Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Δεν περίμενα να γράψεις κάτι καλύτερο. Φτωχό μυαλό άρα και φτωχές σκέψεις,
Τελευταία μπαίνεις στο forum μόνο για να γελάσεις η για να ειρωνευτείς. Φαίνεται αυτό από όλα τα post σου (τον τελευταίο καιρό τουλάχιστον) δηλαδή ότι έχεις σοβαρό πρόβλημα προσαρμογής (και όχι μόνο με εμένα)
Προσωπικά σε θεωρώ αποτυχημένο κακομοίρη πλέον μια που δεν μπορείς να μαζέψεις την έκδηλη πικρία σου (τους λόγους τους ξέρεις καλά – άλλο τόσο και Εγώ).

Αν ξαναδιαβάσεις χωρίς εμπάθεια το τι έγραψες παραπάνω θα καταλάβεις ΟΤΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΣΥ υποτιμάς τα άτομα υποτακτικής ψυχολογίας και όχι Εγώ.
Για να σε βοηθήσω διάβασε τις απόψεις σου που αφορούν τα υποτακτικά άτομα.
Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ γνώμη :
" subs, μονο τους ατυχημα οτι η ιδιοτητα τους δεν προεξοφλει τις απαιτουμενες ικανοτητες, και μαλιστα αυτες της ολοκληρωμενης και νηφαλιας εκφρασης."
Στην προσπάθεια σου να διαστρεβλώσεις τα γραφόμενα μου σε εκθέτει ανεπανόρθωτα
[διαγραμμένα]

 

Sweet_Distress Ευχαριστω.
Ανησυχησα προς στιγμη, οτι δεν εγινα κατανοητη με αυτα που ηθελα να πω ....
Λυπαμαι που η αληθεια εδω επειδη ενοχλει μερικους, πρεπει να πηγαινει περιπατο.
Λυπαμαι που πρεπει να αναφερομαστε, σε οτι βολευει και εξυπηρετει και οχι στο τι στην πραγματικοτητα υπαρχει και συμβαινει.

Καταλαβαινω το προβλημα, του τι σημαινει να υπαρχει σχεση μεταξυ ενος υποτακτικου ατομου και μαλιστα με τασεις μαζοχισμου, με καποιον Κυριαρχο ο οποιος δεν ειναι σαδιστης. Οπως κατανοω και το αντιθετο...δηλαδη σχεση μεταξυ Σαδιστη Κυριαρχου με μη μαζοχιστικο υποτακτικο ατομο.

Αλλα απο το καταλαβαινω την δυστυχια, η τα προβληματα που μπορει να υπαρχουν μεταξυ τους, μεχρι να αρνηθω την υπαρξη τους εχει διαφορα.

Το Φιμωτρο και την μασκα τα αφηνω να τα απολαυμβανουν αλλοι. Όχι ομως Εγω.

* Οι προσβολες στο προσωπο μου που εγιναν αδικα σε αυτο το thread δεν με αγγιζουν...

Ευκολα ξεχναω...Ευκολα προσπερναω...

 

Ξεκίνησε ένα αξιόλογο και καθαρά BDSM thread η tender lilly και στην συνέχεια (ως συνήθως) αναπτύχθηκαν διάφορες φιλοσοφίες, αιχμές και ανακρίβειες που αφορούσαν όμως ένα θέμα, την υποταγή και την υπακοή, που θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον ξεκάθαρο σε ένα BDSM forum (έστω και Ελληνικό).

Κάπου είδα και την αμφισβήτηση του αν η υποταγή εξαρτάται από τον πόνο ή όχι. Είναι από τα ευκόλως εννοούμενα πως το φυσικό ενισχύει το συναισθηματικό/ ψυχολογικό, αν αυτό προϋπάρχει. Αν κάποια δεν είναι υποτακτική πχ και τρώει ξύλο για να μάθει να υπακούει δεν μιλάμε για BDSM αλλά για καταναγκασμό και κακοποίηση, σωματική και ψυχολογική. Και όχι, δεν χρειάζεται να είσαι pain slut, pain slave κλπ για να διορθώνεσαι μετά από τιμωρία και να εκτιμάς Τον Αφέντη σου. Η τιμωρία δεν υφίσταται για την απόλαυση κανενός.
Τα λέω αυτά γνωρίζοντας πως δεν είμαι pain slut, πως Ο Κύριος μου δεν είναι ο πιο σαδιστής άνδρας που έχω γνωρίσει και χωρίς να χρειάζομαι εκφοβισμό και ξύλο για να λειτουργήσω.

