Κυριακη πρωι

Ειναι μολις 9 το πρωι. Γυμνος στο κρεβατι μαζι του. Νιωθω το αγγιγμα του. Το δυνατο του σωμα τυλιγμενο πανω μου. Με ξυπναει φιλωντας μου τον λαιμο. Σχεδον μηχανικα, ανοιγω το στομα μου, γυρναω ανασκελα κι εκεινος μπαινει ολος μεσα στο στομα, το σωμα του σχεδον καλυπτει το κεφαλι μου. Η λεκανη του λικνιζεται απαλα, λιγοστος αερας, πνιγομαι.
Συνεχιζει πιο εντονα, βγαινει. Με γυρναει μπρουμυτα, αποτομα αλλα και τρυφερα. Ερχεται κι εκεινη. Τους ακουω να φιλιουνται. Νιωθω το χερι της, λαδι, μπαινει μεσα σου. Με ανοιγει οσο χρειαζεται για εκεινον. Τα στηθη της στο στομα μου , κατεβαινει πιο κατω, το κλουβι μου τριβεται στο ροζακι της, καθως Εκεινος μπαινει μεσα μου, βογγαω στα στηθη της. Ο Αφεντης ευχαριστιεται.
Νιωθω τις χειροπεδες, δενει τα χερια μου πισω απο την πλατη. Συνεχιζει πιο δυνατα απο πριν.

Κουδουνι, ανοιγει Εκεινη. Γνωριμη φωνη. Ο Μανος. Ερχεται ομπρος μου, γδυνεται κι αυτος, τον κατευθυνει η Κυρια στο στομα μου. Ειναι αγαρμπος οπως παντα. Με χαστουκιζει. Με βριζει. Με βαζει στη θεση μου.

Ο Αφεντης τελειωνει..

Παμε της λεει.. φευγουν!!

Ο Μανος συνεχιζει μεσα στο στομα μου, σταματα. Με κατουραει! Γελαει. Λυνει τα χερια μου.

Γελαει..

 

Καλά λένε, πως τα πρωινά οι άντρες έχουν τρελές καύλες, πόσο μάλλον τις Κυριακές.