Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Γνώμη μου, αν το άτομο (η femsub εν προκειμένο) είναι αλγολάγνος και το σώμα της,
έχει μάθει να αντέχει στον πόνο (από προηγούμενες επαφές κλπ εμπειρία) και επίσης έχει μάθει τον πόνο από πλευρά ευχαρίστησης (σεξουαλικής), τότε η μέθοδος είναι αναποτελεσματική και μάλλον σε ένα θεατρινισμό με κάνει (χρήσιμότατος από πλευράς ερωτικού παιχνιδιού ο θεατρινισμός αλλά αν, όπως το συγκεκριμένο θεματικό, έχει χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ που τίνει να γίνει κλισέ και φτάσει σε επίπεδα κορεσμού καιρός για αλλαγή σεναρίου). Σε μια 1ρα sub (που να μην ξέρει που της πάν τα 4 από σωματική εμπιρεία πόνου και φαντάζετε ρομαντικές - με την σαχλή εννοια του ρομαντισμού και όχι με την σκοτεινή - καταστάσεις) ναι ίσως είναι αρκετό σαν τιμωρία (και όπως και να το κάνουμε παρόμοιες πιό ήπιες καθημερινές πρακτικές παίζουν το ρόλο τους στην πειθαρχία), ιδίως άμα ξαφνιαστεί (πχ της λέει ότι την πάει εκδρομή και τα σχέδια αλλάζουν). Ωστόσο πιστεύω ότι δεν υπάρχει έτοιμη συνταγή για τιμωρίες (ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΑΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑ ΟΧΙ ΤΙΜΩΡΙΑ ΕΡΩΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ), ο σωματικός πόνος δεν είναι κανόνας για την "ΣΩΣΤΗ" τιμωρία, μια ψυχολογικού ύφους και διακρίτική μπορέι να είναι απείρως καλύτερη και αποτελεσματικότερη. Ωστόσο πιστεύω αν η τιμωρία είναι σωματική πρέπει να γίνεται έτσι ώστε να προξενεί μόνο άρνητικά συναισθήματα στην femsub και να μην βρέχει καθόλου το βρακάκι της (αν φοράει) κατά την εκτέλεσή της τιμωρίας της. Μην ξαφνιαστήτε δε οι 1άρηδες αν το υποψήφιο "θύμα" σας τσινίσει (και πολύ μάλιστα, μέχρι διάλυση της σχέσης) σε μια πραγματική τιμωρία και όχι "βαράω ερίμην σαν τον Δάσκαλο και μέτρα σαν το κακό παιδάκι". Βάλτε φαντασία.

 

Αν και δεν μπορώ να μιλήσω εκ πείρας, φυσικά, θα υποθέσω 'μεταφέροντας' κάτι που έγραψε η sapfw αναφερόμενη στις αγαπημένες λέξεις. Σημασία έχει το πώς. Άρα, το ύφος, και τελικά μέσα σε ποιό πλαίσιο συναισθημάτων γίνεται κάθε τι. Κατ' αυτό τον τρόπο μπορεί κάποιος να εκλαμβάνει διαφορετικά το ίδιο πράγμα σε διαφορετικές στιγμές.

Απλώς υποθέτω.
​

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Ευχαριστώ anasia  

 

Απάντηση: Re: Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Προσωπικά δεν επιθυμώ να βελτιωθώ γιατί όταν με τιμωρεί πονάω περισσότερο, αλλά γιατί το καλύτερο Του αξίζει και θέλω να Του το προσφέρω...

 

Re: Απάντηση: Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Δεν το είχα δει αυτό sapfw, καλά το παρατήρησε η anasia   και μάλλον το κνούτο σήμερα είναι όπως το περιγράφει.

