Μέσα από τα μάτια της..

πατήστε το play πριν αρχίσετε να διαβάζετε




Είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που του μίλησα πρώτη φορά. Από την πρώτη στιγμή τον έβαλα μέσα στην χούφτα μου, σαν ένα μικρό σπόρο, μια πλαστελίνη έτοιμη να πλαστεί από εμένα. Ξέρουμε και οι δύο πόσο δύσκολο θα είναι. Η απόσταση είναι γι αυτόν εμπόδιο, για εμένα είναι χαρά, θα μπορέσω να τον προετοιμάσω ήταν η πρώτη μου σκέψη. Πάντα εμπιστεύομαι το ένστικτο μου, αυτός είναι ο Ένας σκέφτηκα από τα πρώτα του λόγια.

Όλα άρχισαν πολύ σιγά, αν και μερικές φορές και των δυό μας η ανυπομονησία είναι τεράστια. Αυθάδης, παρορμητικός, ευαίσθητος τα πρώτα στοιχεία του. Ένα παιδί που πρέπει να το εκπαιδεύσεις κατάλληλα, να το διαπαιδαγωγήσεις και να του δώσεις ισορροπία. Πιστεύω στην ισορροπία και αυτή είναι που του λείπει, να μπορεί να παίρνει ανάσα και να αντιμετωπίζει την ροή της ζωής. Αυτή την ανάσα θα του την χαρίσω.

Τα πρώτα του βήματα άρχισαν να γίνονται. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο γι αυτόν να καταλάβει οτι θα μου ανήκει ολοκληρωτικά, ψυχή, σώμα, πράξεις τα πάντα. Οι άμυνες του πολλές, είναι πολύ γλυκός όταν μπερδεύεται. Αρχίζει και μιλάει και δεν σταματάει καθόλου, το παράξενο για εμένα είναι οτι του το επιτρέπω και οτι μου λείπει όταν δεν το κάνει. Η εναλλαγή ενικού και πληθυντικού, το μικρό μου είναι ερωτευμένο. Μου αρέσει πολύ αυτό. Σε μια σχέση σαν την δική μας, χωρίς συναισθήματα δεν υπάρχει νόημα. Δεν είναι το χτύπημα του μαστιγίου που θα τον κάνει πιο υπάκουο, είναι το πρόσταγμα της καρδιάς μου που θα τον κάνει να μου χαμογελάει, να με ακούει, να με ακολουθεί.

Τώρα, πλέον, ορίζω την καθημερινότητα του, τι θα φορέσει, τι θα φάει, πόσο βαρύ θα είναι το πόδι του στο γκάζι του αυτοκινήτου, τον οργασμό του, το χαμόγελο του.. Όλα παιρνούν από εμένα, του χαμογελάω συνέχεια. Ναι, είμαι κι εγώ πολύ ερωτευμένη μαζί του και όπως λέει και ο μικρος μου σκλάβος και πολλά παραπάνω.

Μετά από καιρό προετοιμασίας, είχε φθάσει η μέρα που θα τον συναντούσα. Το μέρος το είχα αφήσει δική του επιλογή. Ήθελα να είναι κάπου, που θα μπορεί να αισθάνεται άνετος.

Μου άνοιξε την πόρτα του δωματίου και γονάτισε αμέσως, ακολουθησε πιστα τις οδηγίες μου βήμα βήμα, πήρε το πανωφόρι μου και την τσάντα μου, άρχισε να ανοίγει το φερμουάρ από τις μπότες μου, τον έβλεπα που έτρεμε, σχεδόν ήταν χαμένος αφοσιωμένος, τις άφησε στο πλάι και γδύθηκε. Τον έβλεπα να γδύνεται, τον παρατηρούσα, είδα ότι φορούσε το δώρο του, το μεταλλικό του κλουβί, ειχα καθίσει σε μία πολυθρόνα κι εκείνος γονάτισε αμέσως, ένιωσα σα να σπάει, τρόμαξα, αλλά ήταν καλά. Κοιτούσε το πάτωμα, ήταν βουρκωμένος και μου χαμογελούσε ταυτόχρονα. Κλαψίγελος.

Τον κάλεσα να με πλησιάσει, είχε ανατριχιάσει όλος, σηκώθηκα, πήγα να ανοίξω την θέρμανση του δωματίου, δεν θέλω να μου κρυώσει, είναι ο σκλάβος μου, ο φίλος μου, μου αρέσει τόσο πολύ να τον προσέχω. Πήγα πάλι κοντα του, τα μάτια του ηταν στα πόδια μου, στα δάκτυλα μου, τα παρατηρούσε, ήθελε τόσο πολύ να τα αγγίξει, κι εγω το ίδιο, όμως έπρεπε να περιμένουμε.

