Κυριαρχία, βιοτικό επίπεδο και φιλότιμο

Θα προσπαθούσα να εκμεταλλευτώ την γνώση που έχω αποκτήσει για να αρθούν τα εμπόδια που ο ίδιος θα όρθωνε στο μυαλό και των δύο....
Θα ήταν σαφώς μία διαταγή που δεν θα υπάκουα, κι αν με ήξερε καλά θα ήξερε και το γιατί....

Δεν θα υπήρχε περίπτωση να μην μπορώ να κάνω κάτι...Και τα βουνά κινούνται αν το θέλουμε πραγματικά....Δεν υπάρχουν όρια σ΄αυτό....Μόνο η αρρώστια και ο θάνατος (και αυτό το αμφισβητώ...)

Κάθε αληθινή και ουσιαστική σχέση δεν είναι παρά μία βαθιά σχέση στοργής, που μπορεί να εκφράζεται με έναν διαφορετικό, εναλλακτικό τρόπο, μιλάμε για ανθρώπινες ψυχές, όχι για στάτους...
Η ασυμμετρία δεν επιβάλλει έλλειψη αυτών των χαρακτηριστικών, αντίθετα, μπορεί και να τα μεγιστοποιεί, γιατί έχεις μοιραστεί ψυχή με τον ΑΝΘΡΩΠΟ αυτόν....
Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι με τα μάτια της ψυχής μόνο μπορείς να δεις καλύτερα, καθαρότερα και μακρύτερα, ή ακόμη και ''μέσα'' στον άλλον...
Τον τρόπο τον βρίσκει ο καθένας μόνος του, το μόνο βέβαιο είναι ότι άμα τον ψάξει, τον βρίσκει...

Ναι είσαι....:kiss: Υπέροχα όμως, μην αλλάξεις ποτέ....Κάνε αυτήν την χάρη στον εαυτό σου....:happy:

 

... το στάτους με τον Άνθρωπο δεν συμβαδίζουν μαζί, χεράκι-χεράκι;

 

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν μου έχει τύχει σε ακραίες καταστάσεις κι ότι συμφωνώ με την @brenda στο ότι δεν πρέπει να λέμε μεγάλα λόγια.

Έτσι όπως θέτεις το ερώτημα όμως, κι επειδή κι οι Κυρίαρχοι είναι άνθρωποι και η ζωή έχει προβλήματα και δυσκολίες ούτως ή άλλως για όλους, φαντάζομαι ότι μπορεί να υπάρξει και κατάσταση όπου ο Κυρίαρχος μπορεί να ντραπεί ή ακόμα και να θελήσει να τελειώσει τη σχέση γιατί δεν νιώθει πλέον αρκετά δυνατός για να κυριαρχήσει όπως πριν.

Προσωπικά, θεωρώ ότι η στάση αυτή δεν θα ήταν εποικοδομητική για κανέναν και πολύ περισσότερο συμφωνώ με την @gaby που λέει ότι ο Κυρίαρχος μπορεί να θέσει το ζήτημα στον υποτακτικό και να τον αφήσει να αποφασίσει αυτός. Αλλά μια σχέση δεν γίνεται από έναν. Αν είναι πράγματι αποφασισμένος ότι θέλει να τελειώσει τη σχέση και δεν ακούει κανέναν, τα πράγματα είναι σκούρα. Και δεν μπορεί να κάνει και πολλά ο υποτακτικός πέραν του να αποδεχτεί αξιοπρεπώς την απόφαση του συντρόφου του, όσο και αν πονάει αυτό.

Πιστεύω, όμως, ότι η Κυριαρχία δεν σταματάει στα δύσκολα. Όπως δεν σταματάει κι η υποταγή. Η ανάγκη του Κυριάρχου να ασκεί έλεγχο, αν αυτή αποτελεί κομμάτι του εαυτού του, δεν σταματάει επειδή ήρθαν προβλήματα, δεν σταματάει επειδή ίσως ντρέπεται για μια κατάσταση, δεν σταματάει επειδή δεν νιώθει να είναι στην κορυφή του κόσμου. Και η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει ένας υποτακτικός σ' αυτές τις στιγμές είναι, θεωρώ, η διατήρηση και η προάσπιση της δυναμικής της σχέσης.

