Κ vs Υ

Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, μιλάμε για το σούπερ bi Κ που γαμεί και το υ και τον επίσημό σύντροφο του υ, και ποιος πήγε δήθεν στην άρρωστη θεία για επίσκεψη τελικά, ο σύντροφος, όπως δηλώνει η χρήση του κόμματος, ή το υ?
Εκεί λίγο σε έχασα, ομολογώ.

 

Ορθώς διαβάςατε το κόμμα. Καλώς το χάσατε. Γιατί έτσι απάντησα στον @underherfeet, δηλαδή παράλογα και εν εδει χιούμορ στην πεποίθηση του οτι το Κ του ύπανδρου υ τις Κυριακές που δεν παίζει ο θρύλος θα γυρνάει σαν αδέσποτο και άρα εν τέλει, ποιος καθορίζει το ποτε θα γαμάει το Κ.

 

Υπάρχει μια μαύρη τρύπα συμπαντικών διαστάσεων σε αυτό το νήμα, ότι λείπει ο ορισμός της Κυριαρχίας.

Αλλιώς, το ερώτημα είναι η γνωστή "Dιαλεκτική του Αφέντη και του Δούλου" του Χέγκελ, περί το 1800 το έθεσε. Αλλά για να το προσεγγίσει κανείς, και επιδέχεται πολλές προσεγγίσεις, πρέπει να προσδιορίσει πώς εννοεί την Κυριαρχία και σε ποιο πλαίσιο την βάζει.

Αυτό προσπαθείτε να κάνετε έμμεσα, προσδιορίζοντας ποιος θέτει τα όρια και ποια είναι τα όρια, χωρίς πάλι να έχετε προσδιορίσει αν με την έννοια "όρια" εννοείτε το ίδιο πράγμα όλοι και σε ποιο πλαίσιο ορίζονται και αυτά, από τι επηρεάζονται και αν τελικά η ύπαρξή τους, που θεωρείτε εκ των ουκ άνευ, είναι υπέρ της επίτευξης των ζητουμενων από μια σαδομαζοχιστική αλληλεπίδραση ή όχι.

Αλλά τα όρια δεν είναι το πλαίσιο Κυριαρχίας και όποιος θέλει να προβληματιστεί περί Κυριαρχίας για να πιάσει το ερώτημα της @smelly_cat ας περάσει από δύο νήματα
https://www.greekbdsmcommunity.com/...bdsm-Η-Κυριαρχία-και-τα-μασκαρέματα-της.7677/
και το άλλο https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Σαδισμός-υπό-όρους.15360/

 

Το λοιπόν, ένα άτομο Κ ή υ κι έν' άλλο άτομο Κ ή υ ( μπορεί και περισσότερα, το καθένα με τις σκέψεις, τις αντιλήψεις και τα θέλω ή τις ανάγκες του ) συναντούνται, - υποθετικά - συνδιαλέγονται, αποφασίζουν να δημιουργήσουν μαζί κάτι ( για όσο καιρό κρατήσει ). Ο/η ένας/μια - ξανά υποθετικά - εκδήλωσε τα "ενδιαφέροντα" του/της και τα όρια του/της, το ίδιο έκανε και ο/η άλλος/η και δεν έριξαν "άκυρο" ο/η ένας στον/στην άλλο/η. Αυτοί οι δυο ή περισσότεροι/ες έχουν - ξανά υποθετικά τρις - ξεκάθαρη στο μυαλό τους την σεξουαλική τους φύση, το τι θα ήθελαν και τι δεν θα ήθελαν και τέλος τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που θα πήγαζαν απ' το είδος της σχέσεως, που θα προσπαθούσαν να χτίσουν ( Όρια, κανόνες, πρωτόκολλα, χρόνοι και όλα τα επιμέρους πιθανά και πιθανολογούμενα στοιχεία ).
Η "διαπραγμάτευση" τελείωσε, είμαστε πια στο πεδίο του βιώματος ( έστω και εμβρυακού ) ανάμεσα στους δυο ή περισσότερους. Υπάρχει εκείνος/η που έχει τον ρόλο του/της Κ κι εκείνος/η που έχει τον ρόλο του/της υ. Ο/η Κ - υποθετικά τετράκις - άκουσε και επεξεργάστηκε όλα τα στοιχεία που είχε τοποθετήσει στο τραπέζι ο/η υ ( το ίδιο είχε κάνει και ο/η υ ) και πορεύεται αναλόγως. Τουτέστιν, αποφασίζει να τα σεβαστεί/εισακούσει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, ή απλούστατα να τα παραβλέψει τελείως και να κάνει του κεφαλιού του/της. Αποτέλεσμα? Στην πρώτη περίπτωση να καλύπτονται και οι δυο ή ο/η Κ να "ζοριστεί", μέχρι να δώσει τέρμα στη σχέση τους. Στην δεύτερη περίπτωση, το υ να καμφθεί τελείως στη θέληση του/της Κ ή να "ζοριστεί" μέχρι να δώσει τέρμα στη σχέση τους.

