Κυρίαρχος: δικαιούμαι τον χαρακτηρισμό;

cider
θα το "παρω αλλοιως" και θα πω τα πραγματα απο τη δικη μου οπτικη γωνια, εγω λοιπον στην επαγγελματικη , κοινωνικη μου ζωη μου ειμαι αφεντικο , αυτη τη λεξη οπως το "κυρια θαλεια" (δεν ειναι το πραγματικο μου ονομα βεβαια ) τα ακουω πανω απο 50 φορες την ημερα, 40 αντρες καθημερινα στεκονται προσοχη μπροστα μου και με τα ματια χαμηλα, στην προσωπικη μου ζωη ομως αναλαλυψα οτι εχω τασεις υποταγης ,και σ' αυτο με βοηθησε η κοινοτητα και πολυ περισσοτερο ενα μελος απο δω που θα του χρωστω ευγνωμοσυνη για παντα, αρχισα λοιπον να αναζητω αφεντη , περασαν μερικοι απο "οντισιον" μεχρι να καταληξω και να επιλεξω τον αφεντη μου , αυτον που εγω αναγνωριζω σαν αφεντη μου , τι θελω να πω με ολα αυτα που καταθετω: οτι πολλοι δηλωνουν masters, αφεντες , κυριαρχοι κ.λ.π. και μπορει να ειναι ..... ομως αυτος που το κοριτσακι της διπλανης μου πορτας τον θεωρει αφεντη και κυριαρχο απο μενα εχει φαει μπουφλα κι εχει φυγει κλαιγοντας (ειναι γεγονος) , αρα οι χαρακτηρισμοι αφεντης, αφεντρα, σκλαβα, υποτακτικη κ.λ.π. δεν ειναι απολυτοι χαραητηρισμοι αλλα συσχετισμενοι, εγω ειμαι σκλαβα για τον αφεντη μου και μονο και ισως για οποιονδηποτε εγω αναγνωρισω σαν αφεντη μου , θεωρω οτι κι εσυ ετσι λειτουργεις cider γι αυτο και σου τα λεω ολα αυτα.... καληνυχταααααα νυσταξααααααα  

 

Θα ήθελα να συμπληρώσω το post μου #17 αλλά το σύστημα δε μου δίνει τη δυνατότητα edit (γιατί , έτσι παραθέτω εδώ ένα σχετικό απόσπασμα:

Με αφορμή την έκθεση «Picasso et les Maitres», που γίνεται αυτή την εποχή στο Παρίσι, φανερή ήταν η αδυναμία - αμηχανία στον ελληνικό Τύπο να αποδοθεί ο τίτλος της έκθεσης. Διάβασα έτσι, μεταξύ άλλων, πως πρόκειται για έκθεση έργων του Πικάσο παράλληλα με εκείνα των δασκάλων του! Προφανώς, λοιπόν, ο Πικάσο είχε δάσκαλο (στη Σχολή Καλών Τεχνών; ) τον Βελάσκεθ και τον Ντελακρουά!

Και όμως, τα πράγματα θα έπρεπε να είναι σχετικά απλά για δημοσιογράφους που -υποτίθεται ότι- κάνουν καλλιτεχνικό ρεπορτάζ, και ειδικότερα ρεπορτάζ εικαστικών τεχνών. Η λέξη δάσκαλος (με πεζό αρχικό) δηλώνει, πράγματι, κάποιον που δίδαξε κάποιον άλλο καλλιτέχνη: ο Κόντογλου ήταν δάσκαλος του Τσαρούχη, ο Περουτζίνο ήταν δάσκαλος του Ραφαήλ, κ.ο.κ. Η λέξη Δάσκαλος (με κεφαλαίο αρχικό) είναι η συμβατική ελληνική απόδοση του Maitre/Master/Meister/Maestro, όρου που χρησιμοποιείται διεθνώς, αφενός στην περίπτωση καλλιτεχνών με αναγνωρίσιμο ύφος αλλά άγνωστο όνομα (Δάσκαλος του Νάουμπουργκ, Δάσκαλος του «Ευαγγελισμού» του Αιξ κ.λπ.), και αφετέρου -όπως στην περίπτωση της συγκεκριμένης έκθεσης-, για να αναφερθούμε στους μεγάλους καλλιτέχνες του παρελθόντος, γενικώς ή κατά ειδικότερες κατηγορίες (οι Φλαμανδοί Δάσκαλοι, οι Βενετσιάνοι Δάσκαλοι, οι Δάσκαλοι της Αναγέννησης κ.ο.κ.).

