Κ vs Υ

Καλά.

 

Στην πλήρη υποταγή υπάρχει ελευθερία για εκείνους/εκείνες που η ανάγκη τους είναι να ζήσουν την πλήρη υποταγή... Που όταν δεν την ζουν δε νιώθουν σε αρμονία με τον εαυτό τους και αυτή η δυσαρμονία παράγει ανελευθερία... Αν όμως δεν είναι ούτε ανάγκη ούτε ζητούμενο η πλήρης υποταγή, είναι φυσικό και λογικό μία τέτοια σχέση που απαιτεί την πλήρη υποταγή να μην είναι μία σχέση στην οποία το άτομο να νιώθει ελεύθερο εφ' οσον ούτε την επιθυμεί ούτε τη χρειάζεται... Το πιο σημαντικό ερώτημα ίσως είναι εσύ ως άνθρωπος τι έχεις ανάγκη...

Και είναι φυσικά στην απόλυτη διακριτική σου ευχέρεια για το αν αυτό επιθυμείς να το κοινωνήσεις δημόσια για παραιτέρω συζήτηση ή όχι...

Όπως και να έχει ο δρόμος είναι μακρύς... Και της αποκάλυψης του εαυτού και των αναγκών του, και της αποδοχής τους και της τσιμεντοποίησής τους... Σου εύχομαι καλή δύναμη...

Α.

 

Κανεις μας δεν ειναι πραγματικα ελευθερος. Καθημερινα πρεπει να κανουμε καποιους συμβιβασμους με τους ανθρωπους με τους οποιους αλληλοεξαρτομαστε. Τι γινεται ομως με τον εσωτερικο κοσμο; Πιστευω οτι θα συμφωνησετε οτι ενας ανθρωπος ακομα και κλεισμενος μεσα σε μια φυλακη μπορει να ειναι ελευθερος. Ειναι αλυσοδεμενος αλλα αισθανεται ελευθερος. Γιατι; Γιατι η ελευθερια βρισκεται στο μυαλο. Και το μυαλο τι ειναι; Μας χρησιμευει μια χαρα να επικοινωνουμε, να μαγειρευουμε, να φτιαχνουμε ενα τραγουδι, να φτιαχνουμε ενα αυτοκινητο, να διαβαζουμε και πολλα ακομα. Περα ομως απο του πρακτικου θεματος ο νους ειναι ενα αχρηστο και ηλιθιο κατασκευασμα. Που θελει ολο να σε ταλαιπωρει. Με σκεψεις, ( παντα...μα παντα το παρελθον. ) με φοβο, με αναλυσεις, με επικρισεις, με εξαρτησεις, με αναγκες, με οργη, με αναμνησεις και χιλια δυο αλλα. Αυτο μπορειτε να το δειτε και στον εαυτο σας ο καθενας απο εσας. Απο την στιγμη που το αφηνουμε να μας κανεις κουμαντο ειμαστε χαμενοι. Εγω γραψει επανειλημμενα κατι αθλιοτητες του τυπου (   ) οτι η κυριαρχια δεν ειναι αγαπη. Εστω και με συναινεση. Πως μπορεις να αγαπας καποιον και να του καταστρεφεις την ατομικοτητα του; Δεν με ενδιαφερει εαν το θελει αυτη που εχω απεναντι μου. Εκτος κι αν ειναι ενας ειδους παιχνιδιου με την εννοια οτι δεν θα παρουμε τους ρολους μας πολυ στα σοβαρα. Δεν θα πνιγουμε στην θαλασσα τους. Απλως θα παρατηρουμε ολη αυτην την ροη ενεργειας και καυλας με παιχνιδιαρικο τροπο και χωρις να ειμαστε οι ρολοι. Λενε για τον Heath Ledger οτι ενας απο τους λογους για τους οποιους επαθε αυτο το τοξικο ατυχημα, με απιστευτη καταποση χημικων ουσιων και αντικαταθληπτικων, και στην ουσια του στερησε την ζωη, ηταν οτι ως joker δεν ερμηνευσε εναν ρολο αλλα ΗΤΑΝ ο ρολος. Τον επηρεασε βαθυτατα. Δεν απεχει και πολυ απο την πραγματικοτητα εαν δεις το πως παιζει στον Batman... Μια σχεση Κυριαρχιας και Υποταγης ειναι κι αυτη σχεση οπως ολες οι σχεσεις μας. Μην αυταπαταστε οτι ειναι κατι το τελειως διαφορετικο. Μην αυταπαταστε οτι ειστε ελευθεροι επειδη επιλεξατε ο ενας να ειναι Κ. και ο αλλος Υ. Ναι μπορει ολο αυτο να σε απελευθερωνει αλλα...τι γινεται οταν κοβεται με μαχαιρι μετα...; Υπαρχει θλιψη ετσι δεν ειναι...; Πονος...; Η κατα την διαρκεια εξαρτηση...; Επιθυμιες, αναγκες, ζηλιες...; Ναι; Και ΟΛΑ αυτα απο που πηγαζουν...; Απο το μυαλο ε; Ολη αυτη η συναισθηματικη σαβουρα ξεκιναει απο το κεφαλι και απλωνει τα βρωμικα χερια της μεσα μας. Και κρατσα-κρουτσα κρατσα-κρουτσα, σου τρωει τα σωθικα.  