Για μένα τα πράγματα είναι απλούστατα και δίχως να το παίζω Πιλάτος, έχουν όλοι/ες δίκιο. Αφού στο τέλος ο καθένας/καθεμία τ' όποιο D/s το ζει με τον εαυτό του/της και τον/την/τους πιθανό/η/ους/ες παρτενέρ του/της. Αν το ζει, όποτε το ζει και πως το αντιλαμβάνεται στην θεωρία ή στην πράξη είναι δικό του/της ζήτημα. Αν θέλει ν' ακούσει και τις γνώμες των άλλων επί του θέματος κι αυτό παραμένει δικό του/της ζήτημα.
Αν το μόνο που θα ήθελε, θα ήταν εκείνο του να δώσει αέρα στις φωνητικές χορδές του/της ( στην προκειμένη στα δάχτυλα ), ξανά μανά δικό του/της ζήτημα. Αν περιμένει ηχώ/νομιμοποίηση των σκέψεων του/της ή τυφλοσούρτες για κάτι που στο τέλος θ' αφορούσε μόνο εκείνον/η ( γιατί βρε αδερφέ, μπορεί να μην εμπιστεύεται την προσωπική του/της κρίση ή απλά να τα θέλει μασημένα και τοποθετημένα στο "στοματάκι" του/της ) ξανά μανά-μανά ξανά δικό του/της ζήτημα και αυτό. Τόσο η όποια επιτυχία, όσο και η όποια αποτυχία είναι τελείως προσωπικά μας ζητήματα.
Όπως είναι δικό μας θέμα οι επιλογές μας και δικό μας θέμα οι συνέπειες τους.

Καλή σας μέρα και μια γνώμη σας αφήνω ( ποτέ συμβουλή ), ίσως κάποια πράγματα θα ήταν καλύτερο αν τα παίρναμε πιο χαλαρά. Όπως και να τους δίναμε την σωστή τους διάσταση.
Τα υποκατάστατα πιθανότατα δεν έχουν την ίδια αξία με τ' αυθεντικά και σίγουρα τα φαρμακεία δεν πουλούν σφουγγαρίστρες.
Ένα Forum είναι κάτι τ' αυθεντικό μέχρι ενός σημείου και δεν νομίζω ότι χρειάζεται ν' αναλύσω περισσότερο την τελευταία περίοδο.  

