικείος, είναι μεγέθη ασύμμετρα. S/M και συναισθηματική ασφάλεια δεν συμβαδίζουν.

Κατά τα λοιπά, η σεξουαλικότητα μάλλον μικρή συνάφεια έχει με τις ιδεολογικοπολιτικές πεποιθήσεις.

Ειδικά σήμερα, που η σχάση, η διάσπαση ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο είναι βαθύτατη από τη μια (βίωμα) και ανύπαρκτη από την άλλη (αόρατη και ορατή αστυνόμευση των πάντων - το "Πανοπτικόν").

Το Εγώ, πολυδιασπασμένο, περιφέρεται με πολλαπλές ταυτότητες, κατατακερματισμένο ανάμεσα σε όλες, χωρίς να αναγνωρίζει την υπόσταση του σε καμία (βλ. tender, παραπάνω - με την ιδιοφυή της παρατήρηση για το anything goes, Mozart και Καρβέλας ίσα κι όμοια).

Αυτός είναι ο λόγος που η σαδική φιλοσοφία (εν συντομία: το S/M, ως ακραίος υλισμός , αξιακός μηδενισμός και αθεϊσμός, ουχί ως πρακτική αδιάφορων ή και αισθητικώς αποκρουστικών βασανισμών) μετατρέπεται σε σαπουνόπερα, ήτοι (bd)sm, θλιβερό τσίρκο δίχως έρμα υπαρξιακό και θεωρητική επίστρωση, στερούμενο ζέσης λιμπιντικής - η αυτοπειθαρχία της ενόρμησης, υπό τον ήχο εμβατηρίων.

S/M σημαίνει: ο Θάνατος είναι ανύπαρκτος, αφού δεν γίνεται αντιληπτός από τον τεθνεώτα και η ζωή δεν έχει την παραμικρή Αξία εκτός κι αν κατ΄επίφαση της την χαρίσει, προσκαίρως και χωρίς καμιά ουσιώδη επιδίωξη ή ελπίδα, ο εκ γενετής μελλοθάνατος.
Εδώ εγκαθιδρύει το βασίλειο του ο αμέριμνος ηδονισμός: στη "δολοφονία του Θεού" και την ειρωνική εξιδανίκευση του Τίποτα.

Στο ηδονοπρεπές "καλά να περνάμε" των υπερκαταναλωτικών κοινωνιών αρμενίζει ο βλαξ, το σφάγιον των Εξουσιαστών, ο εφοριακός, η σύζυγος του νεόπλουτου "στελέχους".
Αγοράζει βινύλ, δικτυωτά βρακιά και χειροπέδες, εμπορικά παυσίπονα για την υπερσυμπιεσμένη, ορμέμφυτη επιθετικότητα. Χαμομήλια της αυτοσυντήρησης, καταπλάσματα του Υπερεγώ.

Το (bd)sm είναι ένα Υπερεγώ (Ηθικοποιημένος Καταναγκασμός) που του την κοπάνησε το Εγώ - μπορεί και να καταπλακώθηκε στις parades.

 

K. Dolmance

Η υπαρξιστική φράξια σε ανακηρύσσει επίτιμο μέλος της

(εννοείται χωρίς δικαίωμα ψήφου- τυπικό μιας και οι εκ γενετής μελλοθάνατοι δεν αποφασίζουν με ψηφοφορία).

ΥΓ. Άσχετο, αλλά συνειρμικά σχετικό. Κάποτε είχα βρει ένα βιβλίο, λαϊκή έκδοση, σε καροτσάκι που επηρέασε σημαντικά μια περίοδο της ζωής μου. Ήταν ο Άνθρωπος με τα ζάρια ή κάπως έτσι. Ένας τύπος έπαιρνε όλες τις αποφάσεις στη ζωή του ρίχνοντας τα ζάρια. Γνωρίζει κάποιος κάτι για το βιβλίο αυτό; Θα θελα να το ξαναβρώ.

 

Ερώτηση : Είπες στο Bdsm και εγώ είπα υποτακτική ως άτομο , υπάρχει διαφορά για εσένα ;

Ερώτηση : Σύμφωνα με τα παραπάνω δε θα έπρεπε να υποταχθείς στην άποψη μου ; Και μη μου πεις ότι πρέπει να σε κερδίσω  
Γλυκιά μου ανυπότακτη...

 

Dolmance μου , το γεγονός και μόνο ότι αντέχω το ειδικό βάρος του κειμένου σου και δεν υποκύπτω , με κάνει να νιώθω ότι έχω πολύ μεγάλο εγωισμό  
Άρα κατά την άποψη σου σαδιστές αναρχικοί και όχι Masters αναρχικοί ;

 

Ευχαριστώ για την υπέρτατη Τιμή, καλέ μου φίλε και συναγωνιστή KyriosG.
Το λυπηρόν με τις ψηφοφορίες είναι ότι δι' αυτών αποφασίζεται, κατά κανόνα, ποιοι εκ των εκ γενετής μελλοθανάτων θα ενταφιαστούν κατά προτεραιότητα.

