Λαϊκή

Μπήκα σε αυτό το forum το 2005. Πριν από αυτό για 3 χρόνια βολόδερνα στο mirc σπάνια με το ίδιο nick ή τον ίδιο προσανατολισμό. Ήθελα πρώτα να γνωρίσω τα άτομα πριν γίνω ένα από αυτά.

Ένα από τα πράγματα που με γοήτευαν και συνεχίζουν όπως και με απογοήτευαν και συνεχίζουν είναι η Λαϊκή αγορά των προσόντων που υπάρχει μόνιμα στις όποιες δικτυακές ή άλλης φύσεως συνάξεις μας.

Βρίσκεται ένας από εμάς σε μία πλατεία και κοιτάει τον κόσμο. Κάτω από τα συνηθισμένα ρούχα που φοράει και φοράνε όλοι οι άνθρωποι στην πλατεία αυτός φοράει ένα ροζ ολόσωμο καλσόν.

Νιώθει μόνος και θέλει παρέα αλλά φοβάται κιόλας να ανοιχθεί μήπως τον διώξουν από την πλατεία.

Καιρό μετά δεν είναι μόνος. Έχει βρει και άλλους δύο και πετάει στα σύννεφα από τον ενθουσιασμό του. Δεν είναι πια μόνος. Κάθονται σε ένα απόμερο παγκάκι, που έχει μία ροζ ρίγα από μαρκαδόρο πάνω του.

Λίγο καιρό μετά είναι δέκα. Είναι ικανοποιημένοι αλλά έχουν διαφωνίες για τις αποχρώσεις του ροζ.

Όχι πολύ καιρό μετά, έχουν μετακομίσει σε μία μικρή πλατεία που είναι μόνοι τους. Είναι κάπου εκατό. Έχουν στήσει πάγκους και διαφημίζουν τα ροζ ρούχα τους.

Ο καθένας από εμάς έχει γίνει πωλητής και ο καθένας από εμάς αγοραστής. Πλακωνόμαστε πυκνά συχνά για το ποιο είναι το καλύτερο ροζ.

Έχει την γλύκα του και κάποιες φορές είναι λειτουργικό.
Αλλά κάποιες φορές όταν σηκώνω το κεφάλι μου και κοιτάω γύρω μου.
Μας βλέπω να πουλάμε το ροζ ολόσωμο καλσόν μας...
Να αντλούμε ευχαρίστηση από αυτό...
Περισσότερη από όσο λαμβάνουμε, με το να το φοράμε...

 

Απάντηση: Λαϊκή

Στην ανθρώπινη φύση υπάρχουν κάποια πράγματα που δίνουν πολύ μεγαλύτερη απόλαυση από τη σεξουαλική ικανοποίηση.


Είμαστε όλοι λύκοι.
Τα status για το bdsm είναι απλά η προβιά (ή το «ροζ ολόσωμο καλσόν»)  

 

Απάντηση: Λαϊκή

Δεν εχεις αδικο,αν και η αυτοεπιβεβαιωση πρεπει να ερχεται μεσα απο τις πραξεις μας, μεσα απο την πραγματοποιηση των επιθυμιων μας με τον τροπο που εμεις θελουμε,
και οχι μεσω της ''εικονας'' που εισπραττουν οι υπολοιποι για εμας.
Το πλασαρισμα του εαυτου μας, διαδυκτιακα και κοινωνικα, δεν ειναι θεσφατο για τo αποτελεσμα που επιδιωκουμε, ουτε κορωνα στο κεφαλι μας.
Αντιθετως η ''μαχη'' δινεται face to face,εκει αντλειται η πραγματικη ευχαριστηση,εκει η αξια του ''ηττημενου'' δινει δοξα στον ''νικητη''.
Εκει, εχει αξια και η υστεροφημια του ''νικητη'', μεσα απο ξεκαθαρες εξηγησεις στο σωστο timing, και οχι μεσω διαδικτυου,αποψεων η'' φημων,οπου τις περισσοτερες φορες δεν αντικατοπτριζουν την πραγματικοτητα.


Αυτο το ροζ κουφετι καλσον ριχνει την αυτοπεποιθηση μου γαμωτο,προτιμω το ασπρο του τσολια η'' το κοκκινο του παθους 

 

Απάντηση: Λαϊκή

Όταν έφτασα στο "αλλά κάποιες φορές όταν σηκώνω το κεφάλι μου και κοιτάω γύρω μου", νόμιζα ότι θα έγραφες, "μας βλέπω να είμαστε μόνοι μας σε μια πλατεία κατά τον ίδιο τρόπο που κάποιος από εμάς ήταν μόνος του στην πρώτη πλατεία". Αλλά δεν έγραψες αυτό. Υποθέτω ότι στη δική μας πλατεία, την ξεκομμένη από τους άλλους, που όλοι φοράνε ρόζ καλσόν ίσως τα πράγματα να παραμορφωνονται, γιατί δεν υπάρχει τίποτε άλλο από ροζ καλσόν... Ποιος ξέρει...

