Μάμι Πορν...

Σκέφτομαι –εκ των υστέρων– αυτήν την εκ πρώτης όψεως παράδοξη σύγκριση ανάμεσα στον Εραστή της Λαίδης Τσάτερλυ και στις 50 Αποχρώσεις του Γκρίζου. Μοιάζει «ανόσιο» να συγκρίνουμε ένα κλασικό πλέον αριστούργημα με ένα σύγγραμμα που εμπίπτει στην κατηγορία της παραλογοτεχνίας, ωστόσο μια τέτοια σύγκριση ίσως δείξει ανάγλυφα με ποιον τρόπο η μαζική κουλτούρα μιμείται, αλλά και ευτελίζει ταυτόχρονα, όλα τα θεματικά μοτίβα της μεγάλης τέχνης.

Το κοινό σημείο που εντοπίζω στα δύο βιβλία είναι η ταξικότητα. Οι εραστές ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις κι η ταξική διαστρωμάτωση επηρεάζει άμεσα την πορεία της σχέσης τους. Αυτή είναι μια παραλλαγή που συναντάμε συχνότατα στο ερωτικό μυθιστόρημα σε βαθμό που ν’ αναρωτιόμαστε: «Μα τι διάολο; Κανείς δεν ερωτεύεται κάποια του επιπέδου του; Μια συνάδελφο ή μια γειτόνισσα;» Λογική η ένστασή μας αλλά αυτό δεν γίνεται τυχαία: πάντα πρέπει να υπάρχει ένα εμπόδιο προς υπερπήδηση, έτσι ώστε ο έρως ν’ αποδεικνύει την κεντρομόλο, ενοποιητική δύναμή του.

Αξίζει όμως να εξετάσουμε τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι δύο συγγραφείς χειρίζονται το υλικό τους και διαπραγματεύονται τα στερεότυπα. Για τον Λώρενς, η παράνομη ερωτική σχέση ανάμεσα στη λαίδη και τον επιστάτη είναι η αφορμή για ένα καυστικό σχόλιο πάνω στα «στεγανά» μιας κοινωνίας με παγιωμένες ταξικές δομές. Ο παρασιτισμός, η στειρότητα, η προϊούσα ανικανότητα της αριστοκρατίας απεικονίζονται συμβολικά στην αναπηρία του λόρδου, η αφύπνιση των εργατικών στρωμάτων κι ο αγώνας χειραφέτησης των γυναικών, η διεκδίκηση από μέρους τους του μεριδίου που τους αναλογεί στη ζωή, στον πλούτο, στο σεξ και στον έρωτα, η αμφιταλάντευση της μεσαίας τάξης που εδώ εκφράζεται με τον διχασμό της ηρωίδας μεταξύ πνεύματος και σώματος, υλικής άνεσης κι ερωτικής ηδονής, ασφάλειας και ανεξαρτησίας, καθωσπρεπισμού και συναισθηματικής πλήρωσης, όλα περιγράφονται ανάγλυφα καθώς δεν αποτελούν το ντεκόρ της ιστορίας αλλά τον ίδιο τον πυρήνα της.

Ακόμα πιο αξιοσημείωτη είναι η αντίληψη του αντικομφορμιστή δημιουργού για την διαλυτική, φυγόκεντρο φύση του σαρκικού πάθους. Εδώ ο έρωτας δεν δρα κατευναστικά αλλά αποσυνθέτει, δεν δημιουργεί μια οικογένεια δίχως να διαλύσει αυτή που προϋπάρχει και μαζί της, την ιερότητα του θεσμού του αστικού γάμου. Αν δεν απατώμαι, είναι το πρώτο σημαντικό κείμενο της μεταρομαντικής εποχής που δικαιώνει τόσο ξεκάθαρα τη μοιχεία κι ένα από τα ελάχιστα όπου η μοιχαλίδα δεν πεθαίνει στο τέλος εν είδει μεταφυσικής εξιλαστήριας τιμωρίας. Ωστόσο ούτε στον πειρασμό του καθησυχαστικού happy end υποκύπτει ο τολμηρός μυθιστοριογράφος: στο τέλος του βιβλίου ο αναγνώστης θα βρει προσμονή κι ελπίδα, όχι όμως και βεβαιότητα πως οι δυο αταίριαστοι εραστές θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τις πολιτισμικές τους διαφορές και τις κοινωνικές προκαταλήψεις ώστε να ευτυχήσουν.

