Μίσος

Το μισος ειναι φυσικος μηχανισμος αυτοαμυνας.

Μισει κανεις ο,τι θεωρει απειλη, ο,τι του προκαλει ενοχες, η ο,τι αποτελει παρεκτροπη απο την ιδανικη εικονα που εχει πλασει στο μυαλο του για τον κοσμο και οσα θα επρεπε να τον αποτελουν με συγκεκριμενο τροπο.

Συνεπως το μισος ειναι τεκνο του φοβου. Της αισθησης αδυναμιας δηλαδη.

Το μισος οταν συνδυαστει με την περιφρονηση για το αντικειμενο του μισους φερνουν τη βια, αλλοιως παραμενει ανεκδηλωτο φανερα προς τα εξω. Εκδηλωνεται ομως εσωτερικα στερωντας τη χαρα και αλλοτριωνοντας λιγο-λιγο το ατομο που εχει μισος. Ετσι εκδηλωνεται μετα και εξωτερικα αλλα αλλοιωμενο.

Εξισορροπιστης του μισους ειναι η ανεκτικοτητα, δηλαδη η κατ'επιλογη συνειδητη και ελευθερη απο φοβο ανοχη.

Αυτη χρειαζεται ανατροφη στην πραοτητα, στο ελευθερο πνευμα και στον ανθρωπισμο, εχει υποχωρησει λιγο σημερα, η εμπειρια που ερχεται, οχι ομως παντα, με τον καιρο.

Ελαχιστοι ειναι λοιπον εκεινοι που ελεγχουν και αξιοποιουν το μισος που ολοι μας ειμαστε σε θεση να νοιωσουμε, αντι το μισος να ελεγχει εκεινους.

Με λιγα λογια το μισος ειναι ενα δυστροπο εργαλειο.

Αν δεν ξερεις να το χειριστεις η να το ελεγξεις θα τραυματιστεις κι εσυ και ορισμενες φορες σε βαθος χρονου και σε απροσδοκητες στιγμες.

Αυτη η γνωση βοηθα πολυ να το αντιμετωπιζεις με πολλη προσοχη και απο αποσταση.

Αλλωστε παντα υπαρχουν αποτελεσματικοτερες μεθοδοι να απαντα κανεις στις καταστασεις που αυτο υποσχεται οτι αποτελει την απαντηση.

Οταν λοιπον μου γεννιεται μισος και το αντιλαμβανομαι, κλεινομαι στον εαυτο μου και σχεδιαζω κατι καλυτερο και ισχυροτερο.

Μολις βρεθει αυτο, το μισος περνα αυτοματα και μονο του στο περιθωριο ως περιττο.

Μετα απο ορισμενες επιτυχιες τετοιου ειδους η διαδικασια γινεται πλεον αυτοματα.

Δεν μου ερχεται στο μυαλο κατι που να μισω αυτη τη στιγμη.

Μου ερχονται ομως πολλα πραγματα και καταστασεις που τα κρινω καλυτερα αν αλλαζαν και σχεδιαζω να ενεργησω προς τα εκει.

 

Μισω τις ορμονες μου που μου γαμανε την ψυχολογια και με κανουν να μισω τα παντα  

 

Καλα, αυτο δεν ειναι αληθινο μισος. Ειναι φυσιολογικο και παροδικο.  

 

Φυσιολογικο θα ηταν με τοσα ανδρογονα που κουβαλαω να ειχα γεννηθει αντρας και να με ελεγαν μπαμπη σουγια!!

 

Ώστε γι' αυτό δεν τον έβρισκαν τόσο καιρό τον Μπάμπη..?
Και δήθεν και καλά ανδρογόνα κι έτσι...
Για περάστε αύριο από το τμήμα κυρία μου...
Μια αναγνώριση τυπική θαναι...

 

Εμμμ....ξερεις εχω μια δουλιτσα...θα το ηθελα πολυ...μααααααα.... 

 

Αυτή τη στιγμή σε μισώ και νιώθω τόση αηδία..
Μισώ οτι έχεις πει,κάνει,δεν έχεις πει,δεν έχεις κανει...
Έτσι πρέπει να ξεκινάει ο μήνας...θετικά!!!!!

 

Τα γερόντια που κατουράνε στη μέση του δρόμου...όπου να ναι μπροστά σου...
παλιοβρωμιάαααρηδες!!!!!  

 

για σου ρε μπαμπη και ελεγα που χαθηκες τοσο καιρο  

 

Εγω αγαπω τον άλλο Μπάμπη

 

Σύλληψις πάραυτα και στο μπουντρούμι... Χα!

 

Πέρα από τα απαίσια στρουμφάκια, μισώ που έχω μίσος. Μισώ που έχω οργή και μισώ που πάντα θα υπάρχει κάτι να μισήσω. (Βαθύυυυυυυ)