Μερικές σκέψεις..

Σωστή σημείωση περί ζώων.

 

Ο σκυλοπνίχτης, χρησιμοποιείται για να μάθει το σκύλο, να μην τραβάει, δηλαδή για λίγο. Γιατί να μην χρησιμοποιείται όταν πρέπει;Είναι καλύτερο να το τραβάτε από το λαιμό με κίνδυνο να του τον σπάσετε, από το να νιώσει ένα απλό τσίμπημα; Γιατί δεν πρόκειται για κάτι παραπάνω, εφόσον ο σκύλος ακαριαία επανέρχεται στο σταθερό του βήμα.
Όταν τραβάμε συνεχώς, ο σκύλος βάζει αντίσταση. Όταν από την άλλη, απλά ταρακουνάμε το περιλαίμιο, αντιλαμβάνεται το μάλωμα.Δεν υπάρχει τίποτα απάνθρωπο σε αυτό. Θεωρώ περισσότερο κακό και ανώφελο επίσης, ο σκύλος να ταλαιπωρείται και ίσα να αναπνέει, ενώ πνίγεται για να φτάσει κάτι τέσσερα βήματα παραπέρα. Και μην ακούσω τίποτα για σαμαράκια. Είναι εντελώς αντιεκπαιδευτικά, εφόσον αυτό που επιχειρούμε ως ιδιοκτήτες, είναι ο σκύλος να μάθει να περπατά δίπλα μας, χωρίς καν να χρειάζεται λουράκι και όχι απλά να τον τραβάμε από άλλο σημείο. Να νιώθει δηλαδή ελεύθερος, σε κατάσταση υπακοής.

Κάθε ομοιότητα με υ, είναι εντελώς συμπτωματική  

 

"Good night Moon"
Αυτό θυμάμαι από το kill bill

 

Δε χρειάστηκε ποτέ να το κάνω αυτό σε κανένα σκύλο μου.
Μάθαιναν όλα να περπατάνε δίπλα μου, κι όταν τα εβγαζα βόλτα , αφηνα πάντα την μεγάλη που είχα κάποτε να τρέξει λιγο μόνη της, ήξερα όμως ότι θα γυρίσει πάλι πίσω στη θέση της.της
Λουράκι εξαιρετικά σπάνια.
Πιθανόν όσοι ζειτε σε πόλη δεν έχετε αυτό το προνόμιο.
Όταν είχα σκυλους έμενα στο χωριό, με μια μεγάλη αυλή στο σπίτι και τα σκυλιά τα βγαζαμε έξω από το χωριό βόλτα καθώς ήμασταν στη μια άκρη του.  

Υ.Γ. δε θα κρατούσα σκύλο σε διαμέρισμα, λυπάμαι πολύ να τον περιορισω έτσι. Μου αρέσουν οι μεγάλοι σκύλοι, όχι οι μικρόσωμες ράτσες.

 

Αυτά τα προνόμια όντως δεν υπάρχουν στην πόλη. Εδώ γνωρίζουμε πως αν ο σκύλος διαφύγει της προσοχής μας, το πιο πιθανό είναι να τον πατήσει αυτοκίνητο λίγο παρακάτω, γι αυτό και οι πνίχτες καθώς και άλλες μέθοδοι θεωρούνται αποτελεσματικές.
Επίσης το να μην κρατάς σκύλο σε διαμέρισμα, είναι καθαρά προσωπική επιλογή, γιατί φαντάζομαι πως προτιμάς να βλέπεις αδέσποτα στο δρόμο ή να αφήνεις να τα πετάνε στα σκουπίδια νεογέννητα, από το να τα περιορίσεις στο σπίτι;
Επίσης οι μεγαλόσωμες ράτσες θεωρούνται και πιο ήρεμες κατά τα λεγόμενα. Όσο πιο μικρόσωμο, τόσο μεγαλύτερη ενέργεια έχει.
Off topic εντελώς.   Σταματάω γιατί θα ορμήξει κανένα @Koproskylo .

 

O σκύλος φρόνιμο είναι να περάσει από εκπαίδευση πριν βγει μαζί μας για βόλτες. Να υπακούει στα παραγγέλματα του αφεντικού του, στο πρόσωπο του οποίου θα αναγνωρίζει τον αρχηγό της "αγέλης". Τότε αρκεί ένα λουρί γιά τυχόν απρόοπτες καταστάσεις, όπως να δεχτεί επίθεση από αδέσποτα. Θεωρώ τον πνίχτη βασανιστικό και απαράδεκτο.