Στην kitsch αισθητική των φτηνών ρομάντζων όλη αυτή η δυσοίωνη προβληματική αναποδογυρίζεται και σερβίρεται ως καταπραϋντικό: το σεξ λογίζεται ως εφαλτήριο κοινωνικής ανόδου ή ως ανταλλάξιμο είδος, η πάλη των τάξεων σταματά στην είσοδο της κρεβατοκάμαρας ή έστω του μπουντρουμιού, ο αστικός γάμος δεν αποτελεί την ταρίχευση του πάθους αλλά την κορωνίδα και το επιστέγασμά του. Σαφής αναδύεται έτσι η προτροπή για κανονικότητα, η ανάγκη καθυπόταξης των ορμών της libido σε μια λογική που εξαγοράζει με διαμάντια τις αμυχές των ραβδισμών…

Διαφορετικές προσεγγίσεις παράγουν διαφορετικά αποτελέσματα: αν πας κόντρα στις κατεστημένες αντιλήψεις προκύπτει ένα σκάνδαλο, αν τις κολακέψεις, ένα best seller.

Υ.Γ.: Δεν γνωρίζω αν οι συμμαθήτριές μου διάβαζαν στα κρυφά τον Εραστή της Λαίδης Τσάτερλυ. Για τις περισσότερες αμφιβάλλω, αν όμως το έκαναν, είναι κρίμα που κατάλαβαν τόσο λίγα…

 

αλχημιστης και reflected.

Εχοντας διαβασει και τα τρια βιβλια των αποχρωσεων

να απαντησω στον κο γεωργακοπουλο και τον αλχημιστη του

κανοντας ειδικη αναφορα στις ομοιοτητες αλχημιστου και reflected



ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΑΛΧΗΜΙΣΤΗ


η ευα φοβαται μην χασει αυτό που εχει,δηλαδη τον εραστη της που της κανει

τα ακατανοναστα


όπως ο βοσκος αναζητα το θησαυρο,ετσι και οι 2 εραστες εχουν συνηδητοποιησει

ότι ο θησαυρος τους είναι το ετερο ταιρι,παρα τα υπαρξιακα τους.


ζουν και οι 2 τον προσωπικο τους μυθο.ο ενας απεναντι στον αλλον



ο δυνατος ανεμος της σαχαρας περιγραφεται αναλυτικοτατα,οπου ο

θαλασσινος αερας, πανω στο λυομενο σπιτι με τους πασαλους



όταν θελεις κατι τοσο πολύ.ολο το συμπαν
συνομοτει για να το καταφερεις,

δεν εχουν σημασια οι παρακαμψεις στην ερημο
αρκει να φτασεις στο στοχο σου


αναφερομαι στις τελευταιες σελιδες του reflected


ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ

Μεταξυ αλχημιστου και reflected αλλα ας περιμενουμε και

Το τριτο βιβλιο

Η υποθεση του τριτου βιβλιου λιγο πολύ γνωστη

γαμος,πιθανη εγκυμοσυνη,τσακωμοι,επαγγελματικες επιτυχιες κλπ



ακολουθει διαφημιστικο λινκ για την υποθεση του reflected

www.biblionet.gr/book/183381/Day,_Sylvia/Ευάλωτη_δίπλα_σου

 

Απάντηση: Μάμι Πορν...