Βρήκα εδώ για το κνούτο http://en.wikipedia.org/wiki/Knout και για να είμαι ειλικρινής με το που διάβασα μου κόπηκε η όρεξη να μεταφράσω   Δε νομίζω ότι είναι εξάρτημα που διαθέτει το κάθε BDSM household. Ήταν πάντως το πιό βάρβαρο μαστίγιο που διέθεταν οι βάρβαροι που έκτισαν μέσα στους παγωμένους βάλτους την Αγία Πετρούπολη. Με το πιό βαρύ κνούτο, τα 20 χτυπήματα αποτέλειωναν τον αποδέκτη ήταν και ποινή θανάτου. Το είχα καταλάβει για κατηγορίας single tail μαστίγιο, σκληρό και ενισχυμένο με διάφορα μετάλλινα εξαρτήματα κατά μήκος που συχνά τελείωνε σε γάντζο. Αλλά διάβασα ότι υπήρχαν και κνούτα κατηγορίας γάτας με εννέα ουρές που πάλι είχαν μετάλλινα εξαρτήματα στο τέλος κάθε ουράς και κατά μήκος.

Συμφωνώ κι εγώ ότι κάτι που είναι ηδονή στο παιχνίδι μπορεί να γίνει αφόρητο στην τιμωρία και οι λόγοι είναι αφενός μεν η ψυχολογική πίεση της τιμωρίας αλλά και το ότι στην τιμωρία δεν υπάρχει παιχνίδι ενδορφίνης, δεν ζεσταίνεσαι έτσι ώστε το σώμα να καλοδέχεται τον πόνο, δεν είναι πόνος και ηδονή είναι σκέτος πόνος.

Θες να φύγεις όπως λες, αλλά δεν μπορείς να φύγεις γιατί δεν μπαίνεις σε subspace, φροντίζει και ο Κυρίαρχος να μη μπείς, αυτό είναι το νόημα του να σε βάζει να μετράς το κάθε χτύπημα που ανέφερε ο Maley παραπάνω και να λες "ευχαριστώ" και ίσως "συγνώμη", το να μη μπορείς να "φύγεις". Αυτό είναι το νόημα του να διορθώνεις τη στάση σου, αν χρειάζεται, μετά από κάθε χτύπημα.

Παρόλα αυτά, έμπειροι Κυρίαρχοι θεωρούν ότι η σωματική τιμωρία είναι πιό "ηθική" για μία femsub που πραγματικά δεν έχει άμυνες απέναντι στον Κύριό της, μία σκλάβα δηλαδή, γιατί η ψυχολογική τιμωρία μπορεί να την καταρακώσει πολύ περισσότερο και κυρίως, δεν είναι τόσο εύκολο να ελέγχονται οι επιπτώσεις της από την πλευρά του Κυρίαρχου.

Συμφωνώ με τα γραφόμενα του Sweet_Distress, ελπίζω ν απάντησα στην απορία της female και θα ήθελα ακόμα να συμπληρώσω κυρίως σε απάντηση στο

ότι το πώς νιώθει μία femsub όταν πρόκειται να τιμωρηθεί, κατά την τιμωρία αλλά και μετά την τιμωρία είναι σε μεγάλο βαθμό συνάρτηση του πόσο έχει αποδεχτεί την δυναμική της εξουσίας στη σχέση και την λειτουργία της μέσα σ αυτήν. Δεν αποδέχεται πραγματικά μία γυναίκα μέσα σ ένα μήνα ότι ο ερωτικός της σύντροφος στο κάτω κάτω, γιατί είναι και αυτό ο Κύριός της έχει το δικαίωμα να την τιμωρεί ακόμα και για λόγους που δεν θα της φαίνονται πάντα πέρα ως πέρα δίκαιοι.

 

Ασχετο με το θεμα..μα η λεξη θύμα, ειτε μπει σε εισαγωγικα οπως παραπανω, ειτε χωρις , οπως σε καποια αλλα ποστς, με προβληματιζει και μου φερνει ανατριχιλα..

Πως ειναι δυνατον σε συναινετικες καταστασεις, να υπαρχουν θυματα , αρα και θυτες;
Θα μου πουν καποιοι πως μια λεξη ειναι οπως ολες οι αλλες.. Ας σκεφτουμε ομως τι συμβολισμο κρυβει αυτη η αθωα λεξουλα..

 

Απάντηση: Re: Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Θελεις να μας εξηγησεις τι εννοεις με αυτο ?

