Μία, αλλά πληθωρική

Απάντηση: Μία, αλλά πληθωρική

Αν μου επιτρέπεις, ποιό το νόημα του να "αποκρυσταλλώσεις άποψη" στην προκειμένη; Οι εκάστοτε εμπλεκόμενοι μάλλον θα κάνουν την κάθε περίπτωση όλως διόλου διαφορετική.

Είναι θεατρικό έργο. No pun intended, today or yesterday. Πάντως, ο τρόπος που είχε πάντα ένα μακρύ κουτάλι ο τρουφαλντίνο στην κωλότσέπη, για να τρώει όποτε ήθελε, ήταν εμβληματικός και απίστευτα πολύ διασκεδαστικός.

από το
RADIO-THEATRE: "Υπηρέτης δύο Αφεντάδων" του Γκολντόνι

Και μια κουβέντα μετά το ποστ, το δυσκολότερο πράγμα στην απόλαυση δεν είναι το ταίριασμα με τον Έτερο, είναι οι χρόνοι. Χρειάζεται χώρο και χρόνο για να απλωθεί η απόλαυση, χρειάζεται ψυχική διαύγεια και ηρεμία. Σ εμένα τουλάχιστον. Αν είναι δύο χωρο-χρονοκατακτητικές προσωπικότητες οι Κύριοι, και δεν έχω γνωρίσει Κυρίαρχο που να μην είναι, τότε πού θα βρεθεί το περιθώριο; Επιμένω. Πότε θα προλαβαίνω να χαίρομαι τις αισθήσεις, όταν αυτές θα συσσωρεύονται με γρήγορο ρυθμό και η μια θα ακυρώνει την άλλη;

 

Δεν μπορω να μιλησω γενικα η για αλλους. Θα πω μονο πως εγω παντα ονειρευομουν την απολυτα μονογαμικη σχεση απο πλευρας μου. Μια ακομα πιο ιδανικη συνθηκη θα ηταν αν εκεινη θα ηθελε να ικανοποιει και τη δικη της επιθυμια να περιπτυσομεθα (ειτε βανιλλοειδως ειτε ΒΔΣΜικα) με ποιοτικες προσωπικοτητες (του χωρου μας η εκτος αυτου), αντιστοιχων "ποδοσφαιρικων " προσοντων και φυσικα του ιδιου της φυλου. ("ειμαι και στρεητ παναθεμα με"...)

Γι:tongue2:ργος


ΥΓ Ακριβως οπως ερμηνευεται δηλ. ο τιτλος του Θρεντ: "Μία, αλλά πληθωρική"

 

Απάντηση: Μία, αλλά πληθωρική

Το ότι οι εμπλεκόμενοι πάντοτε κάνουν αυτό που επιθυμούν (και δεν μας ρωτούν) είναι πέραν πάσης αμφιβολίας. Πιο πολύ με ενδιαφέρει να δω αν στέκει ως κατασκεύασμα εντός βδσμ, όπως είπα και στην αρχή:

No pun indeed. Απλώς η κοροϊδία, η καπατσοσύνη, ο τυχοδιωκτισμός μόνο βραχυπρόθεσμα μπορούν να λειτουργήσουν. Και αγχωτικά για μένα.

Καταλαβαίνω νομίζω πώς το εννοείς και πράγματι έχει τη μαγεία του. Σε μένα μάλλον λειτουργεί καλύτερα ο συγ-χρονισμός.

Να συμπληρώσω, γιατί είδα μετά την προσθήκη σου. Έχω αρχίσει και καταλήγω ότι μονάχα κατόπιν λεπτομερούς συνεννόησης οι κυρίαρχοι μπορούν να κάνουν το όλο εγχείρημα να λειτουργήσει. Χρειάζεται πολλή ωριμότητα, κατασταλαγμένη κυριαρχία εντός τους, και φυσικά δεν μπορούν ή δεν θέλουν όλοι να το κάνουν. Ο χωρο-χρονοκατακτητές μάλλον θα στραφούν σε άλλου είδους απολαύσεις, τύπου πυρήνας - δορυφόροι.

 

Απάντηση: Μία, αλλά πληθωρική

Τώρα που διευκρίνησες ορισμένα πράγματα, σκέφτομαι το εξής:
Ωραία ιδέα ως διανοητικό παιχνίδι. Ασσύμετρες σχέσεις που κανείς δεν είναι επίκεντρο κανενός. Κάτι σαν ερωτικά fractals, που επεκτείνονται από όλες τις πλευρές, Κυρίαρχων και σκλάβων, κυρίαρχοι με πολλές σκλάβες, σκλάβες με πολλούς κυρίαρχους. Έχει τη γοητεία του και το ενδιαφέρον του.

