Κυριαρχία χωρίς σαδισμο?

Μου αρέσει που ρωτάτε αγαπητέ! Η απάντηση σας βρίσκεται εδώ:

Να επισημάνουμε, πως το κύριο συστατικό (σαδισμός) της όλης παρασκευής, το συγχέουμε με αλλότριο ( ενεργητική αλγολαγνεία), του οποίου την ύπαρξη αγνοούμε!

 

Η ουσία είναι, ότι είναι εμφανές πως βρίσκεστε σε σύγχυση, περί του τί είναι κυριαρχία.
Από αυτήν την σύγχυση μπορείτε να ξεμπλέξετε μόνον όταν γνωρίσετε τι είναι αυτό για το οποίο αναπτύσσετε θεωρίες που δικαιολογούν την παραμυθία σας.
Μέχρι τότε να ευτυχείτε.

Οι φάπες και τα μανταλάκια δεν είναι κυριαρχία.
Κυριαρχία είναι ο έλεγχος και εσείς είστε εμφανώς ανεξέλεγκτη.
Αν υπήρχε Κυρίαρχος δεν θα σας άφηνε να εκτίθεστε με αυτά που γράφετε.

 

Πολύ λογικό.
Παράλληλα να επισημάνουμε ότι αυτό το κύριο συστατικό είναι αυτοτελές και διάφορο από την ύπαρξη μαζοχιστικής ανταπόκρισης.

 

Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν παθητικό αλγολάγνο να πετύχει μη σαδιστικό Κυρίαρχο.
Εξού και το "ατελής", ασχέτως αιτίας.

 

Θα μπορούσε να είναι περίπτωση Κυριάχου κατά παραγγελία. «Έτσι θέλω εγώ τον Κύριο» ένα πράμα.
Υπάρχει όμως το φαινόμενο, σαδιστές που δεν νοιάζονται ποσώς για σχέσεις Κυριαρχίας-υποταγής, να επιδιώκουν να εμφανίζονται σαν κυρίαρχοι. Μια φορά στις τόσες ένα καλό «σαπάκιασμα» και μετά ούτε ένα τηλεφώνημα. (Vanilla time που λέει η Mistress Scarlet) «ξανά σαπάκιασμα» και μετά η δαρμένη να δηλώνει πως μόνο έτσι αντιλαμβάνεται τον Κυρίαρχο.
Αν σε ταΐζουνε γριβάδι και σου λένε ότι είναι μπαρμπούνι, πώς θα ξέρεις την γεύση του μπαρμπουνιού; Και ακόμη πού να καταλάβεις ότι τα κόκκαλα του μπαρμπουνιού δεν είναι σαν τα τριβόλια που έχει το γριβάδι;
Έχουμε διαβάσει και στο παρελθόν παρόμοια.

 

Πολλα από όσα γραφονται εδω, και αλλού, μπορούν να ενταχθουν στην ευρεία και ασαφή κατηγορία του
WIITWD (What it is that we do)
Κατι σαν τα "λοιπά κόμματα" στις εκλογές (τα οποία δεν έχουν και εκπροσωπηση στο κοινοβούλιο....).

Δεν γίνεται να χωρέσουν όλα με το ζόρι παντού.

 

Ο σαδισμος και η κυριαρχια ειναι δυο διαφορετικα χαρακτηριστικα που ομως δεν αποκλειεται και να συνειπαρχουν. Ναι, η συνηπαρξη τους ειναι αναγκαια για να ολοκληρωσει καποιες υπο και αν λειπει καποιο απο τα δυο τοτε νιωθουμε οτι ο κ ειναι «ατελης». Στην πραγματικοτητα ομως αυτο δεν ισχυει. Ο κ ειναι «τελειος». Απλα δεν κανει για εμας.. Αυτο το «λαθος» το εκανα και εγω παλια. Θεωρουσα οτι κ ειναι μονο οι κ που πληρουν τις προδιαγραφες μου. Αλλα οχι. Τελικα καταλαβα οτι αυτοι ειναι οι κ που ταιριαζω. Πλεον αναγνωριζω οτι υπαρχουν και αλλοι κ με διαφορετικα χαρακτηριστικα απο αυτα που θεωρω εγω σωστα. Απλα δεν μου κανουν.

Περιεγραψες καπως τον κ που θα ηθελα και εγω. Και καταλαβα οτι θελω να εχει καποια σαδιστικα στοιχεια. Επισης ωραια η αναφορα στους αυταρχικους βανιλλα. Εγω τους κατηγοριοποιουσα ολους στους «ψευτοκυριαρχικους».

 

Το καλύτερο είναι σαδισμός (ενεργητική αλγολαγνία) χωρίς κυριαρχία! Γιατί έτσι!

Κλέφτες θα γίνουμε;

 

O σπουδαρχίδης (ο), ουσιαστικό [< αρχ. σπουδαρχίδης < σπουδάρχης (αρχαία σηµασία) ο γιος του σπουδάρχη, νεαρός θεσιθήρας] αυτός που µε ζήλο και κάθε τρόπο επιδιώκει αξιώµατα τελικώς είναι το πιο γκαγκάν κυριαρχικό άτομο.
Άσε που άμα "τρουπώσει" στη φκιάξη παίζει να τση τρέχει όλους, όλες και όλα, πα να πει τση κάνει τη ζωή "ΥΠΟδήλατον", πούλεγε κι ο Μποστ, δεν μπορεί, σίγουρα κάτι σε "είσ' εσύ μια εσεμτζού, τζου, τζου, τζου, τζου,τζου,τζου,τζου", ενδεχομένως και "είσ' εσύ ένας εσεμτζής, μες στη καύλα και τσικιρικιτζής", θα εννούσε, το λες και η χαρά του σπουδαρχίδη.
Άτιμα παιδιά, άτιμα, φτουράνε κιόλας, α πα πα πα...
Τι να λέμε τώρα..!

 

Κάτσε βρε @Arioch να το ξεδιαλύνουμε:

Κυρίαρχος χωρίς "σαδισμό" ίσον επαναστάτης χωρίς αιτία σύμφωνα με αυτό

Εσύ διατείνεσαι ότι η "αιτία" μπορεί να πραγματωθεί κι εκτός κυριαρχίας.
Όμως σύμφωνα με αυτό

"σαδισμός" είναι η επιθυμία για κυριαρχία.
Συνεπώς, "σαδισμός" χωρίς κυριαρχία ισούται με επιθυμία για κυριαρχία, χωρίς κυριαρχία, άρα ανεκπλήρωτο...
Αν το καλύτερο σου είναι να βιώνεις ανεκπλήρωτα, τότε μαζοχίζεσαι.
Έτσι καταλήγουμε στο "σαδισμός" - κυριαρχία = μαζοχισμός!!

Πολύ μπερδεμένα πράγματα....

 

Πολύ μπερδεμένα ιντιίντ..