Με ανακαλύπτω...

-_Για να κλείσει εδώ...
Είναι οι σκέψεις μου βιωματικές ή μη (αυτό δεν αφορά κανέναν),σε ένα νήμα που δεν επιτρέπεται για"μένα να κριθούν.Τονίζω "ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ" και όχι ένα οποιοδήποτε νήμα,που φυσικά αν γράψεις την γνώμη σου δημόσια,ίσως υπάρξει διάλογος/αντίλογος γιατί είναι λογικό να μην συμφωνούν όλοι με την άποψη σου.
Εδώ όμως είναι το λιγότερο προσβλητικό τα γουστάρω μου,τα θέλω μου και ο τρόπος που βλέπω εγώ μια ασύμμετρη σχέση να ευτελιστεί γιατί κάποιοι/κάποιες δεν έχουν με τι να ασχοληθούν ή ίσως με τον τρόπο αυτό απαντούν αλλού ή απλά για να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον.

Είμαι καινούργια στο χώρο και δεν ανήκω σε κλίκες και φυσικά ούτε το επιθυμώ...

See you later..._-

 

Οι σκέψεις γεννούν σκέψεις. Όπου κατατίθενται. Είτε ιδιωτικά είτε δημόσια. Δεν χρειάζεται να το βουλώνει κανένας. Ούτε ειναι κατανοητή τέτοια απαίτηση.

 

Οχι απλως φοβισμενη. Να κατουριεται πανω της και στη σκεψη οτι θα κανει ατασθαλια  

 

και γαμώ τις κινκιές. επικροτώ.

 

@αέναη
Το κείμενο το γράφεις για σένα, σωστά;

Το γράφεις για σένα και απλά θέλεις να το μοιραστείς με τον υπόλοιπο κόσμο.

Προφανώς και δεν έχει νόημα η κριτική επί του περιεχομένου από τη στιγμή που αυτό συνάδει με τους κανόνες του φόρουμ, έτσι σου βγαίνει, έτσι το γράφεις και λογαριασμό δεν έχεις να δώσεις σε κανέναν.

Από την άλλη ωστόσο ένα από τα μέτρα επιτυχίας μιας ιστορίας είναι πόσο μπορεί ο αναγνώστης να μπει στα παπούτσια των πρωταγωνιστών της. Η διαπίστωση ότι μπαίνοντας στα παπούτσια της πρωταγωνίστριας κάνει κάποιους να αισθάνονται ότι μπαίνουν στα παπούτσια ενός φοβικού ανθρώπου *ΔΕΝ* σημαίνει απαραίτητα ότι το άτομο που περιγράφεται είναι φοβικό ή ενοχικό ή οτιδήποτε. Σημαίνει ότι κατάφερες να βάλεις τον αναγνώστη στα παπούτσια της ηρωίδας και ο αναγνώστης, με βάση τη δική του κρίση, το ανέγνωσε ως φοβικότητα.

Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, υπάρχει μόνο η υποκειμενική αντίληψη.

Just my 0.02$

 

Βρήκατε και κάτι να ασχοληθείτε και σήμερα.
Άντε πέρασε και αυτή η μέρα.

 

Πρόσφατα κάποιος μου είπε ότι πολύ συχνά έχει συμβεί, ακόμα και σήμερα έλαβα ένα τέτοιο μήνυμα, να ταυτίζονται ορισμένα μέλη με αυτά που γράφω. Και άλλες πάλι φορές, έχω δεχτεί ευγενικές επιθέσεις. Μου αρέσει όταν διαβάζω κάτι καλό, ή όταν βλέπω ένα like, γιατί βάζω κάτι από 'μενα, τη ζωή μου, συναισθήματα και σκέψεις μου. Όταν κάποιος μου επιτίθεται από την άλλη, γιατί κάτι δε του αρέσει, δεν είμαι συγγραφέας, δεν παίρνω την κριτική του σα θέσφατο, για να γίνω καλύτερος, ή για να αποκτήσω πελατάκι. Ο λόγος είναι απλός: αυτά που γράφω είμαι εγώ, είναι μέρος μου. Και δεν απολογούμαι σε κανέναν. Έχει περάσει η εποχή που θα μπορούσα να απολογηθώ κάπου και σίγουρα δε θα ήταν για τη σεξουαλική μου ταυτότητα.