Αγαπητέ DreamMaster, ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ η τοποθέτηση όχι μόνο γιατί και εγώ αναρωτιόμουν το ίδιο αλλά γιατί με έκανε και μένα να χαμογελάσω!Δεν σας ξέρω αλλά ήδη σας συμπάθησα!

Κατά δεύτερον, αν και δεν ανήκω στο target group (ηλικιακό έστω) του βιβλίου οφείλω να ομολογήσω ότι διάβασα το πρώτο βιβλίο και στα πρώτα κεφάλαια του δεύτερου βιβλίου το παράτησα γιατί βαρέθηκα! Ναι ωραίες οι γραφικές περιγραφές του σεξ δεν λέω άνθρωπος είμαι αλλά ούτε εγώ έχω καταλάβει γιατί η τόση κωλοπιλάλα του στυλ να το διαβάζουν νοικοκυρές στην παραλία και τα παιδάκια τους δίπλα με τα μπρατσάκια...Δεν είμαι πουριτανή (φτου κακά)αλλά το βρίσκω λίγο ψευτο-απελευθέρωση για τον βωμό της ψευτο-απελευθέρωσης...

Τρίτον, το βιβλίο το διάβασα στα αγγλικά (που υποτίθεται ότι οι Βρετανοί αν μη τι άλλο τα κατέχουν...) απλοϊκό γράψιμο, παιδιάστικο ακόμα που κάθε φορά που η πρωταγωνίστρια έβλεπε το μόριο (για να το πω και κομψά!) του πρωταγωνιστή έλεγε...oh my...ποίος το λέει αυτό πια?!Και αυτό που είχα πει και από την αρχή ότι το βιβλίο θυμίζει twilight με bdsm...Το έψαξα λίγο λοιπόν και είδα μία συνέντευξη της συγγραφέως, τουλάχιστον παραδέχτηκε ότι είχε επηρεαστεί από τις ιστορίες της Mayer οπότε δεν μπορώ να την κράξω και τελείως. Κατά τα άλλα ήταν μία πολύ αντιπροσωπευτική version των φαν της, ντροπαλή νοικοκυρά με ζωηρή φαντασία και πρόσβαση στο ίντερνετ!!

 

Απάντηση: Μάμι Πορν...

Πάει καιρός τώρα που αυνανοσκέφτομαι
(σ.σ. συσκέπτομαι μετά του εαυτού μου )
την επιμέρους λειτουργία της σεξουαλικότητας ενός εκάστου
ως κάρτα – διαβατήριο εισόδου σε λέσχες, γήπεδα, σαββατοπωλεία και «παρέες».

Είναι πιθανά ένα κλικ παρακάτω από την αποκαλούμενη συνωμοσία των gay
(άσχετα αν κάποιοι φορτίζουν επί τούτου προκλητικά τον προσδιορισμό της σεξουαλικής ταυτότητας με το σκόπιμα υποτιμητικό «πούστηδες»,
μιλάμε για το ίδιο πράγμα σε επίπεδο κοινωνικής αποτελεσματικότητας)
όπου αν δε δώσεις κώλο προκοπή δε βλέπεις [και καλά]
ενώ στην προκειμένη περίπτωση υπερβαίνοντας και εκείνη την έννοια του προσανατολισμού
έχουμε να κάνουμε με μια ειδικότερη αίσθηση του οικείου όταν μοιραζόμαστε π.χ. τα ίδια βίτσια.

Bdsmers λόγου χάρη. Βρίσκει ο γύφτος τη γενιά του.

Είσαι βδσουμάς / βουδουσουμού; Έλα στις προγραμματισμένες μας συνεδρίες. ( ; )
Να κάνω τι ρε παιδιά;
- Ε, βιδιεσεμερ είσαι, θα τα βρούμε.