Έσκυψα μπροστά του, με το χέρι μου χάιδεψα το κεφάλι του, το πρόσωπό του, αυτό ήταν δεν άντεξε, ένιωσα τα δάκρυα του, τα δάκρυα αγάπης του στο χέρι μου, το κορμί του ανατρίχιαζε, τον έσπρωξα απαλά στα πόδια μου, τα δάκρυα του ζεστά κυλούσαν στα πέλματα μου, τον άφησα να τα αγγιξει.
Ήρθε πολύ κοντά μου, τα μύριζε, με μύριζε πόσο τρυφερό είναι αυτό, άρχισε να τους δίνει μικρά μικρά φιλιά.. Άρχισα να νιώθω μέσα μου, ιδιαίτερα, κάθε του φιλί λειτουργούσε σαν ηλεκτροσόκ μέσα μου.

Πήρα το κεφάλι του στα χέρια μου σκούπισα τα δάκρυα του με τις παλάμες μου και το δάκτυλο μου πήγε στο στόμα του, η μύτη του είχε κλείσει ανέπνεε μόνο από το στόμα του κι εκεί ήταν το δάκτυλο μου, ένιωσα την γλώσσα του για πρώτη φορά...

Πλησίασα πολύ κοντά του, δίπλα στο πρόσωπό του, ένιωθε την ανάσα μου, να καίει τα μάγουλα του, του επέτρεψα να κοιτάξει μέσα στα μάτια μου, χαμογέλασε, του χαμογελούσα κι εγώ, πλέον μου ανήκει ολοκληρωτικά. Μου άναψε το πρώτο μου τσιγγάρο, ήμουν κουρασμένη από το ταξίδι, γονάτισε σωστά, άπλωσα τα πόδια μου πάνω στην πλάτη του, τον ένιωθα, η καρδιά του, τον πρόδιδε, χτυπούσε δυνατά.

Τον πήρα από το χέρι και τον οδήγησα στο κρεβάτι μας, το κλουβάκι του, του πήγαινε τόσο πολύ αν και πλέον του δημιουργούσε πρόβλημα, όμως δεν διαμαρτύρεται στιγμή. Τώρα, εδώ, μαζί μου είναι πολύ ήσυχος. Τον έβαλα στη μέση του κρεβατιού, γονατιστό, με τα χέρια του να ακουμπούν στα γόνατα του, ανοιχτά πρός το μέρος μου, στο χέρι μου είχα το κολλάρο μου, με το όνομα μου, του το φόρεσα, το ένιωθε πρώτη φορά στο λαιμό του, η ανάσα του γινόταν ολοένα και πιο βαριά. Ήμουν κι εγώ γυμνή εκεί μαζί του, τα δάκτυλα μου ταξίδευαν στο σώμα του, από όπου και να περνούσαν, στο στήθος του, στην κοιλία του, στην βάση του κλουβιού του, τον ένιωθα πιο πολύ, τον λαχταρούσα του το είχα πεί θέλω να τον γλύψω παντού, να σβήσω όποιου άλλου το άγγιγμα, να γίνει δικός μου, από όλες τις απόψεις. Ακούμπησα το κλουβί του, το πήρα στα χέρια μου η αίσθηση του κρύου μέταλλου σε αντίθεση με το καυτό του κορμί, τον έπιασα χαμηλά στα μπαλάκια του, πήρα την πρώτη του αντίδραση, το πρώτο του βογγητό, ενώ τον ένιωθα μέσα στα χέρια μου, τον έσφιξα λίγο πιο δυνατά, καταλάβαινε πόσο δικός μου ήταν, τον κοίταζα, πήρα το κεφάλι του στα χέρια μου και άρχισα να τον φιλάω βαθεία στο στόμα με πάθος, τον ένιωθα, την γλώσσα του, τον τρόπο που φιλάει μόνο το πάνω χείλος μου, την γεύση του, νέος, αγνός για έναν μήνα, δικός μου...

Βρέθηκα από πίσω του, η γλώσσα μου άρχισε να ταξιδεύει σε όλο του το κορμί, άφηνα τα μαλλιά μου, να ταξιδεύουν στο κορμί του, η γεύση του, τιραμισού, γέλασα με την γεύση του. Τον λαχταρούσα και τον άφηνα να το δει, να ηρεμήσει, να εμπιστευτεί. να γίνουμε ένα. Είμαστε ένα σε όλα.


