Μην πυροβολείτε τις μοιχαλίδες

Ιερή πορνεία στον αρχαίο κόσμο

http://eranistis.net/wordpress/2013/03/09/ιερή-πορνεία-στον-αρχαίο-κόσμο/

 

......
Έλεγε ο πατέρας μου ο καπετάνιος μην βρίζεις τις πουτάνες μικρή μου/.
είναι καθαρή η συναλλαγή τους με το σκοτάδι μας/.
δίνουν αυτό που λείπει στο ζωώδες ένστικτο των ανθρώπων/.
εσύ, έχεις αγάπη από εμάς τους γονείς σου, προστασία και θαλπωρή
αυτές έχουν το τίποτα ούτε καν τον εαυτό τους/.
να βρίζεις εκείνους που έχουν πληρωμένη ψυχή, άδεια μάτια
και βρώμικα χείλια.....που κάνουν πιάτσα σε εκκλησίες, σε τάχα αναρχίες, σε διανοούμενους καναπέδες/.
το χρήμα είναι μέσο, τα υπόλοιπα είναι συναλλαγή/.
ζήσε ελεύθερη χωρίς ψευδαισθήσεις, θα σε γεμίσουν απο δαύτες
το κορμάκι σου και η σκέψη σου θα εθιστεί να τις ζητά σαν ναρκωτικό,
μακριά απο αυτές.
να σκέφτεσαι τα πάντα στη γύμνια τους!
τα πάντα!
και να μυρίζεις σαν λαγωνικό το άρωμα τους./
να διψάς για αυτό που βρέχει και για αυτό που λυμνάζει
μην το γεύεσαι!
να αγαπάς το ταπεινό και ας βασιλεύει η δόξα./
να κλαις......
να γελάς....
έτσι θα ξέρεις ότι ζεις ελεύθερη.
έχω περάσει απο χώρες που υπήρχαν φυλακές
για αυτά!
έχω περάσει από χώρες που κοριτσάκια αντί για κούκλες
κρατούν βρώμικα λεφτά από χύσια.
μη βρίζεις τις πουτάνες μικρή μου
είναι καθαρή η συναλλαγή με την πορνεία στη ψυχή μας.

[αφιερωμένο στο μόνο άνθρωπο που ξέρω καλά ακόμα ....εμένα.
η μάνα μου δεν του μιλούσε για 2 εβδομάδες για το μάλωμα μου.
δεν ξαναξεστόμισα τη λέξη πουτάνα!]]
.
[Στ. Θ]

 

 

Μην πυροβολείτε τις μοιχαλίδες και μην τους κόβετε τα δάχτυλα

The Piano(1993)

 

Η Άντα, η Φλόρα και τα υπάρχοντά τους, συμπεριλαμβανομένων και του πιάνου, αποβιβάζονται σε μια παραλία της Νέας Ζηλανδίας. Καθώς δεν τους περιμένει κανένας, περνάνε τη νύχτα εκεί. Την επόμενη μέρα φτάνουν ο Άλιστερ μαζί με το πλήρωμά του και τον φίλο του Μπέινς.

Ο Άλιστερ λέει στην Άντα ότι δεν υπάρχει χώρος για το πιάνο στο σπίτι και έτσι το πιάνο έμεινε στην παραλία. Η Άντα τότε δεν κάνει καμία προσπάθεια να τον προσεγγίσει και προσπαθεί απεγνωσμένα να πάρει το πιάνο της πίσω. Χωρίς να μπορεί να επικοινωνήσει με τον Άλιστερ, πηγαίνει με τη Φλόρα στον Μπέινς και του ζητά να την πάει στο πιάνο. Αυτός δέχεται και οι τρεις τους περνάνε τη μέρα ακούγοντας την Άντα να παίζει. Ο Μπέινς βρίσκει ελκυστική την Άντα, έτσι παίρνει το πιάνο σπίτι του και προτείνει στην Άντα να του κάνει μαθήματα. Εκείνη δέχεται και πηγαίνει σπίτι του να τον διδάξει. Εκεί, εκπλήσσεται όταν βρίσκει το πιάνο σε τέλειο τόνο, μετά το μεγάλο ταξίδι και ο Μπέινς της λέει ότι προτιμά να ακούσει την ίδια παρά τον εαυτό του να παίζει. Αργότερα, προσφέρεται να της πουλήσει το πιάνο, αφήνοντας τον να κάνει πράγματα που του αρέσουν ενώ αυτή παίζει. Η Άντα δέχεται καθώς και αυτή έλκεται από τον Μπέινς.