 

Είναι εκεί   Εκεί ήταν πάντα, αλλά οι "θόρυβοι" δεν την άφηναν να φανεί.

 

Βρε συ, αυτο σου λέμε..είμαστε "προβληματικοί" μην μας κάνεις παρέα. Εγώ ξέρω πως δεν με αγαπάει επειδή /και ας είναι Κ μου, και δεν είναι Κ μου επειδή θέλω να με αγαπάει.

Ξέρω πως ντι/ες δεν σημαϊνει ελευθερία. Ούτε βανιλα είναι ελευθερία. Για εμένα, στο ντι/ες νοιώθω απλα πιο κοντά της. Όπως εσυ νοιώθεις, πιο κοντά της στο βανίλα.χουυυ κερσς; Γιατι τοοοοσοο δυσκολο;

Οσο για ρολους τοξικούς κτλ..τι να σου πω..αν είναι να με καταστρέψω θα το κανα είτε σε βανιλα ειτ σε ντι/ες είτε σε ο,τι. Προσωπικα καλυτερη μαχη δινω στη ντι/ες. Αλλος μπορει οχι!

Το "κακο" με εσένα είναι πως θεωρεις δεδομενα καποια πραγματα για το μπι ντι ες εμ, που κανεις ποτε δεν εχει πει (σοβαρος..) και ερχεσαι και εναντιωνεσαι σε αυτα με σθενος, χωρις κανεις μας να καταλαβαινει αν βλεπεις καποια "μαχη" η αν παλευεις μονος με τον εαυτο σου και πρεπει να σωπασουμε.

Τι κάνανε τελικα στον Δον Κιχωτη και κουλαρε;

 

Δε σ' αγαπάει;Και εσύ τον αγαπάς;  

 

Χαχαχαα γλυκουλιιι •*•.*•.^•.^•.^•

 

