Μία άποψη για την κοινωνική ηθική μιας «ορθόδοξης» κοινωνίας που οδηγεί στην άρνηση τ

Απάντηση: Για την κοινωνική ηθική μιας

Η δουλειά τους {θα έπρεπε να} είναι προς δύο κατευθύνσεις:
α) να εντοπίσουν το αίτιο και να το εξαλείψουν
β) να βρουν τρόπο θεραπείας των συμπτωμάτων

Μόνο που το αίτιο της λαγνείας, είναι συνυφασμένο με την ανθρώπινη ύπαρξη. Αν δεν επιθυμούσαμε, δε θα αναπαραγόμασταν {μεταξύ άλλων}. Συνεπώς, γιατί να χρειάζεται θεραπεία;

Η απάντηση είναι πως: αν δε μας δημιουργούσε τύψεις η εκκλησία, δε θα χρειαζόταν θεραπεία. Μα τότε, τι θα πουλούσαν αυτοί και σε ποιον; Οι λάγνοι είναι καλοί και σταθεροί πελάτες ανά τους αιώνες.  

Αφήστε που, σε εποχές ημι-ανύπαρκτης αντισύλληψης και προστασίας από τα διάφορα νοσήματα, είχαν και σοβαρά {πρακτικά} επιχειρήματα για να πείσουν! Τα "μπάσταρδα" και η σύφιλη ήταν εξαιρετικά πειστικά.

 

Απάντηση: Για την κοινωνική ηθική μιας

διατροφολόγοι και ιερείς ,δυστηχώς έρχοντε για να εκμεταλευτούν το αίτιο και δίνουν απαντήσεις βολικές ώστε να αποκομήσουν κέρδος .

είμαι της πεζής άποψης ότι είχανε λυθεί αυτά τα ζητήματα ,αλλά η έννοια του κέρδους έθαψε τις απαντήσεις και γέννησε δικές της για να ικανοποιήσει τον εκάστωτε κερδοσκόπο .

αν ομφαλοσκοπήσουμε θα θέλησω να ταξιδέψω στο χρόνο να είμαι σύμβουλος στον Πύρρο ...

 

Απάντηση: Για την κοινωνική ηθική μιας

Πως διαμορφώνεται η "εσωθεν" ηθική μας;
Σε ποιά θεμέλια βασίζονται οι αξίες και τα πιστεύω μας;
Ποιό είναι το σημείο αναφοράς;
Είναι σταθερό; Πρέπει να είναι σταθερό;Γιατί;

 

Απάντηση: Μία άποψη για την κοινωνική ηθική μιας «ορθόδοξης» κοινωνίας που οδηγεί στην άρνηση τ

Επειδή πιθανά διανύω μια περίοδο ανασυγκρότησης,
με αφορμές σημαντικά ή και επουσιώδη γεγονότα,
προέκυψε να εστιάσω στο κομμάτι του ζειν που έχει να κάνει με αυτά ακριβώς τα ερωτήματα.
Τις όποιες πιθανές απαντήσεις ακόμα τις ραφινάρω.
Ένα πρόπλασμα που μπορώ να καταθέσω αυτή την εποχή,
(τονίζω το «αυτή την εποχή» καθώς κάτι που επίσης ραφινάρω είναι η σχέση μας με το timing),
έχει να κάνει με τις ιδιότητες του πηλού όπως τον εισήγαγα πρωτύτερα.
Ανακαλύπτω σε καθημερινή σχεδόν βάση ότι διάγουμε περιόδους ακραιφνούς σκοπιμότητας
στην οποία καθυποτάσσονται κυριολεκτικά οι όποιες αρχές, δεοντολογίες, ηθικές αξίες.

