Κώλου εγκώμιον

Μικρά ψέματα, μεγάλες αλήθειες.

 

Re: Απάντηση: Κώλου εγκώμιον

Αν αναφέρεσαι σε μένα, θα πρέπει να σου πω ότι δεν σε γνωρίζω καν και δεν σε είχα προσέξει έως τώρα. Πιστεύω πως ούτε κι εσύ με γνωρίζεις ώστε να μπορείς να συγκρίνεις πρότερες περιόδους με την τωρινή. Παρέθεσα απόσπασμα από βιβλίο το οποίο διάβασα όταν πρωτοεκδόθηκε. Το θεωρώ σημαντικό βιβλίο και είναι ο μόνος λόγος που κάθησα και αντέγραψα με τα χεράκια μου όλο αυτό το κατεβατό. Το νήμα πλέκει το εγκώμιο του κώλου, ο Πετρόπουλος μας αναφέρει πολλά ωραία περί κώλου, με τον δικό του μοναδικό τρόπο, δεν είδα τον νηματοθέτη να ενοχλείται από κάτι. Αν ενοχλείται, ευχαρίστως να κατεβάσω το ποστ.

Τώρα γιατί αναφέρεσαι στους θεατές σε ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ με το ΒΔΣΜ, αυτό πραγματικά δεν μπορώ να το κατανοήσω. Νόμιζα ότι είμαι σε ΒΔΣΜ φόρουμ όπου κάνουμε ανταλλαγή απόψεων δημόσια. Αν θέλεις να ανταλλάξουμε απόψεις στα κρυφά, στείλε μου pm. Το ίδιο ισχύει και για την δεύτερη στο τραινάκι, την Atroce Libertina (ωραίο νικ by the way).

 

DRD,

Ο Αχιλλέας δεν κατόρθωσε τίποτα περισσότερο από τους ισοβίτες που αναφέρει ο Πετρόπουλος εδώ. Αδιακόρευτη την επέστρεψε στον Αγαμέμνονα. Θεωρώ το συγκεκριμένο σχόλιο μάλλον προϊόν ποιητικής αδείας.


ΥΓ. http://commons.wikimedia.org/wiki/Image:Giovanni_Battista_Tiepolo_044.jpg

 

Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί αρπάχτηκαν οι δύο φίλτατες κυρίες. Ο νηματοθέτης από τίποτα δεν ενοχλήθηκε, τουναντίον. Μετά τη σύρραξη άρχισε να υποψιάζεται πως είστε, αμφότερες, πράκτορες των αντικωλικών δυνάμεων: του πέους και του αιδοίου. Αλλά οι προβοκάτσιες θα παταχθούν.
Θαυμάζω την ολύμπια αταραξία της Syrah. Τί πειράζει, άλλωστε, που ο Αχιλλεύς ήτο αυνάν; Και ο Μεγαλέξαντρος που έφθασε έως την Ινδία χωρίς να μπεί σε αυτοκίνητο, ήτο οπισθογεμής αλλά αξιόμαχος.
Παρεμπιπτόντως: στις σημερινές συνθήκες οι περιγραφές του Πετρόπουλου διατηρούν το ιστορικό ενδιαφέρον τους αλλά είναι ανακριβείς. Ο τσιρίμπασης αφανίστηκε από τους μπράβους, τους προστάτες και το συρφετό των γυμναστηρίων.

 

Απάντηση: Κώλου εγκώμιον

Δεν αρπαχτηκε κανεις.. προσωπικα ποτε δεν αρπαζομαι,ουτε καν ιν ριαλ ποσο μάλλον στο νετ.

Αν κ θα πρεπει να ομολογησω οτι την δωρα εγω την προσεξα,  εχω μαθει σχεδον ολη την ζωη της απο τα δικα της κ μονο ποστ, ετσι ωστε να μπορω να εχω κ αποψη -ισως προχειρη ομολογω- για αυτη, και την ζωη της. Δεν το βρισκω κακο ενιοτε, σε φορουμ ανταλλαγης αποψεων ειμαστε, ο δημοσιος λόγος αυτα εχει..  

κιπ γουοκινγκ dora

 

Ορθόν (no pun intended). Ώστε κάποιος προσέχει πραγματικά αυτά που γράφω, αντί να προσέχει εμένα. Αυτό θα έπρεπε να απαντά στο "σχόλιο" περί θεατών.