Δε θα τελειώσω εδώ όμως, γιατί σε αυτό όλο το νήμα έχω την απόλυτη ευθύνη εγώ και μόνο και κανένας πλην εμού. Ακόμη κι αν γνωρίζω περισσότερα για προθέσεις και για θέσεις, θα τα κρατήσω για 'μενα. Με την Αέναη ξεκινήσαμε να μιλάμε πριν από μερικές εβδομάδες. Δε θα υπεισέρθω σε προσωπικές λεπτομέρειες γιατί δε σας αφορούν, πάντως αυτό που ζητούσε δεν ήταν εφικτό και το έκοψα πριν ξεκινήσει κάτι. Παρόλ' αυτά την έβλεπα ό,τι πόσταρε και συνέχιζα να αισθάνομαι ευθύνη. Ξεκίνησα να μιλάω πάλι μαζί της. Ήθελα να της δείξω κάτι με το να εκτεθεί με αυτό τον τρόπο και να ανακαλύψει τον εαυτό της και της έδωσα εγώ την οδηγία να γράψει μια ιστορία. Και αυτή είναι η δική μου ευθύνη, διότι την επικρότησα να το κάνει.

Η Αέναη γνωρίζει την άποψη μου, για το αν είναι, τι είναι και τι δεν είναι, που επίσης δε σας αφορά. Αλλά πρώτον δεν είναι φοβική. Το βεβαιώ και αν συνεχίσει την ιστορία της θα βγει καλύτερα προς την ίδια αυτό. Επίσης, δε χαίρομαι απ' τη μια που είδε αυτή την όψη του φόρουμ, απ' την άλλη είναι ένα μάθημα απαραίτητο και είναι απαραίτητο στον οποιονδήποτε από εμάς ζει μέσα στην κοινωνία, τα παρακλάδια και τους μικροκόσμους. Κάπου τελικά το παίρνεις αυτό το μάθημα. Δε μπορούν πάντα οι πάντες να είναι ικανοποιημένοι και στην τελική τι μας νοιάζει κι αν θα είναι. Έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν την προσωπική τους θέση, δεν έχουν το δικαίωμα να κρίνουν την επιθυμία του άλλου. Είναι δική του.

Δεν πρόκειται να ανταπαντήσω σε κανέναν.

 

Το μόνο που με στεναχωρεί πραγματικά σε όλο αυτό είναι που δεν καταλαβαίνουν νοήμονες άνθρωποι (ελπίζω) πως δεν σχολιάζονται τα πάντα και πάντα και κυρίως ότι είμαι στην εργασία μου και δεν θα έχω την άνεση χώρου και χρόνου να αράξω με ποπ κορν για να δω την συνέχεια της σειράς "με ανακαλύψατε;"

 

αυτό είναι ένα οποιοδήποτε νήμα. ή όχι;

 

Γι αυτο και στην πεφτουν οι κλικες. Aν δεν το εχεις ηδη καταλαβει.  

 

@αέναη
Η μόνη συμβουλή που μπορώ να σου δώσω είναι να συνεχίζεις να γράφεις για την πάρτη σου. Ο σχολιασμός, είτε αυτός είναι θετικός είτε αρνητικός, σε ένα forum είναι αναμενόμενος. Δική σου είναι η δύναμη να επιλέξεις τι θα κρατήσεις και τι θα αγνοήσεις, μην την απεμπολείς. Γράψε για σένα, ό,τι σου βγαίνει, όπως σου βγαίνει και σε όποιον αρέσεις.

Για τους άλλους δε θα μπορέσεις.

 

Σας ευχαριστώ πολύ και γι'αυτό και για το προηγούμενο σχόλιο σας.