Ένα απόγευμα, ο Μπέινς και η Άντα θα ενδώσουν και θα κάνουν έρωτα. Ο Άλιστερ αρχίζει και υποψιάζεται την παράνομη σχέση και τους ανακαλύπτει. Ή Άντα αποφεύγει τον Μπάινς και προσπαθεί να έρθει πιο κοντά με τον Άλιστερ, αν και το κάνει μόνο και μόνο για να τον μπερδέψει, γιατί όταν ο Άλιστερ πάει να την ακουμπήσει, εκείνη αποτραβιέται. Πριν ο Άλιστερ αναχωρίσει για το ταξίδι του, ρωτά την Άντα αν θα επισκεφτεί τον Μπέινς και του απαντάει όχι κουνώντας το κεφάλι της. Τότε της λέει ότι την εμπιστεύεται ότι δε θα πάει να το δει όσο αυτός λείπει.

Λίγο αργότερα, η Άντα στέλνει την κόρη της μαζί με ένα πακέτο, που περιέχει μια εκδήλωση αγάπης, στον Μπέινς. Η Φλόρα έχει αρχίσει να δέχεται τον Άλιστερ σαν πατέρα της και θυμώνει με την απιστία της μητέρας της και δίνει το πακέτο στον Άλιστερ. Μόλις ο Άλιστερ διαβάζει το σημείωμα, επιστρέφει σπίτι και κόβει τον αντίχειρα της Άντα με ένα τσεκούρι, ώστε να μην μπορεί να παίζει πιάνο.

Μετά, ο Άλιστερ διώχνει την Άντα και τη Φλόρα μαζί με τον Μπέινς και διαλύει το γάμο τους. Καθώς πηγαίνουν με τη βάρκα στο πλοίο μαζί με τα πράγματά τους και το πιάνο, η Άντα αισθάνεται ότι το πιάνο καταστρέφεται εφόσον δεν μπορεί πια να παίζει και ρίχνει το πιάνο στη θάλασσα. Καθώς αυτό βυθίζεται, δένει το πόδι της με το σκοινί του πιάνου και αυτό την παρασύρει στο βυθό. Μέσα στη θάλασσα με το πιάνο να την κρατάει, η Άντα αλλάζει γνώμη και βγαίνει στην επιφάνεια.

Στο επίλογο, περιγράφει τη ζωή με τον Μπέινς και τη Φλόρα, στο νέο τους σπίτι, όπου έχει αρχίσει να δίνει μαθήματα πιάνου και το κομμένο δάχτυλο το έχει αντικαταστήσει με ένα μεταλλικό που της έφτιαξε ο Μπέινς.

 