Σχοινί – κορδόνι το πράγμα, η σεξουαλικότητα τείνει σε κάτι προς ποδοσφαιρικό οπαδισμό,
λέσχη αντισφαίρισης, όμιλο φίλων του βουνού και του λόγγου και πάει (κ)λέ(αί)γοντας.
Δεν είναι μακριά η εποχή {στη ζωή του Μπιθικώτση σας μιλάω}
που η Visa θα εκδώσει τη νέα Black & Gold for S/Mers
με ειδικές προσφορές και άτοκες δόσεις για βοηθήματα, εξοπλισμό, λιπαντικά και συναφή.


Οικεία όντες συναισθανόμενοι,
οι απόκρυφες επιθυμίες, οι νταλγκάδες μας, θα βγουν στη φόρα με το ανάλογο προνομιακό επιτόκιο.
Την αρχή κάνουν σωρηδόν μυριάδες Ελλήνων ψηφοφόρων
που καθημερινά αιτούνται την κάρτα του εθελοντή μαζοχιστή Αη-Νούφρη
που εξακολουθεί να καμαρώνει τις πολιτικές μας λεβεντιές.

Θα ακολουθήσουν κάθε λογής σπεσιαλίστες της ηδονής, λάγνοι, παραφιλικοί κ.ά.

Η όλη σπουδή περί του γκρίζου λογοτεχνήματος - αν και εμβριθής –
κατά την όχι και τόσο ταπεινή μου άποψη αποτελεί πλεονασμό.
Πάρα πολύ απλά διότι (αφ’ ενός) οι μάμις οι τωρινές με τις μάμις τις άλλοτε
δεν έχουν καμία απολύτως διαφορά σε τίποτα
( τραβάτε ένα πρωινό έξω από ένα οποιοδήποτε δημοτικό να τις δείτε
κι΄άμα δεν σας θυμίζουν τις μανάδες σας να με πιαντάρετε
και (αφ’ ετέρου) όπως εύστοχα σημειώθηκε
πρόκειται για ένα επίδοξο καταναλωτικό προϊόν όσο γίνεται πιο ευρείας χρήσεως,
σαν το απορρυπαντικό, τη βαφή μαλλιών και τις πάνες του μωρού
που αργότερα θα κυκλοφορήσει σε άλλο σχέδιο, γεύση , συσκευασία
(πιθανότατα [τίποτα δεν αποκλείεται αφ ης στιγμής είδαμε και Γιωργαντώνηδες πρωθυπό]
αν στο μέλλον προκύψει καμιά Μέρκελ λεσβία για παράδειγμα,
να κυκλοφορήσει αντίστοιχο προϊόν με θεματολογία τα πλακομούνια με τη γειτόνισσα.


Η μόνη άγνωστη παράμετρος είναι το νόμισμα με το οποίο θα αγοράζουμε τότε το πόνημα.


Παστρικές δουλειές, μοδάτες εμπορικές, δίκην Windows 1,2,3…ευτυχία, iPhone 2,4,24, Χάρι Πότερ 11,
κατά τον ίδιο τρόπο και 60 αποχρώσεις του γκρι, αργότερα 70, μετά 90
(γκρι είναι αυτό, όσες αποχρώσεις γουστάρουμε στριμώχνουμε ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο, αρκεί τζίρος να γίνεται).


Σιγά που θέλετε και αναλύσεις πάνω στα κίνητρα ανάγνωσης των πελατών.

Ρωτήσατε ποτέ το κομοδίνο τι σχέδιο πορτατίφ θα του απιθώσετε επάνω;

Α να χαθείτε καλέ κυρ- Νηματοθέτη με τις μπαρτζολέτες σας!

 

Απάντηση: Μάμι Πορν...

Mάμι Πορν... προχθές λοιπόν ξύπνησα απο τη μεσημεριανή μου σιέστα (πραγμα σπάνιο και δώρο των ημερών) και στο μυαλό μου ήταν ο τίτλος του νήματος!!!

