Μητρότητα και υποταγή

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Βγάζεις από την εικόνα τον πατέρα. Και όσο αυτό συμβαίνει δε θα βγαίνει νόημα.

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Μπορει μια γυναικα που ειναι μητερα να μην θελει να παιρνει η τουλαχιστον να συνυπολογιζεται στις μεγαλες αποφασεις που αφορουν τη ζωη την δικη της και των παιδιων της; Θα μου πειτε ολα γινονται...αλλα ειναι κατι που το επιθυμουν πραγματικα καποιες, και οι Κυριοι τους;
Ειναι και αυτο προυποθεση για μια σκλαβα;

Ετσι για να μπει και το τελευταιο καρφι στη φαντασιωση μου που λεγεται σκλαβια  
(ξερω ξερω, η σκλαβια δεν ειναι φαντασιωση αλλα αναγκη...το ιδιο και η μητροτητα ομως)

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Όχι, δεν τον βγάζω. Απλά επικεντρώνομαι στη μητέρα υποτακτική. Και στον Κ της που μπορεί να είναι και ο πατέρας, μπορεί και όχι. Άλλωστε, η εικόνα είναι υποκειμενική. Τη φτιάχνει ο καθένας μόνος του.

Προσωπικά, δεν ξέρω. Δεν έχω υπάρξει μητέρα.  
Όμως, βρίσκω μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να μην παίρνει κάποιος τις τελικές αποφάσεις και στο να μη συνυπολογίζεται καν από εκείνον που τις παίρνει.

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Η μητρότητα είναι δέσμευση. Η μεγαλύτερη των δεσμεύσεων ίσως.

 

Απάντηση: Re: Μητρότητα και υποταγή

Πως έβγαλες το συμπέρασμα οτι ειναι sub ο ενας εκ των δυο γονιών σου?

Σου κάνω αυτήν την ερώτηση γιατί θα με ενδιέφερε να ακούσω οτι δεν έχεις καταλήξει εκεί συμπερασματικά απλώς και μόνο μέσω της παρατήρησης

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Πατέρας πρότυπο...
Νομίζω πως περιγράφεις μια ιδανική κατάσταση και οι περισσότεροι άνδρες, πόσο μάλλον ενας Κυριαρχικός (είτε έχει γίνει πατέρας, είτε οχι),αν δεν μπορεί να κρίνει με υπευθύνότητα και ώριμότητα μέχρι που είναι τα όρια του εγώ του σε μια σχέση με μια υποτακτική-μητέρα τότε για μένα δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ αυτή η σχέση.

Γλυκιά Sumisa μητρότητα και υποταγή δεν ειναι ασύμβατα επείδη όμως οσον αφορά τα παιδιά αγγίζεις πολύ ευαίσθητο κομμάτι,
αυτό΄που θέλω μόνο να πω είναι οτι θα πρέπει να διαχωριστεί ο ρόλος

άτεκνη υποτακτική
μητέρα υποτακτικη

Η Λάρα είπε αναφέρθηκε πρώτη στο ρόλο του πατέρα ο οποίος απο πολλές γυναίκες παραμερίζεται, και δυστυχώς με εναν υποτιμητικό τρόπο..

Για μένα είναι εξίσου σημαντικός γι'αυτό και ο άνδρας που θα επιλέξεις να Κυριαρχεί πάνω σου θα πρέπει να είναι ικανός και ώριμος να κατανοήσει και τον ρόλο σου ως μητέρα, αλλά και τον δικό του ρόλο εφοσον επιλέξει να γίνει πατριός ..

ξέρω πως ο δικός σου προβληματισμός αφορούσε κυρίως τις εσωτερικες συγκρουσεις που ένιωθες για τον κατα πόσο μπορεί ενας υποτακτικός τρόπος σεξουαλικης εκφρασης να μην επηρεάσει την διαπαιδαγώγιση και την ανατροφή των παιδιών.

Αυτό είναι σχεδόν αδύνατο, είμαστε πολύπλευροι και επιφορτιζόμαστε με πολλούς ρόλους καθημερινά στη ζωή, κανένας δεν είναι εντελώς ασύνδετος απο τον άλλο.. άνθρωποι είμαστε
γι'αυτό και σε όλα όσα αναφέρθηκα πιο πάνω για τον Κυρίαρχο σου, είναι ζωτικής σημασίας σε αυτό το ζήτημα..