Δεν έχω πρόβλημα να κάνω με τον οποιοδήποτε παρέα. Αρκεί βέβαια μην διακατέχεται από φανατισμό. Συμφωνούμε και οι δύο ότι δεν υπάρχει ελευθερία είτε στον έναν χωρο είτε στο άλλο. Αν και δεν μ αρέσει να τους διαχωρίζω. Είναι η διπλή όψη του ίδιου νομίσματος. Δεν εναντιωνεμαι σε κανέναν. Δημοκρατία έχουμε και λέμε ο καθένας αυτά που λέμε. Δεν είμαι antibdsm αλλά είμαι κατά τις μασημένης τροφής και υπέρ της αναζήτησης ( δεν πολύ μ αρέσει κι αυτή η λέξη διότι η αλήθεια δεν είναι κάτι που μπορείς να την ψάξεις αλλά να την δεις στο εδώ και τώρα.) της προσωπικής αλήθειας για τον καθένα και της αλήθειας που είναι πέρα από διαμορφώσεις και πιστεύω. Μ αρέσει να δίνω τροφή για σκέψη. Εάν δεν το κάνω καλά αυτό είναι άλλο θέμα. Και όχι βέβαια κανείς δεν πρέπει σωπασει. Και βλέπεις ούτε και εγώ σωπαίνω. Όταν έχω κάτι να πω το λέω. Αλήθεια... Έχεις σκεφτεί ότι εξαρχής θα μπορούσα να βάλω ένα master status κάνοντας copy paste όλους τους κανόνες του bdsm; Και να το υποστήριζα με σθενος; Αντί κάθε φορά να λέω αυτά που λέω στα γραπτά μου απομακρυνοντας την κάθε Υποτακτικη και σκλάβα; Πόσο εύκολο θα ήταν το πρώτο ε; Αλλά έχω επιλέξει άλλο δρόμο και δεν δίνω δεκάρα. Anyway...see you.

 

τον πηδήσανε?

 

Άσχετο, αλλά μπορεί σε ελάχιστους να φανεί πολύ χρήσιμο:
Ούτε ένα στα εκατό άτομα σε αυτο που λέμε δυτικό πολιτισμό μπορεί να ξεχωρίσει/καταλάβει αυτό που λέμε δημοκρατία από τον κοινβουλευτισμό.
Η δημοκρατία αποτελεί αίτημα, διαρκώς προσεγγιζόμενο ζητούμενο, κοινοβουλευτισμός είναι μορφή διακυβέρνησης που έχει μια κάποια (μάλλον επιδερμική) σχέση με αυτό που αναζητούμε σε αυτό που λέμε δημοκρατία.
Δημοκρατία δεν έχουμε, δημοκρατία δεν ξέρουμε τι είναι, κυρίως διγιότι δεν τίθεται επί της ουσίας το ερώτημα περί του τι κατ΄ελάχιστον νοηματοδοτεί και κυρίως με ποια εργαλεία μπορεί να υλοποιήσει το νόημά της και τι σημαίνει αυτό και ποιες συνέπειες έχει.
Και του χρόνου!

 

Νομίζω καΙ οι δύο, η σχέση φαίνεται μονόπλευρη αλλά κατά βάθος δεν είναι

 

Some days μετά...
Εκτιμώ πως σε μερικούς που γουστάρουν έτσι στο χαλαρό, είναι πλέον σαφές τα γιατί και πώς των λεχθέντων εδώ.
Δεδομένου πως κάθε άτομο βλέπει το θέμα από το δικό του θεωρείο, γυρνώντας με το δικό του διαστημόπλοιο στην δική του τροχιά του γύρω από τον πλανήτη που ψάχνει να βρει και να νιώσει αυτά που θα το καλύπτουν, το τι θα καταφέρει να δει ή να εντοπίσει είναι λίγο ζόρικο.

Διγιότι..:
Δεν φτάνει που πρέπει να γυροφέρει τον πλανήτη ένα κάρο βόλτες, αλλάζει και φινιστρίνι από το οποίο κοιτάει...
Άσε που αλλιώς κοιτάει ο κάτοχος οποιουδήποτε στάτους και φορέας των δικών του αναγκών.
Για να μη βάλω στο παιχνίδι και τις όποιες προσδοκίες καθενού...

Και ακόμα χειρότερα, δεν φτάνει που ψιλοβλέπει (την τύφλα του?), μιλάει κιόλας...
Νισάφι πια...
Σιχτίρ...
(έτσι στο γενικό κι αόριστο)...