Μέχρι που σου επιτρέπω να με κυριαρχείς

Στο φόρουμ το λέμε μια χαρά το ποίημα..
Το θέμα είναι τι γίνεται τελικά όταν κλείνουν οι πόρτες.

 

Eχει γραφτεί αρκετά συχνά πως η φάση της διερεύνησης που προηγείται της σύναψης μιας Κ/υ σχέσης πρέπει να έχει διάρκεια και μάλιστα μεγάλη. Κατά καιρούς δε έχουν γραφτεί και οι λόγοι γι αυτό αν και συνήθως σε γενικές μόνο γραμμές.
Το παρόν νήμα είναι επιπλέον μια καλή ευκαιρία για να ειπωθεί και κάτι πιο συγκεκριμένο το οποίο ελπίζω πως θα καταδείξει την αναγκαιότητα αυτής της διάρκειας. Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Καταρχήν δεν θεωρώ πώς ένας Κυρίαρχος που ξέρει τι του γίνεται θα απαιτήσει a priori και χωρίς ιδιαίτερο λόγο την ανάληψη του ελέγχου σε σημαντικούς τομείς της ζωής της υ (οικογένεια, φιλικό περιβάλλον, επάγγελμα) που φαινομενικά και μόνο δεν άπτονται ευθέως της σχέσης. Αυτό για δύο πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Πρώτον διότι ενδεχομένως θα εγείρει αντιδράσεις αμυντικού τύπου, μη διαχειρίσιμες στη συγκεκριμένη φάση.
Δεύτερον και κυρίως διότι γνωρίζει πως σε κάθε περίπτωση και σε βάθος κάποιου χρόνου θα αναλάβει τον έλεγχο επί των συγκεκριμένων τομέων είτε ντε φάκτο, είτε κατόπιν αιτήματος. Σε κάθε περίπτωση θα έχει το μέγεθος του ελέγχου που θέλει, κρίνει ότι μπορεί και κρίνει ότι του είναι χρήσιμο να έχει.

Όμως, σε περίπτωση που η διάρκεια της διερεύνησης είναι αρκετή έτσι ώστε να έχει πλήρη γνώση και εικόνα των καταστάσεων και των συνθηκών ζωής της υ, ενδεχομένως να διαπιστώσει φάλτσα και δυσλειτουργίες στους τομείς που αναφέρθηκαν, οι οποίες κρίνει πως θα έχουν άμεσες επιπτώσεις στη σχέση και για τούτο είναι απαραίτητος ο έλεγχος και η διαχείριση τους από τον ίδιο. Είναι νομίζω περιττό να εξηγήσω γιατί αυτές οι διαπιστώσεις θα πρέπει να γίνονται κατά το στάδιο της διερεύνησης και όχι μετά την έναρξη της σχέσης.
Aν λοιπόν απαιτήσει τον έλεγχο σε έναν συγκεκριμένο τομέα και η απαίτηση δεν γίνει δεκτή, έχει δυο επιλογές.
Πρώτον να σταματήσει άμεσα τα πάντα. Για προφανείς ελπίζω λόγους.
Δεύτερον να αποδεχτεί την οριοθέτηση προσβλέποντας στο ότι αργά ή γρήγορα και αν όλα πάνε καλά, θα αποκτήσει τον έλεγχο που επιθυμεί.*

Τις ίδιες πάνω-κάτω επιλογές σε ότι αφορά το πρακτικό κομμάτι έχει ο Κυρίαρχος και στην περίπτωση που η υποτακτική χωρίς καν να τεθεί ζήτημα από την μεριά του Κυρίαρχου(πράγμα που σημαίνει πως ο έλεγχος επί συγκεκριμένων τομέων είτε δεν του είναι επιθυμητός είτε δεν τον κρίνει απαραίτητο) προχωρήσει σε μια οριοθέτηση τύπου ο τάδε ή ο δείνα τομέας της ζωής μου δεν αγγίζεται.
Πρώτον να σταματήσει τα πάντα, αρνούμενος να δεχτεί μια οριοθέτηση που είτε θεωρεί άκομψη από την στιγμή που δεν έθεσε καν ο ίδιος τέτοιο ζήτημα, είτε κρίνει πιθανόν να τον περιορίσει μελλοντικά και δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει αυτή τη διαχείριση για το μέλλον εντός σχέσης.Υπερβολικό ίσως για κάποιους αλλά οπωσδήποτε δικαίωμα του.
Δεύτερον να συνεχίσει αποδεχόμενος όρια που δεν του δημιουργούν πρόβλημα και δεν αντιτίθενται στις επιθυμίες του. Έχοντας όμως πάντα κατά νου, όπως είπαμε, πως αργά ή γρήγορα θα έχει τουλάχιστον τον ντε φάκτο έλεγχο αυτών των τομέων.*