Ίσως απαντά και στο σχόλιο περί "αφανισμού" του τσιρίμπαση.

ΥΓ. No problem, Mikra_Psemata, I'm a big girl. Δεν έτυχε να μιλήσουμε ποτέ, ελπίζω να μην παρεξηγείς την αντίδραση, την θεωρώ λογική στο συγκεκριμένο πλαίσιο. Νάσαι καλά.

 

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

 

"Είμαι μανιακός με την καθαριότητα
Γιαυτό σου γλύφω σχολαστικά την κωλοτρυπίδα"

Ηλίας Πετρόπουλος από την ποιητική του συλλογή "Ποτέ και τίποτα"





(Το γράφω από μνήμης -- πιθανώς να διαφέρει ελαφρώς.)​

 

«Στα αρχαία και λόγια συνώνυμα του πρωκτού συμπεριλαμβάνονται τα: αφεδρών / έδρα / πυγή / οπίσθια κτλ. Στα σύγχρονα συνώνυμα προέχουν τα: κώλος / πισινός / πάτος / καπούλια / το νόθο μετόπισθεν και άλλα. Στην αργκό του υποκόσμου βρίσκουμε τα συνώνυμα: χαλκάς / δεκάρα / μολυβήθρα / πάτος / σούφρα / κλανιάς / κεφτές / διαφορικό κτλ.

Εφ’ όλων αυτών των συνωνύμων θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής: Τα συνώνυμα έδρα / αφεδρών / πρωκτός χρησιμοποιούνται, κυρίως, στα εγχειρίδια της ιατρικής. Η λέξη πυγή περιέπεσε στη λησμονιά. Όμως, συχνά, την βλέπουμε να ανακύπτει μέσα από σύνθετες λέξεις (π.χ. πυγολαμπίς)…Η λέξη πάτος χρησιμοποιείται, κατά κόρον, από τους μάγκες. Και συχνότατα, μέσα σε τυποποιημένες εκφράσεις (όπως: ρίχτα στον πάτο σου! = χώστα στον κώλο σου!)…

Η λέξη κώλος αποτελεί την βάση μιας σειράς άλλων λέξεων: κωλάκος / κωλάκι / κωλαράκος / κώλαρος / κωλάθρα / κωλομάγουλα / κωλόμηλα / κωλομέρια / κωλάντερο / κωλοράβδι / κωλαράς / κωλώνω / ξεκωλώνω / κωλοβελόνης / κωλοσαύρα / κωλιά / κωλοβροντή / κωλοσούρνω / κωλοσούρτης / κωλοσφούγγι / κωλοσφουγγάριος / κωλόπανο / κωλωπετσωμένος / κωλοσούσα / κωλοστριμούρα / κωλοτρυπίδα / κωλοτούμπα / κωλόκουρο / κωλοκαθίστρα / κωλότριχες / κωλοδάχτυλο / κωλογαμημένος / κωλοχανείο / κωλάδικο κτλ…

Το πρώτο συνθετικό κωλο- έχει μιαν υποτιμητική σημασία (π.χ. κωλόχαρτο / κωλόγιατρος / κωλόπαιδο – και – κωλανφάν). Η ειδικότερη κατασκευή και ποιότητα των οπισθίων παρέχουν τις λέξεις: κοκινόκωλος / ψαλιδόκωλος / ασπρόκωλος / μπαμπακόκωλος / μαλλιαρόκωλος – και – προκειμένου περί γυναικών, τις λέξεις: αχλαδοκώλα / φαρδοκώλα / στενοκώλα / χοντροκώλα / μπασοκώλα / χαμηλοκώλα / ψηλοκώλα / κοφινόκωλη / βρομοκώλα. Από το δημοτικο τραγούδι δανείζομαι τους σχετικούς στίχους:

Θαυμάζομαι και απορώ πώς ο τ΄ανθρώπου ο κώλος:
τριγύρο-γύρο τριχωτός και ένδον κούφος όλος!
Κι εκεί που με κωλόσερνε χορτάρι μη φυτρώσει!
Μας πήραν κλέφτες στα βουνά, μας κωλοσέρνουν σκλάβους!
Όλη μέρα τρίβει σβόλια
Και το βράδι τρίβει κώλια!»

(Ηλίας Πετρόπουλος, «Το Μπουρδέλο»)