Εμμένω στον επιθετικό προσδιορισμό.
Ακραιφνής.
Υπήρξαν μακρές περίοδοι ενοχικού ξεπουλήματος των παραπάνω με την επίφαση της θρησκευτικότητας, της ιδεολογίας, της πολιτικής εξέλιξης κ.ά.
Όμως
Τούτες εδώ οι εποχές μοιάζουν να έχουν απενοχοποιήσει πλήρως
-θα πρόσθετα ξεδιάντροπα -
τα ταπεινότερα ελατήρια των κοινωνικών όντων,
καθαγιάζοντας ιδέες, νοοτροπίες και συμπεριφορές
με την αγιαστούρα του εγωιστικού, συμφεροντολογικού τάχατες επιβεβλημένου.
Το συμφέρον της επιβίωσης- ανέλιξης- επίπλευσης - ηδονικής απολαβής -
έχοντας αγιοποιηθεί προοδευτικά στις τελευταίες τρεις δεκαετίες
έχει καταστεί στη αγελαία συνείδηση της ανθρωπότητας ως μέγιστο αγαθό.
Ανατρεφόμαστε και ανατρέφουμε παρασιτικούς, αφαιμάκτες μεγαλοοργανισμούς
χωρίς πλέον ενοχές, άνευ αιδούς, με την επίρρωση και αποδοχή
ενός τηλεκατευθυνόμενου, ανακυκλούμενου «συστημικού»
(η πρυτανεύουσα νεοκουλτούρα της εποχής)
πλαισίου, μέσα στο οποίο ο Ουμανισμός κατέχει πλέον το ρόλο του «θείου από το χωριό».

Στυλοβάτες αυτής της νέας τάξης (εδώ το πολυφορεμένο ρηθέν ταιριάζει γάντι) είναι πολλοί.
Θα κάνω μία στιγμιαία στάση σε έναν ενδεικτικό και μόνον.
Την πεπερασμένη -πια- διανόηση..
Σχεδόν τα πάντα έχουν λεχθεί, γραφεί, διαπραγματευτεί.
Ο λόγος πλέον δεν λειτουργεί καταλυτικά και θεραπευτικά όπως επί χιλιετίες.
Μεταγενίτσαροι της σκοπιμότητας, παρα- μορφωμένοι και υπερπληροφορημένοι
οργιάζουν δίκην ιών που οι πάλαι ποτέ ικανές διανοητικές και ωφελιμιστικές αντιβιώσεις
αδυνατούν πλέον να καταστείλουν.

Μέσα σε αυτή την ηθική και αξιακή καταχνιά, σύντροφε λόγιε,
θα σε καλέσω να με βοηθήσεις εσύ
αν και εφόσον διαθέτεις έστω υποψίες απαντήσεων στα ίδια σου τα ερωτήματα...

Διατελώ υμετέρως.

Υ.Γ.
Μην νομιστεί από κανέναν
πως όσα περιγράφω άνωθεν απέχουν ακόμα πολύ από την αυλίτσα Μ/μας.
Οι μεταπράτες, τσαρλατάνοι του κενού , φτιασιδωμένου λόγου
κρούουν αδιάκοπα κύμβαλα σε μία παρατεταμένη αποκριά
όπου ο κενόδοξος [(αρ)](σεν) [(λου)μ(πέν)] λόγος είναι η μασκαράτα του Ηγούμενου
των «θανάσιμων» - μη χέσω - αμαρτημάτων του Θωμά του Ακινάτη.

Μακράν επί του κορυφαίου εδράνου της «Συνόδου» Βουλιμίας, Λαγνείας και των ετέρων τεσσάρων,
εδράζεται Η ΑΠΛΗΣΤΙΑ.

Υ.Γ. 2
Το βεστιάριο των μασκαράδων είναι πλουσιότερο και από αυτό του Εθνικού Θεάτρου.
Εδώ υπεισέρχεται καθοριστικά ο παράγοντας timing που ανέφερα πριν.

Υ.Γ. 3
Καλέ όχι!
Δεν μας φταίνε ούτε οι Aλβανοί, ούτε οι Πακιστανοί, ούτε οι gay.
O πολύς Έρμαν Έσσε μας φταίει.

