Μίσος

...sorry...   

Τα είπα όμως και ξαλάαααφρωσα!   

Ααααααχ!    

 

Το μισώ από το σιχαίνομαι, ουδεμία σχέση...
Το μισώ από το μού είναι κάτι/κάποια άτομα αντιπαθή, ουδεμία σχέση...
Το μισώ είναι βιωματικό πράμα, δεν είναι ετικέτα ΝΑΙ - ΟΧΙ...
Για να μισήσεις κάτι πρέπει να έχεις βιώσει αυτό το κάτι...
Το μίσος λοιπόν είναι αποτέλεσμα, δεν φυτρώνει από μόνο του...
Τα άτομα που πιστεύουν το αντίθετο, είναι θύματα ...προπαγάνδας του στενού τους περιβάλλοντος...
Μα για λόγους που εξυπηρετούν το ίδιο το περιβάλλον, να γίνετε φονταμενταλιστές, γενίτσαροι και ούφα...


Μια χαρά ερώτηση όμως για άτομα που κάνουν προσλήψεις, με μια ερώτηση ξεσκαρτάρεις ένα κάρο ούφα σε 2 λεπτά...
Ή τα επιλέγεις αν ψάχνεις τηλεχειριζόμενα ψυχικά μπάζα...

 

και μπραβο σου

 

Το μόνο που μισώ είναι οι ασυναίσθητοι με την κατάληξη τους τον ύστατο εγωισμό που δεν αφήνουν χώρο για την ύπαρξή μου, αλλά δεν τους μισώ κατά βάθος γιατί τους κατανοώ. Όπως κατανοώ επίσης ότι αν τύχει και τους μισήσω θα έχω παίξει το παιχνίδι τους. Απλά δεν θέλω να τους ξαναδώ, κι εκεί τελειώνει μέχρι να τους ξαναδώ. Τότε κι εκείνοι θα έχουν παίξει το δικό μου παιχνίδι.

 

Το μίσος είναι αγάπη που δε βρήκε το δρόμο να εκδηλωθεί και ξεστράτισε.
Το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος, αλλά η αδιαφορία.

Δεν κάνω σε κανένα τη χάρη να τον μισώ. Γιατί του δίνω την ικανοποίηση ότι μπορεί να ασκεί επιρροή επάνω μου. Η καλύτερη απάντηση είναι η περιφρόνηση...

"Το μίσος πηγάζει από την καρδιά, η περιφρόνηση, από το κεφάλι."
Αρθούρος Σοπενχάουερ

 

Πιθανότατα και η λέξη μίσος έχει χάσει την αξία της ( όπως τόσες άλλες ).
Βέβαια κάνει chic να την χρησιμοποιούμε αγόγγυστα ( όπως τόσες άλλες ).
Αφού η υπερβολή γνωρίζουμε καλά, ότι έχει το γούστο της.
Το λοιπόν, ας ξανακατεβάσω λίστα με τα πράγματα που μου την σπάνε ( τα έχω ξαναγράψει στο νήμα anti fetish και ίσως στο νήμα unfuckable ) :

- Οι αλαζόνες, οι φανατικοί/ες καθώς και όσοι/ες όχι μόνο δεν κουράζουν το μυαλό τους για το παραμικρό.
Αλλά και που τα "χώνουν" σε όποιους/ες εκείνο το εργαλείο προσπαθούν, να μην τ' αφήσουν να σκουριάσει.

- Οι κλαψομούνες και οι κλαψοπούτσηδες.

- Οι πλατφόρμες και οι μπαλαρίνες.

- Η γκρίνια.

- Τα τυροκομικά.

- Οι ψεύτες/ρες, οι υποκριτές/ριες.

- Οι φθονεροί/ες, οι αδιάκριτοι/ες, οι κουτσομπόληδες και οι κουτσομπόλες.

- Τα σκυλάδικα και η σκυλομουσική.

- Όσοι/ες δεν γνωρίζουν καν, τι θα πει αυτοκριτική.
Καθώς και όσοι/ες την συγχέουν με την αυτομαστίγωση.

- Οι ευθυνόφοβοι/ες.

- Οι ψευτοκουλτουριάρηδες/ρες και οι κιτσατολαϊκοί/ες.

- Οι άπληστοι/ες, οι παραδόπιστοι/ες.

- Τα γιαπράκια, τα όσπρια, το χοιρινό κρέας.

- Η κατάχραση εξουσίας.

- Ο ρατσισμός οποιουδήποτε είδους.

- Τα "ιερατεία" και οι αυθεντίες.

- Η αγένεια.

- Το γλύψιμο και οι γλύφτες/ρες.

- Οι δειλοί/ες.

-Οι "όπου φυσάει ο άνεμος πάω".

- Τα kindle και τα ebooks.

- Η τηλεόραση.