 

Nα'μαστε πάλι εδώ Ανδρ,... εεεεεε @elfcat ,  (για λίγο, ελπίζω)

1.Φτιάνω εγω σενάρια ,αλλά φτιάνεις κι εσύ...στο δικό μου δεν είναι ύπανδρο το υ, ούτε πάει να δει την άρρωστη θεία, πάει κάθε Κυριακή να δεί τον μπαμπά ΤΟΥ (ή τη μαμά ΤΟΥ) που πολύ τους έχει αδυναμία και τους αγαπάει και τους θαυμάζει παιδιόθεν , τι να κάνουμε, Οιδιπόδεια είν αυτά, τα κουβαλάνε μερικά υ μέχρι τον τάφο και κανένα Κ δεν μπορεί να τα ξεριζώσει κι αν επιχειρήσει θα πάει απο κεί που΄ρθε.
Αν λοιπόν το Κ δεχτεί να αναλάβει το υ θα πρέπει να να συμπεριλάβει την απαίτηση του υ στο πλάνο Του ( Του θες;... Του!, ας μην του αμαυρώσουμε το κυριαρχιλίκι ). Στο βαθμό όμως που περικλείει μέσα "υλικό" του υ μου δίνει εμένα το δικαίωμα να ισχυρίζομαι πως ουσιαστικά είναι αποτέλεσμα συνδημιουργίας. Πιο λιανά δεν μπορώ να το κάνω.
2. Καμμία βεβαιότητα δεν έχω πως το υ κάνει κουμάντο. Ουδέποτε το ισχυρίστηκα ούτε το υπενόησα. Αυτό που ισχυρίζομαι είναι οτι το υ συμμετέχει στην διαμόρφωση του αρχικού πλαίσιου της σχέσης και ασκεί (τουλάχιστον) εσωτερικό έλεγχο στην εξέλιξή της κρίνει δλδ την κυριαρχια του Κ κι αμα του αρέσει , κάθεται και κυριαρχείται ετι περαιτέρω, αμα δεν του αρέσει όμως τσινάει.
3.Φευ, είμαι κοψοχέρης (του Γενάρη, τον Σεπτέμβρη το είχα δεί το κακό, με δρασκελιές να πλησιάζει).Τώρα λέω να μπαρκάρω στο καραβάκι της Ζωής μπας και πλεύσω κάποια στιγμή προς την ελευθερία. 

υ.γ χαλαρά,@Tenebra_Silente ,πολύ χαλαρά... 

 

Μόνο με την Ζωή μου τα χάλασες βρε μπαγάσα @underherfeet αλλά τι να πω, σε συμπαθώ πολύ όπως πάντα. Άσε που δεν θα είχα να σου προτείνω και κάτι άλλο. Χαλαρά και σ' αυτό ( τουλάχιστον φαινομενικά )  

 

Καλά , μην το παίρνεις και μετρητοίς , λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα...και να γεμίζει το πόστ!. 

 

Ως μόνιμη επωδό σε αυτό και κατά καιρούς ανάλογα μεγαλειώδη νήματα δεν μπορώ παρά να συνεισφέρω το "θέλει η συνήθεια να κρυφτεί, το δήθεν δεν την αφήνει", ως σχόλιο στην επίγευση που μού δημιουργούν.
Απολαμβάνω βέβαια το καθέδρας κατινάζ του υπερυψωμένου φρυδιού σε μανταμσουσουδίστικη παραλλαγή σε ατμόσφαιρα μυρωδάτης ξινομιζίθρας του επιβιωτικού γκρουπούσκουλου.
Και νοσταλγώ τα σχόλια του μεγαποδολάγνου to make my day..!

ΥΓ:
Ερώτηση:
Φοράει η Λαγκάρντ ζαρτιέρες..?
Απάντηση:
Ούτε η Βελκουλέσκου...

 

Ουφ, για μια στιγμή ειλικρινά με τρόμαξες χαχαχα...Μην ανησυχείς, το νήμα έχει ακόμη πολύ "δόξα" χαχαχα. Ένα μ' εντυπωσιάζει - και καλά, έτσι το (ξανά)γράφω -, το πως αρκετοί μη Κ ( αλλά ούτε και υ ), βρίσκουν σε νήματα του είδους την ευκαιρία να τα "χώσουν"
στα κακόμοιρα τα δηλωμένα Καππάκια ( κακόμοιρα τρόπος του λέγειν ), "αληθινά" ή "γιαλαντζί". Αφού είναι τόσο εύκολο να είναι κάποιος Κ ( ή κ ), αφού είναι μόνο θέμα ετικέτας. Ας κοτσάρουν μια και κείνοι και ας χαρούν τον Καπποπαράδεισο   

Υ.Γ.