Δεν βλέπω, δηλαδή, το λόγο να γίνει στροφή στη σχέση D/s και να μετατραπεί αυτή σε σχέση στοργής και φροντίδας καθαρά και μόνον (αφού, νομίζω, η στοργή και η φροντίδα υπάρχουν μέσα στη σχέση έτσι κι αλλιώς και είναι αμφίδρομα). Ίσα ίσα, θεωρώ ότι το καλύτερο που θα είχε να κάνει ο υποτακτικός είναι να δείξει με πράξεις και χωρίς αντιστάσεις ότι εξακολουθεί να αναγνωρίζει και να αποζητά την Κυριαρχία του Κυριάρχου του, ενώ θα μπορούσε παράλληλα να φανεί ότι είναι πρόθυμος να συζητήσει κάθε πρόβλημα και να βοηθήσει αν του ζητηθεί βοήθεια και είναι μέσα στις δυνάμεις του.

Κάποτε είχα διαβάσει κάπου, δεν θυμάμαι πού, ότι ο υποτακτικός μπορεί να βοηθήσει και μόνο γονατίζοντας δίπλα στον Κυρίαρχό του και ακουμπώντας το κεφάλι του στα πόδια του και μάλιστα ίσως περισσότερο από όσο θα βοηθήσει ξεκινώντας μια μεγάλη αναλυτική συζήτηση επί του προβλήματος.

Επειδή η ίδια είμαι άνθρωπος που όταν μου παρουσιάζουν ένα πρόβλημα το πρώτο πράγμα είναι να ψάξω λύσεις αναλύοντας τα πάντα, σκέφτομαι συχνά το παραπάνω, προσπαθώντας να το χωνέψω, και μέχρι στιγμής όταν το εφάρμοσα, έστω σε όχι ακραία προβλήματα και καταστάσεις, δεν μου βγήκε σε κακό.  

 

Και ναι, και όχι, για μένα υπάρχουν και οι στιγμές που ο καθένας είναι γυμνός και απροστάτευτος, σαν νεογέννητο βρέφος...χωρίς στάτους, μόνο ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
Και είναι και πιο πολλές θαρρώ, για να είμαι και ειλικρινής...Για μένα πάντα.... 

 

Eίτε είσαι υ, είτε είσαι Κ, πάνω απ' όλα λειτουργείς σαν άνθρωπος, όλα ξεπερνιούνται επί του πρακτέου φυσικά.

 

Θα ξεκινήσω το σχολιασμό του νήματος αλλάζοντας τη σειρά των λέξεων σε "φιλότιμο, βιοτικό επίπεδο, κυριαρχία". Όπως δηλαδή τις αντιλαμβάνομαι και νομίζω ότι με εκφράζουν προσωπικά.

Το φιλότιμο, που σημειωτέον δε συναντάται στο λεξιλόγιο πολλών άλλων χωρών, είναι η βάση όλων για μένα. Κυριολεκτικά όλων. Άνθρωπος δίχως φιλότιμο δεν αξίζει ούτε την αδιαφορία και την περιφρόνησή μου.

Προσωπικά την αρετή αυτή δεν τη συγχέω με καμία άλλη παράμετρο. Ίσως γιατί στα μάτια μου είναι αρκετή μα και αναγκαία για κάτι πολύ αληθινό, ποιοτικό και όμορφο.

Όταν βέβαια μιλάμε για βιοτικό επίπεδο, και δη καλό, δηλαδή κάποια ικανοποιητική άνεση, τότε έγκειται στην καρδιά και τη διάθεση του "ισχυρού" να βοηθήσει τον "ασθενή". Η αλήθεια είναι ότι ως ανήμπορος δεν ξέρω πως θα φερόμουν. Αν θα δεχόμουν μία τέτοιου είδους βοήθεια ή θα προτιμούσα να "τρώω" αξιοπρέπεια και με τον τρόπο μου να αποσυρθώ, για να μην επιβαρύνω την Κ ή την υ μου (το στάτους δεν παίζει κάποιο ρόλο εδώ για μένα).

Αν πάλι είχα εγώ την οικονομική άνεση, είτε Κ είτε υ δεν θα την άφηνα να πάει πουθενά. Θα της έδινα τόσα, ώστε να νιώθει άνετα και όμορφα. Χωρίς καμία διάθεση να την υποβαθμίσω ή να την έχω "στο χέρι". Υστεροβουλία σε αυτά δε χωράει και είμαι απόλυτος.

