Μετά τους γιαλατζί Κ έχουμε και τα δήθεν υ

Μάλλον το "εξωγήινο" της υπόθεσης έχει να κάνει με τις διαφορές στην ψυχοσύνθεση ανδρών-γυναικών. Οκ, εκεί παραδέχομαι ότι πολλές φορές ο ένας φαίνεται στον άλλος "εξωγήινος" με τον τρόπο που σκέφτεται, αλλά τι να κάνουμε όμως? Αυτό έτσι είναι και δεν αλλάζει.

Αυτό που μπορεί να αλλάξει όμως είναι το πώς αντιμετωπίζεις τις διαφορές. Αν τις αποδέχεσαι καλοπροαίρετα, χωρίς να υποκύπτεις σε αυτές, τότε τίποτα δεν σε πειράζει και η επικοινωνία γίνεται κι όλας όμορφη και ευχάριστη και έχει ενδιαφέρον.

Αν τις απορρίπτεις τότε όντως όλα σε πειράζουν και νοιώθεις άβολα και σε πιάνει το παράπονο.

 

Εκτός των ανδρών που προσεγγίζουν κοπέλες σε αυτό το site, που ανέφερε η "burned-sienna", συμβαίνει και το ανάποδο:

Κοπέλες να προσεγγίζουν άντρες, και μέσω chat και μέσω προσωπικών μηνυμάτων. Και μπορεί να μη συμβαίνει τόσο συχνά όσο το ανάποδο αλλά συμβαίνει αρκετά συχνά.

 

Κανένα από τα δύο δεν είναι κακό.

Αν κατακρίναμε την επικοινωνία τότε θα την αποθαρρύναμε.

Αν η επικοινωνία είναι κακία και αυτός που προσεγγίζει ανεπιθύμητος, η επικοινωνία μπορεί να κοπεί άνετα.  

Αν είναι καλή μια χαρά.  

 

Από αυτό:

 

ή αυτό:

 

καλύτερο είναι αυτό:

 

Με την ανοχή του νηματοθέτη θέλω να σπάσω και μια λόγχη γι' αυτό το μέρος.
Επειδή δεν πιστεύω ότι κανείς/καμία εδώ μέσα, λυσσομανάει τόσο πολύ για "κρέας".
Εντάξει, υπάρχουν στην προσέγγιση και συμπεριφορές που ξεπερνούν τα εσκαμμένα κάποιες φορές.
Υπάρχουν και παρανοήσεις ( του είδους, αν υπάρχει πληθυντικός με κάποιον/α που δεν ξέρουμε. Εκείνος είναι μόνο ευγενείας. Όχι επειδή είμαστε Κ και μας τον οφείλει ο/η οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε. ).

Εδώ μέσα έχω "συναντήσει" και κάποιους ανθρώπους, που αγαπούν αυτό που κάνουν.
Και πέρα απ' την όποια σεξουαλική όρεξη ( συνεχίζω να μην βλέπω τίποτε το κακό σ' αυτό ) και τρόπους έχουν.
Και διάθεση έχουν να συζητήσουν μαζί μου/σου/μας σαν πιο έμπειροι/ες και να μας βοηθήσουν, να ξεδιαλύνουμε την όποια απορία μας.
Αρκεί να τους προσεγγίσουμε με την δέουσα ευγένεια και ξεκάθαρη πρόθεση ως προς αυτό που θα θέλαμε.
Μετά, ο/η όποιος/α άλλος/η θα φερόταν "κάφρικα".
Σκεφτήκατε ποτέ, ότι μπορεί να έχουν "δει" και τα ματάκια του/της στα χρόνια?
Και όσο και να μην είναι δικαιολογία, κάποιο ελαφρυντικό ίσως και να το είχε κάποιες φορές?
Βέβαια, δεν ισχύει για όλους/ες ανεξαιρέτως.
Αλλά ο καθένας/καθεμία από εμάς, έχει μυαλουδάκι, ας κρίνει μόνος/μόνη του/της ανά την περίσταση.