Τις - για μένα - μαλακίες περί ατελείωτων ευθυνών του Κ ( ακόμη και για τα γαστρεντερικά της υ ), τις - πάντα για μένα - παπαριές περί βελτίωσης,
Τα περί Θεός Κ που του πρέπει λατρεία, Κεφαλαία και προδέρμ αλλά όταν το υ "ξεκαυλώσει" τι release και μπαρμπουτσαλease ( γαμώ τις κυριαρχίες και υποταγές δηλαδή. Ξέχναγα, οι βουδουσουμιάρες αδερφούλες τους είναι κάτι άλλο ), τις αφήνω στην άκρη.
Αν η μηχανή ή τ' αυτοκίνητο ξεπεζεύονται σαν τ' άλογα, θα πρότεινα ένα καλό ξεκαβαλίκεμα σε αρκετούς/ες από μας, τόσο Κ ή κ, όσο και υ ή Υ. Σε μένα πάντως αυτά τα Κ και τα Υ κάνουν σαν χρωμοσώματα χαχα  

Γαμιόσανται/μπουφλιαζόσανται/ξεφτιλιζόσανται/εντολιαζόσανται/κουτουλού κουτουλού για σας φίνα?
Δηλαδή, "αγαπάτε" με κείνον/η/ους/ες που είστε μαζί σε ότι πλαίσιο/κουβαρίστρα/πείτε το όπως θέλετε, έχετε φτιάξει?
Ας μην το λέει bdsm κανείς άλλος/η πέρ' από σας. Εκτός και αν είστε ονοματολάγνοι/ες, σε κείνη την περίπτωση πάσο.  

 

Κυρίες, κύριοι, αγαπητοί ομοφυλόφιλοι, αγαπητή νηματοθέτρια @smelly_cat , σύνκαύλοι και σύνκαυλες, ουρολάγνοι, σκατολάγνοι και λοιποί συγγενείς.

Ο Κώστας Αρχιδόπουλος τα πίνει ένα βράδυ στα μπαρ πέριξ του κέντρου των Αθηνών διασκεδάζοντας με ήχους έντονης χορευτικής μουσικής.

Απέναντι του διασκεδάζει η Μαρία Μουνίδου. Λυγερή, μοντέρνα, ερωτική λικνίζει τον τουρλωτό κώλο της στους ήχους της μουσικής κάνοντας το τοπίο να μεγαλώνει.

Ο Κώστας Αρχιδόπουλος θαυμάζει την εξαίσια ομορφιά της, το βαθύ ντεκολτέ της, τις πρησμένες ρώγες της, τα μακριά της πόδια, το λάγνο βλέμμα της και τα πολλά υποσχόμενα κατακόκκινα χείλη της.

Τα βλέμματα τους συναντιόνται. Τα χαμόγελα προκλητικά. Οι ανάσες βαραίνουν. Η στύση του Κώστα Αρχιδόπουλου τον παίρνει τηλέφωνο για να του πει πως έχει ανάγκη να εκτονωθεί. Το υγρό μουνί της Μαρίας Μουνίδου της στέλνει e-mail για να της υπενθυμίσει πως είναι αγάμητο δυο μήνες.