Εδώ και καιρό και αφού είχα διαβάσει τις απαντήσεις, όλες σχεδόν, δεν φάνηκαν να με 'ικανοποιούν' και το αρχικό ερώτημα του Dream Master παρέμενε και ενδεχομένως θα παραμείνει στο μυαλό μου αναπάντητο ή μισο-απαντημένο, εν πάση περιπτώση...

Αναλογίστηκα πολύ το ΚΑΚΟΓΑΜΗΜΕΝΕΣ ή ΑΓΑΜΗΤΕΣ και βρήκα πολύ εύστοχο το σημείο!!

Μια βόλτα στους φιλικούς κύκλους, στα περιοδικά περι σεξ, στα ιντερνετο-ψυχοθεραπευτήρια, στους Ασκητίδες και στους εκάστοτε Σκιντζίδες, εύκολα θα μας δώσουν έναν μπούσουλα. Μια πιθανή αιτία (φαντάζομαι οχι τη μόνη)!!!

Κακή μα πολύ κακή σεξουαλική ζωή του μέσου "μεσήλικα" ​

και φαντάζομαι αυτό δεν είναι προνόμιο Ελληνικό. Οι γενιές των 35-55 έχουν πολλά σεξουαλικά προβλήματα. Αγνοια, αμορφοσιά, ψυχολογικά, ιατρικά κλπ ... ΠΟΛΛΑ ΟΜΩΣ! Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις , όποιο γάμο , σχέση , γκομενιλικι κι αν σκαλίσεις σίγουρα θα βρεις ζόρια στο επιμαχον!!!

• προώρη εξπερμάτωση!
• κακή ποιότητα στύσης
• stress και διάφορες φοβίες που οδηγούν σε μερική ή ολική αποχή
• άλλος νομίζει οτι η κλειτορίδα πρέπει να τριφτεί ως γραβιέρα πάνω από τα μακαρόνια!!(ΑΓΝΟΙΑ)
• Αλλος βαριέται να την περιμένει να τελειώσει...(ωχουυυυ κι αυτη...)
• Άλλος δεν διανοήθηκε ποτέ ότι υπάρχει γυναικείος οργασμός!!
  

και ένα σωρό άλλα.... που αν με ρωτάτε ΝΑΙ τα βλέπω γύρω μου τα τελευταία χρόνια να συμβαίνουν σωρηδόν!! Ανομολόγητες ιστορίες οι περισσότερες κρυμμένες πίσω από ταμπού και μια δήθεν καθωπρεπείστικη διάθεση. Άλλωστε οι περισσότεροι/ρες νομίζουν πως "ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΕΝΑ" συμβαίνει αυτό!!! χα χα χα

helloooo! its not really just you my dear!!!

Αναφέρθηκα κυρίως σε προβλήματα που ξεκινούν από τους Άνδρες (ω εσείς Κυρίαρχα όντα... εντός και εκτός Βδσμιού!!)
Δεν πιστεύω όμως πως είναι οι μόνοι φταίχτες ή υπαίτιοι!! ΟΧΙ ! σίγουρα υπάρχουν τόσα και άλλα τόσα ίσως στις γυναίκες
(μπορώ να φανταστώ...

• 
  αχ πονάει το κεφάλι μου, θα μου χαλάσεις τα μαλλια...εχω περίοδο , μη απο πίσω Μάκη.... δεν ντρέπεσαι!?!?! πως μιλας έτσι? θα σ'ακούσουν τα παιδια!!!

κλπ κλπ)

Αυτό που πιστεύω όμως είναι ότι λόγω του ηθικό/κοινωνικού πλαισίου οι περισσότερες γυναίκες δεν εκτονώθηκαν ως έπρεπε , ενώ ο "Μάκης" χώθηκε κρυφά στο μπουρδέλο της Κουμουνδρούρου κι έχωσε τα «μπινελίκια» του και "ξεσπάθωσε" πιθανότατα!!