Σατυρικόν

Ανακάλυψα σ’ ένα συρτάρι τις προτάσεις που είχα κάνει, παλαιόθεν, προς τον σύλλογο ευσπλαχνικών κυριών της πόλης μας. Μιαν άκρως δραστήρια οργάνωση πλουσίων κυριών, που, ενεργητικά και καθολικά ήσαν ταμένες στην ανακούφιση των αναξιοπαθούντων αυτού του κόσμου. Η πρόταση αφορούσε τα μπορντέλα. Ή καλλίτερα τα δύστυχα δίποδα αρσενικά που σπαταλούσαν το χαρτζιλίκι τους για να ξεκαυλώσουν, μιας και η τρέχουσα ηθική δεν επέτρεπε εργολαβίες μεταξύ χριστιανών εκτός γάμου. Τριχωτοί άντρες που ζούσαν για το γήπεδο, χήροι νεοπαγείς, δικαστές που έγραφαν ποιήματα, ανυπόμονοι αρραβωνιασμένοι, συμβολαιογράφοι αιχμάλωτοι της συμβατικότητας, παπάδες πυρωμένοι απ’ τις λάβρες του πόθου, άντρες που είχαν μιαν αρρωστημένη δειλία ή άντρες που τους χτύπησε μια δυσμένεια της φύσεως. Δυσμορφία, ατελής στύση, ιδιάζουσες διαστροφές. Το μπορντέλο ήταν γι’ αυτούς ένα ευαγές ίδρυμα, αναντικατάστατο και φιλανθρωπικό. Θα μπορούσαν λοιπόν οι ευσπλαχνικές πλούσιες κυρίες να παίξουν το ρόλο των δύστυχων κοριτσιών που αναγκαστήκαν να βγουν στο κουρμπέτι λόγω πενίας. Που έγιναν βορά του νταβατζή του μητροπολίτη και του χωροφύλακα. Ο σύλλογος κυριών θα μπορούσε να αναλάβει αποτελεσματικά τη σεξουαλική αποκατάσταση των αδικημένων αντρών. Θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σφόδρα στην εκπαίδευση ιδρύοντας ερωτικά σχολεία, κάτι σαν λύκεια του οργασμού. Οι ευσπλαχνικές κυρίες θα μπορούσαν να καταργήσουν τους οίκους ανοχής φτιάχνοντας τους οίκους μη ανοχής. Αν οι ταλαιπωρημένες κοπέλες ανέχονταν, που σημαίνει πως υπόφεραν με συγκατάβαση, οι κυρίες θα πρόσφεραν αμισθί το σώμα τους και την ίδια τους την ύπαρξη για να ικανοποιήσουν τους δούλους του θεού που δεν είχαν πού την ψωλήν κλίναι. Η πρότασή μου αυτή όμως, εκλάπη και αντιγράφη σκαιώς από στελέχη οπαδούς και φίλους του πανελληνίου σοσιαλιστικού κινήματος το οποίο είδε την ουσία της οραματικά, βάζοντας στόχο να την υλοποιήσει καθ’ ολοκληρίαν. Κατάφερε να κάνει τις υπηρεσίες ζηλευτά μπουρδέλα, φυσικά με επιστημονικές ονομασίες, όπως πολεοδομία, κεπ, εφορία, ικα, τεβε και λοιπά ανοίγοντας νέους λαμπρούς δρόμους στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των ελλήνων. Φτιάχνοντας σχολές δημόσιας διοίκησης, δηλαδή σπουδαγμένες πουτάνες έτοιμες να ανασυγκροτήσουν τον ετοιμόρροπο δημόσιο τομέα. Η σημερινή όμως κρίσις ανάγκασε τους γερμανούς φιλέλληνες, παιδεραστές, κοπρολάγνους και ποδόφιλους χριστιανοσοσιαλδημοκράτες και οραματιστές του τρύπιου ράιχ και της ξανθιάς μπύρας να κλείσουν οριστικά τα μπορντέλα της χώρας, τις σχολές και τα μαυσωλεία της κομματικής ερωτικής σέχτας. Δυο μεταλλαγμένοι θαλάσσιοι ελέφαντες τέως αντιπρόεδροι που φημολογείται ότι έχουν εξαφανίσει το φυτοπλαγκτόν της μεσογείου, οπαδοί του φεντεραλισμού-δηλαδή της ΟΕΜ (ομοσπονδία ευρωπαϊκών μπουρδέλων)- μαζί με τη συνδρομή της τρόικα, ενός μυθικού ανδρογύναιου τέρατος έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την μύηση στο σοδομισμό των κατωτέρων τάξεων αλλά και μιας μεγάλης μερίδας των μεσαίων στρωμάτων. Οι εν λόγω αντιπρόεδροι βεβαίως έχουν χεσμένο το πολιτικό κόστος διότι ενυμφεύθησαν νωρίς πλούσια και καπάτσα κορίτσια. Ευυπόληπτες κυρίες, δραστήριες και ευσπλαχνικές, ιδρυτικά μέλη των συλλόγων ελεημοσύνης της χώρας. Ελέγετο μάλιστα πως όταν η ιέρεια της ελληνικής ολυμπιακής επιτροπής καλεί εις το σαλέ της στην Ελβετία τους σωτήρες του έθνους πέφτει πολύ καλαμπούρι. Γλεντζέδες άνθρωποι, ελεύθεροι, κυρίες που έχουν το μουνί τους ταμένο στη σωτηρίας της πατρίδας. Γυναίκες εφοπλιστών και βιομηχάνων, επιχειρηματίες και καναλάρχες που βγάζουν τις κυρίες τους στο κουρμπέτι των αγορών. Οι λεγόμενες γαμιόλες του πι-ες-άι. Ετελέσθη μάλιστα συμβολικά κι ένας γάμος. Ο γνωστός κύριος τραπεζίτης, ο σοφός αγκιτάτωρ ενυμφεύθη την διευθύντρια του διεθνούς νομισματικού ταμείου την επονομαζόμενη «γελαδομούνα» σε ένα ευρωπαϊκό πάρτι με τεχνογνωσία από μπούνγκα μπούνγκα. Ο θρύλος λέει πως μαζεύτηκαν στη μεγάλη αίθουσα όλες οι πουτάνες με τουαλέτες και οι κύριοι με σμόκιν. Η «γελαδομούνα» ντυμένη στ’ άσπρα μ’ ένα λεπτό τούλινο βέλο, ζήτησε απ’ την τραγουδίστρια της βραδιάς να ερμηνεύσει το Ave Maria του Schubert, κι ενώ εκείνη τραγουδούσε, όλος ο κόσμος έκλαψε.