Ο Κώστας Αρχιδόπουλος πλησιάζει λικνιζόμενος την ήδη λικνίζουσα Μαρία Μουνίδου. Οι πρώτες συστάσεις, τα πρώτα γελάκια και οι ανάσες βαραίνουν, οι γλώσσες συναντιούνται, τα κορμιά ενώνονται και τρίβονται κάτω από τα περιττά ρούχα. Το γλέντι ανάβει. Ο ένας προκαλεί τον άλλον, ο ένας προσκαλεί τον άλλον. Ξημερώματα. Στο σπίτι της Μαρίας Μουνίδου γίνεται το έλα να δεις. Βογγητά, ουρλιαχτά, «τι μωρό είσαι εσύ» «πήδα με γαμιά μου» «ρούφα τον μωρή ψώλα» «γλύψε με καριόλη», «Τι καύλα που είσαι μωρό μου», ανάσες, ιδρώτες, η Μαρία Μουνίδου από πάνω, η Μαρία Μουνίδου από κάτω, η Μαρία Μουνίδου στα τέσσερα, στα πλάγια, στα πατώματα, στο μπάνιο, στο σαλόνι, στην κουζίνα. Ξημέρωσε για τα καλά και το ζευγάρι κοιμάται αποκαμωμένο από την ολονύκτια καύλα. Μεσημέρι. Το ζευγάρι ξυπνά, αγκαλίτσες, φιλάκια, καφέ μαζί, για φαγητό μαζί, το βράδυ μαζί, την επομένη μαζί, τον άλλον μήνα μαζί, σε έξι μήνες μαζί. Όρκοι. Αγαπούλες, ζουζουνιές, γαμήσια, τσιμπούκια, πισωκολλητά, μπροστοκολλητά, πλαγιοκολλητά.

Στον έβδομο μήνα ο Κώστας Αρχιδόπουλος είναι εσώκλειστος και αραχτός στον καναπέ της Μαρίας Μουνίδου βλέπει ποδόσφαιρο και πίνει μπύρες ενώ η Μαρία Μουνίδου με χαρά του ετοιμάζει την αγαπημένη του μακαρονάδα. «Την μακαρονάδα του μωρού της». Τον δέκατο πέμπτο μήνα στις μπύρες έχουν προστεθεί δυο τρεις πίτσες και δυο τρεις φίλοι βλέποντας την ομαδάρα ενώ στην κουζίνα η Μαρία Μουνίδου αγανακτεί πλέον από το μαγείρεμα, από τα πιάτα που δεν λένε να μην εμφανίζονται συνεχώς στον νεροχύτη και από την επί μια εβδομάδα αγαμίας γιατί ο Κώστας Αρχιδόπουλος πήζει στη δουλειά και το βράδυ ξεκουράζεται στο facebook. Οι φίλοι φεύγουν και η Μαρία Μουνίδου ξεσπά. «δεν με υπολογίζεις» «μόνο τον εαυτό σου σκέφτεσαι» «έχεις να με πηδήξεις πέντε μέρες» «έχω και εγώ δικαιώματα» «θέλω και εγώ να ξεκουραστώ» και δώσε μούτρα και δώσε γκρίνια, και δώσε ο Κώστας Αρχιδόπουλος να τρέχει πίσω της «ρε μωρό μου εγώ σε αγαπάω» «ρε μωρό μου κουραζομαι» «ρε μωρό μου….» και δώσε μούτρα και δώσε παρακάλια, και δώσε μούτρα και δώσε παρακάλια και ούπς!!! ένα καλό γαμήσι τα λύνει όλα.

Στον εικοστό πέμπτο μήνα η Μαρία Μουνίδου συνεχίζει να πλένει πιάτα και ο Κώστας Αρχιδόπουλος συνεχίζει να ξύνει τα αρχίδια του στο fecebook. Στη ζωή τους όμως έχουν μπει πλέον οι φαντασιώσεις. Έχουν γεμίσει το σπίτι ό,τι πλαστικούρα πουλάει ο καπιταλισμός για να ηδονίζονται τα αγαπημένα ζευγαράκια. Η σεξουαλική τους ζωή έχει πάρει μια άλλη νότα.

Στον τριακοστό όγδοο μήνα ο Κώστας Αρχιδόπουλος και η Μαρία Μουνίδου έχουν κοινούς φίλους, κοινή ζωή, κοινά όνειρα. Όλα κοινά. Και μια κοινή συνήθεια. Πλακώνονται με το παραμικρό και για το παραμικρό. Πλακώνονται και γαμιούνται, γαμιούνται και πλακώνονται. Σαν δυο θηρία που το ένα θέλει να επιβληθεί στο άλλο.

