Κυριαρχία / υποταγή

Για να επιστρέψω στο θέμα αυτού του thread:
Ως δούλος πολλές φορές νοιώθω αντιδραστικά στο να υποταχτώ στην επιθυμία του Κυρίαρχου, όταν αυτή η επιθυμία δεν ταιριάζει στις δικές μου ανάγκες, φαντασιώσεις και προτιμήσεις.
Έχω δει όμως με έκπληξη ότι αν αφήσω τον εαυτό μου να αφεθεί σε αυτή την κατάσταση της απόλυτης υπακοής, ενάντια στη δική μου θέληση, ενάντια στα δικά μου όρια, κτλ, (και με την προυπόθεση ότι ο Κυρίαρχος είναι αξιόλογος στο ρόλο του) τότε η κατάσταση από μια απλή απομίμηση bdsm γίνεται Ζ Ω Η, γίνεται ένα νέο ταξίδι αληθινής εμπειρίας, ξεσηκωτικής, αναζωογονητικής, μεθυστικής.
Όλα αυτά σε λίγες καλές περιπτώσεις βέβαια...

 

RE: RE: Κυριαρχία / υποταγή

doul0s διορθωσα το αντιδραστικα ;-)

 

Για μενα οι οροι Κυριαρχια και υποταγη ειναι πολυ σχετικοι ακομα και αν στο χωρο του bdsm θεωρουνται ξεκαθαροι. Η ευτυχια, ευχαριστηση του Αφεντη εξαρταται αποκλειστικα απο την σκλαβα του, οπως αντιστοιχα και η δικη της απο Εκεινου. Αρα ο Αφεντης ειναι υποταγμενος στην επιθυμια του και μεσω αυτου περναει η κυριαρχια στη σκλαβα και στο καταποσο ειναι σε θεση να ανταπεξελθει στα ζητουμενα Του. Μου θυμιζει ενα φαυλο κυκλο, ολα ειναι αλληλενδετα. Δε θα μπορουσα ποτε να δεχτω οτι ενας Αφεντης ικανοποιειται οταν τιμωρει τη σκλαβα του. Ισα ισα θεωρω οτι ειναι αρκετα επωδυνο και για Εκεινον αλλα ειναι ο μονος τροπος για να φτασουν στο στοχο. Σε μια M/s σχεση δεν ειναι η σκλαβα μονο που εκπαιδευεται αλλα και ο Αφεντης, ειναι ταξιδι για δυο. Εχουν και οι δυο υποχρεωσεις και ευθυνες. Οταν παραδοσω τον ελεγχο στον Αφεντη μου δεν με κανει ερμαιο ουτε αμοιρη. Με κανει δυνατη, ικανη να αποδεχτω τα λαθη και τις επιθυμιες μου, περηφανη γιατι μπορω να παλεψω για τα θελω μου. Αφεντης και σκλαβα ειναι ισοι γιατι ο ενας συμπληρωνει απολυτα τον αλλο.

 

Η timandra έχει σε γενικές γραμμές δίκιο.
Αυτός άλλωστε είναι και ο φαύλος κύκλος που είναι ατ'ερμονος. Ποιός τελικά είναι αυτός που υποτάσσεται? Μήπως τελικά σε ένα τέτοιο ταξίδι η υποταγή αλλάζει συνεχώς χρώματα στις ετικέτες "Dom" και "sub"?
Το ερώτημα ποιος τελικά είναι ο Κυρίαρχος στο ατέλειωτο αυτό πήγαινε έλα μάλλον δεν πρόκειται να απαντηθεί. Ίσως γιατί τελικά αφορά το ιδιαίτερο εσωτερικό μόρφωμα του κάθε ατόμου. Ή, ίσως πάλι, γιατί απλά ο κύκλος δεν έχει αρχή και τέλος.

 

Υποταγή για μένα σημαίνει παραδίνομαι ολοκληρωτικά(απλά γιατί τα ημίμετρα δεν λειτουργούν με μένα, ουσιαστικά με μπερδεύουν, δεν ξέρω πως να συμπεριφερθώ και να λειτουργήσω), υπακούω στις εντολές Του Αφέντη μου αφού έχω κρίνει ότι Γνωρίζει καλύτερα από μένα, αφουγκράζομαι τις ανάγκες Του για να μπορώ να Τον υπηρετώ/ευχαριστώ, σηκώνω τον πήχη διαρκώς ψηλότερα για να φτάσω κάποτε εκεί που με Θέλει, εκεί που ουσιαστικά μου αξίζει να φτάσω.

Κυριαρχία για μένα σημαίνει, παίρνω στα χέρια μου έναν άνθρωπο διατεθειμένο
1. να γίνει καλύτερος
2. να με υπακούσει/ευχαριστήσει/υπηρετήσει
3. να παραδώσει τον έλεγχο
και προσπαθώ με τον αποτελεσματικότερο δυνατό τρόπο να τον φτάσω εκπαιδεύοντας/διορθώνοντας/επιβραβεύοντας/προστατεύοντας εκεί που θέλω/θέλει να πάει.

Δεν ξέρω κατά πόσο γίνομαι κατανοητή, δεν είναι και ότι πιο εύκολο να αποδώσεις την ζωή σου ολόκληρη με μερικές λέξεις...