Σε κάθε περίπτωση το όλο θέμα έχει 2 παραμέτρους κατ'εμέ. Ποιος έχει το επίμαχο καλό βιοτικό επίπεδο και αλλά και τι άνθρωπος είναι. Η σχέση από μόνη της, όσο ανάλαφρη και αδέσμευτη κι αν είναι, επίσημη ή ανεπίσημη, είναι σχέση.

Ή έχεις καρδιά λοιπόν και τη μοιράζεσαι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, ή ζεις στη μιζέρια και τη μικροψυχία σου.

 

Μένω και δοκιμάζω να είμαι εκεί, με την προυπόθεση οτι και εγώ το θέλω και το κάνω με την καρδιά μου έτσι..;
Aν όμως δω και βλέπω οτι η παρουσία μου του δημιουργεί παραπάνω προβλήματα, ψυχολογικά, απο την απουσία μου..και επιμένει να μου ζητά να φύγω, φέυγω.

Για να μιλήσω πιο γενικά..Σε τέτοια άσχημα γεγονότα, καλό θα ήταν όντως να μην κοιτάμε τον εαυτό μας. Οι άνθρωποι, άθελα μας, έχουμε την τάση ακόμη και τόσο άσχημα και δύσκολα γεγονότα να τα χειριζόμαστε εγωκεντρικά. Ναι μπορεί εμένα, για τη συνειδηση μου το σωστό να είναι να μείνω κοντά του, και να θέλω όντως να μείνω κοντά του, να τον φροντίσω..να..να..χίλια πράγματα. Αλλά το θέμα δεν είμαι εγώ..είναι αυτός! Αν του δημιουργώ κακή διαθεση και μόνο που με βλέπει εκει, γιατι του θυμίζω πράγματα, αν του προκαλώ θλίψη, αν τον αναγκάζω ενω δεν είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει το παρελθόν του και όλα αυτά που έχασε, τότε γιατί να μείνω;
Για να μην πω στον εαυτό μου ''τον άφησες;'' για να μην νιώσω τύψεις μετά;
Μερικές φορές, και συγκεκριμένα ένας άνθρωπος με Κ ιδιοσυγκρασία, όσο ταλαιπωρημένος και να γίνει, έχει μάθει να εννοεί αυτό που λέει. Αν λέει φύγε, σημαίνει οτι αυτό θέλει.
Δίνω μια περίοδο προσπάθειας, και συζήτησης, όπως είπα και πρίν, αλλα αν επιμείνει, έφυγα. Δεν θα δημιουργώ και έξτρα πρόβληματα..όχι.

 

Εκεί γκρεμίζεται η περηφάνια και η αξιοπρέπεια του κάθε ανθρώπου. Καταρρέει ολοκληρωτικά. Και το μόνο φάρμακο, όσο μπορεί να μετριάσει τον πόνο του, είναι η συντροφιά και η αγάπη.

Αν δεν βοηθηθεί, γινόμαστε συνεργοί σε έγκλημα. Του δίνουμε τη χαριστική βολή. Ναι, δε νιώθει καλά, νιώθει "βάρος". Ανήμπορος για όλα. Όμως δεν τον "πουλάς" και πορεύεσαι μαζί του. Αν εξαφανιστεί, τον ψάχνεις κινώντας γη και ουρανό. Χωρίς ποτέ να θίξεις αξίες και να νιώσει οίκτο και λύπηση στις πράξεις σου. Και, αν τελικά επιλέξει να φύγει (με ή χωρίς εισαγωγικά) οριστικά με κάποιο τρόπο, τουλάχιστον θα μείνει καθαρή η ψυχή και η συνείδηση ότι όλα έγιναν όπως έπρεπε. Όπως ήθελες και ένιωθες.

Ελπίζω να μην ξέφυγα και να κινήθηκα σε ό,τι ρώτησες, @Ice and fire . Βιώματα δύσκολα πραγματικά...

 

Όφου, πολύ δύσκολο να κρατηθώ κοντά του, θα του έδινα χρόνο/φροντίδα/χαρά/αγάπη αλλά όταν επέρχεται η θλίψη, η μιζέρια κ.α, αν δεν μπορεί ο ίδιος να σώσει τον Εαυτό του, θα τον σώσω εγώ; Όσο σκληρό και αν ακούγεται έχω φύγει ήδη, όχι ότι είμαι άμοιρη ευθυνών/χωρίς συναισθήματα/μικρόψυχη αλλά δεν θα το άντεχα για πολύ,τέτοια ζωή δεν μου αξίζει. That' s me!