 

Τι ωραία, το έχεις αναρτήσει και αλλού αυτό, bravo πολύ καλό κείμενο.
https://dromos.wordpress.com/category/σάτυρα/

 

Ύμνος των Ανεξάρτητων Εργαζομένων στη βιομηχανία του Σεξ, Πόλη του Μεξικό

 

Δεν είμαστε μάγισσες, ούτε γόησσες αλλά δεν είμαστε ούτε σειρήνες.

Είμαστε γυναίκες σαν όλες τις άλλες είμαστε εμείς και όχι η οποιαδήποτε.

Μας αρέσουν τα ίδια πράγματα που αρέσουν σε όλο τον κόσμο.

–

Ήδη το είπε η μεγάλη Sor Jυana*

Ποια άλλη να κατηγορήσουμε;

–

Αυτή που αμαρτάνει για την πληρωμή ή αυτόν που πληρώνει για να αμαρτήσει;

Αυτή που γαμιέται για τα ναρκωτικά ή αυτόν που δίνει ναρκωτικά για να γαμήσει;

Αυτή που όλη την ημέρα την ενοχλούν ή αυτόν που ενοχλεί για να ενοχλήσει;

ή την ενοχή που είναι ενοχή και δεν ξέρει ποια να κατηγορήσει;

Δεν είμαστε άγιες, ούτε είμαστε πράγματα αλλά ούτε κι επικίνδυνες.

Είμαστε γυναίκες από σάρκα και οστά, έχουμε αυτό, έχουμε τ’ άλλο

θέλουμε, μεταξύ των άλλων, να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας.

–

Ήδη το είπε η χειρότερη απ’ όλες .

Ποια άλλη να κατηγορήσουμε;

–

Τη γυναίκα επειδή αφήνεται ή αυτόν που αφήνει τη γυναίκα;

Την τσατσά επειδή εκμεταλλεύεται ή τον νταβατζή που εκμεταλλεύεται;

Την ηθική επειδή λυγίζει ή αυτόν που λυγίζει την ηθική;

ή τους εταίρους της βρόμικης, ψεύτρας κοινωνίας;

Να μας αφήσουν να γυρνάμε ελεύθερες στους δρόμους.

Γιατί, ό,τι κι αν συμβεί, δεν θα μας εξαγοράσουν.

Γιατί από σήμερα θα μας σέβονται, είμαστε ελεύθερες και θέλουμε να δουλέψουμε.

Γιατί θα σεβαστούν όλα μας τα δικαιώματα.

Ζήτω οι γυναίκες, ζήτω η ελευθερία μας

Να μας αναγνωρίσουν, να μας σεβαστούν.

—

—

–

* Sor Juana lnes de la Cruz: Μεξικανή ποιήτρια, φεμινίστρια και μοναχή του 18ου αιώνα.
-
επιλογή - μετάφραση Ελπίδα Νίκου

UNCENSORED STORIES

 

ΥΣΤΕΡΝΙΑ

“Να μην χαρίζεσαι στην οικογένεια ή σε ότι αγαπάς στενά. Να διαλέγεις την μοναξιά που θα σε μάθει να αγαπάς τον καθένα.
Να στηριχθείς στη μοναξιά, όπως η πόρνη ακουμπάει στο νταβατζή της για να εξασφαλισθεί επειδή δίδεται στους πάντες.
Τα όρια τότε θολώνουν και δεν υπάρχει το καλό και το κακό, μόνο η κίνηση.”

Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης

 

ECSTATIC POETRY
written by Sissy Doutsiou

ΠΟΡΝΗ

 

Ξεσκισμένη , με τρύπια δικτυωτά καλτσόν
στους πιο βρώμικους δρόμους της πόλης
στο Βερολίνο , στη Γαλλία , στη Ρώμη ,
στην Αθήνα , στο Λονδίνο , στο Δελχί .
Μεθυσμένη , μαστουρωμένη
ζητιανεύοντας για λίγα ευρώ
για να τη βγάλω μέχρι παρακάτω,
δεν έχω ανάγκη ,
δεν χρειάζομαι πολλά
λίγο φαί
και καθαρά εσώρουχα για να πηδιέμαι κάθε βράδυ.
Πεινασμένη , ξεμαλλιασμένη
με ένα τσιγάρο στο χέρι
σκύβω στα παράθυρα των αυτοκινήτων και τους λέω :
«20 ευρώ» ,
επιδεικνύοντας τα τσιμπουκόχειλά μου
και τα στήθη μου που είναι ακόμη στητά και νεανικά.
Μόνη μου , με χαλασμένα τακούνια
5 η ώρα το πρωί
ένα τελευταίο γαμήσι και μετά πάω σπίτι μου να κοιμηθώ.
Δε ζηλεύω τις πουτάνες πολυτελείας
αυτές πουλάνε το μουνί τους
σε βιομήχανους και εφοπλιστές,
σε μπάτσους και δικηγόρους
Εγώ , η πόρνη των 20 ευρώ
δωρίζω το μουνί μου
σε βιτσιόζους άντρες
που δεν τους παίρνουν πίπα οι γυναίκες τους,
σε αυτούς που θέλησαν να κάνουν ένα όργιο
και δεν τους το επέτρεψε η χριστιανική τους ηθική.

Ντυμένη πρόστυχα ,
με ακριβά ρούχα και αδιάβροχο κραγιόν.
Περιμένω να με πάρουν τηλέφωνο
και να πάω για μια βίζιτα σε μια σουίτα των 5 αστέρων….
Άσχημοι άντρες , χοντροί , ανίκανοι,
βουτηγμένοι στα σκατά των λεφτών τους.
Μου δίνουν 1000 ευρώ
και τους προσφέρω
μια ώρα ευχαρίστησης και ηδονής….
Ξεσπάστε επάνω μου ……
βγάλτε όλες σας τις τύψεις επάνω μου ,
μαστιγώστε με , δαγκώστε με , πονέστε με …
αλλά σταματήστε να με κυριαρχείτε .
Γιατί όταν τελειώσει αυτό το γαμήσι
θα είμαι ελεύθερη
να μην ακολουθήσω τους μαζοχιστικούς , ανέραστους νόμους
που έχετε υπογράψει και κατασκευάσει
για να τoυς ακολουθεί ο κάθε πουλημένος…
Είμαι ελεύθερη να μην σας πιστέψω…..
Εγώ η πόρνη πολυτελείας
που ικανοποιώ τα βίτσια του ταξικού εχθρού μου
δεν κάθομαι σε ένα γραφείο για 8 ώρες
δεν έχω διακοπές μόνο για 15 μέρες...συν τις αργίες.
Εγώ η πόρνη πολυτελείας
που καταπίνω τα χύσια
αυτού που θα ‘θελα να πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια
δεν είμαι χρεωμένη στην τράπεζα
και δεν πιέζω τα παιδιά μου
να κάνουν μεταπτυχιακό
στη διαχείριση επιχειρήσεων
και στα οικονομικά.

