Κυριαρχία χωρίς σαδισμο?

Η ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί νομίζω είναι η παρακάτω: Είναι κατανοητό ένας ενεργητικός αλγολάγνος να θέλει να έχει ερωτικές επαφές με ένα παθητικό αλγολάγνο και αντιστρόφως. Ο σαδιστής τι να τον κάνει τον παθητικό αλγολάγνο και ο παθητικός αλγολάγνος τι θα περίμενε από το σαδιστή;

 

Κυριαρχία χωρίς σαδισμό, σαδισμός χωρίς κυριαρχία... Συγνώμη αλλά who the f@ck cares???
Αν "κουμπώνουν" οι εγκέφαλοι και οι ενέργειες Τ/των Δ/δύο, τι νόημα έχει να διυλίζουμε των κώνωπα;

 

Εάν ο ενεργητικός αλγολάγνος ισούται με σαδιστή,θα μπορούσε γιατί όχι;

Στην πρώτη περίπτωση θα έλεγα εξυπηρέτηση αναγκών...(και των δύο ).
Στην δεύτερη ... μπορεί "και" να μην είναι αντάξιο των προσδοκιών του.

 

Να, αυτά δε μ' αρέσουν!

Ο αλγολάγνος μπορεί να είναι σαδιστής, ο σαδιστής γιατί ντε και σώνει πρέπει να είναι αλγολάγνος;

Ακόμα κι εγώ που είμαι ενεργητικός αλγολάγνος ξενερώνω με τους παθητικούς αλγολάγνους καθότι αναγκαία - αν και όχι ικανή, όσον αφορά εμένα τουλάχιστον- συνθήκη για να το ευχαριστηθώ εγώ είναι να μην το ευχαριστηθεί ο άλλος!

Θα μου πεις μια χαρά μπορείς να τον κάνεις τον άλλον να πει το δεσπότη Παναγιώτη ακόμα και αν είναι παθητικός αλγολάγνος αλλά, εμένα τουλάχιστον, και μόνο η σκέψη με ξενερώνει.

 

Φίλτατε τα πράγματα γίνονται πολύ μπερδεμένα όταν αγνοούμε τους όρους και τους χρησιμοποιούμε καταχρηστικά κι όπως να 'ναι. Αυτό ήθελα να καταδείξω με το προηγούμενο ποστ μου, πόσο εσφαλμένα και άνευ νοήματος συμπεράσματα μπορούν να βγουν ακολουθώντας αστήρικτους κι αβάσιμους αφορισμούς ως απαρχή σκέψης.

Αν τώρα, επιθυμείτε να συζητήσουμε πέραν της προφανούς φαιδρότητας, δια την αναγκαιότητα ή μη της ενεργητικής αλγολαγνείας στη κυριαρχία ή της παθητικής αλγολαγνείας στην υποταγή, μπορώ ευκόλως να σας απαντήσω πως είναι τόσο απαραίτητη ή περιττή όσο και κάθε άλλη σεξουαλική παρέκκλιση διότι περί αυτού πρόκειται.

Η τάση να αποδίδονται εξωτικά χαρακτηριστικά και μαγικές ιδιότητες σε συνηθισμένες και κοινότοπες παρεκκλίσεις, είναι χαρακτηριστική όσων δεν τις αντιλαμβάνονται ωσαύτως, αλλά ως προσωπικές ανακαλύψεις, με αποκαλυπτικές διαστάσεις ικανές να ερμηνεύσουν όσα επίσης αγνοούν ή δυσκολεύονται να αντιληφθούν....

Επιπλέον, όλα γίνονται ακόμη πιο δυσνόητα, όταν χρησιμοποιούνται λάθος οι όροι. Ο ενεργητικός αλγολαγνος δεν καλείται Σαδιστής, ούτε μπορεί να ταυτίζεται με τον Σαδιστή ή μη μόνον σε περιοδικά ποικίλης ύλης και φυλλάδες ή μπλογκς ανερμάτιστων. Ο Σαδιστής ως πανηδονιστής δύναται (μην πω επιβάλλεται και παρεξηγηθούμε) να είναι τόσο ενεργητικός, όσο και παθητικός αλγολάγνος. Ο Σαδιστής δεν ορίζεται εκ της πληθώρας των φετίχ και των παρεκκλίσεων του, αυτά αποτελούν αναμενόμενο απότοκο της πανηδονιστικής εμπέδωσης της ελευθεριωτητος του και ως τέτοια αναγνωρίζονται και από τον ίδιο.
Εξίσου κωμική και εκτός πραγματικότητας, είναι και η ταύτιση του παθητικού αλγολάγνου με τον Μαζοχιστή. Αν κάτι τέτοιο ίσχυε, τότε ένας γνήσιος Σαδιστής πανηδονιστής, που απολαμβάνει την παθητική αλγολαγνεία θα ήταν ένας Σαδιστής Μαζοχιστής!!!!

Κατ επέκταση, κάθε προσπάθεια να συνδεθούν εννοιολογικά ή αιτιοκρατικά η κυριαρχία και η υποταγή με τα φετίχ και τις παρεκκλίσεις όσων μετέχουν σε αυτά είναι απολύτως άτοπη.

 

Σωστόν...
Αλλά εδω εν προκειμένω και εν είδει παιγνίου θησαυρού αποπειράται ο παστίλιας για τον πόνο του άλλου, τύπου "...ψάξε-ψάξε δεν θα το βρείς, τον σπουδαρχίδη που ποθείς, είναι ακόμα ντροπαλός, μπουλούκος κάργα και μαστιχωτός, μα την ταμπέλα σαν την βρεί, θα σ' πάρει ο διάολος το μουνί" κιετς...
Πα να πεί νήμα γκαγκάν, αλλά έχασε το σουκού...

 

@Arioch Παρακαλώ Σάς ως διαχειριστής να μεταφέρει σε διαφορετικό νήμα ώστε να αξίζει την προσοχή όλων μας.

 

Για μένα η δε χρειάζεται ο αλλος/αλλη να ναι σαδιστής για ναι κυριαρχεί απόλυτα πάνω σου..Το θέμα είναι να έχει το μυαλό σου..

 

Έχεις κι εσύ τους καημούς σου....

 

Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει.
Θεωρώ όμως ότι, ένας κυρίαρχος, που εκδηλώνει σαδιστικές συμπεριφορές, δεν έχει κατευνάσει, δεν έχει καταπραΰνει στον άριστο βαθμό την ορμή του.
Αν ο σαδισμός προέρχεται από τη δική του ορμή, ανεξέλεγκτα, τότε ποιος ελέγχει ποιον;
Αλλάζει δε, αν γίνεται για παράδειγμα, τιμωριτικά. Αλλά αν κάτι δεν μπορεί να ελεγχθεί, τότε κάπου υπάρχει κενό.
Προσωπική παρατήρηση είναι ότι, αρκετές φορές κάποιοι υπερεκτιμούν την δυνατότητα κυριαρχίας τους. Ένας ολοκληρωμένος κυρίαρχος, πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση σε όλους τους τομείς ως καθοδηγητής. Όποιος δίνει δυο χαστούκια δεν μπορεί να θεωρηθεί τέτοιος.

Οπότε, ναι υπάρχει κυριαρχία χωρίς σαδισμό.

 

το φορουμ του πρωταθλητισμού είναι στην διπλανή ip address.

της αριστείας τρέχει σε άλλον σερβερ