Οι 40- 40πλας λοιπόν -της γενιάς μου δηλαδή γυναίκες - ναι πιστεύω πως σε μεγάλο ποσοστό δυστυχώς είναι στερημένες και πιθανότατα ΚΑΚΟ γαμημένες! Όπως αναφέρθηκε εύστοχα οι προτεραιότητες με τις οποίες γαλουχηθήκαμε δεν ήταν σίγουρα η σεξουαλική μας ικανοποίηση και απελευθέρωση!! Ο Γαμος , τα παιδιά, ο εύπορος καλός σύζυγος η φαμίλια ζωγραφισμένη με τα πλέον ιδανικά χρώματα σίγουρα ήταν αυτά που όλες μας ακούσαμε πρώτα και χαράξαμε καλά μες τις ψυχές μας.

Έρχεται όμως η ωριμότητα και η απομυθοποίηση αργά ή γρήγορα. Ευτυχώς θα έλεγα για τις περισσότερες/ους σταματάει εκεί!!! Ο κύκλος της ζωής βλέπετε…οι ανάγκες τα τρεχάματα οι υποχρεώσεις… Λειτουργικότατα!! Έτσι το μότο με ένα ΑΡΛΕΚΙΝ ξεχνιέσαι είναι πραγματικά μια καλή "διέξοδος" ανώδυνη φαντασιωτική , ταξιδιάρα εμπειρία με spicy details που την κάνουν και update μια και τα μελό τύπου "Οσα παίρνει ο άνεμος" θεωρούνται ρετρό και παρωχημένα πλέον!!! Κουκουλώνεις με μπόλικες, ίσως και πλέον των 50 γκρίζων αποχρώσεων το χαμένο όνειρο… Και το παίρνεις αγκαλιά το βράδι στο κρεβάτι ….
Θεωρώ λοιπόν πολύ "δόκιμο" και φυσικό το νέο μοντελάκι της Αρλεκιν, που πράγματι υπάρχει ο Άντρας με το ρόλο του αρχέγονου προτύπου και ...ίσως και το θεληματικό πηγούνι  !!! Ο Αντρακλας που θα τη βάλει κάτω, θα της αλλάξει τα φώτα, θα της βγάλει και το ενοχικό που κουβαλάει και την ανάγκη "αυτομαστιγόματος" - μια και ίσως εκείνη φταίει για όλα τα στραβά που της έχουν συμβεί!! Και στο τέλος θα προστεθεί και η αναγκαία δόση ρομάντζου και sentimental ως αρμόζει για να είναι επιτυχημένη και σύννομη η συνταγή!!
Έτσι επιτυγχάνεται , ασυναίσθητα για τον κοινό νου το πλέον εύπεπτο,και ακίνδυνον!!
Αλλιώς φαντάζεστε πιθανό αντί του 50 shades of grey και των συναφών
- ή θα σπαγανε ταμεία τα 12τομα του Ασκητή και"Οι Σεξουαλικές διαταραχές και οι ορισμοί τους" (άειντε να τα κουβαλάς στην παραλία)
- ή ……θα γινόταν όλοι bdsmers !!!!

Μπορεί εδώ μέσα οι κόρες και οι κύριδες του forum μας να τα έχουν “λυμένα” όλα τούτα μια και όταν δίνει εντολή ο Αφέντης χύνουμε όταν δεν δίνει απλά δεν χύνουμε (λέω εγώ τώρα !!!), αλλά εκεί έξω υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος φίσκα στα ζόρια και στη στέρηση, την άγνοια ή την παραπληροφόρηση και τόσα άλλα. Ένας κόσμος που ψάχνει για διεξόδους και κάποιες από αυτές -όπως τα Γκριζα Αρλεκιν - είναι ανώδυνες αν και ίσως λίγο κοντόφθαλμες και ρηχές. Κάποιες άλλες που πολλοί από εσάς ίσως γνωρίζετε είναι φοβερά επώδυνες και ενδεχομένως καταστροφικές . . .
Το νου μας συμφορουμίτες μου και συν bdsmαδες…
Η ευφυΐα και η καλλιέργεια δεν είναι πάντα από μόνες τους ικανές να μας βγάλουν από τα αδιέξοδά μας!!! Σε πολλές δε των περιπτώσεων μας χώνουν βαθύτερα και βαθύτερα …. Εξελικτική ψυχολογία και κουραφέξαλα…

Who said Life is fair….??? !!!! 