Να σημειώσω πως φετίχ χωρίς πόνο υπάρχει, BDSM χωρίς πόνο δεν υπάρχει. M/s χωρίς πόνο δεν υφίσταται.
Όποια σχολή πρεσβεύει το αντίθετο πρέπει να ψάξει περισσότερο την έλλειψη κλίσης ή τον φόβο της για το BDSM σε κάθε του μορφή (BD, MS, SM κλπ).
Η και καλά υποταγή με το χειροφίλημα, την υπόκλιση, το γονάτισμα, το μάλιστα Κύριε και πάπαλα δεν είναι M/s, είναι σκέτος ρομαντισμός.
Αυτές είναι πολύ όμορφες διαδικασίες που από μόνες τους έχουν μικρό ρόλο στον χώρο μας. Σε αντίθεση με τον πόνο, και να έλλειπαν οι παραπάνω διαδικασίες, δεν θα αναιρούσαμε τον όρο BDSM ή D/s.

Όταν ο πόνος στο BDSM αντιμετωπίζεται με αρνητισμό θα έλεγα να ψάξουμε λίγο τους λόγους. Συνήθως οφείλεται σε δύο πράγματα. Έλλειψη κλίσης και φόβο.
Η πρώτη περίπτωση (έλλειψη κλίσης), κατά κανόνα υποδηλώνει παραπλάνηση ως προς την ορθότητα της ύπαρξης του ατόμου στο BDSM αντί για κάπου αλλού όπου θα μπορούσε να εκφραστεί περισσότερο (βλ. Φετίχ, βανίλλα κλπ).
Η δεύτερη περίπτωση, φόβος υποδηλώνει έλλειψη απαιτούμενης εμπειρίας και ουσιαστική αποδοχή του εαυτού μας χωρίς περιττά πράγματα όπως ενοχές, τύψεις κλπ.

Δυστυχώς τα μέσα καθοδήγησης για τις σωστές επιλογές μας καθώς και την άρση του φόβου, είναι ελάχιστα και δεν υπάρχει γιατρειά χωρίς να βιώσουμε ανάλογες καταστάσεις. Καλώς ή κακώς αυτό εμπεριέχει το ρίσκο να κακοπέσουμε αλλά μεγάλα παιδιά είμαστε οπότε ας πάμε προσεκτικά.

 

Απάντηση: Μία διαδικασία σωματικής τιμωρίας femsub

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την αγαπητή carissa[L_T] και επίσης πιστεύω πως υποτακτικά άτομα τα οποία προσπαθούν να υποτιμήσουν την αξία του σωματικού πόνου το κάνουν για να ρίξουν την ζυγαριά στο πνευματικό τους επίπεδο ανάγοντας το σε κάτι πολύ ανώτερο και το σώμα σε κάτι πολύ κατώτερο.
Έλα όμως που το ένα είναι άρρηκτα δεμένο με το άλλο, όταν και αν εξαϋλωθούμε εντελώς τότε μπορούμε να βλέπουμε και την αντίθετη πλευρά. ( καθαρά πνευματικό BDSM ίσως σε κάποια γωνιά του παραδείσου).
Μέσα από το BDSM πρακτικές που έχουν να κάνουν με τον πόνο και την καταπόνηση του σώματος αυτά τα πολύ δυνατά αρχέγονα ένστικτα τα οποία μας δίνουν φοβερές συγκινήσεις παίρνουν άλλη διάσταση και εξευγενίζονται πνευματικά.
Για μένα αυτός είναι ο δρόμος.

 

( Η παραπάνω φράση πιστεύω πως αντανακλά όχι μόνο καθαρότητα, αλλά και σπάνια ανοχή προς το διαφορετικό - ιδανική στάση για αποφυγή "καυγάδων". [Ή, εναλλακτικά, "Για μένα αυτός δεν είναι ο δρόμος."]

Οι οποίοι καυγάδες, όμως, αν δεν χαλάνε ολοκληρωτικά καρδιές μπορούν να είναι δημιουργικότατοι.

