Κυρίαρχος: Κατακτητής ή Βασιλιάς;

Θα ξεκινήσω ορίζοντας τις λέξεις, για να μην υπάρξουν παρερμηνείες.
Συγχωρήστε μου παρακαλώ την επιλογή και χρήση των συγκεκριμένων, δεν είναι απαραίτητο να τις χρησιμοποιήσετε κι Ε/εσείς, εγώ απλώς τις δανείστηκα για να μπορέσω να μεταφέρω τη σκέψη μου.
Ως Κατακτητή θα ορίσω τον Κ αυτόν που η άσκηση Κυριαρχίας Του ξεκινάει με την επιθυμία κατάκτησης ή εξημέρωσης του υ και τελειώνει με την καθυπόταξη αυτού ή όταν τελειώσουν οι προκλήσεις.
Ως Βασιλιά θα ορίσω τον Κ αυτόν που η άσκηση Κυριαρχίας Του ξεκινάει με την επιθυμία ανάληψης ενός υ και βαθαίνει όσο το βασίλειο Του επεκτείνεται* ή και παραμένει σταθερό υπό την εξουσία και διαχείριση Του.
*(τομείς ελέγχου, παράδοση του υ κτλ)

Αφορμή για αυτό το νήμα, είναι πως κατά καιρούς έχω διαβάσει σχόλια που συμπίπτουν και με τα δύο και το βρίσκω ενδιαφέρον να το συζητήσουμε λίγο παραπάνω.

 

Άρχων, είναι η απάντησή μου, όντας κατά του θεσμού της βασιλείας. Η διατήρηση και το βάθεμα της Κυριαρχίας θεωρώ ότι είναι εκ των ουκ άνευ για τη διατήρηση της Κ/υ σχέσης. Σταθερότητα και συνέπεια είναι οι αρετές που οφείλει ο Κ να κατέχει προς τούτο.

 

Ουτε Κατακτητης, ουτε Βασιλιας.


Καπετανιος...

 

Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται;

 

Ένας Βασιλέας μπορεί να είναι κατακτητής, μπορεί και όχι. Αν οι λίγες γνώσεις που έχω, δεν με απατουν, οφείλει να έχει γνώσεις στρατιωτικής καθοδήγησης (αυτο σίγουρα το λέω λάθος) σε περιπτωση πολέμου.
Τι του δίνει το αξίωμα;
Πολλές φορές η κληρονομιά.
"Ο βασιλευς πεθανε, ζήτω ο βασιλευς"


Ένας κατακτητής δεν χρειάζεται να είναι βασιλέας. Ίσως κάποιες φορές να μην χρειάζεσαι καν να έχει στρατιωτικές γνώσεις....
Σε τι οφείλονται οι κατακτήσεις του;
Στην καλή στρατηγική του;
Στους άντρες που πολεμούν γι'αυτόν;
Στη καλή του τυχη;
Στην αδυναμία του αντιπάλου;
Όλα μαζί;

Έπειτα από ανάλυση θα πω ότι ένας/μια κυρίαρχος δεν είναι τπτ από τα παραπανω...
Τι κάνει εναν/μια κυρίαρχο αυτό που είναι;
Η ψυχοσύνθεση του ίσως;
Ποιός του δίνει το αξίωμα;
Αυτός/η/οι που τον/την εμπιστεύονται και του/της παραδίδουν τον έλεγχο;

 

Ούτε βασιλιάς (σίχαμα), ούτε καπετάνιος.

Ο βασιλιάς (κατά κανόνα) κληρονομεί την εξουσία του, και το μόνο που κάνει τις περισσότερες φορές είναι να τη διατηρήσει (πολλές φορές χωρίς επιτυχία).

Ο καπετάνιος είναι πολύ γενικόλογο για να προσδιορίσει τον Κυρίαρχο .. υπάρχει αυτός του γλυκού νερού, αυτός του ρίο-αντίρριο, αυτός που όντας πλουσιόπαιδο πάει το καταμαράν του μπαμπά πειραιά-αίγινα τραβώντας selfie, υπάρχει κι αυτός που παλεύει σε μακρινούς ωκεανούς. Σε κάθε περίπτωση, οδηγεί κάτι άψυχο .. στην καλύτερη περίπτωση παλεύει με τη φύση και στην χειρότερη με τον εαυτό του.

Η μόνη παρομοίωση που μπορεί να γίνει είναι του
κατακτητή, αλλά με κάποιες προσθήκες.
Κατακτώ αυτό που θέλω, το διατηρώ και το εξελίσσω όποτε και όπως θελήσω. Κατάκτηση χωρίς διατήρηση κι εξέλιξη δεν είναι κυριαρχία.

 

Ενδιαφέρουσα ανάλυση αλλά δεν θα ήθελα να σταθούμε στις λέξεις και στα αξιώματα, που όπως έγραψα απλώς τα δανείστηκα για να μεταφέρω την δράση του Ενός και του Άλλου  

 

Μυθος...

 

κατά την εκτίμησή μου η άσκηση Κυριαρχίας είναι μια αέναη και ατέρμονη διαδικασία

 

Γιατί προσπαθούμε να να περιγράψουμε μια λέξη της οποίας υπάρχει ακριβής ορισμός με άλλες λέξεις οι οποίες περιπτωσιολογικά και μόνο κατά μέρος μπορούν να αποδώσουν το νόημα της πρώτης;

Κυρίαρχος είναι αυτός που έχει καταφέρει να επιβάλει τη θέλησή του σε τρίτους επικρατώντας στα σημεία που χρειάζεται, δε νομίζω ότι χρειάζονται περισσότερα.

 

Αγαπητή @iolanda ,

διάβασα με ενδιαφέρον την εισαγωγική ανάρτηση του νήματός σας.

Παρόλαυτά, επιτρέψτε Μου μια παρατήρηση.

Θεωρώ ατυχή και περιττή τη χρήση των λέξεων "Βασιλιάς" και "Κατακτητής", διότι έχουν τέτοια εννοιολογική φόρτιση που, αναπόφευκτα, οδηγούν σε παρανοήσεις και συγχίσεις (όπως ήδη άρχισε να συμβαίνει).

Και επειδή δεν Ε/είμαστε για να Σ/συγχιζόμαστε Κ/κάποιοι-ες από Ε/εμάς, θα Πρότεινα μια πιο απλή και ευθεία αναδιατύπωση των δύο κατηγοριών που ορίζετε:

"Α. Αυτόν Τον Κ που η άσκηση Κυριαρχίας Του ξεκινάει με την επιθυμία κατάκτησης ή εξημέρωσης του υ και τελειώνει με την καθυπόταξη αυτού ή όταν τελειώσουν οι προκλήσεις.

Β. Αυτόν Τον Κ που η άσκηση Κυριαρχίας Του ξεκινάει με την επιθυμία ανάληψης ενός υ και βαθαίνει όσο οι τομείς ελέγχου, η παράδοση του υ κτλ επεκτείνονται ή και παραμένουν σταθεροί υπό την εξουσία και διαχείριση Του."

Με εκτίμηση,

Iagos

 

Ήταν μια προσπάθεια όχι να προσδιορίσουμε τον Κυρίαρχο, αλλά να γίνει μια κουβέντα και ανταλλαγή απόψεων πάνω στους δύο συχνότερους τύπους που εγώ τουλάχιστον, έχω παρατηρήσει στο φόρουμ.