Τον έσπρωξα μπροστά, τα χέρια του έπεσαν στο κρεβάτι, γονατιστός, με τουρλωμένο τον κώλο του, το περίμενα πολύ καιρό αυτό, οι τιμωρίες του μέχρι τώρα πολλές, όμως τώρα δεν θα τον τιμωρήσω, θα τον ευχαριστηθώ. Μόνο το dressage whip είχα μαζί μου. Αυτό που εκείνος μου είχε χαρίσει. Το πήρα στα χέρια μου, μερικά χτυπήματα στον αέρα για να τον προετοιμάσω γιατί θα ακολουθήσει, τον χτύπησα, όχι δυνατά αλλά αρκετα, το πρώτο του βογγητο, το δέρμα του λευκό, κοκκίνιζε αμέσως, το λατρεύω έτσι όπως αλλάζει χρώμα, συνέχισα να τον χτυπώ, με μερικες παύσεις για να ανασαίνει κι εγώ να παίρνω αυτές τις ανάσες φυλαχτό στην καρδιά μου. Χτύπησα τα μπούτια του, την πλάτη του, είχε κοκκινήσει, πονούσε, δάκρυζε, τον έπιασα στα μπαλάκια του, στο κλουβί του, έτρεμε , τον ελευθέρωσα και μεγάλωσε μέσα στο χέρι μου, ακολούθησαν δέκα ακόμη πολύ γερά χτυπήματα. Τα πήρε μέχρι το τέλος, τον πλησιάσα χάιδευα τα σημάδια του, το έργο μου, η ζωγραφιά μου.. Στο άγγιγμα του, ανασηκώνονταν, όχι από πόνο, αλλά από πάθος, τον γύρισα ανάσκελα, ανέβηκα πάνω του και άρχισα να τον φιλάω... να τον πιάνω παντού, του επέτρεψα να με αγγίζει, με άγγικε σχεδόν διστακτικά στα πλευρά μου, ένιωσα το απαλό του άγγιγμα στην ραχοκοκαλια μου, τα πόδια μου πάνω στα δικα του, με ακουμπούσε, με ένιωθε, όμως όχι ακόμα.

Τον άφησα να έρθει από πάνω μου, είχα ανοίξει τα πόδια μου, ενώ εκείνος με φίλαγε, προτιμουσε τον λαιμό μου, του αρέσει τόσο πολύ, με έγλυφε παντού, τον άφησα να πάει προς τα κάτω, να με αγγίξει με την γλώσσα του, έτρεμα μαζί του καθώς πλησίαζε την κλειτορίδα μου, ήμουν μούσκεμα, ούτε εγώ το περίμενα, τον πίεσα, άνοιξε το στόμα του και δέχονταν τον οργασμό μου, με γεύονταν κι εγώ ένιωθα την ανάσα του μέσα μου.. πόσο διεγερτικό είναι να αναπνέει μέσα μου, ήρθε πάλι από πάνω μου, με φιλούσε με πάθος, τον κατεύθυνα μέσα μου, σφιγγοντας τους γλουτους του, πότε εκείνος από πάνω, πότε εγώ, εναλλαγές, χαμόγελα, ψίθυροι αγάπης, βογγητά πάθους, οργασμοί..

Είναι ο μικρος Μου σκλαβος...

 

Mε συγκινεί, ίσως γιατί μου μιλάει στην ψυχή μου όσο κανένα άλλο κείμενο. Να την προσέχεις και να την τιμάς μικρέ. Και εσείς να τον προσέχετε και να τον τιμάτε.

 

Απάντηση: Μέσα από τα μάτια της..

ένα από τα πιο αισθαντικά κείμενα που έχω διαβάσει εδώ. πολύ δυνατό!!!

 

Απάντηση: Μέσα από τα μάτια της..

Ο πόνος είναι αγάπη.. My Deva..

 

Απάντηση: Μέσα από τα μάτια της..

να προσπαθεις καθε μερα για μια τετοια Αφεντρα ειναι ανεκτιμιτη

 

Απάντηση: Μέσα από τα μάτια της..

LOVE IS PAIN ... DEVAS SLAVE

 

Απάντηση: Μέσα από τα μάτια της..

οταν ο πονος ειναι αγαπη τοτε ολα ειναι λυτρωση.καλη Σας μερα.

 

Απάντηση: Μέσα από τα μάτια της..

σαν την σαλμακ χαγιεκ δεν εχει...

  i feel you..