Ίσως πολλοί δρόμοι να οδηγούν στη Ρώμη. )

​

 

Διαφωνώ με τα πιο πάνω. Απορώ που κάποιος που μοιάζει να κατανοεί τη διαφορά μεταξύ του πόνου της τιμωρίας και του πόνου για ηδονή, για ανακούφιση, για προσφορά κ.ο.κ., καταλήγει σε τέτοιο συμπέρασμα για να είμαι ειλικρινής.
Τους λόγους για τους οποίους διαφωνώ, τους ανέλυσα σε πάρα πολλά νήματα στο παρελθόν, έτσι θα πω μόνο συνοπτικά πως ουδεμία σχέση έχει ο φυσικός πόνος σε οποιαδήποτε μορφή κι αν δίνεται, με εκείνον της τιμωρίας. Τίποτα δεν μπορεί να κάνει εμένα να συνηθίσω τον πόνο ή να απολαύσω με οποιοδήποτε τρόπο τον πόνο της τιμωρίας, όσο κι αν τον λατρεύω κι απολαμβάνω σε άλλες μορφές του.
Και πραγματικά όσο κι αν θεωρώ χειρότερο πόνο τον ψυχικό, οι φυσικές τιμωρίες ήταν τόσο έντονες κι αβάσταχτες που και να ήθελα δεν θα μπορούσα να ξεχάσω και σίγουρα δεν μπορούσα να μπω ούτε σε subspace, ούτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο να μετουσιώσω τον φρικτό ωμό αβάσταχτο πόνο. Η μόνη «διαφυγή» η λιποθυμία στις αρχές, κάτι το οποίο Φρόντισε να Εξαλείψει τιμωρώντας με όχι όρθια αλλά ξαπλωμένη.

Συνυπογράφω.

 

O ιδανικός Κυρίαρχος (θεωρητικά) δεν θα χρειαστεί να τιμωρήσει ποτέ. Αυτός τουλάχιστον είναι ο σκοπός του.

Ο πόνος ως τιμωρία είναι η πιo απλοϊκή μορφή της. Αποτελεσματική στις σχέσεις που στηρίζονται στο φόβο. Η σκλάβα ως σκύλος και ο Κυρίαρχος ως Παβλώφ επιδίδονται στο βεχαβιοριστικό BDSM. Η σκλάβα τρώει 10 +10 καθημερινά και σιγά σιγά συνηθίζει. Αν είναι βέβαια μικρή. Γιατί αν είναι μεγάλη θα δυσκολευτεί.

Κατά τη γνώμη μου ο Κυρίαρχος πρέπει να λειτουργεί παιδευτικά και όχι να δημιουργεί ράκη ή αυτόματα. Οι τιμωρητικοί βασανισμοί απλώς στοχεύουν να "σπάσουν" το άτομο. Αν αυτό είναι το ζητούμενο, καλώς. Δεν απορρίπτω τον πόνο ως τιμωρία αλλά απορρίπτω τον πόνο ως το κύριο και προφανές μέσο τιμωρίας. Η υπερβολική χρήση του, με κάνει να υποψιάζομαι ότι είναι απλά μια δικαιολογία για να τη βρίσκουν και οι δύο (ή ο ένας). Δηλαδή να κάνουν το φετίχ τους (Αντιστρέφω εδώ τη λογική περί φετίχ και M/s)

O πόνος ως φετίχ και ηδονή είναι άλλο κεφάλαιο. Μπορεί να παράγει λατρεία αν τα άτομα έχουν αυτή την κλίση. Ο «θυρωρός της νύχτας», ή η «ιστορία της Ο» τι διηγούνται; Την αποτελεσματικότητα του τιμωρητικού πόνου ή τη λατρεία ως αποτέλεσμα του ερωτικού πόνου; Για μένα το δεύτερο.

 

Συγνώμη 'carissa[L_T]... Το απόλυτο αυτής της θέσης, ειλικρινά δεν το έχω καταλάβει...

Όποιος δηλαδή δεν είναι σαδιστής ή μαζοχιστής καλύτερα να τα μαζεύει, γιατί δεν είναι αρκετά BDSM; Ή ότι όποιος δεν τρώει 100 με το καμιτσίκι κάθε μέρα, δεν έχει κλίση στο BDSM και είναι κατά βάθος vanilla, αλλά δεν το ξέρει; Ή αν δεν γίνει πραγματικος/ή painslut, δεν θα γνωρίσει ποτέ τον εαυτό του; Και αν δεν θέλει να τον/την βαράνε, τότε είναι φοβιτσιάρης/α; Και ότι όλες οι χειρονομίες υποταγής είναι απλά θεατρινισμοί και vanillιές;;;

Νομίζω κάπου τα έχουμε μπερδέψει σε αυτό το thread! ΝΑΙ ο πόνος απελευθερώνει, ΝΑΙ ο πόνος είναι εργαλείο στα χέρια ενός Κυρίαρχου, NAI o πόνος είναι καθαρτικός, αλλά αυτοσκοπός δεν είναι.