Αλλά η ζωή είναι σκύλα και δυστυχώς πρέπει να δουλεύουμε να βγάζουμε το ψωμί μας, να κάνουμε παιδιά για να διαιωνίζουμε τις αφεντομουτσουνάρες μας και για το καλό της ανθρωπότητας και ένα σωρό άλλες ευθύνες.

Και ιδού μια διαφορά τώρα που το ξανασκέφτομαι: Σου λέει ο Κ: "Μωρή σκούπισε το πάτωμα" Πόση ώρα κάνει για να το ξεστομίσει 10 Δευτερόλεπτα. Πόση ώρα κάνει μια σκλάβα για να το καθαρίσει? Ένα τέταρτο τουλάχιστον. Καταλαβαίνεις το σκετπικό μου?

ΥΓ. αναφορικά με τον συσχετισμό με τους φίλους και την οικογένεια. Η φιλία είναι η μόνη σχέση που είναι ελεύθερη από υποχρεώσεις και ευθύνες και δεν μπορεί να συσχετιστεί με την ερωτική και δη βδσμ. Στην οικογένεια πάλι ένας είναι ο Πατέρας και ένα ή πολλά τα παιδιά. Όχι το αντίστροφο.

 

Re: Απάντηση: Re: Μία, αλλά πληθωρική

Αυτοί οι σαμπ-μαρίνς τελικά είναι φετιχιστές ή lifestylers?

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Μία, αλλά πληθωρική

Δεν ξέρω πώς προέκυψαν οι πατεράδες (εγώ πάντως δηλώνω αθώα  ). Ο συσχετισμός έγινε για να δείξω ότι το βάθος ή η ρηχότητα της σχέσης που έχει κανείς με τα παιδιά του δεν εξαρτάται από τον αριθμό τους, αλλά από τον τρόπο που σχετίζεται μαζί τους. Το αυτό και για τη φιλία. Ρηχότητα - βάθος λοιπόν ήταν το ζητούμενο για το συγκεκριμένο παράδειγμα, όχι πολυγαμία - μονογαμία.

Κατά τα λοιπά δεν έχω να σχολιάσω κάτι, πέρα από το αν σου πει κάποιος "Μωρή σκούπισε", να τρέξεις να το κάνεις, έχουν αγριέψει οι κυρίαρχοι τελευταία  

Ειλικρινά δεν ξέρω πώς να σε βοηθήσω στο υπαρξιακό σου ερώτημα. Δοκίμασε να δώσεις νόημα μόνος σου.

 

Originally Posted by alnair

Γίνεται μια σκλάβα να ανήκει σε δύο αφέντες; [...]Σας φαίνεται λογικό και εφικτό;

Δεν νομίζω πως μπορώ να κρίνω αν είναι λογικό ή όχι, διότι η "λογική" του καθενός μας διαφέρει.
Εκτός βέβαια αν με τη λέξη "λογικο" αναφέρεσαι στα "κοινωνικώς αποδεκτά πρότυπα"
όπου θα απαντήσω πως ναι είναι λογικό!!
Εφικτό? όλα είναι εφικτά αρκεί να το δουλέψουμε μέσα μας και όταν είμαστε σίγουροι το κάνουμε πράξη με επιτυχια. (ελπίζω)
Σε ότι έχει να κάνει με μένα, για να πω και την προσωπική μου άποψη, νομίζω πως διόλου δεν μου πάει,
γιατί είμαι ολίγον ονειροπόλα και ευαισθητούλα και τα θέλω όλα σε έναν! ...άντε και λίγο εγωιστούλα, λιγο όμως:mwink:

 

Απάντηση: Μία, αλλά πληθωρική

Πολύ δύσκολο να δουλέψει και με συναίσθημα, χωρίς αυτοί που το βιώνουν να αισθανόνται συνεχώς να συνεδριάζει μια επιτροπή στο κεφάλι τους για την τελική επιλογή ή την καταμέριση του χρόνου κλπ, αν και θεωρητικά μπορεί να λειτουργήσει στους ανθρώπους.
Σε ότι αφορά το μια slave - δύο Masters πιστεύω πως θα υπάρξει σύγκρουση και τελικά για την αποφυγή της, θα πρέπει εξ αρχής να τεθούν και να ξεκαθαριστούν τόσες πολλές λεπτομέρειες και να εξεταστούν τόσες πολλές περιπτώσεις που και οι 3 θα χαθούν μέσα σε όλο αυτό πριν καν ξεκινήσει.