3 η ώρα το μεσημέρι και ετοιμάζομαι για πιάτσα….
Σήμερα θα ξυρίσω το μουνί μου ,
με ξυρισμένο μουνί από 20 πάει 25….
Αλλά τα τακούνια μου είναι χαλασμένα…..
θα κουτσαίνω σαν πρωτάρα πουτάνα
Ένα κοντό φουστάνι , μια μπλε σκιά στα μάτια
και είμαι έτοιμη……
Σήμερα έχω όρεξη για κουβέντα με τους πελάτες μου…
Είναι όλοι απογοητευμένοι , κουρασμένοι , χωρίς όνειρα ,
Κρίμα….τους λυπάμαι…..
Οι περισσότεροι είναι ψεύτες , υποκριτές ,
Πουλάνε το κορμί τους και το μυαλό τους
στους διευθυντές τους , στο στριμωγμένο ωράριο τους…
Και τρέχουν τα μεσάνυχτα για ένα γρήγορο γαμήσι
Για μια φτηνή πουτάνα…
Κρίμα , τους λυπάμαι…
Όλοι ίδιοι όπου και αν κάνω πιάτσα.
Στο Soho στο Λονδίνο ,
στο Place Pigale στο Παρίσι ,
στο Tor di Quinto της Ρώμης ,
στις μεγάλες λεωφόρους της Αμερικής.
Οι πελάτες είναι οι ίδιοι.
Σαραντάρηδες, πιτσιρικάδες , ζευγάρια ,
μια μεγάλη παρέα,
όλοι είναι οι ίδιοι.
Νομίζουν ότι πηδάνε μια βρωμιάρα ,
μια ηλίθια που έχει καταστρέψει τη ζωή της…
Ενώ αυτοί είναι τι? Επιτυχημένοι?
Δεν αντέχω αλλό…γαμημένες ξεκολιάρες
…..πάρτε μια ωραία πίπα στους άντρες σας…
θέλω να ησυχάσω….

Τι είμαστε
σκουπίδια ρε ανόητοι ,
όπως έχετε τους μετανάστες?
Εσείς…μας παράγετε……
εδώ είμαστε
στα πεζοδρόμια ,
στις πλατείες,
μέσα στα σπίτια σας ,
στα πορνοπεριοδικά, στις πορνοταινίες ,
στα site στο ιντερνετ….
Το ξέρετε ότι υπάρχουν πογκρόμ για τις πουτάνες?
Ναι, αυτοί που μας βγάζουν στους δρόμους
αυτοί μας συλλαμβάνουν….

Πουλημένη καθημερινότητα……
κάθε μέρα ο καθένας μας
πουλάει ένα κομμάτι του εαυτού του …
άλλος πουλάει το σπίτι του ,
άλλος τα όνειρα του ,
άλλος το κορμί του ,
άλλος τα παιδιά του ,
άλλος τα όργανά του……

Ξέρεις,...έχω ταξιδέψει …
έχω έρθει από πολύ μακριά...
από την Ταϋλάνδη ,
από τη Ρωσία ,
από την Ουκρανία ,
από την Κίνα ,
από ένα κολοχώρι στην Ελλάδα ,
από ένα φτωχό σπίτι ,
από ένα πρώην κουμμουνιστικό καθεστώς …….
Ξέρεις με έχουνε βιάσει αμέτρητες φορές ,
έχω φάει πολύ ξύλο
και έχω τρέξει πολύ
για να μην κοιμηθώ σε κάποιο αστυνομικό τμήμα
με φαλλοκράτες μπάτσους τριγύρω μου.

Όμως ξέρεις κάτι
κάποιες φορές το ευχαριστιέμαι ,
γουστάρω να με γαμάνε ,
να με πέρνουνε παρτούζα ,
να γλύφω τα αρχίδια του κάθε μαλάκα για να με ξεφτιλίζει , μου αρέσει να είμαι πουτάνα……
Δεν μου αρέσει να με γαμάει ο νταβατζής μου τσάμπα,
δεν μ'αρέσει να μην έχω φράγκα για να φάω ένα πιάτο φαί,
να μετακομίζω από υπόγειο σε υπόγειο
γιατί δεν έχω να πληρώσω το νοίκι,
δεν μου αρέσει να με κοιτάς και να με λυπάσαι …..
Δεν μου αρέσει να με βλέπεις
και να μην ξέρεις τίποτα,
να μην σε νοιάζει από πού ήρθα , που κοιμάμαι , τι τρώω , πως μου μιλάνε ,
τι θα΄θελα κάνω, που θα ΄θελα να βρίσκομαι….