Σε μία σχέση M/s και D/s η υποταγή είναι το ζητούμενο, όχι ο πόνος. Σε μια σχέση που υπάρχουν στοιχεία S/M, ή ακόμα και σε μια καθαρά S/M σχέση o πόνος έχει σαφώς προτεραιότητα, αλλά ακόμα και πρέπει να υπάρχει και μέτρο.

Και δεν μπορώ να καταλάβω την στάση πως αν ο Κυρίαρχος δεν μου δίνει άπειρες στιγμές πόνου και απανωτούς οργασμούς, την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια για νέα γειτονιά... Τί σόι υπακοή και υποταγή είναι τότε αυτή που διατυμπανίζουμε σε άλλα thread; Έτσι που το πάμε, σε λίγο θα μιλάμε και για "υποτακτικές κεραμιδόγατες"...

(Παρένθεση, για να μην παρεξηγηθώ: Αναφέρομαι γενικά σε μια γενική αντίληψη που έχει ξεπηδήσει τελευταία μέσα στο forum - την οποία σχολιάζει καυστικά ο Sweet_Distress στο post #71 - και σε καμία περίπτωση σε συγκεκριμένο άτομο. Η αντίληψη αυτή είναι εμφανής ευρύτερα και αφορά τάσεις και όχι χαρακτηριστικά. Για αυτό, παρακαλώ, μαζέψτε τα φλογοβόλα σας).

Αν δηλαδή ο Κυρίαρχος επιθυμεί να απομακρύνει την υποτακτική του από τον πόνο για να την προστατέψει από το να εθιστεί σε αυτόν (όλα τα ηδονικά πράγματα είναι εθιστικά...) και να ηρεμήσει για λίγο, η απάντηση είναι η απόρριψη του Κυρίαρχου που θα τολμήσει να το κάνει;;;;

Επιπλέον, από αυτά που αναφέρεις μόνο S/M χωρίς πόνο δεν υπάρχει. Όλα τα άλλα, φετίχ, bondage, domination ακόμα και σχέσεις M/s, σαφώς μπορούν να υπάρξουν και χωρίς πόνο. Δεν υπάρχει απαραίτητη σύνδεση και δεν είναι βασική προϋπόθεση. Μπορεί να είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του BDSM, αλλά δεν είναι απαραίτητο.

 

Διαβαζοντας ολα τα παραπανω συμπεριλαμβανομένων και των εκρηξεων, που ομολογω δεν τις περιμενα, βγαζω το εξης συμπερασμα:

Ο καθενας μενει περιχαρακωμενος σ αυτα που θελει, πιστευει, αντεχει, πραττει και μονο αυτα κατα τη γνωμη του ειναι καλο και σωστο Bdsm..Ολων των αλλων ειναι αιρετικο, προσβλητικο, και δεν ανηκουν στο χωρο.. Πειραζει που η αληθεια -ασε δε η πραγματικοτητα- ειναι καπου στη μεση;

 

Χμμμμ!!!
Phoenixxx...Διαπιστώνω ότι βελτιώνεσαι και ο κόπος Μου, δεν πάει χαμένος.
Μερικές φορές, με κάνεις περήφανη για το απόκτημα Μου...Εσένα!
Με ταλαιπωρείς με τις γκάφες σου, αλλά και κάποιες άλλες (λίγες) με αιφνιδιάζεις ευχαρίστα!
Γι αυτά που σκέπτεσαι και γράφεις θυμήσου ότι, θα ανταμειφθείς με ότι καλύτερο έχω για σενα στα Special Menu…..
Την ηδονή σου μέσα από τον πόνο!
Το κορμί σου ας περιμένει να ασπαστεί το flogger Mου

 

Θα σχολιάσω αυτά που γράφεις zinnia, με κάτι πολύ απλό αλλά και σοφό, που άκουσα σήμερα το πρωί από μια καλή μου φίλη...
"όταν ο καθρέφτης γυρίσει προς το πρόσωπο μας και η αλήθεια είναι πια ολοφάνερη στα μάτια μας, επειδή δεν μπορεί να κρυφτεί πια ...το βάρος της γίνεται ασήκωτο".
Αν δεν το είπε έτσι ακριβώς η φιλη μου ...κάτι τέτοιο σίγουρα εννοούσε..

 

Γονατιστός και ταπεινός, Σας ευχαριστώ Κυρία...
Τα λόγια Σας με τιμούν και με αγγίζουν πολύ βαθιά.
Το κορμί μου θα είναι έτοιμο για να το χρησιμοποιήσετε.