 

Πιο απλα βρε παιδια, γιατι ο καθενας Σ/σας έχει το δικιο του, η κυριαρχια και η υποταγη ειναι η αγαπη, χαρα και η ηδονη που αισθανεται ο καθενας οταν την "ασκει" απο την πλευρα Τ/του και συμφωνα με τις αναγκες του.Μην προσπαθουμε να αναλύσουμε τα αυτονοητα..Κυριαρχια λοιπον ειναι η επιβολη των οποιων αναγκων σου στον άλλο.Υποταγη ειναι η αποδοχη ανευ ορων των επιθυμιων Του/Της Dom..Ολα αυτα χωρις συμφωνιες, συζητησεις κλπ...Εδω μιλαμε για αναγκες ψυχης και σωματος..δεν ασκουμε πολιτικη...

 

Βρισκω εξαιρετικα ενδιαφερουσα την ερωτηση του thread για την εξατομικευμενη αποψη του καθενος για το τι ειναι Κυριαρχια η υποταγη.
Απο την πλευρα μου ως Κυριαρχος εστιαζω συχνα στο τι ειναι η υποταγη μια και συχνα καλουμαστε να εχουμε ενθαρρυντικο ρολο ειδκα σε περιπτώσεις οπου εισαγουμε μια υποτακτικη στο χώρο και την βοηθουμε στη διαδικασια αυτοανακαλυψης της προκειμενου να κατευνασουμε τους φοβους της ωστε να συνειδητοποιησει την φυση της.Ετσι καλουμαστε να την βοηθησουμε να διωξει η να πολεμησει τους διαμονες της με το να της εξηγησουμε τι ειναι η υποταγη απαλλαγμενο απο τις θεωρητικολογιες του vanilla προτερου βιου της. Να της πουμε "ηρεμησε δεν εισαι αρρωστη, εισαι απλως διαφορετικη, κανεις αυτο που θελεις"
Οριζω λοιπον ως υποταγη την κατασταση εκεινη κατα την οποια η υποτακτικη αντιλαμβανεται πως η μεγαλυτερη πραξη ελευθεριας ειναι η ηθελημενη απολυτη απωλεια της ελευθεριας αυτης με οτι συνεπειες μπορει να εχει αυτο.
Για την Κυριαρχια θα ελεγα πως ειναι εκεινη η ενστικτώδης επιθυμια να κανεις το αντικειμενο του ποθου σου να υποφερει ωστε να επαληθευσεις με τον πιο απολυτο τροπο την αφοσιωση που μπορει να σου εχει. Και το να διωξεις μια για παντα απο πανω σου τις ψυχαναγκαστικες ευγενειες που καταπνιγουν το ενστικτο και να αφησεις αυτο που βρυχαται να βγει και να (την)κατασπαραξει , κυριολεκτικα.

 

Αν και το θέμα του thread είναι αρκετά δύσκολο για εμένα εξαιτίας των μικρών γνώσεων μου και της…… μηδενικής εμπειρίας μου στον χώρο θα ήθελα να γράψω πως καταλαβαίνω εγώ την έννοια της υποταγής.

Υποταγή λοιπόν για εμένα σημαίνει να φτάσω στο σημείο, όταν θα μου επιτρέπει η Αφέντρα μου να κοιμηθώ να βλέπω στα όνειρά μου ότι υπηρετώ και ικανοποιώ τις επιθυμίες Της όπως και στην υλική ζωή μου. Γιατί αυτό θα σημαίνει ότι το συνειδητό και το υποσυνείδητο μου έχουν ταυτιστεί, έχουν γίνει ένα, ότι πλέων χωρίς κανένα ενδοιασμό, κανένα φόβο, καμία αναστολή όλο το είναι μου έχει παραδοθεί σε Αυτήν.

Για το θέμα της Κυριαρχίας θα συμπλεύσω με την carissa[L T] και θα το αφήσω σε ποιο έμπειρα χέρια από τα δικά μου.

 

RE: RE: Κυριαρχία / υποταγή

Απίστευτα διατυπωμένα, πολύ καλύτερα απ΄όσο θα μπορούσα να το εκφράσω εγώ. Ευχαριστώ DeSade.  

Το κομμάτι που μαύρισα, για μένα έχει μια προϊστορία.

Σ’ ένα απ΄ τα βιβλία του John Norman, το οποίο περιέγραφε μια πόλη στο Gor, τη Tharna, τη μοναδική πόλη στην οποία διοικούσαν γυναίκες και την περιπέτεια της Tatrix (βασίλισσας) Laras η οποία κατέληξε σκλάβα και την αγόρασε ο ήρωας Tarl Cabot, και Του υποτάχτηκε, είχε την εξής φράση στο τέλος του κεφαλαίου…
«έτσι η lara έγινε σκλάβα μου και για πρώτη φορά ελεύθερη γυναίκα»….

Αυτή η φράση με άγγιξε τόσο βαθιά, τόσο έντονα με ένα τότε ανεξήγητο τρόπο, μια και δεν είχα τότε τη γνώση να την κατανοήσω με το μυαλό. «Ένιωσα» πως αυτό ψάχνω.. χωρίς καν να γνωρίζω τι είναι αυτό.
Αυτή η φράση ξύπνησε την ουσία μου και παρά το γεγονός πως το μυαλό μου αντιστεκόταν και ακόμη μάλλον αντιστέκεται σ΄ αυτήν, σημάδεψε την απαρχή της καινούριας μου ζωής.

Ελευθερία! Το πολυτιμότερο αγαθό, το οποίο έψαχνα 30 τόσα χρόνια, με διάφορους τρόπους, το γνώρισα όταν παρέδωσα Στον Κύριο μου τον εαυτό μου. Αυτό είναι για μένα η υποταγή...