Πιστεύεις πως ένα θηλυκό μπορεί να κυριαρχηθεί ακριβώς στον ίδιο βαθμό από δύο Αρσενικά και μάλιστα αυτό να βιώνεται παράλληλα και ταυτόχρονα;
Kαι σε απόλυτη σχέση με το νήμα σου, ναι μια slave μπορεί να παίρνει διαφορετικά πράγματα από δύο Masters όπως και να νιώθει δυνατά και για τους δύο, αλλά πιστεύεις πως μπορεί να μην έχει για τον έναν εκ των δύο μια ξεχωριστή ή ανώτερη αν προτιμάς θέση μέσα της;

Μια σερβιτόρα, μια οικονόμος ή μια πόρνη θα μπορούσαν να λειτουργήσουν έτσι, μια slave όχι. Δεν αναφέρομαι βέβαια στο πρακτικό κομάτι που κάποιες (ελάχιστες) θα μπορούσαν να το φέρουν εις πέρας ικανοποιητικά, αλλά στο πως θα είναι στον εσωτερικό, ψυχικό κόσμο τους.

Εν μέρη σωστό, αλλά μπορεί να γεννήσει και να δημιουργήσει νέες ανάγκες στη σκλάβα και βέβαια να αλλοιώσει και να μετατρέψει τις αρχικές της.

Kατανοώ το σκεπτικό σου, αλλά συνεχίζω να θεωρώ πως ένα τέτοιο εγχείρημα έχει τόσες πολλές αντιθέσεις που θα προσκρούει συνεχώς σε δυσκολίες οι οποίες θα οδηγούν σε αδιέξοδα.

Αυτά δεν είναι για τους ανατολίτες αλλά για τους δυτικούς, Σίγουρα όμως έχει ιδιαίτερο γούστο και ουσία ξεχωριστή όταν συμβαίνει. Και φυσικά εξαιρετική δυναμική σταθερότητας.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Μία, αλλά πληθωρική

Δεν μιλάω για ρηχότητα ή βάθος. Μπορεί κάποιος/α να σχετίζεται με διαφορετικούς ανθρώπους ταυτοχρόνως και η σχέσεις αυτές να είναι βαθιές και μοναδικές. Αλλά νομίζω ότι επειδή μιλάμε για ε ρ ω τ ι κ ε ς σχέσεις και όχι φιλικές ή οικογενειακές, εν τέλει η σχέση που θα κυριαρχήσει ανάμεσα στις δύο - τρεις κλπ σχέσεις της σκλάβας θα είναι αυτή που προκαλεί τους πιο πολλούς και έντονους ερωτικούς σπασμούς. Εν τέλει αυτή από μόνη της θα περιορίσει, θα στριμώξει τις υπόλοιπες σχέσεις. Δεν έχει να κάνει ούτε με την κτητικότητα των Κ ή τυχόν ανταγωνισμό ή ότι δήποτε άλλο, θα έχει να κάνει ότι εν τέλει μια από όλες θα επικρατήσει των άλλων και αυτή θα είναι η πιο ερωτική. Ο μόνος τρόπος να μην συμβεί είναι η ίδια η σκλάβα να ελέγχει, αλλά τότε για ποιο πράγμα μιλάμε?

 

Απάντηση: Μία, αλλά πληθωρική

αντιπαρερχομαι τα των lifestyle φαντασιωσεων , μια και μιλαμε για Ελλαδα ..........
μερικοι φαινεται πως μπερδεουν την επιθυμια καποιων να ικανοποιησουν , με τους σκλαβους του Amistad ...
ισως λοιπον σε κρατη που ειχανε πραγματικους σκλαβους στο παρελθον , να υπαρχει σημερα μια κοινη προσδοκια (διαφορετικη απο την δικη μας αντιληψη) απο την M/s σχεση .... βεβαιως στην περιπτωση αυτη ο Μαστερ διαθετει τουλαχιστον ενα πυργο στα περιχωρα του Παρισιου και 2-3 σπορ αυτοκινητα στο γκαραζ και στην ουσια ζουνε κατι παρομοιο με την μουσουλμανικη πολυγαμια ... με τον παρα μου γαμω και την κυρα μου ....
Μαστερ που ψαχνει να βρει παρκινγκ για το ΚΙΑ στα σοκακια της Αθηνας .. δεν παιζει ...
παμε παρακατω ....
υπαρχουν κατα την αποψη μου , δυο + ενας τυποι γυναικων , που θα κρεμουσανε την ταμπελα "σκλαβα" και θα εκαναν το οτιδηποτε ....
α) ισοπεδωμενης αυτοπεπειθισης κυριως λογο εμφανισης ....
β) εχοντας συμπληρωσει εναν κυκλο ζωης , οικογενια , παιδια , ενηλικιωση παιδιων
και το + ενα ακομα .. εθισμενες στα ναρκωτικα .....

θα ελεγα μαλιστα ... να φοβαται κανεις , πολυ , εκεινη που θα δεχτει να την πηδηξουν και αλλοι "για χαρη Του" ....

σαφως λοιπον και ρωταω ποσο ομορφη εμφανησιακα ειναι η σκλαβα .... την ωραια γυναικα , κανεις δεν ειναι τοσο μαλακας για να την μοιραστει ... εκτος σε καποιο swing που θα λαβει κατι εξισου ομορφο ...