Δεν μπορώ να πάω πουθενά….
εγώ έχω ένα νταβατσή που με κυνηγάει ,
που με απειλεί,
και δεν μπορώ να πάω πουθενά …
Κλεισμένη σε ένα διαμέρισμα
και να έρχονται όλοι να με γαμάνε
και εγώ να μην απολαμβάνω τίποτα …
Ακούς ? Τίποτα……

Στημένη σε μια βιτρίνα στην Ολλανδία….
με λευκές ζαρτιέρες και δυο κοτσιδάκια….
Δεν θέλω πια.....μια δραπέτευση …
μια δραπέτευση από ένα πορνείο….
και που να πάω ?…
Από την αρχή σε άλλη χώρα….
Με ποιο διαβατήριο ?..Με τι λεφτά?…Με τι όνομα?...
Τίποτα πια δεν θα’ναι όπως πρώτα….
Κανένα όνειρο δεν θα σώσει κανέναν….
ούτε εμένα,
ούτε αυτούς..ούτε εσάς…..
Ανοίγω τα μάτια και πάλι εδώ….
στημένη στη βιτρίνα….
και ακούω μόνο το λυγμό μου…….
Κοντά στο άπειρο θα χτίσω το σπίτι μου …
με φράχτες ψηλούς
να μην έρχεται κανένας
μόνο οι φίλοι μου …οι δυο τρεις που έχω…
και όποιος άλλος έρχεται θα τον καταπίνει το άπειρο…
η σκοτεινή άβυσσος του βρώμικου μουνιού μου….
και εδώ θα μπορώ να κλείνω τα ματιά μου
και να τα ξανανοίγω και να΄μαι η ίδια ….

Πούστηδες γραφειοκράτες
που θέλετε 300 ευρώ
για να μου εκδώσετε την άδεια παραμονής στη χώρα
ενώ την εξέταση και την αδεία ότι έχω καθαρό μουνί ,
μου τη δίνετε τσάμπα…
Γαμημένοι……Ξεφτιλισμένοι…..
Πόσες πουτάνες είναι στα κελία
του κάθε αστυνομικού τμήματος κάθε βράδυ
και σας πέρνουνε πίπες ? Πόσες ?....
Σοφρωνιστικοί υπάλληλοι…
Αδεια κρανεία….
Αδεια κρανεία
γιατί κανείς δεν τόλμησε
να ποτέ σκεφτεί ποια είμαι…
αν θέλω μια αγκαλιά το βράδυ για να κοιμηθώ
και όχι ένα πληρωμένο γαμήσι για να με πάρει ο ύπνος…
αν θέλω να βγω μια βόλτα
και να πιώ μια μπύρα χωρίς να πουλάω την τρύπα μου….
αν θέλω να γυρίσω σπίτι μου …. .
αν θέλω να κάτσω εδώ…μαζί σας…
Άδεια κρανεία
γιατί ποτέ κανείς
δεν πρόκειται να με αγαπήσει
ή τουλάχιστον να ζήσει μαζί μου για λίγο όσο αντέξει…
όσο αντέχω και εγώ...
να είμαι αυτή που κάνει πιάτσα στο πεζόδρόμιο….
Ακούτε γαμημένες ξεκολιάρες ?Ακούτε ?……
Ανοίξτε τα πόδια σας να σας γαμήσει όσο θέλει ο άντρα σας…..


Και άμα είναι καμιά φορά
φορέστε ροζ καλτσάκια και
ένα παιδικό βρακάκι...
για να μην πηγαίνει ο άντρας σας
σε μπουρδέλα με ανήλικες πουτάνες.
για να γαμήσει Τσέχες
δεκατετράχρονες και δωδεκάχρονες
που αποφασίζουν να περάσουν τα σύνορα
και καταλήγουν σε ένα δωμάτιο
με άλλες δέκα ανήλικες πουτάνες
όλες γυμνές.....
και να τους εξετάζουν τα στήθη τους,
τα δόντια τους και τις περιοχές μεταξύ των ποδιών τους.


Και άμα ζούσες στη Σιγκαπούρη
θα μπορούσες να δεις
τις δεκατριάχρονες πουτάνες ,
τα πουτανάκια....
να κάνουν πιάτσα για να έχουν λεφτά
για φάρμακα , για φαί ,
για ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο
να κοιμηθούνε ένα βράδυ.


Εμείς είμαστε οι ξεφτιλισμένες πουτάνες ?

 

εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω...

 

Eίδωλο!