*.-Προφανώς πρόκειται για περιπτώσεις που θα μπορούσε κάποιος να τις ονομάσει ως κυριαρχία περιορισμένης ευθύνης-εμβέλειας. Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι εξαιρετικά απλό:
Ε,και;
Πέραν του ότι ο καθένας ζει αυτό που θέλει και μπορεί, προσωπικά θα πρότεινα στους πουρίστες του όλα ή τίποτα
(Στις 9 από τις 10 περιπτώσεις πρόκειται για πουλ-μουρ θεωρητικολογούντες των οποίων η ζωή δεν έχει καμία σχέση με τις-wishful thinking στην καλύτερη- απόψεις που εκφράζουν. Η απομένουσα περίπτωση είναι το εξαιρετικά ολιγομελές κλαμπ των ανθρώπων που απλώς εκφράζουν αυτό που ζουν και συνήθως είναι αρκετά σοφοί και μακρόθυμοι για να κουνήσουν επιτιμητικά δάχτυλα),
να βάλουν στον έλεγχο των εν λόγω Κ/υ ζευγαριών διαγωγή κοσμία.
Το μόνο που θα προκαλέσουν είναι μια γενική θυμηδία.

 

Σύμβαση = κυριαρχία στο *context* του BDSM και ναι, γι αυτόν που λέει "ως εδώ", σημαίνει ακριβώς αυτό που έγραψες.

Η κυριαρχία γενικά και αόριστα είναι άλλη κουβέντα.

 

Εαν Κ ξεπεράσει τα όρια του, στην πράξη συμβαίνει το εξής.

Η υ βγαίνει από τη σχέση. Δεν πα να έλεγε πόσο μοναδικός και ανεπανάληπτος ήταν ο έρωτας της, δεν πα να εχει υπογράψει 700 σελίδες συμβολαιο με ενδοφλέβιο αίμα, δεν πα να φόρεσε σιδερένιο κολάρο ανοξείδωτο που δεν κόβεται ούτε με τροχό, άμα της ξινισει, αντε γειά.

Περνάει και τον πρώην Κ της γέννεες σαράντα στα φόρουμ και πηγαδάκια του χώρου για να ναι σίγουρη - και χάβουν οι χάνοι όλα τα τυράκια με κάτι στόματα ναααααα- και ο επόμενος πιο βολικός Κ περιμένει στη γωνία - με άλλους σαράντα, σαν την ουρά στα τυριά του Σκλαβενίτη.

Ναι, αυτό είναι "τζιζ".

Γιαυτό προσέχουμε για να έχουμε την κατάλληλη υ, αλλά και προσέχουμε να μην έχουμε άλλα χαριτωμένα ντράβαλα.


Ήδη η φράση "μέχρι που σου επιτρέπω να με κυριαρχήσεις" είναι για κάποιους Red flag. Οκ, ενα ποτηρι κρασί, ένα καφέ, ένα γεια στο δρόμο, αλλά μέχρι εκεί. Καθένας και καθεμία έχει τα κριτηρια του και στην πράξη οι μαλακιες πληρώνονται. Στα λόγια είναι όλα όμορφα, εύκολα και απλά.

 

Άρα για να έχετε, σας λέει το υ μέχρι που θέλει και εσείς ακολουθείτε.
Δεν κατάλαβα λέτε;

 

Όχι. Προσωπικά κάνω το εξής. Επιλέγω μια υποψήφια υ και ξεκαθαρίζω απ την αρχή κάποια πράγματα. Τι παίζει και τι δεν παίζει. Το πλαίσιο και το όριο. Εάν δεν υπήρχαν αυτά, ζητώ που καήκαμε....