χαρακτηριστικη ερευνα στην Ιταλια εδειξε πως :
μολις 1 στους 10 αντρες θα εδιναν την γυναικα τους για μια βραδυα σε αλλον με ανταλαγμα μια Ferrari ..
μολις 2 με ανταλαγμα ενα πολυ μεγαλο χρηματικο ποσο ...
αλλα 9 στους 10 , θα την προσφεραν ευχαριστως για ανταλαγμα με μια βραδυα με το αγαπημενο τους μοντελο/ηθοποιο ...

κρατας λοιπον ενα ζυγι ..... στο ενα τασι βρισκεται το ποσο καβλωνεις με την ιδεα του Μαστερ που εχει περισευουμενο και δινει ... και στο αλλο το ποση ομορφια βλεπεις σε εκεινη ...

ειναι πολυ απλα τα πραγματα και οι αληθινες απαντησεις ισως να πληγωνουν ....

σε οτι αφορα "σεναρια" ερωτικων παιχνιδιων με πολλες γευσεις ... ολα χαλανε απο την λεξη "σκλαβα" ... θεωρω οτι το perv μπορει να αποτελει υγειεστερο περιβαλον για τρελιτσες ...
η καβλα ειναι σαν το ηφαιστειο που εκρηγνυεται .... μετα το μπαμ , νομοι και κανονες πανε περιπατο μεσα στα λυωμενα απο την θερμοκρασια υλικα ...
ειδατε κανενα ηφαιστειο να μπαινει σε φορουμ γεωλογων και να ρωτα αν πρεπει να εκραγει ή οχι ????? ......

 

Απάντηση: Μία, αλλά πληθωρική

Όχι, από πουθένα δεν προκύπτει ότι μονογαμία=βάθος ενώ πολυγαμία=ρηχότητα, πάντα εξαρτάται από τους ανθρώπους και τι νόημα δίνουν στις σχέσεις τους.
Σίγουρα, είναι από τα μεγαλύτερα ταμπού, η ύπαρξη πολλαπλών συναισθηματικών-σεξουαλικών σχέσεων, ειδικά στη γυναίκα που της έχει φορεθεί καπέλο κοινωνικά, η αφοσίωση στο ένα και ανυπέρβλητο αρσενικό. Και το θέμα δείχνει καθαρά πως πολιτισμικά, μάς είναι σχεδόν αδιανόητες τέτοιες σχέσεις όπου οι εμπλεκόμενοι σπάνε το κυρίαρχο πρότυπο και δεν μπλοκάρουν αλλά ανταλλάσσουν τη συναισθηματική ροή, όταν νοιώσουν ότι τους ολοκληρώνει η διεύρυνση. Πόσο εύκολο μας είναι αυτό;,Φαίνεται καθαρά από τη νοοτροπία, ακόμη και σε τέτοιους χώρους που κινούμαστε, όπου "υποτίθεται" ότι έχουμε σκεφτεί δυο πράγματα παραπέρα...
Από κει και πέρα, υπάρχουν και οι εσωτερικοί ρυθμοί του καθενός από μας...
Όπως το εξέφρασε η tender lilly, με αγγίζει πολύ..."Χρειάζεται χώρο και χρόνο για να απλωθεί η απόλαυση, χρειάζεται ψυχική διαύγεια και ηρεμία. Σ εμένα τουλάχιστον..."

Χωρίς να σημαινει ότι η ομορφιά βρίσκεται μόνο σ' αυτήν την αναπάρασταση.. 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Μία, αλλά πληθωρική

Το πλαίσιο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ερωτικό, τα μεμονωμένα άτομα περνάνε κατά κάποιον τρόπο σε δεύτερη μοίρα. Δεν εστιάζεις στο ποιος προσφέρει κάθε φορά τους ερωτικούς σπασμούς. Σαν να φοράς ένα μαντήλι στα μάτια, δεν ξέρεις ποιος κάνει τι εν τέλει, μόνο ακούς και αισθάνεσαι, φαντάσου μια ορχήστρα: πώς τα όργανα συνθέτουν κάτι πολύ μεγαλύτερο και μελωδικότερο, πώς η μουσική που παίζει το καθένα είναι καθοριστική για το σύνολο. Προσπάθησε να το δεις έξω από τα μονογαμικά στερεότυπα κυριαρχίας του ενός, εκτός αν ισχυρίζεσαι ότι είναι στη φύση της γυναίκας να είναι μονογαμική. Αλλά η llazouli τα λέει πολύ καλύτερα από μένα (για όσους φυσικά ολοκληρώνονται μέσα από την πολυγαμία - όχι για όλους):

Για τα υπόλοιπα πολύ ενδιαφέροντα σχόλια του Seduction και του isnogood, θα επανέλθω.