Δεν επιθυμεις να βελτιωθεις ?

Η οποια τιμωρια πιο σκοπο εχει τοτε για σενα ?

 

Απάντηση: Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Εδώ έχουμε μια τιμωρία, όμως για μια πιο ολοκληρωμένη σκέψη θα έπρεπε να έχουμε και το παράπτωμα.
Η τιμωρία είναι πάντα ανάλογη του λάθους της-του.
Η συγκεκριμένη τιμωρία είναι μια light τιμωρία.
Όπως και να το δούμε όμως όσο οδυνηρή και να είναι η τιμωρία φέρνει μαζί της την εξιλέωση και την ηρεμία.
Φανταστείτε να μην σας τιμωρούσε καθόλου πόσο οδυνηρό θα φαινόταν αυτό.
΄Η πολύ τέλεια θα είναι η υπό πράγμα απίθανο ή αδιάφορος Εκείνος στα λάθη της.
Όπως έγραψα και άλλη φορά η τιμωρία σε μορφή πόνου είναι και ψυχολογική τιμωρία.
Προσωπικά δεν συμφωνώ με τις πολύ σκληρές τιμωρίες, είναι επικίνδυνο για μια sub/slave να συνδέει κάποια λάθη της με πολύ οδυνηρές καταστάσεις.
Επίσης δεν πιστεύω πως είναι καλό να μην κάνει τα ίδια λάθη επειδή φοβάται την οδυνηρή τιμωρία αλλά επειδή τελικά κατάλαβε το λάθος και δεν θέλει πια η ίδια να το ξανακάνει.
Η τιμωρία είναι η υπογράμμιση του λάθους η εκτόνωση αλλά και η επαναφορά στην επιθυμητή θέση της από τον Κυρίαρχο.
Σε καμία περίπτωση εκτόνωση Του Κυρίαρχου.
(μήπως όχι; Θα ήθελα να διαβάσω την άποψη Κυρίαρχων για αυτό)
Θεωρώ απαραίτητη την τιμωρία σε αυτές τις σχέσεις ώστε στην εκπαίδευση της η υπό να ξέρει πως οι πράξεις τις έχουν άμεσα συνέπεια και μάλιστα από Εκείνον. Εκείνος είναι ο κριτής τις Εκείνος και ο τιμωρός.

 

Αν και το θέμα της Τιμωρίας έχει αναλυθεί και σε άλλα threads θέλω να παραθέσω την άποψή μου σε κάποιες σκέψεις που κατατέθηκαν.

Αρχικά, θα σταθώ σε ορισμένα τμήματα της περιγραφής που τοποθέτησε η κρινένια στο πρώτο post του thread .

1) Η χρονική στιγμή είναι σημαντικός παράγοντας. Τόσο η χρονική εγγύτητα, όσο και η σχετική χρονική απόσταση είναι θέσεις απολύτως ορθές. Οξύμωρο σχήμα; Αμφιβάλλω! Η επιλογή και η απόδοση της Τιμωρίας την στιγμή του παραπτώματος είναι (θεωρώ) κίνηση βιασύνης και προχειρότητας, συνεπώς και εσφαλμένη. Ο Κυρίαρχος θα πρέπει να επιλέξει στιγμή που θα έχει καταλαγιάσει μέσα Του ο θυμός και η απογοήτευση που Του προξένησε η συμπεριφορά της υπό. Η επιλογή του είδους της Τιμωρίας (πόσα χτυπήματα, με τι θα την χτυπήσει, αν θα περιλαμβάνει και άλλα στοιχεία - όπως αυτό του εξευτελισμού κλπ) θα πρέπει να γίνει με ξεκάθαρο νου, κάτι που την δεδομένη χρονική στιγμή δεν διαθέτει.

