Κωμικοτραγικές καταστάσεις εν μέσω BDSM session

χαχα...το εχω παθει σε session...τον πονο τον αντεξα, αλλα μεχρι να απελευθερωθω...καταστραφηκε η ατμοσφαιρα. αντι για session πηγαμε για καφε τελικα.

 

Δεύτερο S/M session στη ζωή μου, σε καινούργιο σπίτι, πρώτες μέρες που κατοικούσα σε αυτό. Ήμουν πολύ χαρούμενη, μέσα στην απόλυτη τρομάρα μου, που επιτέλους έκανα κι εγώ S/M!

Μου είχαν ζητηθεί τα κλειδιά του σπιτιού, οτιδήποτε δεν πονούσε δεν με ένοιαζε διόλου, εμπιστευόμουν ολικά τον νέο Αφέντη μου και τα είχα δώσει. Φεύγοντας μετά το τέλος του session και με τα κλειδιά στην τσέπη, με αρπάζει ξαφνικά από τις ρόγες, τις στρίβει, με σηκώνει ψηλά να μην ακουμπούν τα πόδια στο πάτωμα και με ρωτάει με βροντερή φωνή: "Λέγε πού αλλού έχεις δώσει τα κλειδιά, τσούλα;" Σε αυτή την κατάσταση που ήμουν δεν είχα περιθώρια ελιγμών: "Στη μάνα μου" απαντώ. "Είσαι πάρα πολύ ζώον!" μου λέει και με αφήνει ξανά να νιώσω πάτωμα.

Μετά από λίγες μέρες διηγόμουν το περιστατικό σε φίλη που ήταν στην ίδια πάνω κάτω φάση μ εμένα. Οπότε σχολιάζει, με τη γλυκιά φωνούλα της: "Έπρεπε να του πεις, πως πέντε μέρες που μένεις στο σπίτι όλες κι όλες, που να προλάβεις να δώσεις τα κλειδιά!"

_________

Θυμάμαι και την πρώτη νύχτα που κοιμήθηκα όταν μου επιστράφηκαν εκείνα τα κλειδιά, μόνο με πρώτες νύχτες συντριπτικής απώλειας θανάτου συγκρινόταν. Και από το επόμενο πρωί, ελάχιστα αχνοφέγγισε η πρώτη στιγμή αίσθησης ελευθερίας…