Για μένα μπορείς να είσαι και μητέρα και υποτακτική

Ας μην ξεχνάμε πως ακόμη και η καλύτερη μητέρα του κόσμου να ήθελες να είσαι, έχοντας καταπιεσμένη την σεξουαλική σου έκφραση, δεν μπορείς να είσαι.

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

...όταν αναλαμβάνεις την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευθύνη να φέρεις στον κόσμο έναν άνθρωπο και σε ενδιαφέρει φυσικά η υγεία του (όχι μόνο η σωματική) αλλά πολύ περισσότερο η ψυχική και συναισθηματική και η ευ-τυχία του,
ή τουλάχιστον να κάνεις ό,τι μπορείς για να θέσεις τις βάσεις για την επίτευξη αυτών,

τότε ΟΦΕΙΛΕΙΣ τουλάχιστον τούτο: να είσαι Κυρίαρχος του εαυτού σου.

αυτό δε σημαίνει άρνηση της σεξουαλικότητας σου βεβαίως (γιατί στην περίπτωση αυτή παίζεις με τη δική σου ψυχική υγεία...), απλά περιορισμό αυτής μόνο στο πεδίο των σεξουαλικών δρώμενων και "συναλλαγών" σου....και μόνο σε αυτό.

αν κάτι μέσα σου σε κάνει να αμφιβάλλεις για την επιτυχία αυτού του διαχωρισμού ....τότε άστο καλύτερα, πάρε σκύλο, γάτα, κουνέλι, παπαγάλο τέλος πάντων.

όσες και όσοι περισσότερες/οι δώσουμε στο μέγα θέμα ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ τη σοβαρότητα που του αξίζει....τόσες περισσότερες αισιόδοξες ματιές μπορούν να ατενίζουν το μέλλον μας ,το μέλλον των παιδιών μας! 

υποσημείωση: δεν είμαι μάνα ...και ούτε σκοπεύω να γίνω αν δεν επιτύχω
τουλάχιστον το παραπάνω.... 

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Κατανοώ ότι κάποια πράγματα μπορεί να μην τα έχεις ζήσει, άρα είναι λογικό να έχεις μια διαφορετική άποψη επί του θέματος. Θεωρώ όμως ότι για να μπορέσει μία μάνα να είναι καλή μάνα αυτό που πρέπει πάνω από όλα δεν είναι να είναι κυρίαρχος του εαυτού της, αλλά να είναι η ίδια καλά, σε όλες τις πλευρές της ζωής της, όσο φυσικά μπορεί. Μόνο αν είναι η ίδια καλά αποκτά την ψυχική και σωματική δύναμη να φροντίζει για ένα άλλο ον.

Είμαι από αυτές που θεωρούν τον ρόλο του πατέρα / πατριού υπέρ-σημαντικό, αλλά ο ρόλος της μανούλας υπερβαίνει τα πάντα όσον αφορά ένα παιδί. Και διαφωνώ ριζικά στο ότι πρέπει να περιορίζεται στο σεξουαλικό κομμάτι η συναλλαγή όπως την ονομάζεις. Σαφώς αλλάζει μορφή. Σαφώς χρειάζεται πολλή περισσότερη προσοχή στο τι γίνεται εκτός κρεβατιού όταν υπάρχει παιδί. Και σαφώς κάποια πράγματα δεν θα γίνονται πλέον όσο το παιδί βρίσκεται σωματικά στο σπίτι (αχ αγαπημένες γιαγιάδες!!).

