Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Αγαπη ειναι νΑγαπας οχι να σαγαπανε να κανεις αλλονων καρδιές για σενα να χτυπάνε

 

Όλοι, έχουμε ανάγκη, να βρούμε κάποιον που θα μας αγαπήσει, και θα μας αποδεχτεί όπως είμαστε...
Κι αναρωτιόμαστε πολλές φορές γιατί δεν βρίσκεται στο δρόμο μας αυτό ακριβώς που αναζητούμε...
Θέλει σθένος να βουτήξεις στα σκοτάδια σου και να ανασύρεις αυτά τα ξεχασμένα κομμάτια σου, αυτά που όταν τα φέρεις στο φως όπως οι δύτες τα μαργαριτάρια, θα σε κάνουν να αγαπήσεις τον εαυτό σου τόσο που αυτό και μόνο φτάνει να έλξεις κοντά σου χωρίς καμία προσπάθεια αυτό που τόσο επιθυμείς.
Αντ' αυτού εμείς όταν θυμηθούμε σκύβουμε στη σκονισμένη αυτή αποθήκη, σκεφτόμαστε άνθρακες ο θησαυρός και συνεχίζουμε τον αγώνα της αναζήτησης χωρίς να σκεφτούμε γιατί να θέλει κάποιος να δει μια σκονισμένη, σκοτεινή και ανάστατη αποθήκη όταν ούτε εμείς οι ίδιοι που μας ανήκει δεν θέλουμε να δούμε....
Καλό μας ε-ξημέρωμα

 

"θα πέσει η θύμηση σαν κάφτρα στο σεντόνι,
κι ως το πρωί δε θα μπορείς να κοιμηθείς"

Απο το ποίημα: "Κάφτρα"

Η Άντζυ.

Η Σαμίου.

Ψιλοπαλιά.

Όχι πολύ.

 

Η αγάπη είναι αποτέλεσμα της φαντασίας του ανθρώπου. Η φαντασία δημιουργεί το αίσθημα.

 

]
.. υπάρχουν και περιπτώσεις που όταν σταματήσεις να αγαπάς κάποιον, τον μισείς μέχρι να πεθάνεις ..
(δεν διαφέρει και πολύ εξάλλου)

 

Τέχνη είναι να δημιουργείς την πραγματικότητα  

 

Ταυτίζομαι.

 

 

Ναι, σωστά.

Ττο θέμα είναι αν σου τύχει να μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να επηρεαστεί από αυτό. Αν σου έρθει να το εκλογικεύσεις, οπότε μετά περνά πάντα.

Αν τώρα το πάθει κάποιος άλλος με εσένα, τότε μπορείς να προσπαθήσεις να τον λογικεύσεις αλλά ως ένα σημείο. Αν δεν εννοεί τότε δικό του το πρόβλημα και κρατά απόσταση, πρωταρχικά για εκείνην/ον ανάλογα.

Μπορείς να δείξεις σε κάποιον τον δρόμο αλλά δεν μπορείς να το περπατήσεις για λογαριασμό του. Αυτό είναι δική του και μόνο υπόθεση.

Και φυσικά σε όλα αυτά ο χρόνος είναι γιατρός.