 

Απάντηση: Λαϊκή

Αυτα τα ροζ ολοσωμα καλσον τα φορεμενα..προς πωληση..
Αλλα ξεχειλωμενα επιτηδες,χωρανε δυο απο τους πωλητες τους μεσα.
Αλλα,αγορασμενα με το ματι,πολυ στενα η πολυ φαρδια,δεν ταιριαξαν ποτε στους πωλητες τους.
Αλλα ειναι φτηνιαρικες μαιμουδες μιας χρησεως.
Αλλα πουλιουνται μαζικα,φασον απο τη συνοικιακη βιοτεχνια του πωλητη.
Αλλα πουλιουνται για την ποιοτητα μια και αντεξαν στο χρονο.
Ειναι και μερικα που δεν πουλιουνται.Απλα εκτθιθενται στον παγκο.
Εχοντας παρει σαν γαντι το σχημα του σωματος του πωλητη.Ποτισμενα απο τη μυρωδια του.Μηπως και κανας μερακλης φετιχιστης τα παρει στα χερια του,τα διαβασει με τα δαχτυλα σαν ναναι γραφη Braille,χωσει τη μουρη του μεσα,σαν να ηταν δυνατον να ρουφηξει και το τελευταιο μοριο οσμης..
Ισως δεν ειναι μονο ευχαριστηση να τα πουλαμε απλωμενα στους παγκους.Ισως ειναι και φοβος οτι φορεμενα θα πρεπει να τα πουλησουμε αναδεικνυοντας τα με το απλο καθημερινο κορμι μας.

 

+100

Εύγε Ηλίας

 

Re: Απάντηση: Λαϊκή

...θα συμφωνησω...
...το εχω παρατηρησει κι εγω, αλλα αμα γυριζει κανεις μυριζει... (ναι... χρειαζεται ομολογουμενως να γυρισει κανεις αρκετα για να ικανοποιησει την αισθηση του αυτη:nod: )

...μου αρεσει η πινελια της αισιοδοξιας που αναζητας!

Γι:nod:ργος

 

Απάντηση: Λαϊκή

Ας ξεβρακωούμε λοιπόν...

 

Απάντηση: Λαϊκή

Ηλίας, εύγε για την τοποθέτηση.

Ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις, ναι. Ευτυχώς όμως, δεν είναι όλοι πωλητές και δεν έχουν όλοι και ροζ καλτσόν.Κάποιοι και αν αγόρασαν, πλέον δεν αγοράζουν. Κάποιοι και αν πούλησαν, είδαμε ότι τα ροζ καλτσόν είχαν τρύπες και δεν αγοράζουμε. Φύκια και μεταξωτές κορδέλες εν ολίγοις. That's the way it is.

 

Απάντηση: Λαϊκή

Δυστυχως, υπαρχουν καποιοι που 'αυτοδιαφημιζονται' για το ποσο σωστη και λειτουργικη D/s σχεση εχουν καταφερει να ζουν, ομως αυτο κατα τη γνωμη μου, δειχνει μοναχα την ανασφαλεια τους και την αναγκη τους να μειωσουν τον τροπο ζωης των αλλων εξυψωνοντας και θεοποιωντας τη δικη τους και κατ'επεκταση τον εαυτο τους.
Ακομη πιο εντονα, εως και ενοχλητικα αυτοπαρουσιαζονται καποιοι στην προσπαθεια τους να κερδισουν το ταιρι τους. Δε πουλανε μοναχα το ροζ καλτσον τους (προσοντα-ενεργειες σε σχεση με το BDSM), αλλα και καλτσον αλλων χρωματων που ομως οι ιδιοι στην πραγματικοτητα δε κατεχουν.
Ξεχνανε πως ζουν ετσι (αν ζουν οντως και δεν ειναι απλως στη φαντασια τους) οχι επειδη ειναι 'ανωτεροι' απο τους vanilla (ισως και απο τους αλλους bdsmers) ή πιο ανοιχτομυαλοι ή δε ξερω κι εγω τι, αλλα επειδη ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ να ζησουν με διαφορετικο τροπο. Γιατι αν μπορουσαν και τους προσεφερε τον ιδιο βαθμο πληροτητας και μια mainstream σχεση, τοτε πραγματικα δε βρισκω κανενα λογο γιατι παιδευονται να ειναι σε ενα ειδος σχεσης απλως και μονο για να υπερηφανευονται γι'αυτο.

υγ. Με συγχωρειτε αν βγηκα λιγακι εκτος θεματος...

 

Υπάρχει μια αντίφαση σε αυτό. Αν δε διαφημίζεσαι δε σε προσέχει ποτέ κανείς (το βίωσα για πολλά χρόνια). Αν διαφημίζεσαι θα σε πούν ψώνιο και κάποιοι θα σε μισήσουν γιαυτό, αλλά μπορεί και να βρείς αυτό που ψάχνεις...

 

Αυτό το αλισβερίσι μπορεί να το δούμε και πιο ανοιχτά σε μια ευρύτερη λαϊκή αγορά. Όχι μόνο σε D/s σχέση. Ειδικά σε συγκεκριμένου προσανατολισμού επαφές, όπως οι ομοφυλοφιλικές ή και σε ετεροφυλόφιλους ακόμα που λατρεύουν τα one night stand και μόνο, ίσως έτσι και εκεί αντικατοπτρίζουμε τον απομονωτισμό της εποχής μας. Την απώλεια κοινωνικής συνοχής. Το να ζεις να είναι υποδεέστερο του να φαίνεσαι. Το να προσφέρεις είναι πολύ πιο δύσκολο από το να προσφέρεσαι...