Με ενα ονειρο τρελο.....

Αν ήταν όπως "το" ονειρεύτηκα;

Ναι και όχι.

Ναι, γιατί οι απτές εκφράσεις του μαζοχισμού μου, είναι όπως τις είχα από πάντα στην ψυχή μου από την άποψη των συναισθημάτων και των αισθήσεων που μου δίνουν και των αναγκών που καλύπτω μέσα από αυτές.

Όχι, γιατί ο μαζοχισμός έχει πιο πολλές και πιο αιχμηρές γωνίες στην πραγματικότητά, τις οποίες υποψιαζόμουν βέβαια, απλά δε με έκοβαν και δε με μάτωναν, όσο δεν είχα αποφασίσει να τον ζήσω. Έχει ακόμα αντιφάσεις και απαιτήσεις που δεν περίμενα, και απαιτεί την ικανοποίησή του με πολύ μεγαλύτερη ένταση απ ό,τι θα ήμουν διατεθειμένη να διακρίνω όταν, ας πούμε, ονειρευόμουν.

Μου έχει κάνει εντύπωση που τα βιώματα έσβησαν τελείως τις φαντασιώσεις. Τώρα πια δεν φαντασιώνομαι, στη θέση των φαντασιώσεων έχω μνήμες, κι επιθυμίες που αντλώ από την πραγματικότητα. Κρίνω ότι αυτό σημαίνει πως για μένα η πραγματικότητα είναι καλύτερη από αυτά που είχα φανταστεί ή προσδοκούσα.

 

Απάντηση: Με ενα ονειρο τρελο.....

Τις επιθυμιες μου δεν τις εμαθα μεσα απο φαντασιωσεις, τους εδωσα ονομα μεσα απο μια σχεση που ειχε ολα τα χαρακτηριστικα μιας σχεσης Κυριαρχιας/υποταγης. Απλα καποια στιγμη και μετα αρχισα να δινω ορισμους.

Οποτε δεν μπορω να ξερω πως ειναι η φαντασιωση και η πραγματικοτητα, ομως θεωρω πως το φανταστικο παντα απεχει του πραγματικου, επειδη το πραγματικο εχει φυσικα ορια ενω το φανταστικο μπορει να απλωθει επ απειρον. Κατα συνεπεια ποτε δεν μπορει η πραγματικοτητα να αποδειχθει καλυτερη της φαντασιας....οποια και αν ειναι αυτη.

 

Απάντηση: Με ενα ονειρο τρελο.....

Κι όμως μπορεί... πολλές φορές συμβαίνει.

 

σε μένα δεν υπήρχε φαντασίωση. Προέκυψε έτσι απρόσμενα και από τότε έχει καρφωθεί στο μυαλό μου. Τώρα ναι έχω φαντασιώσεις αλλά πάντα μπαίνει ως πρότυπο αυτό που έζησα και που γνώρισα.

 

κακώς το επιτρέπεις στον εαυτό σου, τον βάζεις στη διαδικασία να συγκρίνει...
αυτόματα τον τιμωρείς.