Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Είναι ανάλογα από ποια οπτική το βλέπεις αν μπορείς να διατηρήσεις αυτή τη στάση, εκ του προοιμίου αγαπάς ήδη τον εαυτό σου  
Είσαι ήδη στο κέντρο σου οπότε εκ των πραγμάτων και ο άνθρωπος που επιλέγεις να δώσεις αυτή την πλευρά του εαυτού σου έχει το κατάλληλο υλικό μέσα του  

 

Επήγα

Δεν εδεσμεύτηκα. Τελείως αφέθηκα και επήγα.
Στες απολαύσεις, που μισοπραγματικές,
μισογυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήταν,
επήγα μες στη φωτισμένη νύχτα.
Και ήπια από δυνατά κρασιά,
καθώς που πίνουν οι ανδρείοι της ηδονής.

Καβάφης

 

 

..ἄστερες ,ὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν ἂψ
ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος ὄπποτα
πλήθοισα μάλιστα λάμπηι γᾶν ~
ἀργυρία.

κι ὅσ' ἄστρα γύρω βρίσκονται στὴν ἔκπαγλη σελήνη
παρευθὺς τὸ φωτεινὸ τους πρόσωπο κρύβουν
κάθε φορὰ ποὺ ἐκείνη ὁλόγιομη
καταλάμπει τὴ γῆ τὴ σκοτεινὴ ἀνεβαίνοντας ~
ἀσημοκαπνισμένη.

Σαπφώ / Οδυσσέας Ελύτης

 

Υστερόγραφο

Τότε, σκέφτηκε να την πει καλοκαίρι.
Γιατί τα καλοκαίρια ανατέλλουν χαρούμενα
κι είναι έμπιστα και δροσερά.

Σε λογαριάζουν δικό τους
και βγάζουν το καπέλο τους
μόλις σε ιδούν.

Άκουσε,
αγαπώ τα πράσινα δέντρα
αγαπώ τα νερά σου
αγαπώ την ψυχή σου.
Γι΄αυτό βγαίνω τη νύχτα
να σε συναντήσω.
Κουβαλώ τα χαρακτηριστικά σου
παντού.

Οι άνθρωποι πρέπει να σε καταλαβαίνουν
όταν σηκώνουν το βλέμμα τους
και σ’ ανασαίνουν βαθειά.

Αλλιώς,
είναι πράγματα περιττά
οι ποιήσεις
και τα αισθήματα.

Γιώργος Στογιαννιδης

 

..θα σε αγγίξω με τον νου μου.
θα σε αγγίξω και θα σε αγγίξω και θα σε αγγίξω
ώσπου να μου δώσεις
ξαφνικά ένα χαμόγελο,συνεσταλμένα άσεμνο

Θα σε αγγίξω,
αυτό είναι όλο,

απαλά κι εσύ ολότελα θα γίνεις
με απέραντη ευκολία

το ποίημα που δεν θα γράψω.

e.e. cummings

 

Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δεν σε ξέρει.

Οδυσσέας Ελύτης

 

οταν φτασεις στο σημειο να ρωτησεις τον αλλο αν σ αγαπαει εχει αποτυχη αυτη η αγαπη .ολα διεκδικουνται τιποτα δεν παρεχεται ολα φαινονται τιποτα δεν χρειαζεται ερωτηση,αν ρωτησης κατι δεν σε καλυψε

 

  lovely

 

Μουχαλεμπί και γκιουλ σερμπέτ, ο αναστεναγμός σου
και του Χατζή Μπεκίρ λοκούμ, ο τρυφερός λαιμός σου.
Ο κάθε λόγος σου γλυκός, σαν ραβανί αφράτος,
και σαν του Αϊβάν – Σεράι λοκμάς, με μέλι μυρωδάτος.

Μαρία Ιορδανίδου
Λωξάντρα