3) Είναι αποτελεσματικότερο η Τιμωρία να αποδίδεται με ύφος στωικό παρά οργής, καθώς αυτό αποδεικνύει στην υπό ότι ο Ίδιος δεν είναι άτομο που την κρίνει παρορμητικά, αλλά συνετά. Την στιγμή που Τιμωρείτε είστε ο Κριτής της. Δεν υπάρχει χώρος για τρυφερότητες και οικειότητες, ούτε για χαρακτηρισμούς που δεν την αντιπροσωπεύουν, γενικεύοντας το σφάλμα της ως στάση ζωής και νοοτροπίας.
Απαραίτητο είναι να ξέρει το γιατί Τιμωρείται η ίδια. Περιγράφετε το σφάλμα σε όλο μέγεθος και το φάσμα του, χωρίς να αφήνετε "σκιές". Όσο σημαντικό είναι για Εσάς να μην το επαναλάβει, αντίστοιχα σημαντικό είναι για την ίδια να ξέρει ακριβώς γιατί δέχεται την Τιμωρία, που ξεκινά και που τελειώνει το παράπτωμα.

Η παρατήρηση σωστή. Ίσως η Τιμωρία να έχει την ίδια μορφή μεταχείρισης που είχε η υπό κατά την διάρκεια ενός session, η αίσθηση, όμως, διαφέρει παρασάγκας. Στη μεν περίπτωση του "παιχνιδιού" θέλει να τον ευχαριστήσει και αντλεί ηδονή από αυτό που του προσφέρει, ακόμα και αν δεν συμπαθεί η ίδια τον πόνο. Στην δεύτερη περίπτωση εξαλείφεται κάθε στοιχείο ηδονής, καθώς έκαστο χτύπημα μεταφέρει την θλίψη, την απογοήτευση και την πικρία Του Κυρίαρχου προς την υπό. Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να κάνει την διαφορά εμφανή. Αλήθεια κυρίες μου... όσες από εσάς που έχετε Τιμωρηθεί και κλάψατε (τόσο κατά την διάρκεια και στο τέλος), γιατί κλαίγατε; Από τον πόνο των χτυπημάτων ή την ενοχή της απογοήτευσης που Του προσφέρατε με την συμπεριφορά σας;
Όσον αφορά τα περί σωματικής Τιμωρίας vs ψυχοπνευματικής Τιμωρίας (αν και δεν σχετίζεται άμεσα με τον τίτλο του thread) ιδού η θέση μου:
Η Τιμωρία και η απόδοσή της έχει ρόλο παιδαγωγικό, όχι εκπαιδευτικό. Δεν είναι μέρος της εκπαίδευσης κάποιας - δεν αποτελεί αυτούσιο μηχανισμό εκπαίδευσης από μόνη της-, αλλά η επαναφορά της στον "δρόμο" που της είχε ορισθεί να βαδίζει. Από την στιγμή που γίνεται αναφορά σε παιδαγωγία, άμεσα εμπλέκεται η μεταδοτικότητα του Κυρίαρχου - Τιμωρού.
Η επιλογή τόσο του είδους όσο και της χρονικής στιγμής της απόδοσης της Τιμωρίας είναι στην δική Του ευχέρεια. Ως εκ τούτου, η απόφαση θα πρέπει να παρθεί με αντικειμενικό σκοπό να αποφευχθεί το ίδιο σφάλμα ξανά από την υπό, πράγμα που θα εξυπηρετήσει τον προσωπικό Του στόχο (την συνέχεια της εκπαίδευσης).

Δεν απαξιώνεται η αξία της σωματικής Τιμωρίας και δεν θεωρώ ότι αυτό θέλεις να κάνεις anasia. Όντως το πνεύμα επιδρά ισχυρά στο σώμα, κάτι που δεν ισχύει απαραίτητα αμφίδρομα. Ένα ισχυρό πλήγμα στο πνεύμα ίσως λειτουργήσει καταλυτικά και "χειρουργικά" για την υπό, αφαιρώντας το "απόστημα" του παραπτώματος. Λόγω της ισχύος αυτής θα πρέπει να ελέγχεται από τον Κυρίαρχο η σοβαρότητα της αιτίας που προκαλεί την Τιμωρία και ανάλογη να είναι και η μορφή που θα αποδοθεί. Το να καπνίσει η υπό χωρίς την άδειά Του και το να του πει ψέματα είναι λάθη άξια Τιμωρίας, όχι όμως με την ίδια ένταση και μέθοδο. Συμφωνώ πως σε κάθε περίπτωση η Τιμωρία θα πρέπει να λειτουργεί εγκεφαλικά προς την υπό μετά την λήξη της και όχι σωματικά ή με τον φόβο της επανάληψής του πόνου, γιατί στόχος είναι να μην ξανασυμβεί το ίδιο σφάλμα. Συνειδητά, λοιπόν, πρέπει να κινείται, όχι από αντίδραση. Κάτι διαφορετικό θα τροφοδοτήσει τον εγωισμό της υπό και την αντιδραστικότητά της στο πρόσωπό Του.