Ο Κώστας Αρχιδόπουλος και η Μαρία Μουνίδου δεν έχουν προκαθορισμένους ρόλους, δεν έχουν κάνει καταμερισμό των καθημερινών αναγκών τους, δεν έχουν αποφασίσει από κοινού σε ποια καθημερινά πράγματα έχει ο ένας την ευθύνη και σε ποια ο άλλος. Χάος. Ανασφάλειες, ασάφεια, ακαθόριστη πλεύση.

Αυτό αγαπητή νηματοθέτρια που μόλις διάβασες μπορείς από εδώ και πέρα μπορείς να το αποκαλείς και vanilla.

Τώρα αν στην εν λόγω ερωτική σχέση προσθέσουμε και μια kinky σάλτσα στις σεξουαλικές στιγμές του ζευγαριού θα προκύψει η εξής σχέση.

Ο Κώστας Αρχιδόπουλος επάνω στα ντουζένια του σφαλιαρίζει την Μαρία Μουνίδου. Η καυλιάρα Μαρία Μουνίδου αναστενάζει. Θέλει φάπες. Θέλει ξεφτίλισμα. Θέλει τον άντρα Αφέντη. Και ψάχνεται. Και ανακαλύπτει κάπου πως υπάρχει κάτι που το λένε bdsm. Και ενημερώνεται. Και φρικάρει. Και θέλει. Και δεν θέλει. Και γίνεται μουσκίδι. Και μαλακίζεται λυσσασμένα. Και θέλει τον Κώστα Αρχιδόπουλο Αφέντη της.

Αλλά όλα αυτά τα πλαίσια και οι κανόνες βρε παιδί μου είναι για κάτι δεινόσαυρους κολλημένους. Δεν το χωράει ο νους της πως δεν θα είναι ελεύθερη. Και το σκέφτεται.

Και τις έρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες. Αφού τα όρια τα βάζει η υποτακτική τότε η υποτακτική είναι το Αφεντικό, και το Αφεντικό είναι οι δούλος.

«Κοίτα ρε παιδί μου» λέει στον εαυτό της «τι δεν έχουν καταλάβει οι προφέσορες του bdsm τόσα χρόνια, πως το κουμάντο το κάνει η υποτακτική».

Αυτό είναι. Λύθηκε επιτέλους το άλυτο θέμα.

Χαρούμενη η Μαρία Μουνίδου ανακοινώνει στον Κώστα Αρχιδόπουλο το εξής: « βάζω τα όρια βάζεις την υποταγή σου σε εμένα, σκάσε και Κυριάρχησε τώρα αλλά μην κάνεις αυτό είναι όριο, μην μιλάς έτσι είναι όριο, μην κλάνεις δίπλα μου είναι όριο, μην τρως σκόρδο είναι όριο……»

Και όλα αυτά χωρίς πλαίσιο, χωρίς κανόνες, όλα χύμα στο κύμα. Σε κάθε ζόρι και ένα όριο. Όποτε και ό,τι της κατέβει στο κεφάλι της Μαρίας Μουνίδου είναι όριο.

Και που είναι το πρόβλημα; Πουθενά. Υποτακτική είναι η Μαρία Μουνίδου και η δουλειά της είναι να βάζει τα όρια.

Το παραπάνω αγαπητή νηματοθέτρια μπορείς να το αποκαλείς και vanillobdsm.

Πρόκειται για την αναθεωρητική πλευρά του bdsm που ο περήφανος λαός μας σοφά περιγράφει με την εξής φράση : «και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».

Αν όμως ο Κώστας Αρχιδόπουλος και η Μαρία Μουνίδου ήταν δυο εκ των καταπιεστικών κολλημένων που αναγινώσκουν καθημερινώς την «βίβλο» η ιστορία μας θα είχε κάπως έτσι.