Αλλά ξέρεις τι; Αν έχει παρθεί η απόφαση να δημιουργηθεί μία ζωή (στην περίπτωση πατέρας) ή να ενσωματωθεί μία ζωή (στην περίπτωση πατριός), τότε πιστεύω ότι ο Κ ξέρει πολύ καλά να στρογγυλέψει τις γωνίες στις εκφράσεις της υποταγής. Εντός και εκτός σπιτιού. Και αν δεν το κάνει, κάτι μου λέει πως το μητρικό ένστικτο της μανούλας θα είναι εκείνο που θα το κάνει.

cm

Υ.Γ. Αλίμονο αν δεν θεωρούνται σοβαρές όσες γυναίκες προσπαθούν να είναι αληθινές με τον εαυτό τους και με την ουσία του ποιές είναι και ταυτόχρονα να γίνονται μάνες…

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

...δε νομίζω ότι διαφωνούμε κάπου @crimson moon, όχι στα βασικά σημεία τουλάχιστον , αν αντιλαμβάνομαι σωστά.Ας τα πάρουμε με τη σειρά:

Συμπεριέλαβα την υποσημείωση στο ποστ μου για αυτόν ακριβώς το λόγο, επειδή κατανοώ ότι η άποψη μου επί του θέματος της μητρότητας πηγάζει κυρίως από "τη μεριά της κόρης" όσον άφορα προσωπικά βιώματα και δευτερευόντως από την παρατήρηση, τα όσα έχω διαβάσει εντός και εκτός σπουδών και γενικότερα από το ενδιαφέρον μου πάνω σε ένα θέμα που θεωρώ ότι θα έπρεπε να απασχολήσει όλες τις γυναίκες σε κάποια στιγμή της ζωής τους, μάνες και μη ...και καλύτερο είναι αυτή η στιγμή να προηγείται της ανάληψης του ρόλου.

Συμφωνώ απόλυτα με το ότι για να μπορέσει μια μάνα να είναι καλή μάνα πρέπει να είναι η ίδια καλά σε όλους τους τομείς της ζωής της (ή στους περισσότερους τουλάχιστον). Να είναι και να νιώθει αποδοτική και να μπορεί να απολαμβάνει τους "καρπούς" της καλής της απόδοσης στον οικογενειακό,ερωτικό, επαγγελματικό, κοινωνικό στίβο(βάλτε τα σε όποια σειρά εσείς θέλετε ).

Αλλά τι σε κάνει να πιστεύεις (αν το πιστεύεις)ότι μία γυναίκα που έχει επιτύχει αυτά ή τα περισσότερα εξ αυτών δεν είναι κυρίαρχος του εαυτού της; ή μια γυναίκα με αυτοκυριαρχία , αυτοέλεγχο και αυτοδιάθεση δεν μπορεί να επιτύχει πολλά απ αυτά και συνεπώς να τα έχει καλά με τον εαυτό της και να μπορεί να δώσει στο παιδί της την αγάπη και φροντίδα που χρειάζεται από τους πρώτους κιόλας οκτώ πολύ καθοριστικούς μήνες της ζωής του;

Ή τι σε κάνει να πιστεύεις (αν πάλι το πιστεύεις) ότι αυτή η ίδια γυναίκα δεν μπορεί να έχει μια καθ΄όλα υποτακτική συμπεριφορά στη σεξουαλική της ζωή που την απολαμβάνει και της δίνει την απαραίτητη ώθηση να έχει τον έλεγχο της ζωής της και κατ' επέκταση την ικανότητα να καθοδηγήσει σωστά το παιδί της στη δική του ζωή...;Εδώ βεβαίως παίζει τεράστιο ρόλο σε ποιού τα χέρια εμπιστεύεται την υποτακτικότητα της...γιατί πολλά έχουν δει τα μάτια μας . Αλλά και πάλι η γυναίκα που κυριαρχεί επί του εαυτού της έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες για μια ορθή επιλογή ερωτικού συντρόφου, κυριαρχικού στην περίπτωση μας.

Και εγώ θεωρώ τον πατρικό ρόλο και την ύπαρξη του πατρικού προτύπου πολύ σημαντικά για ένα παιδί, αλίμονο. Σαφώς όχι όσο ο μητρικός, που είναι και ο καθοριστικός για τη "διαμόρφωση" του παιδιού. Δεν παύει όμως να στερείται σημασίας.Και ναι ο πραγματικός Κ (αυτός δηλαδή που πρώτα και πάνω απ' όλα έχει καταφέρει να εξασφαλίσει την κυριαρχία του επί του εαυτού του) θα φροντίσει ασφαλώς να στρογγυλέψει τις γωνίες , όπως πολύ όμορφα το θέτεις.Δεν έχω καμία διαφωνία επ' αυτού. Αυτό όμως αφορά την ερωτική ζωή του ζευγαριού, όταν στο σπίτι υπάρχει και παιδί.

