Κυριαρχια και βαρβαροτητα

Der Wille zur Macht. Ganz genau vautrin.  

Κυριαρχικότητα είναι "The strivesing to become master over all space and to extend itsone's force (itsone's will to power) and to thrust back all that resists its extension." Καταλαβαίνεις βεβαίως από αυτό, και το λόγο για τον οποίο ψήφισα τον Αλέξανδρο στο poll του Fanshaw.

Υπάρχουν όμως δύο σημεία τα οποία με προβληματίζουν σε αυτό τον παραλληλισμό:

α) Ο Nitsche απορρίπτει (μέχρι δακρύων) τη θεώρηση του DesCartes περί machinae animatae, θεώρηση που αφενός με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη και αφετέρου δεν δικαιολογεί το πώς σκέπτεται ο ίδιος τη βιωσιμότητα της έκφρασης της βούλησης για δύναμη.

β) Η θεωρία περί βούλησης για δύναμη, όπως αυτή διατυπώνεται από το Nietsche, επιχειρεί να δομήσει το ιδιοσυγκρασιακό συμπεριφορικό μοντέλο που εγκρίνει ως πολέμιος του χριστιανισμού. Η θεώρηση αυτή όμως χωλαίνει ακριβώς εκεί όπου πρέπει να τεκμηριώσει το πώς ο Ιησούς καταλήγει στην κυριαρχία μέσα από μία στάση ζωής που ο πρώτος αξιολογεί κάθε άλλο παρά ως ενδεικτική θέλησης για δύναμη.

Κοντολογίς, ο Nitsche σε μία προσπάθεια να χτυπήσει τον Καρτέσιο, προσκρούει στον Ιησού.

Μπορείς να αναπτύξεις λίγο το σκεπτικό σου σε παρακαλώ; Δεν έχω καταλάβει ακριβώς τί με ρωτάς.

 

β) Η θεωρία περί βούλησης για δύναμη, όπως αυτή διατυπώνεται από το Nietsche, επιχειρεί να δομήσει το ιδιοσυγκρασιακό συμπεριφορικό μοντέλο που εγκρίνει ως πολέμιος του χριστιανισμού. Η θεώρηση αυτή όμως χωλαίνει ακριβώς εκεί όπου πρέπει να τεκμηριώσει το πώς ο Ιησούς καταλήγει στην κυριαρχία μέσα από μία στάση ζωής που ο πρώτος αξιολογεί κάθε άλλο παρά ως ενδεικτική θέλησης για δύναμη.

Κοντολογίς, ο Nitsche σε μία προσπάθεια να χτυπήσει τον Καρτέσιο, προσκρούει στον Ιησού.



Ίσως η απάντηση στο ερώτημά σου να βρίσκεται στον «Αντίχριστο» στο σημείο που αναφέρει ότι «ο πρώτος και τελευταίος χριστιανός πέθανε πάνω στον σταυρό». Προφανώς ο μετρ των αφορισμών υπονοούσε εδώ πως αυτό που τελικώς κυριάρχησε στον και επί του δυτικού πολιτισμού δεν ήταν βέβαια ο Ιησούς κι η διδασκαλία του, αλλά η καρικατούρα κι η στρέβλωσή τους από το Ιερατείο.
Σχετική κι η παραβολή του Μεγάλου Ιεροεξεταστή από τους Αδερφούς Καραμαζώφ του Ντοστογιέφσκυ.

 

Κάθε σχέση είναι μοναδική
Λειτουργεί από δύο μέρη που καθορίζουν μεταξύ τους τα όριά του πως θα εκφράσουν τα θέλω και τις επιθυμίες τους
Προσωπικά θεωρώ ότι ένα βλέμμα του Κ είναι ισχυρότερο από την πιο δυνατή φωνή

 

Ποια είμαι εγώ που θα κρίνω τον τρόπο που θα μου ασκήσει την κυριαρχικοτατη κυριαρχία του ο κυρίαρχος μου? Αν θέλει να μου φωνάξει άγρια θα είμαι εκεί να τον ακούσω με λαχτάρα. Αν θέλει να με βρίσει να με ταπεινώσει πάλι εκεί! Αν θέλει να απαρνηθω και να ρίξω στο πάτωμά τις λαχταριστες τηγανίτες πατάτες από το πιτογυρο (νταξ εξαιρετική βαρβαρότητα αυτό..) πάλι θα το δεχτώ ..
Ποια είμαι εγώ που θα τον κρίνω τον θεό μου..?

(Πάντα με σημαία το safe sane and consensual)

 

Αυτό που έχεις στην παρένθεση λέω και εγώ

 

Το να σε δουλεύει ψιλό γαζί, περνάει από το μυαλό σου;
Δεν λέω ότι συμβαίνει αλλά έτσι σαν πιθανότητα το ρωτάω.

 

Μία αμαρτωλή .
Όχι μόνο εσύ δηλαδή, είναι θέμα προδιαγραφών του εργοστασίου που μας κατασκευάζει.

 

Έχει γνωρίσει κανείς drill sergeant?

Δεν πιάνουν όλες οι μέθοδοι σε όλους αλλά υπάρχει τουλάχιστον μία για κάθε ...target audience.

That been said υπάρχουμε γιατί οι πρόγονοι μας δεν ήταν ιδιαίτερα ευγενικοί με τους ανταγωνιστές τους και το κόλπο ήταν να πείσουν με καθόλου ευγενικό -πλην όμως εξόχως διδακτικό- τρόπο γενεές και γενεές μεγάλων γατών (κυρίως) αλλά και υπόλοιπων μεγάλων θηρευτών ότι οι άτριχοι πίθηκοι ήταν εν γένει κακό συναπάντημα.

Εξακολουθούν να είναι, για το σπορ, γιατί όπως λένε πρώτα σου βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.

That worked very well και μια πετυχημένη μέθοδο προσπαθείς να τη χρησιμοποιήσεις όσο περισσότερο μπορείς.

 

Για όλα φταίει εκείνη η πρώτη η καρχια που έφαγε την παραγωγή της μηλιάς και του δημιούργησε trust issues. Μετά από εκείνη την μαύρη μέρα όλες πρέπει να αποδείξουμε ότι δεν τρώμε κρυφά ...  

 

Αν είχε φάει το φίδι παίζει να τους είχε θερίσει κανένας κορανοϊός και να τέλειωνε εκεί η ιστορία πριν καν αρχίσει!

 

Κάνεις λάθος! Η πρώτη τον σουταρε και αυτός την διαολοστειλε κυριολεκτικά! (Λίλιθ) .Η δεύτερη ήταν το ζώον που το έπαιζε κιουρια ... Αλλά έτσι είναι, ο κυρ Αδάμης ήταν ντεμεκ κυρίαρχος !

 

Καθόλου δεν κάνω λάθος, ό,τι και αν έγινε πριν στον κήπο των οργίων, ήταν η Εύα που έφαγε το μήλο και όχι το φίδι και από τότε τρέχουμε.