 

Συμφωνώντας με τις διαπιστώσεις του post και δεχόμενος, ως βάση συζήτησης, τον ορισμό της hard / soft κυριαρχίας (το soft αναφέρεται στα μέσα επιβολής και όχι στο βαθμό της κυριαρχίας) θέλω να κάνω τα εξής σχόλια..

Το κλασσικό μαχητικό αναρχικό κίνημα και η συναφής κατηγορία 1 κατά Dolmance (μελωμένος αναρχισμός, όσων πρεσβεύουν την έλευση μιας ιδανικής κοινωνίας αγάπης και ανεμπόδιστης αυτοέκφρασης, μέσα από την καταστροφή του υπαρκτού) … όντως έχει μπλέξει τα μπούτια του με την συναινετική επικράτηση της θολής «κυριαρχίας των μηχανισμών» στη θέση της ευδιάκριτης κυριαρχίας των προσώπων και των καθεστώτων (soft vs hard κατά Dream).

Η αυτόνομη στάση εν τούτοις, κλασσικότερη του αναρχισμού, υφίσταται και μεταλλάσσεται και σε επίπεδο θεωρίας και ως προς τους τρόπους έκφρασης και παρέμβασης (ενίοτε δυναμικής). Κι αυτό γιατί, ως αυτόνομη, δεν είναι αγκυλωμένη σε αυστηρά ιδεολογικοπολιτικά σχήματα αλλά αποκρίνεται και κάποτε καθορίζει σε σημαντικό βαθμό, τα κοινωνικά δρώμενα. Το ότι ζούμε σήμερα (προσωρινά) σε μια εποχή ύφεσης, ιστορικά δε λέει τίποτα.

Είδα κι εγώ τη ρομαντική γερμανική ταινία που αναφέρει ο Dream και μου άρεσε. Ως πουρό, την είδα με νοσταλγία αλλά και χάρηκα γιατί στις χαλεπές μέρες μας κάτι ψιλοκινείται έστω και σε επίπεδο τέχνης.

Ενδιαφέρουσα η ανάλυση του Dream (διαβάστε τη – δε μ’ αρέσει να κάνω quote μισή σελίδα).

Η ταύτιση του BDSM με την hard κυριαρχία είναι εύλογη. Όλα τα BDSM manuals μιλάνε για ξεκάθαρη, άμεση, απόλυτη κυριαρχία με σαφώς αντρικό
(στρατιωτικό θα’λεγα) χρώμα (hard κατά Dream) τα οποία προφανώς γράφτηκαν από άνδρες και αναμασώνται στην ουσία τους από Mistresses συγγραφείς.

Τέτοιου τύπου κυριαρχία μόνο αντρογυναίκες μπορούν να επιβάλλουν με πειστικό τρόπο.
Δεχόμενος ότι σαφώς υπάρχουν κυριαρχικές γυναίκες χωρίς να είναι αντρογυναίκες το πρόβλημα εντοπίζεται όχι στη φύση τους, αλλά στα «manuals» και την υιοθέτηση συμπεριφορών που δε συνάδουν με τη φύσης τους.

Δεν είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν πως «θηλυκή κυριαρχία» είναι σχήμα οξύμωρο, ούτε πως "αντρική κυριαρχία" είναι ταυτολογία. Φαντάζει οξύμωρο όταν εκφράζεται με αρσενικές συμπεριφορές. Η γυναικεία κυριαρχικότητα θα πρέπει να βρει τους τρόπους που της ταιριάζουν και να γράψει τα δικά της "manuals".
(για την ακρίβεια ο καθένας μας θα έπρεπε να το κάνει)

 

* γελα

υποτακτικό άτομο δεν είναι ταυτόσημο με υποτακτικό στο bdsm, είναι:

Όσο για τη 2η σου ερώτηση, θα απαντήσω πως αναφερόμουν στη γενική μου ανάγκη. Ειδικά πλέον τώρα μιλώντας, είμαι ιδιοκτησία Του Κυρίου Electro-pain και υποτάσσομαι μόνο στις δικές Του απόψεις, εάν δεν μου Επιτρέπει να εκφράσω τη δική μου-σε περίπτωση που διαφέρει. Γιατί συνήθως Ακούει με ενδιαφέρον τι έχω να πω πάνω σε οποιοδήποτε θέμα, εκτός βέβαια από θέματα που αφορούν την εκπαίδευσή μου.
Ποτέ δε δεν θα έλεγα πως πρέπει να με κερδίσεις, μια και μπορεί κάποιος να κερδίσει κάποια που δεν ανήκει ήδη σε κάποιο άλλο, ή διαφωνείς?  

 

Διαφωνώ   , γιατί αν η Μεταξένια μου βρισκόταν σε άλλο κήπο , εγώ θα την έκλεβα   , αλλά να σεβαστώ την όμορφη συζήτηση που γίνεται εδώ μέσα.

