Κ vs Υ

@elfcat

Yπάρχουν πολλών ειδών όρια. Ορια που αφορουν σεξουαλικές πρακτικές ή προτιμήσεις, όρια που αφορούν τομείς της ζωής του υ που ο έλεγχος δεν είναι επιθυμητός, όρια που αφορούν το αξιακό και αισθητικό υπόβαθρο του υ που μπορεί να θεωρεί απείρως σκληρότερα απο τα σεξουαλικά.
Δεν θα προχωρήσω σε παραδείγματα σε πρώτη φάση, αλλά θα ισχυριστώ πως αυτά τα όρια στο σύνολο τους σαφώς και διαμορφώνουν το πλαίσιο της σχέσης απο την πλευρά του υ κατ αρχήν.
Είναι κανονιστικό αυτό το πλαίσιο; Εγώ απαντώ ναι, σε μεγάλο, πολύ μεγάλο βαθμό. Βέβαια...
... Μέσω της διάδρασης, ώσμωσης, βαθύτερης συναισθηματικης εμπλοκής, εμπιστοσύνης,κλπ κλπ που θα προκύψουν η/και ενδυναμωθούν όσο εξελίσσεται η σχέση, επίσης σαφώς και μπορεί τα όρια να μετατοπιστούν η/και να απαλειφθούν και το πλαίσιο να διαφοροποιηθεί , το Κ σίγουρα θα κατευθύνει αυτήν την πορεία, αυτό το ταγκό που λες, δεν υπάρχει διαφωνία επ αυτού προφανώς,τουλάχιστον από μένα, ωστόσο το υ δεν θα πάψει ποτέ να ελέγχει την εξέλιξη αυτή δίνοντας άμεσα η έμμεσα το πράσινο φως.

Τέλος , όσο για το...

...δεν έχω κάνει στατιστικές, αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως εγώ είμαι "σπάνιο" είδος... 

 

You are ONE of a kind and I love you...  

 

!!!!!!!!!!!!!!!
Πόσο αναγκαίο είναι να αναφέρονται κατά καιρους αυτά!!!

 

Iσχύει σε σαφώς κλειστά συστήματα και σε σαφώς ορισμένα πεδία...
Σε αυτή την περίπτωση η αλήθεια είναι μία και ο μπακλαβάς γωνία!

Θα συνεχίσω αναλυτικότερα σε λίγο...

 

Όπως αναφέρω και στο αρχικό μου post, μετά από μια συζήτηση που εξέθεσα τις απόψεις μου σε κάποιον που έχει κυριαρχικες τάσεις και αντέδρασε, σκέφτηκα να πάρω τη γνώμη περισσότερων που σχετίζονται με το bdsm.

 

Εντάξει, γενικά μιλήσαμε, δεν καλύψαμε και τα "σπάνια πουλιά"    

Οσο για τα υπόλοιπα, εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω γιατί τα όρια της υ θεσμίζουν πλαίσιο. Ας πούμε, το όριο ταχύτητας του αυτοκινήτου μου σύμφωνα με το κοντέρ είναι 260 (εργοστασιακό) - αλλά αυτό δεν μου ορίζει πλαίσιο του πού θα πάω, τί θα κάνω κλπ.με το αυτοκίνητό μου.

Τί όρια έχουμε κατά νου; Πλήρη; Και από πάνω, και από κάτω, και από αριστερά και από δεξιά; Αν εννοούμε κάτι τέτοιο, τότε η υ έχει όντως ορίσει πλαίσιο ("θα κάνεις αυτό, αλλά όχι εκείνο") και αν ο Κ το δεχτεί, καλή του τύχη (θυμηθείτε: είμαστε ακόμη στα introductions, καμμία ευθύνη δεν έχει ανταλλαγεί σε κανένα από τα επίπεδα που αναφέρονται σε άλλο νήμα που προτάθηκε ήδη).

Και τί Κ έχουμε κατά νου; που κυνηγάει το Απόλυτο; Τον τσακ νόρις; Νομίζω πως ένας Κ που δεν έχει ακόμη συβιβαστεί με το ότι δεν θα έχει το Απόλυτο, έχει σοβαρότερα προβλήματα από μια υ που δεν μπορεί να του το προσφέρει.