Υ.Γ. 4
(και το λουρί της μάνας)
Υστερώ σε λακανικές αναλύσεις οπότε ξέπεσα στις λεκανικές.

 

Απάντηση: Μία άποψη για την κοινωνική ηθική μιας «ορθόδοξης» κοινωνίας που οδηγεί στην άρνηση τ

"Είσαι ένα αστείο πράγμα, Πεισίστρατε. Εχεις μερικές βαρύγδουπες λέξεις και τις βροντάς κάθε τόσο, τι υλισμός της πεντάρας, κι εσύ πιστεύεις πως στρώνεις βαθυστόχαστες σκέψεις, περιμένεις κάθε σου έκφραση και κίνηση να προξενήσει συνταρακτική εντύπωση, να μας γεμίσει ερωτηματικά για τον λαβυρινθικό σου χαρακτήρα, φαντάζεσαι πως περπατάς με υπόκρουση βαγκνερική."

  ωστόσο, εύχομαι, κάποτε, να αποκτήσω τέτοιο λεξιλόγιο.

 

Απάντηση: Μία άποψη για την κοινωνική ηθική μιας «ορθόδοξης» κοινωνίας που οδηγεί στην άρνηση τ

Aχά! αυτό σε ξάφνιασε, το είδα, όμως το τυχαιο μπορεί και δημιουργεί σπάνιες τελειότητες, άψογες, σε μια τυχαία διασταύρωση.....

Στα 23 διαβάζουμε και Χειμωνά μαμζέλ;
Φταίει άραγε ο Λόγος που προυπήρχε,
επειδή τον κυρήξαμε σε πτώχευση;

Παρ' όλα αυτά έχουμε κέρδος.
Ένα κάποιο χαμόγελο μιας τέτοιας ιδιοσυγκρασίας δεν είναι και αμελητεό!

 

Απάντηση: Μία άποψη για την κοινωνική ηθική μιας «ορθόδοξης» κοινωνίας που οδηγεί στην άρνηση τ

αισθανομαι τοσο ομηρος του πολιτικου συστηματος , που καθε προσταγη του , οπως η κοινωνικη ηθικη , μου ειναι παντελως αδιαφορη αν δεν με εξυπηρετει .
για θεματα σεξουαλικοτητας δεν το συζητω καν ....να πανε να γαμηθουν ολοι ...
για θεματα συμπεριφορας βαζω μπροστα τον σεβασμο .. μου δειχνεις σου δειχνω .. ετσι παει ...
αν αναψεις μπροστα μου τσιγαρο , θα ρευτω στα μουτρα σου και μετα θα αφησω μια ηχηροτατη κλανια ... ζουμε σε πολυ δυσκολες εποχες για να ζοριζομαστε ...

 

Απάντηση: Μία άποψη για την κοινωνική ηθική μιας «ορθόδοξης» κοινωνίας που οδηγεί στην άρνηση τ