Πρόκειται, λοιπόν, για έκθεση που θα μπορούσε να αποδοθεί ελληνικά «Ο Πικάσο και οι μεγάλοι Δάσκαλοι». Οσο για τα εκθέματα, αυτά περιλαμβάνουν μείζονα έργα κορυφαίων καλλιτεχνών του παρελθόντος (Las Meninas του Βελάσκεθ, Γυναίκες του Αλγερίου του Ντελακρουά, Γεύμα [και όχι Πρόγευμα] στη χλόη του Μανέ κ.ά) σε «αντιβολή» με πίνακες στους οποίους ο Πικάσο «αναπαράγει» δημιουργικά αυτά τα αριστουργήματα, συνήθως σε αρκετές εκδοχές και παραλλαγές, με σκοπό να πειραματιστεί με νέους τρόπους έκφρασης και να επεξεργαστεί το κατά καιρούς ιδίωμά του.

του Ανδρέα Παππά, στήλη Ιντερμέδιο, ένθετο Βιβλιοθήκη, Ελευθεροτυπία 6/12/08
Ελευθεροτυπία - Απογευματινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

 

΄

Είναι γνωστό ότι υπάρχουν πολλοί κυριαρχικοί τύποι (με όρους επαγγελματικής, οικογενειακής κλπ )ζωής οι οποίοι αρέσκονται στο να μεταμορφώνονται σε υποτακτικούς στα πλαίσια της σεξουαλικής τους ζωης.

Το αντίθετο επίσης ισχύει. Μάστερς και Κυρίαρχοι σεξουαλικά οι οποίοι όμως στην υπόλοιπη ζωή τους δεν εμφανίζουν κυριαρχική συμπεριφορά. Προσωπικά απεχθάνομαι την δουλικότητα στην πραγματική ζωή μου. Κατά ένα μυστηριο τρόπο όμως ερωτικά με γοητευει. Αντιφατικό ίσως και παρανοικό θα μπορούσε να πει κανεις αλλά ωστόσο το μυστηριο λύνετε αν θεωρήθει ότι το bdsm είναι απλά σεξουαλικός προσανατολισμός και ότι τα περί Μαστερς που περπατούν αγέρωχα έχοντας τους παντες να υποκίνονται στο μεγαλείο τους είναι απλά υλικό για ερωτικά διηγήματα και τροφή για τη φαντασία κάποιων υποτακτικών γυναικών.

Φυσικά αυτό δεν αποκλειει την πέρίπτωση να υπαρχουν καποιοι οι οποιοι να εμφανίζουν κυριαρχική συμπερίφορά και εντός και εκτός σεξουαλικής ζωής. Αλλά και πάλι αυτο δεν σημαινει ότι μπορεί να την επιβαλλουν.

Τώρα λες ότι εχεις μια μακροχρόνια σχέση και ότι σε αυτή τη σχέση εισαι Κυριαρχος. Όπως το καταλαβαίνω θα είσαι επίσης Κυρίαρχος και σε οποιαδήποτε αλλη ερωτική σχέση. Το θεωρώ απίθανο να μην είσαι και το γεγονός ότι η υποτακτικότητα στην μη ερωτική ζωή σου σε απωθεί δεν λέει τίποτα απολύτως. Ισα ισα ειναι καλό σημαδι για μια ισορροπημενη προσωπικότητα. Σε ποιον αρέσουν οι αυλοκόλακες, οι πειθήνιοι και οι υποτακτικοι στην πραγματική ζωή άλλωστε?

Τωρα ο όρος Μαστερ είναι κάπως "βαρύς". Όπως το καταλαβαίνω δηλώνει καποιον πολύ πεπειραμένο, ψαγμένο και κατα κάποιο τρόπο "αφιερωμένο" στο bdsm. Πράγμα που σύμφωνα με τα λεγόμενα σου δεν συμβαίνει. Άρα θα συμφωνήσω ότι το top σου παει καλύτερα.

 

εγω εχω μια αλλη απορια
ειναι γνωστο πως αρκετοι ανθρωποι που ειναι κυριαρχικοι στη ζωη τους και στη δουλεια τους τεινουν να παραχωρουν τον ελεγχο στην ερωτικη τους ζωη σαν μια προσπαθεια αποσυμπιεσης και υποσυνειδητης αναζητησης ισορροπιας

μπορει ομως ενα αφεντης (οτι κι αν σημαινει αυτο με ολες τις διαβαθμισεις)να ειναι το αντιστροφο;
δηλαδη καρπαζοεισπρακτορας στην καθημερινοτητα και να ντυνεται ενα ρολο κυριαρχου στην ερωτικη του ζωη
ποσο αυθεντικο μπορει να ειναι κατι τετοιο;