 

Ένας σκύλος στη πόλη είναι μεγάλη δέσμευση και πολλά έξοδα όταν τον έχεις σε διαμέρισμα.
Εσείς που εχετε την δυνατότητα καλά κάνετε και τα σωζετε.
Εγώ που δε μπορώ να του παρεχω όσα χρειάζεται, προτιμώ να τα έχουμε στο χωριό.
Δε ξέρεις πόσα ζώα έχω υιοθετήσει στη ζωή μου, πόσα μισοπεθαμενα έχουν καταλήξει έξω από την αυλή μας και τα αναστησαμε. Μη μου λες λοιπόν για αδέσποτα γιατί μάλλον δεν έχεις δει κουταβάκια να πολεμάνε να βγουν από το κανάλι γιατί πνίγηκαν τα αδέρφια τους στη προσπαθεια να βγουν με τη σειρά τους, καλυμμένα με χημικά, με πληγές με με με.....
Οντως εκτός θεματος, συγνωμη αλλά ήθελα να απαντήσω.

 

Πως γίνεται να εκπαιδευτεί ένας σκύλος πριν βγει βόλτα; Θαρρώ πως τα σκυλιά βγαίνουν βόλτα από 4 μηνών και η εκπαίδευση τους αρχίζει γύρω στους 6-7, ώστε να έχουν αποκτήσει μία στοιχειώδη αντίληψη. Επίσης για να σε αναγνωρίσει ένας σκύλος ως αφεντικό θα πρέπει να περάσει αρκετός καιρός και να έχετε αντιμετωπίσει μαζί πολλές περιπτώσεις της καθημερινότητας. Επίσης δεν καταλαβαίνω πως γίνεται το λουρί να σώσει από επίθεση αδέσποτων. Το εξηγείς λίγο καλύτερα; Ο πνίχτης όπως θα δεις στην εικόνα έχει γυρισμένες τις μυτερές άκρες και δεν μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό. Είναι περισσότερο για την ιδέα και χρησιμοποιείται μόνο τις πρώτες φορές.

 

Αγαπητή, αναφέρθηκες στον περιορισμό σε διαμέρισμα, ως κάτι κακό και σου είπα πως πολλές φορές (αν και θα έπρεπε όλες) προτιμάται για να γλιτώσουν τα ζώα άλλες κακουχίες. Το τι έχει προσφέρει ο καθένας μας είναι καθαρά προσωπικό. Συνήθως ισχύει το ''ο καθένας κάνει ο,τι μπορεί''.

 

κοιτα να δεις που θα υπαρξει διενεξη και για τα σκυλια (και δε θα αφορα πετ πλευ) μισο λεπτο περιμενετε...
 
οκ,συνεχιστε....
( btw τα χασκυ ειναι τα απολυτα μπρατιδια)

 

Δεν είπα ότι ειναι κακό, είπα ότι εγώ δε το προτιμώ γιατί θεωρώ ότι θα βασανίζεται βάση των εμπειριών μου και πέντε πραγμάτων που έχω δει/διαβάσει περί κατοικιδίων.
Ο καθένας προσφέρει όπως μπορεί ακριβώς.
Αλλα τι να το κάνεις στο σπίτι όταν εσύ πχ λείπεις πολλές ώρες/έχεις υποχρεώσεις γενικότερα;
Κρίμα είναι.
Υ. Γ. Δε μπορούμε να τα σώσουμε όλα δυστυχώς.

 

Αφού πήγαμε το θέμα στους σκύλους ας μιλήσω και εγώ. Μεγάλωσα με σκυλιά και κατέληξα να έχω δύο. Τον Παντελή και την Μάγια. Χωρίς λουρί και τα δύο. Ο Παντελής όποιος τον έχει γνωρίσει αντιλαμβάνεται αμέσως ότι αυτό το σκυλί έχει συμπεριφορά ανθρώπου. Η Μάγια πιο μικρή και πιο ατίθαση μεν αλλά υπάκουη. Καμία επαγγελματική εκπαίδευση.
Είναι σκυλιά. Θέλουν φροντίδα και ΑΓΑΠΗ. έτσι θα σε εμπιστευτούν και θα σου αφοσιωθούν.

Υ.Γ @Siren_Peisinoe συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ο καθένας κάνει ότι μπορεί αρκεί να θέλει να προσφέρει. Αυτό δεν αφορά μόνο τα σκυλιά αλλά κάθε ύπαρξη.