Ο Κώστας Αρχιδόπουλος θα επικοινωνούσε την ανάγκη του να έχει μια σχέση ελέγχου και η Μαρία Μουνίδου επίσης θα έκανε το ίδιο . Μετά από αυτή την κοινή τους εξομολόγηση η Μαρία Μουνίδου με απόλυτη σαφήνεια θα καθόριζε τα όρια της.

«δεν θέλω σκατά, δεν θέλω κοψίματα, δεν θέλω αίματα, δεν παραδίδω ότι αφορά τη δουλειά μου….δεν….δεν….δεν» .

Ο Κώστας Αρχιδόπουλος με τη σειρά του θα εξέταζε αν τα όρια είναι συμβατά με την δική του ανάγκη, αν δηλαδή μπορεί εντός αυτών των ορίων να ασκήσει Κυριαρχία ή όχι και αν κατέληγε στην απόφαση πως επιθυμεί να ασκήσει Κυριαρχία θα έδινε με απόλυτη σαφήνεια το πλαίσιο που επιθυμεί να ακολουθήσει η υποτακτική του. Η Μαρία Μουνίδου θα εξέταζε το πλαίσιο και αν το θεωρούσε συμβατό θα ακολουθούσε με πίστη και αφοσίωση το πλαίσιο που όρισε ο Κυρίαρχος της.

Αν για παράδειγμα η Μαρία Μουνίδου έχει θέσει ως ‘όριο της να μην επεμβαίνει ο Κυρίαρχος της στην εργασία της αλλά δεν ‘εχει θέσει ως όριο την ορθοστασία αυτό δεν εμποδίζει σε τίποτε τον Κώστα Αρχιδόπουλο αν το επιθυμεί να της επιβάλλει τετράωρη ορθοστασία και μάλιστα στο ένα πόδι.

Το παραπάνω αγαπητή νηματοθέτρια μπορείς να το αποκαλείς και σχέση Κ/υ ή αλλιώς D/s με όρια.

Με τις υγείες σας…

Iagos

 

 

Πολλες λεξουλες παλι...Θα μπορουσες να γραψεις π.χ.
Vanilla: σχεση απαραδεκτη και τραγικη.
vanillobdsm: Χυμα στο κυμα, το μουνι σερνει καραβι.
Βdsm: εδω ειμαστε...Για παντα μαζι σ ενα ονερικο ταξιδι. Η Τελειοτητα. Το μουνι δεν σερνει καραβι, ο Αφεντης δεν ειναι δουλος.
Με τις υγειες σας....
Spartacus.

 

Συγγνώμη, λάθος μου και mea culpa, νόμιζα ότι μιλάμε για ενήλικα Κ και υ που πάνε να κάνουν σχέση Κ/υ - ενήλικα ηλικιακά και ψυχικά. Αν όμως θέλεις να το περιορίσουμε στην πλειονότητα του φόρουμ, κι εκεί ισχύουν αυτά που σου λέω.  

Βέβαια, τα άτομα που περιγράφεις, με τέτοιου βαθμού απαρέγκλιτο κόλλημα με τους γονείς νομίζω έχουν ήδη σχέση Κ/υ (με τους γονείς), οπότε την δεύτερη τί να την κάνουν; Ας κάνουν το βδσμ τους από Δευτέρα ως Σάββατο, τη δε ημέρα τη εβδόμη ας την αφιερώσουν στον Κύριο τον θεό τους..

Δεν χρειάζεται να το κάνεις πιο λιανά. Απλώς να διαβάσεις τί γράφεις. Για βοήθειά σου υπογράμμισα στο παραπάνω φράσεις που δεν έχουν κατά τη γνώμη μου να κάνουν με υποταγή, ούτε καν στο πρώτο υπόγειο, πόσο μάλλον στο πρώτο επίπεδο. Σημείωσε ότι ως χτες τη νύχτα τη λέξη "απαίτηση" την είχες για τον Κ, σήμερα τη χρησιμοποιείς και για το υ. (κακώς την είχες και για τον Κ: στην φάση της διαπραγμάτευσης, ο Κ δεν εχει καμμία απαίτηση, τα ενδιαφέροντα και τα όριά του παρουσιάζει. Μετά, αν γίνει σχέση, μπορεί να έχει απαιτήσεις).