Ασε που δεν προσέξατε την συμπλήρωση που έκανα. Παραγνωρίζετε ότι και ο Κ μπορεί να έχει όρια, δεν είναι ο Κ μια μηχανή για όλα τα βίτσια. Και την ώρα που συζητούνται τα όρια, πριν αρχίσει η σχέση, μπορεί να τα εκθέσει. Γιατί να μην ορίζει αυτός λοιπόν το πλαίσιο, όταν βάζει τα όριά του, αλλά να το ορίζει η υ όταν βάζει τα δικά της;

Το πλαίσιο που θα προκύψει για τη σχέση, λέω εγώ, θα είναι το αποτέλεσμα της επεξεργασίας από τον Κ, όλων αυτών των θεμάτων. Εφ΄ όσον δεχτεί να αναλάβει την υ. Οχι εφ΄όσον η υ αποφασίσει να του αναθέσει τον εαυτό της  

Ομως σας καταλαβαίνω, καταλαβαίνω τι λέτε εσείς που υποστηρίζετε και αποδέχεστε, άντρες και γυναίκες, ότι τελικά η υ έχει το πάνω χέρι, και εδώ το φύλο παίζει ρόλο. Δεν είστε τρελοί, κι εγώ βλέπω τριγύρω μου τί γίνεται.

Στα οκτώ χρόνια που είμαι στο φόρουμ έχω δει πάμπολες μορφές γυναικείας υποταγής: τη σκλάβα που δε χαρίζεται, την υποτακτική ατίθασο άτι, την υποτακτική άβουλη αλλά θρασύτατη γίδα, την υποτακτική που εκπαιδεύεται για να γκρεμίσει νομοτελιακά τον Δάσκαλο, ακόμη και διαφημίσεις ουίσκι (η αξία του ηττημένου ορίζει την αξία του νικητή) και διάφορα παρεμφερή από την κάθε μια που έμαθε ότι πρέπει να πάρει τα υψηλότερα ανταλλάγματα για το "πολυτιμενούλι" της. Και έχω δει, όπως σε αυτό το νήμα, κυρίως την αναπαραγωγή της δεκαετίας του 50, με την υπόγεια και ύπουλη μητριαρχία, που παραδόθηκε από μάνα σε κόρη, με λίγο φτιασίδωμα αλλά -φευ- χωρίς το χιούμορ της ηθογραφίας στις ελληνικές ταινίες του 60. Σε καθε δεύτερο νήμα περίπου, ολα τα χρόνια που μαι εδω, (τωρα πια σχεδόν σε κάθε νήμα) παίζει μπροστά στα μάτια μου, "Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός" σε λούπα. Με άθλια διανομή.

Αλλά αυτή η ελληνική (και σε κάποιο βαθμό μεσογειακή) ιδιομορφία, δεν μπορεί να γίνει μπούσουλας του βδσμ. Να πάρει και σφραγίδα "καλής πρακτικής".

Να διευκρινίσω, επειδή δεν έτυχε να έχω τέτοια οικογενειακή κληρονομιά ότι, ως προς τα δικά μου όρια, είναι όλα αισθητικής τάξης, για όλους τους τομείς που αναφέρετε, και άλλους, και δεν χρειάστηκε ποτέ να τα απαριθμήσω. Μεγαλώνοντας, πρόσεχα να έχω απέναντί μου ένα Πρόσωπο παρόμοιας και συμβατής αισθητικής, και αυτό ήταν αρκετό.

 

Βρε σύ, τι δουλειά έχουν τώρα τ 'αυτοκίνητα; Και τι πα να πεί πλήρη όρια; Αν το υ πεί οτι η κάθε Κυριακή βρέξει χιονίσει θα είναι αφιερωμένη στην οικογένεια του για τους χ ,ψ,ζ λόγους δεν θέτει όριο ;Δεν διαμορφώνει πλαίσιο; Αν αρνηθεί να προσαρμόσει τις στυλιστικές του επιλογές στα γούστα του Κ ,εν όλω η εν μέρει και εν πάσει περιπτώσει ξεκαθαρίσει οτι δεν θα δεχτεί καψόνια και ακρότητες τύπου ντύνομαι- Καραγκούνα- και -πάω -στο- περίπτερο- να- σου- πάρω- τσιγάρα, για να δανειστώ ένα παράδειγμα που κάπου είχε θέσει πρόσφατα η Θρυαλλις, δεν θέτει όριο; Δεν ορίζει πλαίσιο ;

Εδώ θα συμφωνήσω απολύτως. Απλά ίσως εγώ να μη χρησιμοποιούσα το όρο "οριο" για το Κ αλλά τον όρο "απαίτηση".
Το πλαίσιο συνδιαμορφώνεται , δεν νομίζω πως ισχυρίστηκε κανείς πως το διαμορφώνει το υ και βεβαίως το δικαίωμα της επιλογής και αποδοχής είναι αμοιβαίο.
Αλλά έχουμε καταλήξει νομίζω να συζητούμε τα αυτονόητα.

