Λεξιπλασία

κατρουλοκαυλιτσα...

 

Σαμποτάζ = Διάβολος της Ταζμανίας με υποτακτικες τάσεις

 

ποσταναγκασμός: η ακαταμάχητη παρόρμηση να ποστάρουν κάποιοι στο φόρουμ ανά ριπές στα περισσότερα ή και σε όλα τα νήματα που κινούνται τη δεδομένη στιγμή. Παρατηρείται επίσης η παραλλαγή να γίνεται ποσταναγκασμός μόνο σε συγκεκριμένα νήματα της αρέσκειας του αποστολέα, ανά ριπές και πάλι. Και στις δυο περιπτώσεις οι αναρτήσεις ελέγχονται κατά κανόνα βραχείς και όχι ιδιαίτερα μνημειώδεις.
Διαπιστώνεται εύκολα όταν στην λίστα των πρόσφατων μηνυμάτων το τελευταίο μήνυμα ανήκει στον ίδιο αποστολέα στη μισή οθόνη τουλάχιστον, συχνά περισσότερο.

Ενδεχομένως βοηθάει στην αντιμετώπιση του φαινομένου η επιλογή "Mark forums read/Σημειώστε όλα ως διαβασμένα".

 

Λοιπόν. Ο μερογράφτης, είπαμε, γράφει καλλιγραφικά με μελάνι σουπιάς την ημερομηνία ψαρέματος στα βράγχια του ψαριού.

Δύσκολη, χρονοβόρα δουλειά, που δεν επιτρέπει απροσεξίες. Γι' αυτό ο μερογράφτης πλαισιώνεται συνήθως από δυο βοηθούς, τον μεροδούλη και τον μερολήπτη. Ο πρώτος φροντίζει να είναι πάντα διαθέσιμα τα διάφορα εργαλεία του μερογράφτη, μελάνι, μεγεθυντικός φακός, πινέλα και λοιπά, ενώ ο δεύτερος πιάνει το μερογραφημένο ψάρι και το ανεμίζει με ανοιχτά βράγχια μέχρι να στεγνώσει καλά το μελάνι.
Η περίπτωση να "φαγωθεί" από ατύχημα, να μουτζουρωθεί η ημερομηνία, λέγεται μεροφάι, και κατατάσσει το ψάρι σε φθηνότερη κατηγορία τιμής.

Οι παλιοί μεροφράφτες συνήθιζαν να δουλεύουν σιγοτραγουδώντες ένα μερολόι, όπως το ακόλουθο:

Όλο μέρες, μέρες γράφω,
πέρσι, τώρα και ως τον τάφο¹
Που να σώσει το μελάνι
και να πιάσουμε λιμάνι!

¹ Άλλες πηγές καταγράφουν
κι ούτε χρόνος για 'να μπάφο
(μάλλον αυτοί περνούσαν πιο χαλαρά)

  <3

 

@estelwen σε θερμοπαρακαλώ, ενα λήμμα για τον μαψυλάκα! ( η μαξυλάκα, γαμω την άρθρωση του Ζουράρι γαμώ! )

 

@estelwen
Σε θαυμάζω! Το εννοώ από το θήτα έως το ωμέγα!

 

 

Μαψυλάξ: αρχαιοελληνικό μουσικό συγκρότημα, πολύ στη μόδα στην Αθήνα το δεύτερο μισό του πέμπτου αιώνα π. Χ.

Η μπάντα προερχόταν από την Μασσαλία, όπου τα μέλη δούλευαν ως εργάτες εξόρυξης μαρμάρου. Τα απανωτά ρυθμικά χτυπήματα απαραίτητα για την κοπή του πετρώματος τους έδωσαν την ιδέα για την δημιουργία της μπάντας, η οποία στη συνέχεια έκανε διεθνή καριέρα.

Το αρχικό τους όνομα, Μασσαλιώτες Ψυχεδελικοί Λαξευτές, έπιανε πολύ χωρο στα πέτρινα φέιγ βολάν της εποχής, οπότε και επιλέχθηκε το ακρωνύμιο Μαψυλάξ ("ΟΙ ΜΑΨΥΛΑΞ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟΝ! ΣΠΕΥΣΑΤΕ! ΓΑΜΟΥΣΙΝ!").

Ανάμεσα στα ονόματα των μαψυλάκων που σώθηκαν, Μάικος Ιάγκερος (αοιδός, σείστρον), Σάρυλος Βατός (τύμπανα, μεγάλα βράχια, κύμβαλα) και Κέυτος Ρυγχάρδειος (λύρα, κιθαρίς).

Το συγκρότημα αποτελεί το πρώτο παράδειγμα "βραχώδους μουσικής" στην ιστορία της τέχνης.

 

Πραγματικό αριστούργημα!!!    

 

Πραγματική διαστροφή, θα έλεγα  

 

Εντάξει...ρεσπεκτ.
Τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους δεν μας είπες. 

 

Μια ωδή: "Oὐ δυνατόν μοι ἐστίν εὐδαιμονίαν εὑρίσκειν", μεγάλο σουξέ. Tα υπόλοιπα χόμγουορκ, τι, όλα εγώ;

 

Oιδιπόδια: εναλλακτική ευγενέστερη ονομασία για το ωμότερο επιστημονικό ποδαγροφιλία. Παρατηρείται κυρίως σε αγοράκια κάθε ηλικίας.