Νσι, γίνεται και αναδισπραγματευση. Αλλά σε μικρή κλίμακα.

Ναι, έχω διακόψει σχέση αφού η υ δεν μπορούσε να εκπληρώσει το πλαίσιο.

Όχι, δεν με σέρνει καμία υ απ τη μύτη ούτε τρώω μπαντοφλα. Εάν μια υ έχει τέτοιες προσδοκίες, να πάει να βρει άλλον πιο κατάλληλο Κ να του ρίχνει μπαντοφλα και να σέρνει καράβια. Ωσάν Λύκος περνάω και μόνος μου καλά, και πιο καλή η μοναξιά και λασπονερα, καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρα σαράντα χρονια τέτοια κατάντια.

Αλλα όπως είπα, καθένας και καθεμία έχουν τα κριτήρια τους. Εγώ πάντως, δεν ακολουθώ. Είναι δύσκολο να με ακολουθούν.

Απάντησα σε μια προσωπική ερώτηση.

 

Η διαβαθμισμένη ή βολική υποτσγή είναι, ουσιαστικά, αυτοαναιρούμενη υποταγή.

 

Όλων των ειδών οι υποταγές έχουν ένα κοινό: Παραμένουν όσο ο υποταγμένος δεν αποτάσει το ζυγό είτε γιατί δεν μπορεί είτε γιατί δε θέλει.

Όταν μιλάμε για BDSM, μιλάμε για σχέση συνενούντων ενηλίκων και η συναίνεση είναι κάτι που αίρεται. "Ως εδώ" το πεις, "α λα καρτ" το πεις, "αυτοαναιρούμενο" το πεις δεν είναι τίποτα περισσότερο από κανόνας του παιχνιδιού που ονομάζεται "σχέση μεταξύ συνενούντων ενηλίκων"

Και στο τέλος όπως έχει δικαίωμα να πει το υ "ως εδώ" το ίδιο ακριβώς δικαίωμα έχει και το Κ αν νιώθει περιορισμό από το "ως εδώ". Δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό, είναι αυτό που είναι.

 

Πάλι δεν είναι ακριβώς ετσι, στην πράξη!
Πραγματικά.

Τα περισσότερα αν όχι όλα τα Κ όταν ζητούν πράγματα, όταν επενδύουν χρόνο και ενέργεια στο υ περιμένουν να δουν τουλάχιστον το υ να βγαίνει από το comfort zone, αντλούν και θέλουν την καύλα που πηγάζει από το ότι ένας άνθρωπος "χτυπιέται" να ξεπεράσει εαυτό, κοινωνία, μέχρι τώρα πρότυπα , για πάρτυ Τους.
Είναι λοιπόν ααααλλο το " εγώ αυτό αυτό και αυτό δεν το αγγίζεις " και δεν μιλώ για μεμονωμένα πραγματακια αλλά για τομείς ( που και στα μεμονωμένα πάντα υπάρχει και ο τρόπος ο " σωστός κατά υ " να θέσει κάτι ) και άλλο το προσπαθώ και δεν βγαίνει.

Αρα, όχι δεν είναι το ίδιο το ' α λα καρτ δεν με αγγίζεις ' με το ' δεν μπορώ αλλο '
Μην ανησυχείς, σχέση είναι όλα και συνενουντων ενηλίκων είναι και δεν προσπαθούμε να κάνουμε κανέναν να νοιώσει μειονεκτικά , ούτε τους βανίλα κτλ κτλ αλλά να καταλαβαίνουμε για τι μιλάμε όταν γράφουμε θεωρίες.

 

Σωστα. Το " α λα καρτ " εχει επικεντρο τα θελω της υ και ειναι κλασσικο " topping from the bottom ".
Και φυσικα γινεται και στην πραξη. Απο παρα πολλες. Αφου βρισκουν βολικους και διαθεσιμους "Κ" και τα κανουν...  

Ερωτηση.
Ολοι αυτοι που ποζαρουν με μια πουτσα στο χερι, λετε να μπορουν να επιβαλλουν σε μια υ τα θελω τους ή ζητουν την αποδοχη της ? χμ ?  

 

Hence

Ίδια απάντηση.

 

  
....