Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Εχεις αρχίσει να αποτελείς έμπνευση για μένα.
Αλλά φοβάμαι.
Ποια έμπνευση είσαι;
Αυτή που θα με κάνει να χαμογελάω και στον ύπνο μου
ή
αυτή που θα με σκοτώσει.
Πάλι.  

 

Ειμαι εδω....στις σκιες σου
Παντα ημουν εδω στα πιο βαθεια σου θελω
Δεν φευγω γιατι πολεμαω το μαζι
Μενω μεχρι κ συ να το πιστεψεις.
Ειμαι εδω δαιμονας σου να στοιχειωνω τα βραδια σου που μ αρνεισαι
Ειμαι εδω αγγελος σου να βαζω φτερα στην ψυχη σου.
Ξυπνα....ειμαι εδω...παρε με αγκαλια και φιλα με.
Ειμαι εδω για ΣΕΝΑ.

D

 

Stars shining bright above you
Night breezes seem to whisper "I love you"
Birds singing in the sycamore trees
Dream a little dream of me
....
Sweet dreams till sunbeams find You
Sweet dreams that leave all worries behind You
But in Your dreams whatever they be
Dream a little dream of me
....

 

Πόση σχέση μπορεί να έχει ο Έρωτας με τη θρησκευτική εμπειρία;    

my sweet Lord
Mm, my Lord
Mm, my Lord
i really want to see you
Really want to be with You
Really want to see You, Lord
....
i really wanna know You
i really wanna go with You
i really wanna show You, Lord
That it won't take long, my Lord
....

 

ΠΕΡΙ ΠΑΘΟΥΣ

Αυτό που είδα το πρωί
δεν είναι μέρα να το πω
περνούσε κι ήταν μ’ άλλους τρεις
εκείνος απ’ το ωτομοτρίς.

Ήταν τα δέντρα πράσινα
κι η σκάλα μέχρι το λιμάνι
δυο τρεις περάσαν κι ήταν Σύριοι
άλλοι πέντε έξι πιο μακριά (στη γωνιά).

Αυτό που είδα το πρωί
δεν είναι μέρα να το πω
μιλούσε κι ήταν μ’ άλλους τρεις
εκείνος απ’ το ωτομοτρίς.

Ήταν τα δέντρα πράσινα
κι οι δρόμοι μέχρι το λιμάνι
δυο τρεις περάσαν κι ήταν Σύριοι
άλλοι πέντε έξι πιο μακριά (στη γωνιά) .

Αυτό που είδα το πρωί
δεν με βολεύει να το πω
εκείνος φεύγει με το ωτομοτρίς
και εγώ επιστρέφω με τους τρεις.

Ποίηση: Γιώργος Χρονάς

 

Θέλει δε θέλει ο χρόνος

Από τον ιμάντα πήρα τις βαλίτσες,
βγήκα στην αίθουσα αφίξεων,
ήσουν τριών και με υποδέχθηκες.
Από τον ιμάντα παίρνεις τις βαλίτσες,
βγαίνεις στην αίθουσα αφίξεων,
είμαι πενήντα δύο και σε υποδέχομαι.
Θέλει δε θέλει ο χρόνος, μίκρυνα
ένα παιδάκι.
Κλαίει ήσυχα και χώνεται στην αγκαλιά σου.

Κι όμως, να σου κι εσύ της διασποράς,
κεντρομόλο σ’ είχα στη σπιτική εστία.
Έφευγες λίγο μα ερχόσουν πάλι.
Έχασε η Ιθάκη το νόημά της.
Ιθάκη είναι τέρμα, δεν είναι αφετηρία.

Και μια ανεξαρτησία που δεν ζήτησες, για μένα μιλάω,
είναι μοναξιά του κερατά.