Ως προς την βοήθεια, σας φέρνω ένα δικό μου παράδειγμα, που "δάσκαλο" δεν με θεωρώ, αλλά τα χιλιομετράκια μου στο "άθλημα" τα έχω ( όχι στο Forum, στο "άθλημα" ).
Πριν λίγους μήνες ήθελα ν' ανοίξω ένα νήμα λίγο στρυφνό. Είχα σκεφτεί αφού το γράψω ( και πριν το δημοσιεύσω ), να ζητήσω την γνώμη κάποιου πολύ γνωστού Κυρίου εδώ.
Του οποίου την γνώμη ως προς το BDSM σέβομαι κι εκτιμώ, όσο κι αν σε πολλά σημεία μαζί του διαφωνώ.
Διαβάζοντας τον, έκρινα ότι του πρέπει ο σεβασμός μου και όχι λόγω μεγαλύτερης εμπειρίας του.
Τελικά υπαναχώρησα, γιατί δεν ήθελα να τον ενοχλήσω. Μετά από μέρες έτυχε να του στείλω πμ για κάποιο άλλο θέμα.
Και του ανέφερα εκείνη μου την σκέψη, αλλά που τελικά προτίμησα να μην φέρω εις πέρας.
Ποια ήταν η απάντηση του? Ότι είχα κάνει λάθος κι ότι θα ήταν χαρά του, να συζητήσουμε επί του θέματος.
Και ούτε εκείνος, ούτε εγώ είχαμε τίποτε να λάβουμε σεξουαλικώς από την όποια κουβέντα μας.
Ξέρω όμως, ότι εκείνος τουλάχιστον ο Κύριος, αν και όποτε το θελήσω, την γνώμη του θα βρει χρόνο να μου την δώσει και θα το κάνει με ειλικρινή ευχαρίστηση.
Και δεν μου φαίνεται λίγο, κάθε άλλο.
Εν κατακλείδι, αν έχουμε ξεκάθαρα τα θέλω μας, προσπαθούμε να σεβόμαστε τον/την οποιονδήποτε/οποιαδήποτε άλλο/η, αργά ή γρήγορα τα ικανοποιούμε.
Πρώτα κοιτάμε την δική μας συμπεριφορά και μετά εκείνη των άλλων.
Εγώ όποτε ήμουν μαλάκας, μου φέρθηκαν μαλακισμένα. Μου φέρθηκαν ακόμη και όταν ήμουν ( κατ' εμέ ) σωστός.
Όλα στο παιχνίδι είναι. Ας προσπαθούμε τουλάχιστον που και που να κάνουμε την αυτοκριτική μας.
Το λέω πρώτα και καλύτερα στην αφεντομουτσουνάρα μου. Τα λάθη τα κάνουμε όλοι/ες. Το ζήτημα είναι κάπου να τα διακρίνουμε κι αν είναι ακόμη δυνατόν, να τα διορθώνουμε.

 

(Νηματοθέτης ) Χαραλαμπιααααααα... το μαστιγιο νουμερο τεσσερα !!!

(Χαραλαμπια) Δεν εχει στεγνωσει ακομα Κυριε !

 

Πιστεψε με φιλε μου , στα @@ τι λεει η Nathalie Cabrol, ειτε ειναι υπαρκτο προσωπο ή οχι !

Βρηκα αυτο το κειμενο και το παραθεσα, οχι σαν επιστημονικη αληθεια,
αλλα σας αλληγορια στο πονημα της συμφορουμιτισσας,
με το εξης "βαθυστοχαστο" νοημα (το κανω λιανα),
λιγο σε στυλ .... Μικέιους

Εε κοπελιαα... ξερεις..
υπαρχει κοσμος που θελει να επικοινωνησει,
αλλα επειδη ΕΣΥ
επειδη φορας παρωπιδες,
δεν ΘΕΛΕΙΣ να το δεις !

Συμφωνω απολυτα, οποια ΔΕΝ θελει να το πει καθαρα ξεκαθαρα !

Ενα ΟΧΙ πρπει να αρκει.

Δεν χρειαζονται ουτε προσβολες, ουτε διαλοστειλματα ουτε λγοτεχνικα αριστουργηματα
εκτροχιασμενων μπρατιδιων, οπως η μικρη Αναγουλα (ετσι θα τη λεω) απο τη Θεσσαλονικη

 

Προσωπικά πάντως "Δημήτρης Άλφα" έχω γνωρίσει πολύ ωραίους ανθρώπους, και εδώ μέσα, και αυτό με γεμίζει μεγάλη χαρά. Οπότε, όλα τα άλλα δεν πολυμετράνε, για μένα τουλάχιστον.  

 

Και δεν εννοώ μόνο γνωριμίες με ερωτική πρόθεση ή κατάληξη. Έχει τύχει να κάνω φίλους χωρίς τίποτα το ερωτικό ανάμεσά μας που είναι επίσης πολύ ωραίο.  

 

Μου θυμησε ενα παιδικο παραμυθι: ηταν μια φραγκοκοτα και βρηκε μια μερα σπορια, χαρουμενη φωναξε "ποιος θελει να με βοηθησει να τα φυτεψω;" αλλα απαντηση καμια... παει στο χωραφι τα φυτευει και ξαναφωναζει μηπως συγκινηθει κανεις "ποιος θα με βοηθησει να τα ποτισω;" μα και παλι ακρα του ταφου σιωππη... τα ποτιζει τα φροντιζει και ερχεται η ωρα να τα θερισει... ειπε να δοκιμασει αλλη μια "ποιος θα με βοηθησει να τα θερισω;" αλλα μια απ τα ιδια... ε τα θερισε τα ετριψε να βγουν οι καρποι τα εψησε και πλεον απο περιεργεια και μονο φωναξε "ποιος θα με βοηθησει να τα φαω;" ξαφνικα πλακωσε ολο το δασος και φωναζανε ολα τα ζωα "εγω εγω!" Κουνησε το κεφαλι της και ειπε "οταν τα φυτεψα, τα ποτισα, τα φροντισα και τα θερισα κανεις δεν θελησε να με βοηθησει. Μονη μου ο κοπος μου, μονη μου και η χαρα μου."
Τα συμπερασματα δικα σας