Καποιες υποψίες μου περνάνε απ΄το μυαλό ,φίλε μου,ωστόσω το ψάχνω ακόμα. 
Ξεκίνησα να το ψάχνω πολλά χρόνια πριν,εκεί ,γύρω στα δεκαπέντε,όταν άρχισα ν ' αμφιβάλλω πολύ σοβαρά στο κατά πόσο υπάρχει μιά υπερβατική αρχή εκεί εξω πού μας έφτιαξε,μας νοιάζεται και μας καθοδηγεί.
Εψαχνα να βρώ ενα μπούσουλα -τι να κάνουμε;- αλλά ούτε ο σύντροφος Ιλιτς,που διετείνετο πως ήξερε ,ούτε κανένας άλλος μου έδωσε ικανοποιητική απάντηση .
Ηταν κι'αυτές οι βαθιές αντιφάσεις,η απύθμενη υποκρισία που έβλεπα γύρω μου (και μέσα μου,θα σου εκμυστηρευθω,αλλα μην το πείς παραέξω ,εντάξει; ) που με μπέρδευαν.
Οπως και συ,έτσι και γω διεπίστωσα γερνώντας πως η μόνη σταθερή ηθική αξία του κόσμου που με περιέβαλε θα μπορούσε να αποτυπωθεί συνοπτικά στην σοφή λαϊκή ρήση ¨οτι φάμε, οτι πιούμε κι' οτι αρπάξει ο κώλος μας"
Πρίν λίγα χρόνια , σε μια υποκλαπείσα συνομιλία ακουσα και το αποφθεγματικά ιδανικό συμπλήρωμά της : "ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάει και οι άλλοι να πα΄ να γαμηθούνε".
Που είναι η βάση της χριστιανικής ηθικής, η αγάπη;
Που ειναι οι αξίες του Διαφωτισμού, η ελευθερία,η η αδελφοσύνη, η ισότητα;
Γιατι γύρω μου εβλεπα, και βλέπω, αντιθέτως,μίσος,δίψα για κυριρχία,γιά δύναμη,γιά επιβολή ,κυρίως απ΄αυτούς που υποτίθεται πως θέσπισαν και είναι θεματοφύλακες των πρώτων;
Θα μου πείς ολ΄άυτά τι σχέση έχουν με την ¨εσωθεν" ηθική;
Ποιά έσωθεν;
Αν δεχθούμε πως δεν είμαστε φτιαγμένοι "καθ΄εικόνα και ομοίωσιν" κάποιου καλού Θεούλη,θα πρέπει να αναζητήσουμε ηθικές συμπεριφορές και αξίες προερχόμενες απο τα ένστικτα αυτοσυντήρησης και αναπαραγωγής μας,αυτό τουλάχιστον το "εσωθεν" νομίζω πως υπάρχει.Εκει θέλει ισως λίγο παραπάνω ψάξιμο,θα βοηθήσεις;
Ολα τ' άλλα ειναι "εξωθεν". Επιχρισματα. Η οικογένεια, οι δάσκαλοι,τα βιβλία,οι εμπειρίες ....άλλα απορροφούνται και γίνονται δεύτερο πετσί, άλλα ξεκολλάνε με τα χρόνια,άλλα ξεθωριάζουν...
Ολα όμως συνθέτουν το μωσαϊκό του καθένα μας.και ισως να είναι οι πηγές της "εσωθεν" ηθικής μας,που δεν ειναι και τόσο έσωθεν τελικά.

 

Απάντηση: Μία άποψη για την κοινωνική ηθική μιας «ορθόδοξης» κοινωνίας που οδηγεί στην άρνηση τ

Χωρίς να είμαι και 200% σίγουρη, θα έλεγα πως εξαρτάται από το αν κάποιος είναι αυτόφωτος ή ετερόφωτος.

Άλλοι παράγουν, άλλοι απλά αντανακλούν.
{... όχι μόνο ηθική ...}

Υ.Γ. Είμαι πρόθυμη να συζητήσω το βαθμό στο οποίο συμβαίνει το καθένα στα διάφορα στάδια ωριμότητάς μας. Π.χ. τα παιδιά αντανακλούν αυτό που συμβαίνει στο σπίτι.

 

Θα συμφωνήσω!!

Απλά από κάποια ηλικία και μετά επιλέγεις τι παράγεις αλλά και τι αντανακλάς.

 

Απάντηση: Μία άποψη για την κοινωνική ηθική μιας «ορθόδοξης» κοινωνίας που οδηγεί στην άρνηση τ

Όχι χρονική ηλικία.  
Ας πούμε μετά από ένα στάδιο ωριμότητας.
Θα συμφωνήσουμε, είμαι σίγουρη, ότι υπάρχουν άντρες που, ακόμα και στα 65 τους, αντανακλούν "κουβέντες καφενείου".

 

Yes, ευχαριστώ για την διευκρίνιση, ακριβώς έτσι!!