- Οι κακές μου συνήθειες που δεν προσπαθώ καν να κόψω.

- Οι μυγιάγγιχτοι/ες, οι υστερικοί/ες.

- Εκείνοι/ες που παίρνουν μονίμως εαυτούς πολύ στα σοβαρά.
Όπως κι εκείνοι/ες που κάνουν μονίμως τ' αντίθετο.

- Τ' "αντινήματα" εδώ.

- Εκείνοι/ες που εκφράζονται σχεδόν αποκλειστικά με τσιτάτα και copy-paste.

- Εκείνοι/ες που δεν σ' αφήνουν σε ησυχία κι αγαπημένο τους "άθλημα" είναι να μπλέκονται στα πόδια σου.
Προσπαθώντας να στα κάνουν τσουρέκια, μέχρι να φτάσεις στο αμήν και να τους/τις πάρεις στις "γρήγορες".
Τουτέστιν, εκείνοι/ες που απ' το κλάσιμο καλύτερη η αρνητική προσοχή του/της άλλου/ης.  

 

μισώ....
όλους εκείνους τους ανθρώπους που μου έμαθαν το μίσος....
ο άνθρωπος δεν πρέπει να μισεί. Τα παιδιά ειναι ευτυχισμένα γιατί δεν γνωρίζουν τι θα πει μίσος...
μαθε να κρατάς το παιδί μέσα σου και πάψε να μισείς μου είπε κάποιος....
μα πως; πως να μάθεις να συγχωρεις; οταν κάθε μέρα σου δίνουν κι έναν διαφορετικό λόγο να μισείς;

 

Σου δίνουν, σύμφωνοι.
Εσύ, γιατί "αγοράζεις"?

 

είπα θα επιστρεψω..χιχι

Μου τι σπαει
-όταν αληθεια πρεπει να ξυπνησω το πρωι ενω νυσταζω ακομα..
-όταν αλλάζει κάποιος -α θεση στα πραγματα μου
-όταν η ταμίας του σουπερ μαρκετ βάζει απορρυπαντικα μαζί με τρόφιμα (υπάρχουν και οι ψυχαναγκαστικοι.....  )
-όταν βλέπω γυναίκες με κοιλιές και μπούτια να ξεχυλιζουν (δεν είμαι ρατσίστρια, αλλά θεωρώ πως η κάθε γυναίκα μπορεί να είναι πολύ όμορφα ντυμένη και ας μην ακολουθεί πάντα τη μόδα αν δεν ταιριάζει στον σωματότυπο της)
-όταν τρώω χωσέ στη δουλειά επειδή οι άλλοι είναι 2 λαλούν ...
-μου τι σπαει οταν βγαινω για αγορες στα μαγαζια και δεν βρισκω τιποτα ενω οταν απλα βολταρω και δεν εχω στα πλανα να κανω μια αγορα βρισκω τα καλυτερα...
-όταν εγω μιλάω στον πληθυτικό σε υπαλληλους καταστηματων σεβόμενη την προσωπικοτητα τους και το γεγονος οτι ειναι στον εργασιακο τους χωρο, να μου μιλανε στον ενικο λες και ημαστε φιλαρακια και πινουμε καφε..

και σιγουρα θα επανελθω...μου κανει καλο το νημα...χαχα

 

Μισώ γενικά.

 

Με ρέγουλα το μίσος, παίδες. Πειράζει το συκώτι....

 

 

Επιπλέον μου την σπάνε :

- Οι haters.

- Οι χορτοφάγοι λύκοι και τα σαρκοβόρα πρόβατα.

- Τα λιντσαρίσματα και οι όχλοι.

- Τ' ανθρωπόμορφα ποντίκια που ακολουθούν σαν μαγεμένα τον όποιο μαγικό αυλό.

- Όσοι/ες αναζητούν και χειροκροτούν "Μεσσίες".
Για να κάνουν αργά ή γρήγορα τ' αδύνατα δυνατά, για να τους πετάξουν στους βούρκοι και στα σκυλιά.
Όταν οι "Μεσσίες" δεν θα τηρούσαν εκείνα που τους έταξαν ή που οι "πιστοί" τους θα είχαν την ψευδαίσθηση, ότι θα τους ικανοποιούσαν.

- Όσοι/ες θεωρούν ότι η όποια αλήθεια τους, είναι νόμος που εκτός από κείνους/ες, πρέπει να ισχύει και για όλους/ες ανεξαιρέτως.
Και ότι θα είχαν κάθε δικαίωμα, να την επιβάλλουν στους άλλοι με το στανιό.

- Εκείνοι/ες που έχουν τα μεγάλα λόγια μονίμως στην άκρη της γλώσσας και τις τσέπες μονίμως άδειες από πράξεις.

Όλους/ες τους/τις παραπάνω δεν τους/τις μισώ, αλλά τους/τις λυπάμαι.

Αυτά...