Είναι τόσο δύσκολο να διαχωριστεί η φάση της διαπραγμάτευσης μιας Κ/υ σχέσης (με όρια, υποχρεώσεις κλπ. εκατέρωθεν) από την ίδια την Κ/υ σχέση όταν / αν έχει ξεκινήσει;

Να πω τώρα ότι γίνεται της μόδας, μετά την "παράδοση" να συνεχίζουμε να αυτο-ταιζόμαστε ότι συνεχίζεται μια διαρκής διαπραγμάτευση ή θα ακουστεί κάπως;    

Χτες το βράδυ επίσης, ίσως δεν το κατάλαβες, αλλά υποννοούσες ότι ένας Κ θα δεχτεί να αναλάβει εν γνώσει του ένα υ που έχει κλειδωμένες τις Κυριακές της (από σύζυγο, παιδιά, άρρωστη θεία, μάνα ρέιβερ κλπ.) και όχι μόνο δεν θα γαμεί αλλά δεν θα έχει τί να κάνει τις Κυριακές. Οτι δεν θα έχει προ-οικονομήσει, όταν δεχόταν να αναλάβει, ότι θα βρει κάτι άλλο ενδιαφέρον ή κάποιο άλλο πρόςωπο να ασκήσει την Κυριαρχία του, τις Κυριακές ή και γενικότερα. Αυτό, από πού προέκυψε αν όχι από την πεποίθηση ότι στην Κ/υ σχέση το κέντρο της σχέσης είναι ΤΟ υ;

Πιθανότατα δεν το καταλαβαίνεις, αλλά μιλάς για μια σχέση ι σ ο ρ ρ ο π η μ έ ν η ς (ίσως όχι ίσης, αλλά ισορροπημένης) ανταλλαγής ελέγχου. Χώρος σου και χώρος μου. Χρόνος σου και χρόνος μου. Δεν ξέρω γιατί αυτό θα το έλεγε κανείς Κ/υ.

Προσπάθησα να βοηθήσω, αλλά δεν μου εξήγησες όμως. Με την 150κιλη τί γίνεται; Αυτό το στοιχείο του υλικού της (όνομα και πράμα) συνδιαμορφώνει το πλαίσιο; Παίρνω αυτό το παράδειγμα γιατί 99% είναι επιλογή της (δεν υποθέτω ότι ήταν τόσα χρόνια δεμένη σε καρέκλα και την ταίζαν με το φτυάρι). Αφ ης στιγμής την ανέλαβε ο Κ της, δεν όρισε αυτός το πλαίσιο της σχέσης τους; Δεν έκανε τις επιλογες στο δ ι κ ό Τ ο υ πλάνο, για το αν του αρέσει έτσι όπως είναι, αν θα την αδυνατίσει ή αν θα κάνει εκδρομές στον Ολυμπο με άλλη - και όλα τα ενδιάμεσα;

Συζητάμε τα αυτονόητα όταν επισημαίνω ότι σχέση Κ/υ ΔΕΝ είναι ο ρομαντικός έρως, όπου ο ένας βυθίζεται στον άλλον και προσαρμόζεται στη ζωή του άλλου αλλά η άσκηση κυριαρχίας από το Κ στο υ για όσο και για όπως παίρνει απόλαυση;

Μπορεί καμμιά φορά να πρέπει να τα συζητάμε.

Και το "τσινάει" σημαίνει στο Σύριζαspeak "συνδιαμορφώνει το πλαίσιο";;;; Αμ τα λέω εγώ.....

Γιατί όχι; Η κατάρρευση των νοημάτων, προς όφελος της αφήγησης, μας προετοίμασε για έναν κόσμο όπου ακόμη και η υποβρύχια πλεύση θα είναι εφικτή