 

Αυτή η φράση του Kυρίου G , νομίζω ότι δίνει την ορθότερη διάσταση! Όχι μόνο για τη γυναικεία Κυριαρχία αλλά και για την Αντρική και για τους υποτακτικούς. Καθένας έχει (και έτσι πρέπει να έχει) το δικό του "manual ". Το οποίο είναι ατομικό και εξειδικευμένο, βάση του χαρακτήρα , της παιδείας του , της ιδιοσυγκρασίας του και των αναγκών του.

Τούτη δω η φράση του Κυρίου G στην ανάλυσή της δίνει νομίζω τον τρόπο της απάντησης και σε άλλα τρέχοντα νήματα.
Όπως το :
https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showthread.php?t=6374 ΕΤΟΙΜΑΣΤΕ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ

και το
https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showthread.php?t=6340ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΑ

ακόμα και το https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showthread.php?t=5792 ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ SLAVE

θα μου πείτε πολύ τα μπερδεύεις MPslave!

xmm ναι ίσως ! μα αλήθεια έτσι δεν είναι ? Καθείς με βάση το δικό του τρόπο σκέψης λειτουργεί και δίνει τους ορισμούς. Τι θα κάνει σε σχέση με την υποτακτική του ...αν θέλει κούκλα , πράγμα ή πέτ , αν θα γίνει σκλάβος, πετ ,υποτακτικός ή έστω απλά σύντροφος!

Επίσης κατανοώ ότι ο Κύριος G στο συγκεκριμένο δεν εννοούσε ακριβώς αυτό. Μιλούσε για διαδικασίες Κυριαρχίας που οι γυναίκες θα πρέπει να έχουν δικές τους και όχι αντίγραφα των Αντρικών. (απλά έναυσμα πήρα...και φόρα λολ)
Και βέβαια δεν διαφωνώ καθόλου πως η Κυριαρχία των γυναικών έχει (ή πρέπει να έχει ) άλλη αισθητική άλλο εσάνς (Άρωμα Γυναίκας).
Διότι ποιος θα πει ότι οι γυναίκες δεν έχουν "εξουσία" είτε Κυρίαρχες είτε υποτακτικές? Αρκεί να ξέρουν που πως και γιατί τη χρησιμοποιούν . Κυρίως πως!

Δεν είμαι καθόλου fun της ρήσης τo "νινί σέρνει καράβι" διότι δεν πιστεύω ότι αυτό γίνεται , απλά υπάρχουν κάτι καραβάκια... που θέλουν να συρθούν...   Πιστεύω όμως πραγματικά στη δύναμη και στη δυνατότητα της γυναίκας να εξουσιάζει με το δικό της μοναδικό τρόπο ακόμα και όταν είναι υποτακτική.

Και ελαφρώς επί του θέματος: Δεν είμαι αναρχική και δεν αισθάνομαι επαναστάτρια επειδή είμαι και δηλώνω sub για τον Κύριό μου και μόνο!!!
Οι πολιτικές μου πεποιθήσεις δεν αφορούν κατά καμία έννοια την αναρχία ή το φασισμό. Επαναλαμβάνω ότι δεν με θεωρώ επαναστάτρια γιατί απλά κάνω αυτό που εκφράζει εμένα και την ψυχική μου διάθεση (τουλάχιστον σ'αυτη τη φάση της ζωής μου) . Δεν σημαίνει ότι δεν αποδέχομαι το γάμο σαν θεσμό ή την οικογένεια ή τα άλλα πρότυπα της κοινωνίας, απλά εμένα δεν με εκφράζουν! Δεν θεωρώ ότι πάω κόντρα σε κανένα κατεστημένο με την επιλογή μου και αν ...χαχα για δική Του "κάβλα" θα πρέπει να εμφανιστώ γονυπετής πεοθηλάζουσα στην πλατεία συντάγματος με κολάρο και μάσκα στα μάτια... (λέμε τώρα) δεν θα το θεωρήσω επανάσταση.
Απλά έκφραση των συναισθημάτων μου δημοσίως και τρόπο να δώσω χαρά σ' Αυτόν που αγαπώ.
(και μη βιαστείτε να συμπεράνετε ότι συναισθήματα εννοώ μόνο την αγάπη , συναίσθημα είναι και η υποταγή, ο θαυμασμός, η αποδοχή , η έννοια και η ανάγκη να προσφέρεις και πολλά πολλά άλλα που για μένα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα το ένα με το άλλο και δεν τα ξεχωρίζω)

 

Κλέβεις ότι είναι διαθέσιμο προς κλοπή, δηλαδή αυτό που δεν ανήκει πραγματικά στον άλλο.
Αύτό εμπίπτει στο θέμα του Incomplete όμως στο οποίο έχω αναλύσει αναλυτικά τις απόψεις μου.  

Όχι καλέ! Από που κι ωσπού κάτι τέτοιο να είναι ενάντια στο κατεστημένο?! Όποτε πάω στην πλατεία Συντάγματος, όλο τέτοια θεάματα βλέπω.