Κυρίαρχος: Κατακτητής ή Βασιλιάς;

με όλη την εκτίμηση και το σεβασμό που σου έχω, χρειάζονται περισσότερα... έχουν γραφεί σεντόνια και σεντόνια για τις υ... γιατί όχι για τους Κ?

 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη βοήθεια.
Πραγματικά δεν ξέρω τι σκεφτόμουν και τα περιέπλεξα έτσι, ενώ ήταν τόσο απλό.
Μάλλον με δυσκόλευε ο τίτλος και ψάχνοντας για κάτι σύντομο, προέκυψε όλο αυτό.
Σας ευχαριστώ και πάλι που το διόρθωσατε και βοηθήσατε στην αποσαφήνιση  

 

Horse whisperer
θηριοδαμαστης
Πυγμαλίωνας
ηγέτης

 

Οι λέξεις που συνήθως προτείνονται για να αντιπροσωπεύσουν κατηγορίες, συνήθως καταλήγουν ταμπέλες κενές νοήματος.

 

Ατελέσφορη και αρκούντως παρελκυστική ειμή και παραπειστική και αυτή η κατηγοριοποίηση. Εάν έχει την επιθυμία προκλήσεων, τις δημιουργεί ο Ίδιος.
Ο Κυρίαρχος είτε είναι απόλυτη ως προσωπικότητα ή δεν είναι Κυρίαρχος.

 

Τις προκλήσεις τις φέρνει η ίδια η ζωή. Ο Κυρίαρχος χαρακτηρίζεται από τον τρόπο που απαντά σε αυτές.
Τι εννοείτε με τον όρο "απόλυτη προσωπικότητα";

 

Καταλαβαίνω τι λέτε και η αλήθεια είναι πως το έχω διατυπώσει λάθος.
Νομίζω πως έχετε γράψει κάπου πως από ένα σημείο κι έπειτα, σε μια Κ/υ , το ενδιαφέρον για Κυριαρχία τελειώνει.
Ίσως θα θέλατε να διατυπώσετε, καλύτερα από μένα , τις αιτίες που συμβαίνει αυτό;

 

Ο καθείς θε να το ζει όπως τ'αρέσει και μπορεί...

Είτε σα Θεός, είτε κατακτητής, είτε βασιλιάς, είτε σαν Ιβάν, τον τρομερό
και σαν το Μέγα Αλέξανδρο
σαν Τζέκινγκς Χαν, σα Ναπολέων
σε κυνηγώ, και σε πολιορκώ.

 

@iolanda Οι άνθρωποι και οι σχέσεις τους, εξελίσσονται. Το εάν η εξέλιξη αυτή έχει «ταβανι» ή όχι, είναι συζητήσιμο. Η θέση μου είναι ότι υπάρχει ένα οριακό σημείο , μετά το οποίο η εξέλιξη μετατρέπεται σε μετάλλαξη.
Εκτός από την άποψη μου την οποία αναφέρετε , υπάρχει και μια πιο περιορισμένη θεματικά συζητηση, η οποία αφορά μόνο το M/s, με αντικείμενο το εάν το σ εξελίσσεται μόνο ως σ ή όχι.

Εκεί που πάσχει το νήμα σας, πάντοτε σε συνδυασμό με την αντιληπτική ικανότητα των αναγνωστών του, μηδέ εμου εξαιρουμένου, είναι η γενίκευση αυστηρά διαπροσωπικών καταστάσεων.

Εχω βιώσει σχέση/θέση στην οποία το ενδιαφέρον μου για Κυριαρχία χάθηκε εξαιρετικά σύντομα, λόγω αδυναμίας προόδου .
Ετερη στην οποία επήλθε κόπωση, λόγω αργού ρυθμού της προόδου.
Σε άλλη γιατί ζητήθηκε αποδέσμευση λόγω εμπλοκής της Κυριαρχίας σε τομείς που το υ. δεν ήταν διατεθειμένο να παραδώσει.

Ολες οι πιθανότητες είναι ανοιχτές και κρίνονται εξατομικευμένα , όχι γενικα.
Ο γενικός κανόνας είναι ένας επι του θέματος που αγγίζει το νήμα σας.
Να γνωρίζει ο Κ τί επιθυμεί και να επιλέξει το ορθο σ για να πραγματοποιήσει την επιθυμία του. Η ευθύνη για την αποτυχία βαραινει εκεινον και την επιλογή του αυτή.
Εάν η επιθυμία του για Κυριαρχία τελειωσει μόλις εκτονωθεί η καβλα του ή εάν συνεχισθει πεισματικά και μόνο παρά το ότι ο ισολογισμός ικανοποίησης και δαπανημένης ενεργειας είναι αρνητικός, καλο είναι να κάνει μια κουβεντα με τον καθρέφτη του.

 

Έστω και ως στιγμιαίο λαθος!!!

 

Η ανθρώπινη ιστορία βρίθει παραδειγμάτων μεγάλων κατακτητών και λαμπρών πολέμαρχων οι οποίοι κατέκτησαν εδάφη και καθυπέταξαν λαούς που είτε δεν μπόρεσαν(διότι προς τούτο απαιτούνταν επιπλέον ικανότητες και προυποθέσεις), είτε δεν θέλησαν( διότι κατά βάση ενδιαφέρονταν μόνο για το πλιάτσικο) να κρατήσουν.
Ο κατακτητής έτσι όπως ορίζεται στο quote δεν είναι Κυρίαρχος.
Κυρίαρχος είναι εκείνος που θέλει και μπορεί να κρατήσει τα κεκτημένα.

ΥΓ:Να σημειωθεί ότι το Κ/υ ως εδραιωμένη σχέση ( αρχίζει να) υφίσταται μετά την καθυπόταξη και οι προκλήσεις του δεν τελειώνουν σχεδόν ποτέ αλλά διαφοροποιούνται με την πάροδο του χρόνου, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι τις κάνουν "κρεμαστάρια" για προφανείς λόγους.

 

Η συνέπεια της αντίληψης και της κατανόησης της Αισθητικής ως γούστο είναι εξόχως αποκαλυπτική ορισμένως και διασκεδαστική...