 

Απάντηση: Re: Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Δεν ξέρω που είδες L_Strike ,
να απαξιώνω την σωματική τιμωρία πραγματικά !
Δεν αναφέρθηκα πουθενά δε στην εγκεφαλική τιμωρία ,
αλλά στο τι το μυαλό κολλάει και σου μένει για πάντα ,
με αποτελεσμα να μην κανεις τα ιδια λαθη ξανα ,
και να μαθαινεις απο αυτη .
Μάλλον δεν διάβασες με προσοχή το ποστ μου , γιατί δεν εξηγείτε διαφορετικά .
Ο σωματικός πόνος , έγραψα ,
πως δεν εκφράζεται μόνο με ξύλο με όποια μορφή ,
και ότι σε πολλούς υποτακτικούς το ξύλο δεν είναι τιμωρία ,
δεν το εκλαμβάνουν έτσι ,
και ότι υπάρχουν και άλλες τιμωρίες σωματικου πόνου
που σου μενουν περισσοτερο η και για πάντα .

Η απαντηση μου λοιπον στο αρχικο θεμα εχει να κανει μονο με το ξυλο σαν τιμωρια .

 

 

Απάντηση: Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Κάπου είχα διαβάσει πως ο καλύτερος δάσκαλος για μια σκλάβα είναι ο ίδιος της ο εαυτός, η επιθυμία της να γίνει καλύτερη γι' Αυτόν στον Οποίον ανήκει και συμφωνώ απόλυτα με αυτή τη ρήση.

Όταν είπα πως δεν επιθυμώ να βελτιωθώ επειδή όταν με τιμωρεί πονάω περισσότερο, εννοούσα πως ο πόνος της τιμωρίας δεν είναι για μένα κίνητρο να γίνω καλύτερη. Το δικό μου κίνητρο για βελτίωση είναι η δική Του ικανοποίηση.

Φυσικά και θα κάνω λάθη, φυσικά και θα τιμωρηθώ, ουδείς αλάνθαστος. Η τιμωρία έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα. Το είδος της τιμωρίας εξαρτάται απ' Αυτόν που τη δίνει αλλά πρωτίστως απ' αυτήν που τη λαμβάνει. Και εδώ υπεισέρχεται η ευφυΐα Του Κυρίαρχου να επιλέξει την τιμωρία με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Κλείνοντας το θέμα θα ήθελα να πω πως, χωρίς να απαξιώνω τη σωματική τιμωρία, θεωρώ ότι έχει βραχυχρόνιο αποτέλεσμα, ενώ μια ψυχολογική τιμωρία έχει μακροχρόνιο. Ασφαλώς, κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και λειτουργεί/αντιδρά με το δικό Τ/του μοναδικό τρόπο.

 

Απάντηση: Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Συγνωμη που θα επιμεινω , αλλα πραγματικα δεν καταλαβαινω .

Λες απλα πως ο Κυριος σου αρεσκετε να σε χτυπα , εσυ πονας ,
και ο πονος που του αρεσει να ασκει πανω σου , ειναι το κινητρο σου για βελτιωση ?

Αν τα λεω σωστα , τοτε ποια ειναι η τιμωρια για σενα ? τι θεωρεις τιμωρια ?
γιατι αυτο που περιγραφεις δεν ειναι σιγουρα .