Σε όλο το υπόλοιπο κομμάτι του καθημερινού τους βίου, η γυναίκα (υποτακτική σεξουαλικά ή όχι) θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να πάρει αποφάσεις τόσο για την ίδια όσο και για το παιδί που έχει φέρει αυτή η ίδια στον κόσμο, δίχως αυτό να έχει δικαίωμα επιλογής επ' αυτού.Έτσι δεν είναι; Πως θα το κάνει αυτό λοιπόν αν κάποιος άλλος αποφασίζει για αυτήν; Και αν αυτός ο άλλος για κάποιο λόγο εκλείψει είτε από το σπίτι είτε ακόμη και απ' τη ζωή ;Τι γίνεται τότε; Η γυναίκα που είχε εναποθέσει το φορτίο της διαχείρισης του εαυτού της στον αλλόν ,γιατί περί φορτίου πρόκειται(ας μη κρυβόμαστε)χάνει τη γη κάτω απ τα πόδια της και μαζί της φυσικά παρασέρνει και το παιδί της. Εδώ λοιπόν εδράζεται η όποια διαφωνία μου, αν κατάφερα να γίνω περισσότερο κατανοητή.

υ.γ. Δεν υποστήριξα πουθενά ότι στερούνται σοβαρότητας οι γυναίκες που είναι μάνες ή θέλουν να γίνουν και παράλληλα θέλουν να είναι αληθινές με τον εαυτό τους και την φύση τους, το αντίθετο λέω τόση ώρα. 

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Δεν είπα ποτέ ότι δεν μπορεί. Πιστεύω όμως ότι μπορεί να είναι εξίσου επιτυχημένη σε αυτούς τους τομείς και κάποια που συνειδητά επιλέγει να εναποθέσει τον έλεγχο στα χέρια του Κ της. Σκέψου ότι για αρκετές υ, ο Κ είναι ο άνεμος που σηκώνει τα φτερά τους και τις βοηθά να πετάξουν πιο ψηλά από ότι πετούν μόνες τους…

Εδώ θα ήθελα μία παραπάνω διευκρίνιση από σένα καθώς ενδεχομένως να διαφωνούμε στους ορισμούς: για μένα, υποτακτική στην σεξουαλική ζωή και μόνο ονομάζεται bottom, δεν ονομάζεται υποτακτική. Εδώ είναι και η βασική μου αντίρρηση στο αρχικό σου ποστ και πιο συγκεκριμένα στην υπογραμμισμένη λέξη:

Βρίσκω πολύ δύσκολο έως αδύνατο μία υ να αλλάξει στάτους και να γίνει bottom για όσο καιρό θα έχει παιδιά στο σπίτι. Και επιπλέον το βρίσκω μη θεμιτό γιατί για μένα δεν θα μπορεί να είναι καλά η ίδια και αυτό κάπου και κάπως θα φανεί. Γι’ αυτό και είπα ότι ο συνειδητοποιημένος Κ, ο Κ που αγαπά και πονά την υ του και το παιδί του ή της ή τους θα βρει τρόπο να στρογγυλέψει τις γωνίες της έκφρασης της υποτακτικτότητάς της και εκτός του κρεβατιού. Η υποτακτικότητα δεν αφορά μόνο θέματα παιδιού, αφορά όσους τομείς Εκείνος επιλέξει να αφορά.

Άλλο το να είναι έτοιμη να πάρει αποφάσεις και άλλο το να εκφράζεται η υποτακτική της φύση μόνο ερωτικά. Ξαναλέω ότι σε αυτό είναι η βασική μου αντίρρηση με το πρώτο σου ποστ. Εξάλλου, θα ξαναπώ ότι Κ που είτε αποφασίζει να δημιουργήσει μία ζωή είτε αποφασίζει να ενσωματώσει μία ζωή είναι αρκετά συνειδητοποιημένος για να ξέρει ότι σε κάποια πράγματα οι μανούλες πάντα θα ξέρουν καλύτερα. Αλλά να είσαι σίγουρη ότι ακόμη και σε αυτά τα πράγματα που η μανούλες ξέρουν καλύτερα, πάντα υπάρχει τρόπος η Κυριαρχία του να βρει τρόπο να φανεί. Ακόμη και στα πιο απλά και μικρά πράγματα όπως το ποιος θα κουνάει το καρότσι του μωρού…