 

Απάντηση: Μάμι Πορν...

Καλημέρα, με χαμόγελο  



@ Sehrazat,

πολύ κλάψα βρε παιδί μου...

 

Απάντηση: Μάμι Πορν...

NoOne did and who said it is at least an idiot!!!

 

Σε αυτό το νήμα, παραπλανημένοι ίσως, χάσαμε το δάσος για τα δέντρα και μετά δεν ξέραμε ούτε κι αν τα δέντρα ήταν όντως δέντρα.

Η ιστορία της Σταχτοπούτας ήταν, τελικά. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Δώστε βάση  

Λέει ο Κουρτ Βόννεγκατ (Πιανίστας, Γκαλαπάγκος, Φωλιά της Γάτας, Σφαγείο Νο 5), ότι όλα τα διηγήματα από καταβολής κόσμου ακολουθούν λίγα διακριτά πρότυπα τα οποία ο ίδιος μπορεί να αναπαριστά και με διαγράμματα.

Πάρτε για παράδειγμα λέει, ένα βασικό πρότυπο το οποίο έχει απήχηση στη Δύση, την Καινή Διαθήκη. Εκεί, ο άνθρωπος αλληλεπιδρά με μια θεότητα η οποία θεότητα σταδιακά του δίνει πράγματα υπό μορφή ευεργεσίας. Μετά, κάτι συμβαίνει που ήταν πέρα από τις δυνάμεις του ανθρώπου και ο άνθρωπος ξεπέφτει εκεί απ όπου περίπου ξεκίνησε αρχικά και είναι δυστυχισμένος και χτυπημένος από την πτώση. Αλλά τελικά, συμβαίνει κάτι καινούργιο και ο άνθρωπος δικαιώνεται και μάλιστα στο διηνεκές. Αυτό ακριβώς, λέει ο Βόνεγκατ, είναι το διήγημα της Σταχτοπούτας. Στην αρχή της διήγησης χειρότερα από τη Σταχτοπούτα δεν μπορεί να είναι κανείς. Απώλεια μάνας, αδιάφορος πατέρας, μητριά με κόρες από την κόλαση, φτώχεια, πόνος, κρύο, δάκρυ. Μετά κάτι προκύπτει, ένα πάρτι. Βρίσκεται με ρούχα, χαμόγελο, γοβάκια ως και μεταφορικό μέσο. Από το καλό στο καλύτερο. Πηγαίνει στο πάρτι, χορεύει, σχετίζεται, φλερτάρει. Ακολουθεί η συντριβή και η αναίρεση όλων των καλών. Επιστρέφει στο αρχικό της σημείο, που ήταν μια απελπισία. Και τέλος την βρίσκει ο πρίγκηπας και η ευτυχία έρχεται για να μείνει. Για πάντα.

Ο Βόννεγκατ συμπεραίνει: Η Σταχτοπούτα είναι η πιο πιασάρικη ιστορία στον δυτικό πολιτισμό. Κάθε φορά που την διηγείται (σωστά) κάποιος, έχει εξασφαλίσει εκατομμύρια δολλάρια.

Περι αυτού επρόκειτο, λέω εγώ τώρα και τα BDSMικά και λοιπά είναι λεπτομέρειες. Γιατί είναι εύκολο να πει κανείς τι δεν είναι αυτό το βιβλίο αλλά αρκετά δύσκολο να πει τι είναι, τελικά.

 

up up up!! έξυπνο κ επίκαιρο! Μας λείπεις DreamMaster!!