( Κούλα Αδαλόγλου )

 

φτάνει ένας ήχος, μια μυρωδιά, μια λέξη, για να ξυπνήσουν οι στιγμές

κίτρινα φώτα στην παραλία
πως φυσούσε ο άνεμος στην προκυμαία, στην αγκαλιά μου, ο κόσμος όλος

σ΄ έπιανα απ΄ το χέρι, εκεί, λίγο πριν από τα σύνορα του ανέφικτου
λίγο μετά την ψευδαίσθηση μιας καποιας ελευθερίας

μπλέ του μεθυλενίου που ξορκίζει το μαύρο

συνορεύει το λυκόφως μας με τη χαραυγή κι όμως δεν φτάνει

μεθυσμένη φως και χρώμα

να γίνομαι ένα με το φως σου, να αιωρούμαι ξανά και να κρατιέμαι εκεί, για όσο..
να εκτοξεύομαι εκεί έχοντας για πάντα μέσα μου κείνο το βράδυ που σκαστή, σ ΄έβλεπα να με νιώθεις

στην μνήμη εκείνης της πρώτης άνοιξης, που μείναμε έτσι, μετέωροι για πάντα
να ταξιδεύουμε στις άκρες των πραγμάτων

και μόνο εκεί, να μπορούμε για πάντα να ζούμε
μαζί

 

 

επιμένετε βλέπω..... ερωτάς... αγάπη... σαν 10ετες ομόλογο ελληνικού δημοσίου ακούγεται.... χαχα. Καλό είναι να υπάρχουν επιδιώξεις, πέρα από την πλάκα.

 

Δείξε μου να πετάω.
Πάνω απ’ τα γήινα και τα συμπλέγματα μου.

― Κατερίνα Γώγου

 

Εσυ θα είσαι πάντα η πυξίδα μου..
Καταλαβαίνεις τι σου λεω..;
Ο δικός μου σταθερός Πολικός Αστέρας..
Όσες φορές κ αν χαθώ ο δικός μου δρόμος είσαι εσυ..
Ο δικός μου Βορράς..
Η δική μου πυξίδα..

 

 

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας, Νίκος Βελιώτης
Ερμηνεία: Γιάννης Αγγελάκας

Γονάτισα και ζήτησα απ τα θλιμμένα σύννεφα
να λάμψουν, να ξεσπάσουν με βροχές,
κι όλη τη νύχτα γίναμε σκυλάκια και ξεδίναμε
και γλείφαμε ο ένας τ άλλου τις πληγές
Μεθούσαμε και πίναμε απ τα φιλιά που δίναμε
και σβήναν μία μία οι φωτιές,
και το πρωί ξυπνήσαμε απ όνειρο που ζήσαμε
έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές
Σηκώθηκα και ήσυχα στα δέντρα προσευχήθηκα
ν αντέχουμε στις πιο βαθιές χαρές,
κι όλη τη νύχτα αφρίζαμε, ποτάμια που γυρίζαμε
ψηλά στις αρχικές μας τις πηγές
Ανάβαμε και σβήναμε και πάλι ξαναρχίζαμε
και γίναν μια των δυο μας οι καρδιές,
και το πρωί ξυπνήσαμε απ όνειρο που ζήσαμε
έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές
Σηκώθηκα και ήσυχα στα δέντρα προσευχήθηκα
ν αντέχουμε στις πιο βαθιές χαρές,
κι όλη τη νύχτα αφρίζαμε, ποτάμια που γυρίζαμε
ψηλά στις αρχικές μας τις πηγές
Ανάβαμε και σβήναμε και πάλι ξαναρχίζαμε
και γίναν μια των δυο μας οι καρδιές,
και το πρωί ξυπνήσαμε απ όνειρο που ζήσαμε
έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές.

 

Στίχοι:Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική:Γιώργος Καρράς Β

Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Οδήγησε με στο φρικτό της τοπίο
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Θέλω να γίνω βασιλιάς των γελοίων
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη…

Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Μη μ’ αφήσεις σαν σκυλί πεινασμένο
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Θέλω να μπω στη τροχιά των χαμένων
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη…

Αρκετα με τρυπες θα ποσταρω ολη μερα