Αυτό το θέμα zyliet του τι γίνεται αν μείνει μία μάνα ξαφνικά μόνη της είναι υπερβολικά πολύ περίπλοκο για να το αναλύσουμε εδώ. Υπερβαίνει κατά πολύ το φάσμα της δικής μου απάντησης πάντως.

cm

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

...τελικά μάλλον στους ορισμούς διαφωνούμε.Αν και πιστεύω ότι θέματα τόσο σημαντικά όπως αυτό της μητρότητας ή πολύ περισσότερο το πως εμείς διαθέτουμε τον αυτό μας σε μία σχέση, δεν είναι θέματα ορισμών και κανόνων .Αλλά θέμα του πως και τι απολαμβάνουμε, του τι αξία πιστεύουμε ότι έχουμε ως άνθρωποι και συνεπώς τι αξιώνουμε από τους άλλους και εν κατακλείδι του πόσο και πως αγαπάμε τον εαυτό μας και πόσο και πως θέλουμε και πιστεύουμε ότι μας αξίζει να αγαπηθούμε.

Αυτά για τα περι ορισμών αν και ξεφεύγουν λίγο από το θέμα του νήματος...Αν πάλι προτιμάς να μιλήσουμε με ορισμούς, θα σου εξηγήσω την (μάλλον αιρετική για πολλούς) άποψη μου ως εξής: Θεωρώ ότι όταν μία γυναίκα είναι από τη φύση της υποτακτική τόσο όσον αφορά τη σεξαυαλικότητα της αλλά και όσον αφορά το σύνολο της προσωπικότητάς της , δεν μπορεί να κάνει κάτι για να απαρνηθεί τη φύση της , είτε το θέλει ,είτε όχι...δε μπορούμε να ξεγελάσουμε τη φύση μας.

Το αν όμως στη σχέση της θα συμπεριφέρεται σαν μπότομ ,σαμπ, ή σκλάβα(για να μιλήσω με στάτους αν και δεν καταλαβαίνω που ωφελεί) αυτό ναι, είναι δικαίωμα της να το αποφασίσει η ίδια. Αυτό πιστεύω . Και δε θεωρώ ότι μία γυναίκα που η φύση της και τα παιδικά της βιώματα την έκαναν υποτακτική, δεν μπορεί να ευτυχήσει παρά μόνο ετεροκαθοριζόμενη . Το αντίθετο πιστεύω.

Το να αποφασίζει μια υποτακτική γυναίκα να συμπεριφέρεται και να δρα ως "bottom" στο σπίτι της , στη σχέση της , μπροστά στο παιδί της δεν την κάνει λιγότερο υποτακτική. Ούτε το να συμπεριφέρεται και να δρα σαν "σκλάβα", την κάνει περισσότερο υποτακτική. Για ('μένα ξανατονίζω)υποτακτική ή είσαι ή δεν είσαι, απλά.

Στη ζωή όμως ερχόμαστε μια και μόνη φορά και ο εαυτός μας μας ανήκει.Είναι λυπηρό να τον εναποθέτουμε σε χέρια άλλου, και πολύ κουραστικό για αυτόν...όσο καλός Κ και αν θεωρούμε ότι είναι, ή και αν όντως είναι( γιατί σίγουρα υπάρχουν και αυτοί και ας είναι ελάχιστοι, μην τα ισοπεδώνουμε κι όλα).

Σέβομαι την άποψη σου,και την άποψη όλων, όμως εμένα τα βιώματα μου και η "δουλειά" που έχω κάνει με τον εαυτό μου, μου υπαγορεύουν τα παραπάνω, ευτυχώς ή δυστυχώς. 

...ξέφυγα τελείως και συγγνώμη για αυτό προς τη νηματοθέτρια, αλλά σου όφειλα μια απάντηση, την καλησπέρα μου!

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

cm υποτακτικη ονομαζεται αυτη η που λεει η zyliet..

εσυ μιλάς για σκλάβα