 

K vs Y Jelly

 

Είτε το υ είναι ύπανδρο είτε ελεύθερο, το Κ θα αποφασίζει έαν και πότε θα το γαμεί. Στην πρώτη περίπτωση απλώς το Κ θα λάβει υπ' όψιν του ότι το υ την Κυριακή τρώει με την οικογένειά του και Κυριακές δεν θα το γαμεί. Είτε είναι το υ ύπανδρο είτε ελεύθερο, το Κ θα αποφασίζει έαν και πότε θα το συναντά, πού και με ποιο τρόπο, στην πρώτη περίπτωση απλώς το Κ θα λάβει υπόψιν του ότι το υ τις Κυριακές συντρώγει μετά της οικογενείας του. Αν το υ αρνηθεί να προσαρμόσει τις στυλίστικες επλογές του στα πλαίσια της αρχικής γνωριμίας, το Κ θσ αποφασίσει αν θα το αναλάβει ή όχι και αν θα κυκλοφορεί μαζί Του ή θα κυκλοφορεί μόνο του, ντυμένο όπως γουστάρει και δε πα να κόψει και το σβέρκο του. ΔΕΝ υφίσταται συνδιαμόρφωση πλαισίου της μ ε τ α ξ ύ τους σχέσης. Αντιστοιχώ ως εξής και αυθαίρετα για την καλύτερη κατανόηση: Το να είναι παντρεμένο το υ αντιστοιχεί το υ να είναι εκατόν πενήντα κιλά. Υποθέτω ότι το Κ δεν θα του πεί να πάνε παρέα ορειβασία στο Έβερεστ. Αλλά το αν θα πάνε μια βόλτα αυτό το αποφασίζει το Κ. ΔΕΝ συνδιαμορφώνει με το υ. Κάνεις το λάθος να θεωρείς το όριο μέρος του πλαισίου. Το όριο είναι μέρος του 'υλικού", δηλαδή του υ. Αν ο Κ αποδεχθεί αυτό το 'υλικό', με αυτό θα δουλέψει και θα σχεδιάσει το πλαίσιό Του. Συνδιαμόρφωση πλαισίου σημαίνει συμμετρία δύο διαφορετικών ρόλων. Αυτό δεν είναι βδσμ. Είναι κίνκυ βανίλα στην καλύτερη και γάμος της δεκαετίας του 50 στην χειρότερη.

 

Τσου.
Ο,τι όριο η προϋπόθεση, που ο Κ "θα λάβει υπ' όψιν του" στον "σχεδιασμό του πλαισίου Του" και είναι "υλικό" υ , δεν είναι ταυτόχρονα και δομικό συστατικό του πλαισίου; Ο Κ γαμεί οπως θέλει (έστω, λέμε τώρα...), όχι ομως όποτε θέλει, την Κυριακή έχει απαγορευτικό, ΔΕΝ το έθεσε το Κ ,το έθεσε το υ και οχι απο καπρίτσιο, και ο κ φρονίμως και λογικά σκεπτόμενος το απεδέχθη , παρολο που αυτός τις Κυριακές αμα δεν παίζει ο Θρυλος στο τηγάνι θα γυρνάει δεξιά κι αριστερά σαν αδέσποτο, το πλαισιο λοιπόν στο σημείο που καθορίζει κάθε πότε γαμιόμαστε ποιός το έχει διαμορφώσει;

 

Nαι, του πλαισίου που έ φ τ ι α ξ ε ο Κ, όταν δέχτηκε το όριο. Το γιατί δέχτηκε το οποιοδήποτε όριο, μπορεί να το πει μόνο ο ίδιος αλλά η ιδέα ότι δεν το έκανε επειδή εξυπηρετούσε εκείνον σε κάτι, παρά το έκανε για τα μάτια της υποτακτικής του είναι εξωβδσμική, αν όχι παρανοϊκή.

Και από πού γνωρίζoυμε τί κάνει την Κυριακή το βράδυ το Κ όταν δεν παίζει ο θρύλος.... Μπορεί εκείνη την ώρα να κουτουπώνει τον/την επίσημο/η σύντροφο του υ, που πήγε δήθεν στην άρρωστη θεία για επίσκεψη. Πολλές βεβαιότητες έχεις, που όλες ξεκινάνε από το ότι το υ κάνει κουμάντο.  

Πές αλήθεια, δεν ψηφίζεις ακόμη Σύριζα ε; που πιστεύει ότι τα 'όχι' γίνονται 'ναι' και ότι ο υποταγμένος συνδιαμορφώνει το πλαίσιο και καταβάθος κινεί τα νήματα.....